Θεσσαλονίκη-Ύδρευση: Δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ
Κατά της ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Ύδρευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) και υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος με το οποίο θα κληθούν οι κάτοικοι της πόλης να απαντήσουν αν συμφωνούν ή όχι με την ιδιωτικοποίηση, τάχθηκε ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Θεσσαλονίκης. Τη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΕΥΑΘ ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας.
Το κάλεσμα για την κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε από το συντονιστικό πολιτών και φορέων «SOSτε το νερό». Η συγκέντρωση διοργανώθηκε με αφορμή τη λήξη της πρώτης φάσης που είχε δώσει το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), για την εκδήλωση μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος για το 51% της ΕΥΑΘ, από επενδυτές. Τελικά ενδιαφέρον για την εξαγορά της ΕΥΑΘ εκδήλωσαν τρία επενδυτικά σχήματα και μια Κίνηση που τάσσεται κατά της ιδιωτικοποίησής της. Πρόκειται για τη γαλλική Suez Environment, τη ΓΕΚ, τον Ιβάν Σαββίδη και την "Κίνηση 136", η οποία εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και αντιπροτείνει την κοινωνική διαχείρισή της, μέσω συνεταιρισμών σε επιπεδο γειτονιάς. Εταιρείες όπως οι Veolia και Aqualia, που είχαν δηλώσει «παρούσες» σε κοινοπρακτικά σχήματα, στον προηγούμενο διαγωνισμό (2009), δεν εκδήλωσαν τελικά το ενδιαφέρον τους.
Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης πραγματοποιήθηκαν καλλιτεχνικές παρεμβάσεις και μοιράστηκε ενημερωτικό υλικό. Παράλληλα, δημιουργήθηκε αλυσίδα πολιτών, που κρατούσαν πολύχρωμα πλακάτ με το σύνθημα «Σώστε το νερό», τα οποία στη συνέχεια ανέστρεψαν, αποκαλύπτοντας στο πίσω μέρος τους τη λέξη «Δημοψήφισμα». Επιπλέον μάζεψαν υπογραφές για την απνευρωπαϊκή καμπάνια «Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα». Επίσης αναρτήθηκε ένα μεγάλο πανό στο κτίριο, το οποίο ανέφερε «SOSτε το νερό. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Όχι στην πώληση της ΕΥΑΘ».
«Ενώ σε όλη της Ευρώπη οι εταιρείες ύδρευσης επιστρέφουν στο Δημόσιο, το ΤΑΙΠΕΔ συνεχίζει κανονικά τον διαγωνισμό πώλησης της ύδρευσης της Θεσσαλονίκης σα να μην γνωρίζει ότι το μοντέλο έχει αποτύχει εντελώς! Καλούμαστε λοιπόν εμείς να τους σταματήσουμε. ΟΛΟΙ μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. ΟΧΙ στη δημιουργία ιδιωτικού μονοπωλίου ύδρευσης. Το ΝΕΡΟ είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό, δεν πωλείται!» αναφέρουν οι διοργανωτές, όπως σημειώνεται στο Alterthess.
Σημειώνεται πως εκπρόσωποι του συντονιστικού συμμετείχαν στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, το οποίο τάχθηκε κατά της ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Ύδρευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) και υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος με το οποίο θα κληθούν οι κάτοικοι της πόλης να απαντήσουν αν συμφωνούν ή όχι με την ιδιωτικοποίηση.
Πρόταση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη ήταν η διαχείριση του νερού να γίνεται από την Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης σημειώνοντας πως σε όλη την Ευρώπη εγκαταλείπεται πλέον η ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση του νερού.
Κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ τάχθηκαν επίσης εκπρόσωποι των παρατάξεων, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι με το επιχείρημα ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό δημόσιου χαρακτήρα. Υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος επιχειρηματολόγησε και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Παναγιώτης Αβραμόπουλος, ο οποίος τόνισε πως το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και «δεν πωλείται, δεν μεταβιβάζεται».
Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ και μέλος του συντονιστικού «SOSτε το νερό», Γιώργος Αρχοντόπουλος, δήλωσε στο ΑΠΕ πως το συντονιστικό θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις για την ευαισθητοποίηση των πολιτών, ευελπιστώντας στα θετικά αποτελέσματα, που θα μπορούσε να έχει για τη ματαίωση της ιδιωτικοποίησης η λαϊκή πίεση, από πλευράς των κατοίκων της Θεσσαλονίκης. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και θα κορυφωθούν στο τέλος Ιουνίου, όταν πραγματοποιείται η ετήσια γενική συνέλευση της ΕΥΑΘ. Επίσης, άμεσα αναμένεται να βγουν και σποτάκια τής "SOSτε το νερό" κατά της ιδιωτικοποίησης.
Όπως σημειώνεται στο Alterthess απόφαση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού αλλά και την επαναδημοτικοποίηση της ΕΥΑΘ έχει πάρει η Περιφερειακή Ένωση Δήμων όπως και οι Δήμοι Θέρμης και Πυλαίας- Χορτιάτη υπέρ του κινήματος ενάντια στην πώληση. Οι Δήμοι Καλαμαριάς και Θεσσαλονίκης έχουν πάρει απόφαση κατά της ιδιωτικοποίησης ενώ ο Δήμος Ωραιοκάστρου έχει πάρει ρητή απόφαση για την διενέργεια δημοψηφίσματος.
Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης πραγματοποιήθηκαν καλλιτεχνικές παρεμβάσεις και μοιράστηκε ενημερωτικό υλικό. Παράλληλα, δημιουργήθηκε αλυσίδα πολιτών, που κρατούσαν πολύχρωμα πλακάτ με το σύνθημα «Σώστε το νερό», τα οποία στη συνέχεια ανέστρεψαν, αποκαλύπτοντας στο πίσω μέρος τους τη λέξη «Δημοψήφισμα». Επιπλέον μάζεψαν υπογραφές για την απνευρωπαϊκή καμπάνια «Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα». Επίσης αναρτήθηκε ένα μεγάλο πανό στο κτίριο, το οποίο ανέφερε «SOSτε το νερό. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Όχι στην πώληση της ΕΥΑΘ».
«Ενώ σε όλη της Ευρώπη οι εταιρείες ύδρευσης επιστρέφουν στο Δημόσιο, το ΤΑΙΠΕΔ συνεχίζει κανονικά τον διαγωνισμό πώλησης της ύδρευσης της Θεσσαλονίκης σα να μην γνωρίζει ότι το μοντέλο έχει αποτύχει εντελώς! Καλούμαστε λοιπόν εμείς να τους σταματήσουμε. ΟΛΟΙ μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. ΟΧΙ στη δημιουργία ιδιωτικού μονοπωλίου ύδρευσης. Το ΝΕΡΟ είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό, δεν πωλείται!» αναφέρουν οι διοργανωτές, όπως σημειώνεται στο Alterthess.
Σημειώνεται πως εκπρόσωποι του συντονιστικού συμμετείχαν στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, το οποίο τάχθηκε κατά της ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Ύδρευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) και υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος με το οποίο θα κληθούν οι κάτοικοι της πόλης να απαντήσουν αν συμφωνούν ή όχι με την ιδιωτικοποίηση.
Πρόταση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη ήταν η διαχείριση του νερού να γίνεται από την Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης σημειώνοντας πως σε όλη την Ευρώπη εγκαταλείπεται πλέον η ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση του νερού.
Κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ τάχθηκαν επίσης εκπρόσωποι των παρατάξεων, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι με το επιχείρημα ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό δημόσιου χαρακτήρα. Υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος επιχειρηματολόγησε και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Παναγιώτης Αβραμόπουλος, ο οποίος τόνισε πως το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και «δεν πωλείται, δεν μεταβιβάζεται».
Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ και μέλος του συντονιστικού «SOSτε το νερό», Γιώργος Αρχοντόπουλος, δήλωσε στο ΑΠΕ πως το συντονιστικό θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις για την ευαισθητοποίηση των πολιτών, ευελπιστώντας στα θετικά αποτελέσματα, που θα μπορούσε να έχει για τη ματαίωση της ιδιωτικοποίησης η λαϊκή πίεση, από πλευράς των κατοίκων της Θεσσαλονίκης. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και θα κορυφωθούν στο τέλος Ιουνίου, όταν πραγματοποιείται η ετήσια γενική συνέλευση της ΕΥΑΘ. Επίσης, άμεσα αναμένεται να βγουν και σποτάκια τής "SOSτε το νερό" κατά της ιδιωτικοποίησης.
Όπως σημειώνεται στο Alterthess απόφαση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού αλλά και την επαναδημοτικοποίηση της ΕΥΑΘ έχει πάρει η Περιφερειακή Ένωση Δήμων όπως και οι Δήμοι Θέρμης και Πυλαίας- Χορτιάτη υπέρ του κινήματος ενάντια στην πώληση. Οι Δήμοι Καλαμαριάς και Θεσσαλονίκης έχουν πάρει απόφαση κατά της ιδιωτικοποίησης ενώ ο Δήμος Ωραιοκάστρου έχει πάρει ρητή απόφαση για την διενέργεια δημοψηφίσματος.
Τα τέσσερα σχήματα για την ΕΥΑΘ
- Η γαλλική Suez Environment, από κοινού με την 'Ακτωρ του ομίλου Ελλάκτωρ. Το ενδιαφέρον των Γάλλων δεν θεωρήθηκε έκπληξη, αφού η Suez, μέτοχος στην εταιρεία με ποσοστό 5%, είχε "κατέβει" και στον πρώτο διαγωνισμό, που τότε αφορούσε μειοψηφικό πακέτο της ΕΥΑΘ ΑΕ.
- Η ΓΕΚ σε κοινό σχήμα με τον επιχειρηματία Αποστολόπουλο του ομίλου Ιατρικού Αθηνών και με ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης. Βάσει των όρων του διαγωνισμού, τα επιχειρηματικά σχήματα, ή η εταιρείες που θα διεκδικήσουν το 51% της ΕΥΑΘ ΑΕ πρέπει να διαθέτουν εμπειρία στον κλάδο της ύδρευσης σε πόλη τουλάχιστον 500.000 κατοίκων την τελευταία τριετία.
- Ο ομογενής επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος όμως, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν έχει μέχρι στιγμής εξασφαλίσει τη συνεργασία εταιρείας του κλάδου ύδρευσης, κενό για την κάλυψη του οποίου έχει ζητηθεί, βάσει των ίδιων στελεχών, δίμηνη παράταση.
- Η Κίνηση 136, μια πρωτοβουλία πολιτών που εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και αντιπροτείνει την κοινωνική διαχείρισή της, μέσω συνεταιρισμών σε επίπεδο γειτονιάς. Η Κίνηση υποστηρίζει ότι αν η εκτιμώμενη αξία της ΕΥΑΘ διαιρεθεί με τον αριθμό των χρηστών, το αποτέλεσμα είναι το κόστος των 136 ευρώ/πολίτη για την εξαγορά.
Στην τρέχουσα πρώτη φάση του διαγωνισμού, θα εξεταστεί κατά πόσον οι ενδιαφερόμενοι πληρούν τα απαιτούμενα τεχνικά και χρηματοοικονομικά κριτήρια, αλλά και θέματα νομικής φύσης. Όσοι κριθεί ότι πληρούν τις προϋποθέσεις, θα περάσουν στην επόμενη φάση του διαγωνισμού, αποκτώντας πρόσβαση στα στοιχεία της ΕΥΑΘ, ώστε να ακολουθήσει η υποβολή δεσμευτικών προσφορών.
30-4-2013
ΣXETIKA
1.
