Iρλανδικό θαύμα;
Το ιρλανδικό θαύμα:
Πώς η οικονομία της αναπτύχθηκε με ρυθμό 26,3% το 2015 τρελαίνοντας αναλυτές και εκτιμητές
Η στατιστική υπηρεσία της Ιρλανδίας (Central Statistics Office, CSO) ανακοίνωσε σήμερα μία τεράστια αναθεώρηση των παγίων κεφαλαίων στους εθνικούς λογαριασμούς της, από την οποία προκύπτει ότι η ιρλανδική οικονομία αναπτύχθηκε πέρυσι με ρυθμό 26,3% και όχι 7,8%, όπως είχε ανακοινωθεί αρχικά.
Η μεγάλη αυτή αναθεώρηση οδήγησε σε αντίστοιχη αναθεώρηση προς τα κάτω του χρέους της Ιρλανδίας (ως ποσοστό στο ΑΕΠ), το οποίο μειώθηκε ελαφρά κάτω από το 80% του ΑΕΠ από το 93,8% που είχε εκτιμηθεί αρχικά, σύμφωνα με τον υψηλόβαθμο αξιωματούχο της CSO, Μάικλ Κόνολι.
Η αύξηση του αριθμού των αεροσκαφών που εισήχθησαν στην Ιρλανδία για να δοθούν με δανεισμό στο εξωτερικό και οι αναταξινομήσεις ολόκληρων ισολογισμών, όπως ξένων επιχειρήσεων που μεταφέρουν την έδρα τους στην Ιρλανδία για φορολογικούς σκοπούς (corporate inversions), ήταν μεταξύ των κύριων λόγων αυτής της αναθεώρησης, ανέφερε η ιρλανδική στατιστική υπηρεσία.
Οι μεταφορές έδρας αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια, καθώς οι εταιρείες επιδιώκουν να μειώσουν τον φόρο που πληρώνουν για τα κέρδη τους (σ.σ.: η Ιρλανδία έχει πολύ χαμηλό φορολογικό συντελεστή κερδών), ενώ οι βασικές δραστηριότητες και η διοίκησή τους παραμένουν εκεί που ήταν η αρχική έδρα τους.
«Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι ότι ένας ολόκληρος ισολογισμός μίας εταιρείας που μεταφέρει την έδρα της στην Ιρλανδία, από κάπου αλλού, περιλαμβάνεται στο απόθεμα παγίου κεφαλαίου μας ή στη διεθνή επενδυτική θέση μας», δήλωσε ο Κόνολι. «Η πολύ μεγάλη αύξηση ενίσχυσε τη δυνατότητα παραγωγής της οικονομίας και επηρεάζει τους λογαριασμούς του 2015 στην αύξηση των εξαγωγών και των εισαγωγών… Η απασχόληση δεν έχει αλλάξει πολύ από τον λόγο αυτό».
Τα αποτελέσματα έχουν συνταχθεί σε συμφωνία με το τελευταίο στατιστικό πλαίσιο της ΕΕ, το ESA 2010, αναφέρει η CSO στην ανακοίνωσή της. Αναφέρει, επίσης, ότι ο τομέας της βιομηχανίας (περιλαμβανομένων των κατασκευών) αυξήθηκε 87,3%, ενώ οι άλλοι βασικοί τομείς σημείωσαν ετήσιες αυξήσεις από 5,7% έως 10,4%.
http://www.huffingtonpost.gr/2016/07/12/oikonomia-irlandia-oikonomia_n_10940290.html?utm_hp_ref=greece
12/07/2016
Η Ιρλανδία αναπτύχθηκε με 26,3% το 2015!
'Ωθηση από την προσέλκυση πολυεθνικών
Η στατιστική υπηρεσία της Ιρλανδίας ανακοίνωσε ότι η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 26,3% πέρυσι, έναντι αρχικής εκτίμησης για ανάπτυξη 7,8%. Η αναθεώρηση οφείλεται στη μεγάλη αύξηση του αριθμού των εταιρειών που εγκαταστάθηκαν στη χώρα λόγω χαμηλής φορολογίας.
