IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Εμπόδισε και συ κάτι καλό, μπορείς! Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ναρκισσιστικής παθολογίας έγκειται στην αδυναμία συνεργασίας του Έλληνα. Σε πρόσφατη συνάντηση Ελλήνων οι οποίοι διαπρέπουν στο εξωτερικό στον τομέα της βιοτεχνολογίας, εφημερίδα συγκέντρωσε γνώμες τους σχετικά με ενδεχόμενη ανάλογη δραστηριότητα και στη χώρα μας. Αντιγράφω, λοιπόν, κάτι που μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Είπε, συγκεκριμένα, η οικονομολόγος υγείας κ. Ξένια Καπόρη: «Οι επενδυτές που θα έρθουν θα πρέπει να ξεπεράσουν κατ’ αρχάς τον τεράστιο σκόπελο της γραφειοκρατίας. Κι έπειτα είναι και οι νοοτροπίες που μάς κρατούν πίσω. Από τη μια, υπάρχουν παντού άνθρωποι με απίστευτη όρεξη για δουλειά, τους οποίους το σύστημα συνήθως δεν αξιοποιεί. Κι από την άλλη, οι περισσότεροι Έλληνες, αντί να βρίσκουν λύσεις , διαπιστώνουν παντού προβλήματα. Δεν μέ ενδιαφέρει να μού πεις γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι, αλλά πώς θα γίνει, πώς θα βρεθούν τρόποι να ξεπεραστούν τα εμπόδια» [Η έμφαση δική μου]. (

Όπως έγραψα αλλού , από τους 33 νεκρούς Έλληνες επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην επιστημονική βιβλιογραφία,  μόνο ένας έκανε το έργο του κυρίως στην Ελλάδα και μόνο πέντε πέθαναν στην Ελλάδα . Αν η επιστήμη απαιτεί υπεράνθρωπες προσπάθειες στις αντίξοοες εγχώριες συνθήκες που στραγγαλίζουν την αριστεία, θα περίμενε κανείς τουλάχιστον τα σημαντικότερα έργα της ελληνικής γραμματείας να έχουν γραφτεί στην Ελλάδα. Ποίηση, μυθιστόρημα, διήγημα, θέατρο, δοκίμιο ή φιλοσοφία δε χρειάζονται χρηματοδότηση για αντιδραστήρια πειραμάτων ή εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας. Γράφεις μόνος, έναντι και εναντίον του εαυτού σου. Επιπλέον δεν είναι ευκολότερο να γράψεις σε ένα περιβάλλον όπου γύρω σου μιλάνε την ίδια γλώσσα, παρά να σε περικυκλώνει καθημερινά άλλη λαλιά; Αν στην επιστήμη η επιρροή προσεγγίζεται ποσοτικά (έστω με κάποιο σχετικό σφάλμα), λογοτεχνία και φιλοσοφία στερούνται αντίστοιχης ποσοτικοποίησης. Η επιλογή λοιπόν εδώ είναι εντελώς υποκειμενική. Σταχυολογώ 33 νεκρούς νεο

(...) Καιρός λοιπόν και για την ελληνική κοινωνία να στρέψει το βλέμμα της στις πραγματικές αξίες. Να απεξαρτηθεί, αν μη τι άλλο, από την ελαφρότητα που προσφέρει η τηλεοπτική εκπαίδευση. Αναζητώντας και τιμώντας ο καθένας το προσωπικό του ηρωικό πάνθεον. Και γιατί το οφείλουμε και γιατί έτσι συμμετέχουμε στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου.  Με άλλα λόγια να γυρίσουμε την πλάτη στην τρέχουσα "αναγνωρισιμότητα"- κραυγαλέα τυπικό αξιακό δείγμα αλήθειας δευτέρας τάξεως. Αντιλαμβανόμενοι ότι το πρόβλημα δεν είναι οι "αναγνωρίσιμοι", άλλα αυτοί που τους αναγνωρίζουν.  (...) ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ του  ΤΑΚΗ ΤΛΟΥΠΑ     Η πρόσφατη αναφορά του νέου υπουργού Οικονομικών περί λιτού βίου, καθόλα αποδεκτή ως μείζον -και χρήσιμο- μάθημα της οικονομικής κρίσης, επαναφέρει στην επικαιρότητα παλαιότερο κείμενό μου με παρόμοιο τίτλο και παρεμφερές περιεχόμενο.  Η θερμή υποδοχή που είχε εκείνο το κείμενο, με ενθαρρύνει να επανέλθω στο θέμα, και χάριν της επικαιρότητ