Ντοκυμαντέρ
Οι Βρυξέλλες αποφάσισαν: το Νερό σε Ιδιώτες -Πολυεθνικές
Ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ (με ελληνικούς υπότιτλους) της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ερευνά τον ρόλο της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων…
Η εκπομπή της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης «Monitor» έκανε πρόσφατα μια έρευνα για τις πιέσεις που ασκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες ύδρευσης.
Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400 τα εκατό και συνεχίζουν με αύξηση 6 τα εκατό κάθε χρόνο.
«Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν, δεν είναι καλό»λένε οι κάτοικοι της περιοχής που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση.
Το 8λεπτο ρεπορτάζ στη συνέχεια πηγαίνει στο κέντρο του προβλήματος στις Βρυξέλλες. Εκεί ερευνά σε βάθος την κατάσταση και παρουσιάζει έγγραφα που αποδεικνύουν την απόφαση για «άνοιγμα της αγοράς» του νερού, ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις.
Όσο για το ποιούς έχει ως συμβούλους, στην ομάδα ειδικών που χαράσσουν την πολιτική του νερού, ο επίτροπος Barnier ο ισχυρός άντρας της Commission, το ρεπορτάζ μας πληροφορεί ότι είναι το Steering Group που αποτελείται από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών του χώρου.
«Το γκρουπ δεν το επέλεξα εγώ» δηλώνει ο Barnier. «Αν με ρωτάτε αν θα έπρεπε να είναι αυτό το γκρουπ πιο ισορροπημένο απαντάω ναι» λέει όταν ο δημοσιογράφος του διαβάζει τη λίστα των συμμετεχόντων…
Νερό: ένα ανθρώπινο δικαίωμα ή μια μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων;
«Φαίνεται ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν».
«Στο μέλλον το νερό θα ανήκει στις πολυεθνικές αντί σε όλους εμάς»…
Με αυτές τς φράσεις κλείνει ένα ρεπορτάζ μιας πραγματικής εκπομπής ειδήσεων, μιας πραγματικής δημόσιας τηλεόρασης. Της γερμανικής…
Και στα δικά μας.
ΝΕΡΟ-Πολυεθνικές:Ο ρόλος της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων
2.
Ποιο αφεντικό πολυεθνικής δεν θεωρεί το νερό ανθρώπινο δικαίωμα;
(...)στη Βολιβία η ιδιωτική εταιρία ύδρευσης χρέωνε ακόμα και το νερό. Φαίνεται πως από την ίδια απάνθρωπη φιλοσοφία διακατέχεται κι ο πρόεδρος της Nestle, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε, στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «We Feed the World», πως το νερό δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και πως αυτή η ιδέα προέρχεται από εξτρεμιστικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Σημειώνεται πως όλως…μη τυχαίως η Nestle είναι ο μεγαλύτερος εμφιαλωτής νερού παγκοσμίως.
Ο Πίτερ Μπράμπεκ, θολωμένος από τις ιδεοληψίες που γεννά η αλαζονεία, ισχυρίστηκε επίσης πως η φύση δεν είναι καλή, τονίζοντας πως είναι μεγάλο επίτευγμα για τον άνθρωπο το ότι μπορεί να αντισταθεί στην κυριαρχία της. Από τα πυρά του προέδρου της Nestle, ο οποίος υπογράμμισε πως όλοι πρέπει να δουλεύουμε περισσότερο και σκληρότερα, δε γλίτωσε ούτε η βιολογική γεωργία αφού υποστήριξε πως τα γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα είναι καλύτερα.Δείτε εδώ (www.koutipandoras.gr) μέρος της συνέντευξης Μπράμπεκ
3.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
-ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Η Iskra αναδημοσιεύει από το press project ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο-ρεπορτάζ της Φραγκίσκας Μεγαλούδη* για το ναυάγιο των ιδωτικοποιήσεων του νερού ανά τον κόσμο, πράγμα που καταδεικνύει ότι ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός και η συγκυβέρνηση επιμένοντας στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ αλλά και άλλων κοινοφελών υπηρεσιών μετατρέπουν τη χώρα σε αληθινή "μπανανία" και την ευρώπη σε καπιταλιστικό κάτεργο!