H ιρλανδική οικονομία αναπτύχθηκε το 2015 με υπερδιπλάσιο ρυθμό από ό,τι είχε υπολογιστεί αρχικά, καθώς εκτινάχτηκε ο αριθμός των εταιριών που μετέφεραν την έδρα τους στη χώρα.
Η στατιστική υπηρεσία της χώρας ανακοίνωσε ότι το ιρλανδικό ΑΕΠ αναπτύχθηκε κατά 26,3% πέρυσι, έναντι αρχικής εκτίμησης για ανάπτυξη 7,8%.
Όπως μεταδίδει το Bloomberg, η αναθεώρηση συνδέεται, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία, με εταιρείες που μετακίνησαν την έδρα τους στην Ιρλανδία.
Οι αναλυτές προέβλεπαν αύξηση του ΑΕΠ κατά 7,3%.
«Είμαστε μια πολύ μικρή οικονομία και αν υπάρξει μια μεγάλη αύξηση στα στοιχεία ενεργητικού, αυτό είναι που συμβαίνει», δήλωσε σε δημοσιογράφους στο Δουβλίνο ο Michael Connnolly, στέλεχος της στατιστικής υπηρεσίας.
Όπως επισημαίνει το Bloomberg, η μεταφορά της έδρας πολυεθνικών σε μια χώρα με πιο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς όπως η Ιρλανδία -ο εταιρικός φόρος είναι στο 12,5%- διογκώνει τεχνητά την ιρλανδική οικονομία, προσμετρώντας στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα κέρδη που μπορεί να προήλθαν από δραστηριότητες σε άλλες περιοχές.
Στις εταιρείες που μετακινήθηκαν στην Ιρλανδία, κυρίως μέσω συγχωνεύσεων, συγκαταλέγονται οι Perrigo και Jazz Pharmaceuticals. Το 2014 είχαν έδρα στην Ιρλανδία εταιρείες με στοιχεία ενεργητικού πάνω από 523 δισ. ευρώ στο εξωτερικό, από 391 δισ. ευρώ το 2013, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία.
Ο υπουργός Οικονομικών Μάικλ Νούναν ανακοίνωσε πως οι ρυθμοί ανάπτυξης μειώνουν το χρέος και το έλλειμμα.
http://www.euro2day.gr/news/world/article/1435515/h-irlandia-anaptyhthke-me-263-to-2015.html
12/7/2016
Η Ιρλανδία και η παραπλανητική της ανάπτυξη
Ποιος είπε ότι οι οικονομίες της Ευρωζώνης δεν αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα; Η Ιρλανδία είδε το πραγματικό της ΑΕΠ να αυξάνεται σχεδόν 26,3% το 2015. Καμία δυτική χώρα δεν έχει καταγράψει τέτοιο ρυθμό ανάπτυξης αυτόν τον αιώνα, πλην του μικρού, αλλά πλούσιου σε πετρέλαιο Αζερμπαϊτζάν, που είχε εμφανίσει ανάπτυξη 34,5%, όταν οι τιμές του πετρελαίου εκτοξεύτηκαν το 2006. Δυστυχώς, στην περίπτωση της Ιρλανδίας τα αίτια για τη φρενήρη ανάπτυξη είναι λιγότερο απτά. Είναι το αποτέλεσμα μιας φορολογικής παγαποντιάς και μιας σαφής ένδειξη πως οι αυξήσεις των ΑΕΠ δεν πρέπει να θεωρούνται το απόλυτο μέτρο της επιτυχίας της πολιτικής.
