IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πληθαίνουν τα κρούσματα de facto υπονόμευσης της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων, με αποτέλεσμα να απειλείται τόσο η εξέλιξή τους όσο και η προσέλκυση επενδυτών και ικανοποιητικών τιμημάτων. Πάνω απ’ όλα όμως εκπέμπεται ένα αρνητικό για το επενδυτικό κλίμα μήνυμα τόσο από αυτή καθαυτή την έλλειψη προόδου σε κρίσιμα μέτωπα όσο και από τις ίδιες τις δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης, αλλά και από τις ενέργειες στελεχών που έχουν τοποθετηθεί σε νευραλγικές θέσεις. Με το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων να αποτελεί το μόνο ορατό σημείο για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, ο κίνδυνος είναι μεγάλος για ολόκληρη την οικονομία και ασφαλώς και για τα έσοδα του Δημοσίου. Η κυβέρνηση, παρά τις δεσμεύσεις για υλοποίηση του προγράμματος, αντιμετωπίζει ενοχικά τις αποκρατικοποιήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ενημερωτικό σημείωμα για την ομιλία του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά στο Λονδίνο με επενδυτικά σχήματα, όπως οι BlackRock, Credit Suisse και Wellington, δεν υπάρχει

Η πάγια πολιτική των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον για μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία βρήκε την έκφρασή της στο ναυάγιο της ΔΕΠΑ, προσγειώνοντας απότομα την κυβέρνηση στην πραγματικότητα, μία πραγματικότητα που δεν αφήνει πολλά περιθώρια ούτε για την άλλη διαφημισμένη αποκρατικοποίηση, του ΔΕΣΦΑ. Η προσφορά που κατέθεσε η κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν Socar για τον Διαχειριστή του Συστήματος Φυσικού Αερίου κατέβασε αρκετά τον πήχυ των προσδοκιών. Την «ψυχρολουσία» που προκάλεσε χθες η αποσφράγισή, όταν τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ είδαν τα νούμερα και τις παραδοχές της οικονομικής προσφοράς, διαδέχθηκε η προσπάθεια για βελτιωτικές διαπραγματεύσεις, με στέλεχος του ταμείου να δηλώνει πως «όπως και αν έχει, σίγουρα δεν πρόκειται για μία νέα ΔΕΠΑ», προσθέτοντας ότι η συμφωνία μπορεί να κλείσει στις αρχές της επόμενης εβδομάδας. Ενδεικτικές της επιφυλακτικότητας είναι και οι λακωνικές ανακοινώσεις που εξέδωσαν χθες το ΤΑΙΠΕΔ και τα ΕΛΠΕ. «Η προσφορά της S

Μιχάλης Κουντούρης   Εφημερίδα των Συντακτών  (12-6-2013) Το «ναυάγιο» της συμφωνίας με την Gazprom σφίγγει τον βρόχο του Μνημονίου γύρω από τον λαιμό του λαού, καθώς η πορεία των αποκρατικοποιήσεων είναι συνδεδεμένη με τις συνέπειες, που θα τις πληρώσουμε εμείς σε περίπτωση αποτυχίας τους. Σύμφωνα με τους όρους του Μνημονίου, τυχόν υστέρηση των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να καλυφθεί σε ποσοστό 50% από πρόσθετα μέτρα λιτότητας. Σημειώνεται, πάντως, ότι ο στόχος για τις αποκρατικοποιήσεις έχει υποβαθμιστεί δραστικά από τα αρχικά επίπεδα των 50 δισ. ευρώ έως τα τέλη της δεκαετίας, στα 11,1 δισ. ευρώ έως τα τέλη του 2016 και 25 δισ. ευρώ έως το 2020. Ο τελευταίος στόχος για έσοδα 2,6 δισ. ευρώ έως τα τέλη του έτους υποβαθμίστηκε πρόσφατα, στα 2 δισ. ευρώ. Εξάλλου, από την πώληση του ΟΠΑΠ η κυβέρνηση αντλεί 700 εκατ. ευρώ, δηλαδή λιγότερα από τα 900 εκατ. ευρώ στα οποία προσδοκούσε, ενώ περιμένει άλλα 200 εκατ. ευρώ από τα λαχεία. Το «ναυάγιο», μάλιστα, συμπίπτ

(...) Στην περίπτωση του ΟΠΑΠ η έλλειψη ανταγωνισμού μπορεί να μην βελτιώσει την ανάπτυξη της αγοράς τυχερών παιγνιδιών, αλλά αυτό δεν αναμένεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο της χώρας. Στον τομέα του φυσικού αερίου όμως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και πιο σοβαρά. (...) Μπορεί η ζωή μας ως πολιτών αλλά και η παραγωγική δραστηριότητα της χώρας να μην εξαρτάται σημαντικά από το ποιος ελέγχει τα λαχεία, ο έλεγχος της ροής του φυσικού αερίου όμως αποτελεί κομβικό σημείο και ως κοινωνία και οικονομία.(...) Παρατηρούμε την κυβέρνηση αντί να νοιάζεται για την δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού και χαμηλών τιμών για τους καταναλωτές αερίου να νοιάζεται για το αν την επομένη θα μπορεί να ισχυριστεί πως πούλησε τη ΔΕΠΑ με  200 ή 500 εκατ. υψηλότερο τίμημα. (...) Ένα σημαντικό μέρος της οικονομικής  ευημερίας και της βελτίωσης επιπέδου ζωής κατά μέσο όρο σε πλανητικό επίπεδο, οφείλεται και στις εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις και το άνοιγ