Ολόκληρο το άρθρο-ρεπορτάζ της Φραγκίσκας Μεγαλούδη έχει ως εξής:
ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
Το κυρίαρχο επιχείρημα είναι πως το κράτος καθυστερεί πολύ να προσφέρει τις απαραίτητες υπηρεσίες οι οποίες κρίνονται αναποτελεσματικές, στην ουσία όμως οι χώρες που εφάρμοσαν το δόγμα αυτό οδηγήθηκαν στη δημιουργία ενός πανίσχυρου ιδιωτικού μονοπωλίου όπου εξαγορές και συγχωνεύσεις κατέλυσαν κάθε έννοια ανταγωνισμού και κάθε ελπίδα για μειωμένα τιμολόγια.
Τι έχει συμβεί όμως στις χώρες που το δίκτυο αποκρατικοποιήθηκε;
Η Αργεντινή ήταν από τις πρώτες χώρες που ιδιωτικοποίησε το σύστημα ύδρευσης της. Το 1993 η κυβέρνηση παρέδωσε τη δημοτική ύδρευση σε ένα consortium πολυεθνικών και τοπικών εταιρειών. Η παγκόσμια Τράπεζα έσπευσε να συγχαρεί την κίνηση της Αργεντινής χαρακτηρίζοντας την ως την πιο ελπιδοφόρα επένδυση. Όμως η χαρά δεν κράτησε πολύ. Οι εταιρείες τοποθέτησαν σε θέσεις κλειδιά φίλους της κυβέρνησης με τεράστιους μισθούς ενώ για να αναταπεξέλθουν στο υψηλό κόστος επέβαλαν αύξηση των τιμολογίων που έπληξαν εκατομμύρια φτωχών. Σε πολλές περιπτώσεις οι εταιρείες για να αυξήσουν τα κέρδη μείωσαν τα έξοδα συντήρησης ενώ δεν προχώρησαν στην αντικατάσταση των παλιών σωλήνων με αποτέλεσμα το νερό να πλημμυρίζει τις φτωχότερες συνοικίες. Με την οικονομική κρίση που ακολούθησε, οι καταναλωτές δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν τους λογαριασμούς νερού και το 2005, οι πολυεθνικές Suez and Aguas de Barcelona αποσύρθηκαν από το πρόγραμμα. Η κυβέρνηση επανακρατικοποίησε το δίκτυο, του οποίου όμως οι ζημιές ήταν τόσο μεγάλες ώστε χρειάστηκε να το αποκαταστήσει από την αρχή.
Στη Νότια Αφρική η ιδιωτικοποίηση του δικτύου ύδρευσης είχε ως αποτέλεσμα μια από τις χειρότερες επιδημίες χολέρας στις φτωχές συνοικίες του Γιοχάνεσμπουργκ το 2000-2002. Η επιδημία ξεκίνησε όταν οι κάτοικοι των παραγκοπουπόλεων αποσυνδέθηκαν από το ιδιωτικό δίκτυο ύδρευσης επειδή αδυνατούσαν να πληρώσουν τους αυξημένους λογαριασμούς. Χωρίς ασφαλές αποχετευτικό σύστημα και χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να πίνουν νερό από τα μολυσμένα ποτάμια της περιοχής. Η επιδημία χολέρας είχε ως αποτέλεσμα να αρρωστήσουν περισσότεροι από 100.000 και τουλάχιστον 100 να χάσουν τη ζωή τους. Η κυβέρνηση αντέδρασε δυναμικά και υποχρέωσε τις ιδιωτικές εταιρείες να παρέχουν τουλάχιστον 25 λίτρα νερό σε κάθε κάτοικο καθημερινά κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Αν και οι εταιρείες διαμαρτυρήθηκαν έντονα συμμορφώθηκαν με την απόφαση αλλά εξακολούθησαν να αποσυνδέουν το νερό στους φτωχούς.