"Άμα τα στατιστικά δεν είναι καλά"... ήταν το σχόλιο του νομπελίστα οικονομολόγου Paul Krugman για την ανακοίνωση της στατιστικής υπηρεσίας της Ιρλανδίας. Η Ιρλανδία θα ανέβει θέσεις στην κατάταξη των χωρών με κριτήριο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ -το μέτρο του σχετικού πλούτου των εθνών- αλλά λίγοι άνθρωποι στη χώρα θα αντιληφθούν ότι το περυσινό έτος έγιναν πλουσιότεροι κατά περισσότερο από 25%. Παρολ’ αυτά, το νούμερο της ανάπτυξης -που υπολογίζεται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πρότυπο- θα έχει μερικές πραγματικές συνέπειες, όπως είπε και ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Michael Noonan σε μια φανταχτερή δήλωσή του την Τρίτη.
Σύμφωνα με τον Noonan, το χρέος της Ιρλανδίας ως ποσοστό του ΑΕΠ θα βελτιωθεί τώρα στο 79% του ΑΕΠ, σε σχέση με 93,8% στο τέλος του περασμένου έτους. Αυτό σημαίνει ότι η Ιρλανδία θα είναι αξιόπιστη για να δανειστεί περισσότερο και με καλύτερους όρους.
Ο Noonan δεν έχει ενδοιασμούς για τους αριθμούς. "Νομίζω ότι τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία δείχνουν ότι η οικονομία της Ιρλανδίας συνεχίζει να αναπτύσσεται", ανέφερε. "Οι ζωές των ανθρώπων βελτιώνονται, με την αγορά εργασίας να απασχολεί το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων από την έναρξη της ύφεσης".
Η πραγματικότητα, όμως, δεν είναι έτσι. To Bloomberg εξηγεί πως η μεταφορά της έδρας αμερικανικών επιχειρήσεων στην Ιρλανδία για φορολογικούς σκοπούς θα μπορούσε να έχει διογκώσει την ανάπτυξη καθώς τα "ανεστραμμένα" κέρδη των πολυεθνικών θα μπορούσαν να υπολογιστούν στο ΑΕΠ της Ιρλανδίας. Η μεθοδολογία της Κεντρικής Στατιστικής Υπηρεσίας δείχνει ότι τα υπερπόντια κέρδη των Ιρλανδών επενδυτών υπολογίζονται ως διανεμόμενα σε αυτούς, που σημαίνει ότι όταν μια εταιρεία μετακομίζει πίσω στην Ιρλανδία ένα μερίδιο των κερδών της που αποδίδονται στην ιρλανδική εταιρεία συμμετοχών προσμετρούνται ως τμήμα της ιρλανδικής οικονομίας.
Υπάρχει, όμως, μια εναλλακτική εξήγηση που ίσως δείχνει πιο πιθανή.
Στο τέλος του 2014, η ιρλανδική κυβέρνηση κινήθηκε για να κλείσει το φορολογικό παραθυράκι που χρησιμοποιούσαν οι φαρμακευτικές και τεχνολογικές εταιρείες των ΗΠΑ. Ήταν γνωστό ως στρατηγική "Double Irish" και επέτρεπε σε μια εταιρεία να ιδρύσει θυγατρική στην Ιρλανδία και άλλη μία που για φορολογικούς σκοπούς είχε έδρα σε φορολογικό παράδεισο όπως οι Βρετανικές Παρθένες Νήσοι. Η εταιρεία των Βρετανικών Παρθένων Νήσων κατείχε τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην τεχνολογία –ας πούμε τις συνταγές για τα φάρμακα. Η ιρλανδική θυγατρική συγκέντρωνε τα κέρδη της πολυεθνικής και έστελνε το μεγαλύτερο μέρος στις Παρθένες Νήσους ως δικαίωμα εκμετάλλευσης της πνευματικής ιδιοκτησίας. Το μικρό εναπομείναν ποσό φορολογούνταν με το χαμηλό συντελεστή της Ιρλανδίας -12,5%, το χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση- και ορισμένες εταιρείες, όπως η Apple, εξασφάλισαν ακόμη καλύτερες συμφωνίες, τις οποίες η ΕΕ ερευνά σήμερα για πιθανή παράνομη κρατική ενίσχυση.