Αν το καλοσκεφτεί  κανείς, οι όροι, οι προϋποθέσεις και γενικά οι διαταγές που μας δίνουν οι Ευρωπαίοι στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων , των συγχωνεύσεων και γενικά στη λειτουργία της οικονομίας μας, είναι  μια σκέτη παράνοια. Από τη  μια μας βγάζουν κόκκινες κάρτες  για  τις καθυστερήσεις στις  ιδιωτικοποιήσεις και από την άλλη, οι ίδιοι τορπιλίζουν και διώχνουν τους υποψήφιους αγοραστές. Για παράδειγμα το θέμα των ημερών που είναι ο  διαγωνισμός για την πώληση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Δυο εταιρείες για όσους δεν γνωρίζουν  οι οποίες η μια  ασχολείται με τη χονδρική αγορά του φυσικού αερίου και η άλλη με τη λιανική. Προκηρύσσει λοιπόν η κυβέρνηση ένα διεθνή διαγωνισμό στον οποίο εκδηλώνουν ζωηρό ενδιαφέρον δύο ρωσικές εταιρείες και με τίμημα πολύ καλό. Οι Ευρωπαίοι όμως, δεν θέλουν να πάρει τη δουλειά η Ρωσική εταιρεία (Gazprom) επειδή βρίσκεται σε δικαστικές διαμάχες με άλλες ευρωπαϊκές χώρες για τον τρόπο τιμολόγησης. Αλλά και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η Μέκκα του καπιτ

(...) ουδείς έχει την πολυτέλεια να παραγνωρίζει ότι η Ελλάδα έχει ενέργεια ακριβή,  από επισφαλείς πηγές  και με βρώμικα παράγωγα. (...) Για να αποφύγω τις παρεξηγήσεις, οφείλω να επισημάνω πως πρέπει να αποφύγουμε τους μύθους, όπως ο διάολος το λιβάνι. Πρώτον, φαίνεται να υπάρχει αξιόλογος ενεργειακός πλούτος στον ελλαδικό χώρο, αλλά όχι μυθικές ποσότητες υδρογονανθράκων ότι δήθεν κρύβονται στον βυθό των ελληνικών θαλασσών. Δεύτερον, πως ούτε το ειδικό πολιτικό και οικονομικό βάρος της Ρωσίας επαρκεί για να λύσει σοβαρά προβλήματα της Ελλάδας, αλλά από την άλλη πλευρά, όμως, οι ενεργειακοί πόροι και η ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων μπορούν να αποτελέσουν σημαντικά κομμάτια της ελληνικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση. Η σημερινή οικονομική και πολιτική εξασθένηση της Ελλάδας επιβάλλει την αξιοποίηση όλων των πιθανών μέσων και τρόπων για την επανάκτηση της γεωπολιτικής μας επιρροής και στρατηγικού βάρους. Απαιτείται, βέβαια, στρατηγικός σχεδιασμός και συστηματ

Φιλοφρονήσεις μπορεί να ανταλλάχτηκαν τυπικά κατά τη συνάντηση του διευθύνοντος συμβούλου του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού της Γκαζπρόμ, Αλεξέι Μίλερ, με τον Ελληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Μόνο φιλική όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η συνάντηση που έλαβε χώρα, ανεξαρτήτως των ευγενικών διατυπώσεων που επικράτησαν κατά τις συζητήσεις. Οι Ρώσοι έθεσαν τον Αντώνη Σαμαρά προ των ευθυνών του, ώστε να μην μπορεί να κρυφτεί πίσω από άλλους. Ο Μίλερ, στενότατα συνδεόμενος με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν, κατέστησε σαφές στον πρωθυπουργό ότι θα έχει σοβαρές συνέπειες στις σχέσεις Μόσχας - Αθήνας η διαφαινόμενη μεθόδευση της κυβέρνησης Σαμαρά να μη δώσει σε καμιά περίπτωση στους Ρώσους πλειοδότες τη ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) ή τον ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου). Είναι όντως εξωφρενικά αντιρωσικός ο όρος που βάζει η κυβέρνηση, τόνισε ο Μίλερ στον Σαμαρά, αν οι Ρώσοι αγοράσουν αυτοί τη ΔΕΠΑ ή τον ΔΕΣΦΑ, αλλά στη συνέχεια η ΕΕ δεν εγκρίνει την εξαγ