Στην Αφρική η πιο χαρακτηριστική ίσως περίπτωση ιδιωτικοποίησης είναι εκείνη της Τανζανίας. Το 2003 η χώρα υποχρεώθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ να ιδιωτικοποιήσει άμεσα το απαρχαιωμένο και αναποτελεσματικό της δημόσιο δίκτυο ύδρευσης ως αντάλλαγμα δανείων. Καθώς κανείς δεν ήθελε να επενδύσει στην αγορά της Τανζανίας και το ΔΝΤ ασκούσε όλο και μεγαλύτερες πιέσεις, η χώρα προχώρησε στο ξεπούλημα του δικτύου στην βρετανική Biwater. Το ειρωνικό της απόφασης ήταν πως η κυβέρνηση της Τανζανίας υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στην χρηματοδότηση των επενδύσεων της Biwater στο δίκτυο με δάνεια που της έδωσε το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ως αντάλλαγμα για την ιδιωτικοποίηση. Μέσα σε ένα χρόνο από την έλευση της Biwater, οι καταναλωτές είδαν τους λογαριασμούς του νερού να τριπλασιάζονται ενώ οι φτωχότεροι αποσυνδέθηκαν από το δίκτυο ύδρευσης. Στην ουσία το 98% του δικτύου εξυπηρετούσε τους ελάχιστους πλούσιους, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς νερό. Η εταιρεία δεν έκανε καμία επένδυση όπως όριζε η συμφωνία και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι της έδωσε ψεύτικα στοιχεία και πως η επένδυση ήταν ασύμφορη. Τελικά η Τανζανία επανακρατικοποίησε το δίκτυο ύδρευσης και έδιωξε την Biwater από την χώρα. Η Biwater οδήγησε την Τανζανία στα δικαστήρια αλλά έχασε την δίκη το 2008 και υποχρεώθηκε να καταβάλει στην κυβέρνηση 3 εκ. λίρες ως αποζημίωση.
H πώληση του δικτύου ύδρευσης στην πρωτεύουσα των Φιλιππίνων Μανίλα, θεωρήθηκε ως το πιο φιλόδοξο και «επιτυχημένο» πείραμα ιδιωτικοποίησης. Το 1997 η κυβέρνηση αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα και ύστερα από συμβουλές της Παγκόσμιας Τράπεζας αποφασίζει πως για να καλύψει τα οικονομικά κενά έπρεπε να πουλήσει το νερό. Το δίκτυο ήταν ήδη σε κακή κατάσταση και 4 από τα 11 εκατομμύρια των κατοίκων της δεν είχαν σύνδεση. Το δίκτυο χωρίστηκε σε δύο ζώνες και δόθηκε σε consortium εταιρειών (ανάμεσα τους η γνωστή από την μετέπειτα εισβολή στο Ιράκ Bechtel). Τα πρώτα χρόνια και λόγω του ανταγωνισμού οι τιμές μειώθηκαν στο μισό και οι συνδέσεις έφτασαν το 87% των κατοίκων. Από το 2001 όμως και μετά η κατάσταση άλλαξε δραματικά. Οι τιμές αυξήθηκαν μέχρι και 500% σε σχέση με τα επίπεδα του 1997 και η μέση οικογένεια ξόδευε το 10% του εισοδήματος της στους λογαριασμούς του νερού. Το 40% του λογαριασμού δεν αφορούσε στην κατανάλωση αλλά παράνομες χρεώσεις. Το 2003 περισσότεροι από 800 άνθρωποι προσβλήθηκαν από επιδημία χολέρας στο δίκτυο που προκλήθηκε από την κακή συντήρηση των σωληνώσεων και τη μη επιδιόρθωση των διαρροών.
