Βαγγέλης Χρόνης: «Ο ποιητής δεν είναι άχρηστος, ούτε είδος πολυτελείας»
Στην πρώτη Γυμνασίου έγραφε εκθέσεις σε μορφή έμμετρων ποιημάτων, αποφάσισε όμως να εκδώσει την ποίησή του μόνο λίγο πριν από τα πενήντα του χρόνια. Μας μίλησε για τη γοητευτική διαδρομή του σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του Δίνει συνεντεύξεις σπάνια. Σπανιότατα. Προσεκτικά, με φειδωλό τρόπο. Είναι εξάλλου τα ποιήματά του ο χώρος – ο χωροροχρόνος ίσως- όπου εκτίθεται, ανοίγεται, αποκαλύπτεται με συνέπεια και χωρίς προσχήματα. Ο Βαγγέλης Χρόνης που γεννήθηκε την Ξάνθη και ένιωσε την πρώτη γοητεία για τον έμμετρο λόγο από τη φωνή της μητέρας του που τραγουδούσε δημοτικά, παρουσίασε πρόσφατα τη νέα του ποιητική συλλογή «Τα αγάλματα και οι ψυχές» από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με πιστό συνοδοιπόρο τον Αλέκο Φασιανό, δηλαδή το έργο που φιλοτέχνησε ειδικά για το εξώφυλλο του βιβλίου. Οπως κάνει σε όλες τις εκδόσεις του Βαγγέλη Χρόνη, ήδη από την πρώτη, τον «Σύμμαχο χρόνο» που κυκλοφόρησε το 1999 από τον Στοχαστή. Μερικές συλλογές αργότερα, το «Νέοι στον Αδη» (2008) έλαβε το