Από πού «ψωνίζουν» τέτοιο ύφος;

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ

http://www.efsyn.gr/?p=154816

''Ξάδελφε, τώρα που βγήκες στο γυαλί, έχω να σου δώσω μια συμβουλή. Δεν θα αλλάξεις στο παραμικρό τις συνήθειές σου. Θα πηγαίνεις όπου πήγαινες, θα έχεις τους ίδιους φίλους που είχες, θα μιλάς όπως μίλαγες, θα συμπεριφέρεσαι στους αγνώστους όπως πριν και γενικά θα σκέφτεσαι διαρκώς ότι οφείλεις στον εαυτό σου να είσαι αυτός που ήσουνα πριν βγεις στην τηλεόραση. Εν ολίγοις, κοίταξε μην την ψωνίσεις, γιατί θα ’μαι η πρώτη που θα στο πω''.

Ομολογώ ότι μου πήρε κάποιους μήνες για να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικά ήταν τα λόγια της Ρίκας (της Βαγιάννη, όπως την ξέρετε οι περισσότεροι με το καλλιτεχνικό της επώνυμο). Διότι αυτό που μου είπε η Ρίκα πριν από 15 χρόνια έμελλε να αλλάξει άρδην τον τρόπο που άρχισα έκτοτε να «διαβάζω» τους ανθρώπους που εκτίθενται στη δημοσιότητα. Δηλαδή, πρωτίστως τους εκπροσώπους της εξουσίας, καθώς αν το πρόβλημα αφορούσε μόνον τους δημοσιογράφους, λίγο θα ενδιέφερε.

Κακά τα ψέματα, η δημόσια έκθεση δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη. Πολύ περισσότερο όταν συνοδεύεται από τα προνόμια της εξουσίας. Δηλαδή αυτοκίνητα, οδηγούς, αστυνομικούς, συμβούλους και γενικώς μια αυλή που σε αντιμετωπίζει ως ημίθεο και σε κάνει να ζεις σε ένα προστατευόμενο περιβάλλον, εντελώς ξένο με αυτό που συμβαίνει γύρω σου.

Θυμήθηκα τη συμβουλή της Ρίκας βλέποντας την τελευταία συνέντευξη του κ. Γ. Στουρνάρα. Από το αυτάρεσκο ύφος του, γρήγορα κατάλαβα ότι έχει δυστυχώς πληγεί από τη «νόσο του αυτοθαυμασμού». Ας την ονομάσουμε έτσι, διότι τα βασικά της συμπτώματα είναι η υπέρμετρη και γι’ αυτό αβάσιμη αυτοπεποίθηση, η διεκδίκηση του αλάθητου, και στην έσχατη εκτροπή της ο ξερολισμός και η αλαζονεία.

Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι ο κ. Στουρνάρας έχει φτάσει σε ακραία στάδια της «νόσου». Αλλά στη συνέντευξή του έμοιαζε να μην έχει καμία συναίσθηση για το τι περνά σήμερα η μέση ελληνική οικογένεια. Θα επικαλεστώ ένα αληθινό παράδειγμα καλώντας τον υπουργό να γίνει νοερά τηλεθεατής του εαυτού του. Τι άραγε θα σκεφτόταν βλέποντας το υπουργικό του είδωλο να χαμογελά και να κομπάζει για το πρωτογενές πλεόνασμα, αν ήταν συνταξιούχος και την παραμονή τού είχαν έρθει τρία ΦΑΠ ύψους 22.500 ευρώ για το μοναδικό του σπίτι στο οποίο διαμένει απ’ το 1968; Και τι θα ένιωθε αν ως συνταξιούχος άκουγε τον «χαρούμενο» Στουρνάρα να αντιμετωπίζει ως «ευγενή» την ήδη μειωθείσα σύνταξή του των 1.700 ευρώ απειλώντας να την περικόψει κι άλλο.

Επικαλούμαι εσκεμμένα το παράδειγμα ενός πρώην καλοπληρωμένου μισθωτού που πάντα κατέβαλλε μέχρι κεραίας τους φόρους του και συγκαταλέγεται σήμερα στους τάχα προνομιούχους συνταξιούχους. Διότι αυτός, όπως και εν γένει όσοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, δεν αισθάνονται σήμερα μόνον ότι αδικούνται κατάφωρα. Γνωρίζουν -κι αυτό είναι το χειρότερο- ότι οι δυσβάσταχτοι φόροι που τους αξιώνονται απολήγουν σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Θα το θέσω διαφορετικά: Οταν όλοι πια έχουμε κατανοήσει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η φοροδιαφυγή, πόσο δύσκολο άραγε είναι στον κ. Στουρνάρα, αντί να διώχνει καθαρίστριες (λες και αυτές θα λύσουν το πρόβλημα), να προσλάβει επιτέλους 500 νέους ελεγκτές στις εφορίες; Ποιος Ελληνας και ποια τρόικα θα ενίσταντο σε μια τέτοια επιλογή;

Δεν περιέγραψα τυχαία τη «νόσο του αυτοθαυμασμού» ούτε βέβαια το σχόλιο αφορά μόνον τον κ. Στουρνάρα. Πραγματικά απορεί κανείς με το διαρκώς πομπώδες ύφος π.χ. του κ. Κ. Αρβανιτόπουλου (με τα μεγαλύτερα ΑΕΙ να παραμένουν κλειστά από δικούς του χειρισμούς), τον εξωπραγματικό ναρκισσισμό του κ. Δημ. Αβραμόπουλου (που ησχολείτο επί εβδομάδες για το αν θα έχουμε τανκς στην παρέλαση) ή ακόμη και με τον μονίμως καταγγέλλοντα κ. Ευ. Βενιζέλο, που θέλει να μας πείσει ότι το κόμμα του μόνον πλήρωσε και δεν ευθύνεται για όσα μας βρήκαν. Είναι δε απίστευτο ότι συμπτώματα της ίδιας νόσου διακρίνει κανείς ακόμη και στους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ειρωνικό και γεμάτο αλαζονική αυταρέσκεια ύφος τους, πριν καν βιώσουν την εξουσία.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν κάποιος που έχει πληγεί από την περιγραφείσα νόσο μπορεί να ιαθεί. Σε κάθε περίπτωση, όμως, καλό θα ήταν οι εκπρόσωποί μας να αντιληφθούν το νόημα της προλογικής συμβουλής: Εν ολίγοις, βγείτε λίγο έξω χωρίς την αυλή σας, μιλήστε με τους πολίτες, συνειδητοποιήστε τι περνάει ο κόσμος. Θυμηθείτε ποιοι ήσασταν πριν μπείτε στον γυάλινο κόσμο σας και κυρίως καταλάβετε επιτέλους ότι, στη νέα εποχή, η πολιτική σας αυτοϊκανοποίηση προκαλεί αποστροφή για να μην πω τίποτα χειρότερο.

Του Κωνσταντινου Ζουλα

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_

30/11/2013_541610

Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