Το 2008 στην Γαλλία ο δήμος του Παρισιού αποφάσισε να μην ανανεώσει την σύμβαση με τις εταιρείες Veolia και Suez που κατείχαν το δίκτυο από το 1985, αλλά να αναλάβει η δημοτική αρχή το σύστημα ύδρευσης. Το 2010 ιδρύεται η δημοτική εταιρεία Eau de Paris και ο δήμος καταφέρνει να εξοικονομήσει 35 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο προχωρώντας παράλληλα σε μείωση των τιμολογίων κατά 8%.
Στην Γερμανία οι υπηρεσίες ύδρευσης ανήκουν στον δημόσιο τομέα παντού εκτός από το Βερολίνο ενώ η Ολλανδία με νόμο του 2004 κήρυξε παράνομη κάθε συμμετοχή ιδιωτικού οργανισμού σε υπηρεσίες ύδρευσης.
Ενώ λοιπόν παγκοσμίως οι ιδιωτικοποιήσεις του νερού έχουν αποτύχει και υπάρχει έντονη τάση επανακρατικοποίησης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέτει την πώληση των δικτύων ύδρευσης ως μία από τις προϋποθέσεις των οικονομικών πακέτων διάσωσης σε Ελλάδα και Πορτογαλία. Η ελληνική κυβέρνηση και όσοι την στηρίζουν, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες ενέκρινε το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις, μεταξύ των οποίων και του δικτύου ύδρευσης.
Μένει τώρα να δούμε ποιος θα πληρώσει το πραγματικό κόστος.
*ΠΗΓΗ:
thepressproject.gr
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10020:nero-pwleitai-megaloudh&catid=60:anaptixi&Itemid=184
4.
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΖΩΗ - Τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΝΕΡΟΥ
ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Vi APROGRAMMATISTA·1.476 βίντεο
Μπορείτε να φανταστείτε μια αγορά νερού; Μια αγορά, όπου ιδιοκτήτες μετοχών νερού θα το πουλούσαν και θα το αγόραζαν, ενώ άλλοι θα κερδοσκοπούσαν πάνω στην τιμή του χωρίς να το χρειάζονται; Πως θα ήταν η ζωή, εάν όλα τα νερά του πλανήτη, επιφανειακά ή υπόγεια, τα νερά των ποταμών, των λιμνών και των παγετώνων, ανήκαν σε ιδιώτες;
Το "Πωλείται Ζωή" εξετάζει την μεγαλύτερη αγορά νερού του κόσμου που έχει στηθεί στην Χιλή. Εκεί όπου οι υδάτινοι πόροι της χώρας δεν ανήκουν στο κράτος αλλά σε ιδιώτες και μία εταιρεία μπορεί να είναι ιδιοκτήτης ενός ολόκληρου ποταμού και να κατέχει ποσότητα νερού ίση με το Βέλγιο. Εκεί, όπου το νερό έχει μετατραπεί από δημόσιο αγαθό ζωής σε ιδιοκτησία, και ένα «δικαίωμα νερού» μπορεί να κοστίζει όσο ένα σπίτι.
Ακόμα και στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η ξηρότερη περιοχή του πλανήτη, οι μεταλλευτικές εταιρείες – μεγαλο-ιδιοκτήτες του μακρύτερου ποταμού της Χιλής, Ρίο Λόα – αντλούν τεράστιες ποσότητες και χρησιμοποιούν το πολύτιμο νερό για να ξεπλένουν μέταλλα, καταδικάζοντας χιλιάδες ιθαγενείς και χωριά αγροτών στην δίψα και τη φτώχεια.
Σενάριο, Σκηνοθεσία, Επιτόπια έρευνα: Γιώργος Αυγερόπουλος / Συντονισμός, Επιμέλεια Έρευνας: Άγγελος Αθανασόπουλος / Έρευνα & Οργάνωση θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης, Γεωργία Ανάγνου / Οργάνωση - Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Διευθυντής Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Μοντάζ : Γιάννη Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Γραφικά: Σάκης Παλπάνας / Μία παραγωγή της SMALL PLANET για τη ΕΡΤ © 2009 – 2010
Πηγή
www.exandasdocumentaries.com