IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το νέο φαραωνικό σχέδιο του «Σουλτάνου»  για τον έλεγχο των Στενών. Ενώ ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια νέα «περιπέτεια» στη Λιβύη, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρήκε έναν ακόμη τρόπο για να επιχειρήσει να ανακτήσει τη δημοτικότητά του: Θα κόψει την Κωνσταντινούπολη με μια νέα διώρυγα που υπόσχεται πως θα δημιουργήσει νέο πλούτο, αλλά και πολλές φυσικές καταστροφές και πολλούς διπλωματικούς και πολιτικούς κινδύνους. «Είναι το όνειρό μου» έχει δηλώσει ο Ερντογάν. Πρόκειται για ένα φαραωνικό έργο που εκτιμάται πως θα κοστίσει τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια δολάρια και θα ανοίξει ένα νέο θαλάσσιο δρόμο μεταξύ της θάλασσας του Μαρμαρά και της Μαύρης Θάλασσας. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί μια νέα πόλη 7 εκατομμυρίων δυτικά και βορειοδυτικά της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δημοσιευτεί από κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, το κανάλι θα έχει μήκος 45 χλμ, πλάτος 150 μέτρα και βάθος 25 μέτρα. Αν και το κόστος, όπως προαναφέρθηκε,

Η ασυδοσία του Ερντογάν  βυθίζει την Τουρκία στο σκοτάδι.  Στις 7 Αυγούστου, ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdoğan, εξέδωσε διάταγμα, το οποίο ταρακούνησε τα ίδια τα θεμέλια δύο βασικών κυβερνητικών θεσμών. Το διάταγμα επεξέτεινε τον ρόλο του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, το οποίο διευθύνεται από τον γαμπρό του προέδρου, Berat Albayrak, δίνοντας στον υπουργό την εξουσία να διορίζει άμεσα τον επικεφαλής επιθεωρητή και άλλους επιθεωρητές, χωρίς καμία να χρειάζεται να έχουν προηγηθεί σχετικά συμβούλια τα οποία εδώ και χρόνια ήταν απαραίτητα για τέτοιου είδους διορισμούς.  Αλλά η πιο εντυπωσιακή ρύθμιση στο νέο διάταγμα είναι ότι, έδωσε στο Υπουργείο Οικονομικών την εξουσία να αγοράζει μετοχές σε διεθνείς και εγχώριες επιχειρήσεις, τις οποίες, φυσικά και θα επιλέγει ο ίδιος ο "σουλτάνος". Το Τουρκικό Ταμείο Επενδύσεων (TVF), στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου προεδρεύει ο Erdoğan και αντιπρόεδρος είναι ο γαμπρός του, έχει ήδη την εξουσία να

ΟΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΠΙΣΩ  ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ Πώς μπορείς την ίδια στιγμή που αμφισβητείς για πολλοστή φορά τη Συνθήκη της Λωζάνης, τη στιγμή που υπόσχεσαι «θα οδηγήσω την Τουρκία πιο πέρα» ή ακόμη χειρότερα όταν θέτεις στην κοινή γνώμη σου το δίλημμα ή θα «επεκταθούμε ή θα συρρικνωθούμε» να διεκδικείς ρόλο εγγυητή του νέου στάτους κβο που θα προκύψει από μια συμφωνία επίλυσης του Κυπριακού; O Ταγίπ Ερντογάν στην Αγκυρα στο πλαίσιο εορτασμού εθνικής επετείου Η Ιστορία παίζει περίεργα παιχνίδια: Πριν από δεκατέσσερα χρόνια, λίγες μέρες μετά την εκλογική νίκη του ΑΚΡ στην Τουρκία και ενώ είχε σχηματισθεί η μεταβατική κυβέρνηση Γκιουλ, καθώς ο Ερντογάν είχε καταδικασθεί σε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, ο νικητής των εκλογών επέλεξε την Αθήνα για την πρώτη επίσκεψή του στο εξωτερικό. Μια επιλογή, το έδαφος της οποίας είχε προετοιμασθεί από τις ανεπίσημες επαφές με το ΑΚΡ στην προεκλογική περίοδο, στις οποίες είχε προχωρήσει τ

Ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ξεπέρασε κάθε όριο: Εθεσε -για πρώτη φορά και χωρίς καμία αναστολή- θέμα επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης της Λωζάνης. Πολιτικοί παρατηρητές συνδέουν την ανακοίνωση αυτή με μία πίεση που θα ασκηθεί στην Ελλάδα και την Κύπρο το επόμενο διάστημα για να κλείσει το Κυπριακό προς όφελος της κατοχικής δύναμης.      Ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο και κλιμακώνοντας ταυτόχρονα τις προκλητικές του δηλώσεις του τελευταίου διαστήματος, ο Ερντογάν σημείωσε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι ούτε ιερό κείμενο, ούτε ιερό βιβλίο, οπότε το περιεχόμενό της πρέπει να ξανασυζητηθεί.  'Οπως αναφέρει η ιστοσελίδα “A Haber” ο Τούρκος Πρόεδρος, μιλώντας στη συνεδρίαση του νέου Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας είπε: «Οι κανόνες που έθεσαν οι νικήτριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έδιναν στην Τουρκία το δικαίωμα της επιβίωσης. Με την Συνθήκη των Σεβρών η Τουρκία διαμελιζόταν σε 7-8 κομμάτια. Η Τουρκία δεν αποδέχθηκε αυτή τη

Αν και είναι «ιστορικές» οι χθεσινές δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου, Recep Tayyip Erdoğan, με τις οποίες αμφισβητείται ουσιαστικά η Συνθήκη της Λωζάνης και τίθεται θέμα συνόρων, καθόσον για πρώτη φορά τίθεται δημοσίως και χωρίς περιστροφές από Τούρκο Πρόεδρο ή πρωθυπουργό τέτοιο θέμα, από πλευράς μου ειλικρινά «εκπλήσσομαι» με τον… αιφνιδιασμό που υπέστησαν ΜΜΕ και φυσικά πολλοί συμπολίτες μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε επίγνωση των διαστάσεων του τουρκικού αναθεωρητισμού! Αρέσει δεν αρέσει, κλείνουμε τα μάτια ή όχι, η Τουρκία από την επομένη κιόλας της Συνθήκης της Λωζάνης (Ιούλιος 1923) άρχισε να εφαρμόζει ένα κεκαλυμμένο μακροχρόνιο στρατηγικό σχέδιο για μία de facto, και γιατί όχι κάποτε de jure, αναθεώρησή της, όπως είχε επισημανθεί πρόσφατα από εμάς στο liberal.gr με σχετικό άρθρο την 22 Φεβρουαρίου. Παραθέσαμε μάλιστα δύο αποκαλυπτικά αποσπάσματα από το βιβλίο του τέως πρωθυπουργού της Τουρκίας, Ahmet Davutoğlu (για πολλά χρόνια Σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων του Erdoğan)

  Επί ημερών διακυβέρνησης Ερντογάν, οι διεκδικήσεις διευρύνθηκαν. Είκοσι χρόνια μετά τα Ιμια, Ελλάδα και Τουρκία δεν ξαναέφτασαν κοντά σε πολεμική σύγκρουση. Μέχρι το 1996, τουλάχιστον ανά μία δεκαετία είχαμε κάτι σχετικό (1964, 1967 και 1974 με το Κυπριακό, 1976 και 1987 στο Αιγαίο). Τα 14 από αυτά τα τελευταία 20 χρόνια κυβερνά την Τουρκία ο Ερντογάν. Αυτό οδηγεί μερικές φορές στην εκτίμηση ότι ο Ερντογάν έχει επιλέξει να διατηρεί απέναντί μας πιο χαμηλούς τόνους, εν αντιθέσει προς τους κεμαλικούς προκατόχους του. Είναι όμως έτσι; Κατ’ αρχάς η Τουρκία ουδόλως έχει περιορίσει τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδος. Επί παραδείγματι, οι παράνομες δεσμεύσεις περιοχών εντός του FIR Αθηνών εξακολουθούν να ανακοινώνονται κάθε φθινόπωρο και οι τουρκικές αεροναυτικές ασκήσεις στο Αιγαίο παραμένουν οι ίδιες εδώ και δεκαετίες. Επιπλέον, η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» ελληνικής κυριαρχίας σε νησίδες του Αιγαίου επέστρεψε κατά την πρόσφατη νατοϊκή επιχείρηση στο Βόρειο Αι

 Η Άγκυρα ζητά την ικανοποίηση όλων των απαραδέκτων απαιτήσεων των ακραίων στοιχείων της μειονότητας, την οποία θέτει μάλιστα ως προυπόθεση  για την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τις παραμονές της συνάντησης Τσίπρα-Ερντογάν και υπό το βάρος της καθημερινής «πρόβας πολέμου» στο Αιγαίο, η Άγκυρα σπεύδει να θέσει και συνολικό θέμα «τουρκικής» μειονότητας στην Θράκη, υιοθετώντας όλο το πλαίσιο των αξιώσεων των ακραίων εκφραστών του τουρκισμού στην περιοχή. Η π ροκλητική δήλωση του εκπροσώπου του τουρκικού ΥΠΕΞ Τανσού Μπιλγκιτς -που συνιστά απάντηση στις δηλώσεις του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, Π. Παυλόπουλου, κατά την συμμετοχή του στις εορταστικές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της Θράκης, άλλα και του εκπροσώπου του ελληνικού ΥΠΕΞ- καλεί την Ελλάδα πριν απευθυνθεί στην μειονότητα ζητώντας την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της, να σταματήσει να αγνοεί τις δικές της. Ο κ. Μπιλγκίτς δηλώνει ότι δεν συμμερίζεται την «αισιόδοξη προσέγγιση» που προβάλλουν Έλληνες αξιωμα

Η Τουρκία βρίσκεται μπροστά σε μια  νέα πολιτική κρίση, με τον  πρωθυπουργό της Αχμέτ Νταβούτογλου να εγκαταλείπει τη θέση του, όπως το επιβεβαίωσε ο ίδιος ύστερα από την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος AKP την περασμένη Πέμπτη.  Είχε προηγηθεί μια κρίσιμη συνάντηση την περασμένη Τετάρτη με τον Ερντογάν, που φαίνεται ότι του έδειξε την έξοδο. Έκτακτο συνέδριο του κόμματος στις 22 Μαΐου θα εκλέξει τον νέο προεδρο του AKP και μελλοντικό πρωθυπουργό της Τουρκίας. Φαίνεται ότι ο Ερντογάν με τον αυταρχισμό που τον διακρίνει δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν άλλο να ασκήσει εξουσία. Ο Νταβούτογλου άρχισε να τον επισκιάζει τον τελευταίο καιρό με μια πολιτική που έδινε την εντύπωση ότι είναι πιο μετριοπαθής και κινείται περισσότερο μέσα στα διπλωματικά θέσμια, σε αντίθεση με τον απρόβλεπτο Πρόεδρο.  Η τελευταία πράξη που φαίνεται να οδήγησε στο ξεχείλισμα του ποτηριού, ήταν όταν στις 29 Απριλίου η Εκτελεστική Επιτροπή του κυβερνώντος Κόμματος Δικαι

Μετά την επικράτηση του Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) στην γείτονα το 2002, ο θρησκευτικός χαρακτήρας του κράτους, ήρθε στο προσκήνιο. Υπεύθυνοι γι’ αυτήν την αλλαγή, ο τότε πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογκάν και ο τότε καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο πανεπιστήμιο Μπιλκέντ της Κων/πολης και νυν πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου. Στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» το οποίο γράφτηκε το 2001,  ο Αχμέτ Νταβούτογλου περιγράφει το όραμα του για την εξωτερική πολιτικής της Τουρκίας, την οποία και έθεσε σε εφαρμογή η κυβέρνηση του AKP. Πολλοί θεώρησαν ότι από τότε ξεκίνησε μια νέα πολιτική πορεία, μια νέα εποχή για την Τουρκία, πιο κοντά στον τρόπο συμπεριφοράς των προηγμένων δυτικών κρατών που έχουν εμπεδωμένα  δημοκρατικά πολιτεύματα και ισχυρούς πολιτειακούς θεσμούς.  Στην εντύπωση αυτή συνέβαλε και η αναθέρμανση του ενδιαφέροντος της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ. Είναι όμως έτσι; Μπήκε πράγματι η Τουρκία σε μια νέα εποχή; Διέπονται οι σχέσεις της με τα γειτονικά της κράτ