Καθώς η πρακτική Double Irish κατέστη παράνομη πράξη, αρχής γενομένης το 2015, οι εταιρείες έσπευσαν να μεταφέρουν τις πατέντες onshore –που σημαίνει στην Ιρλανδία: ο φορολογικός της συντελεστής παραμένει ακαταμάχητος στην περίπτωση που μια εταιρεία θέλει να χρησιμοποιήσει μια ανεπτυγμένη χώρα για έδρα.
Σε μία καταχώριση σε blog, ο Ιρλανδός οικονομολόγος Seamus Coffey εξήγησε πώς αυτές οι κινήσεις από τις πολυεθνικές εταιρείες επηρεάζουν τα στατιστικά στοιχεία του ΑΕΠ της Ιρλανδίας:
Μια εξήγηση είναι ότι οι πολυεθνικές από έναν αριθμό κλάδων μετέφεραν τα άυλα πάγια onshore. Αυτό αύξησε την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία στην Ιρλανδία, καθώς δεν υπάρχουν πλέον οι εξερχόμενες πληρωμές της αξίας των δικαιωμάτων χρήσης.
Για παράδειγμα, έγραψε ο Coffey, o κλάδος της βιομηχανίας έλαβε στους εθνικούς λογαριασμούς 97,8% ή 50 δισ. ευρώ περισσότερη προστιθέμενη αξία από ό, τι το 2014. Ο Coffey εκτίμησε ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτής πιθανώς να προήλθε από το φαρμακευτικό τομέα.
Η ιρλανδική κυβέρνηση, ωστόσο, δεν έχει συλλέξει πολλούς φόρους για όλη αυτή την προστιθέμενη αξία. Όπως επισημαίνει ο Coffey , ένα μεγάλο μέρος της αύξησης -περισσότερα από 30 δισ. ευρώ- χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει την απόσβεση των περιουσιακών στοιχείων, ενδεχομένως τις ίδιες πατέντες που οι πολυεθνικές μετέφεραν στην Ιρλανδία.
Το ίδιο συμβαίνει και σε έναν άλλο κλάδο που χρησιμοποιεί ολοένα περισσότερο την Ιρλανδία ως βάση –τη μίσθωση αεροσκαφών. Οι εταιρείες μισθώνουν στόλους στην Ιρλανδία για φορολογικούς σκοπούς, αλλά τα έσοδα από την εκμίσθωση χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τις αποσβέσεις. Λέει ο Coffey:
Έχουμε, έτσι, μια μεγάλη αύξηση στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, αλλά αυτό δεν μετατρέπεται πλήρως σε αυξήσεις μισθών ή/και κέρδη. Οι μη γεωργικοί μισθοί και ημερομίσθια αυξήθηκαν από 67,7 δισ. ευρώ το 2014 στα 71,5 δισ ευρώ το 2015.
Με άλλα λόγια, οι Ιρλανδοί δεν έγιναν και τόσο πλουσιότεροι και η κυβέρνηση δεν έχει πλημμυρίσει από φορολογικά έσοδα. Η ικανότητά της, ωστόσο, να δανειστεί αυξάνεται, οπότε ο Noonan, ο οποίος έλαβε μέτρα κατά του Double Irish μόνο όταν δέχτηκε πιέσεις από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, δηλώνει ευχαριστημένος. Είναι επίσης μια ανακούφιση για την ιρλανδική κυβέρνηση που οι πολυεθνικές δεν έχουν αποχωρήσει.
Η Ιρλανδία είναι μια σχετικά μικρή οικονομία, συνεπώς μια ενιαία φορολογική αλλαγή μπορεί να μετατραπεί σε οδηγό ανάπτυξης εν μια νυκτί. Είναι εντελώς άσκοπο η χώρα να γίνει το υπόδειγμα της λιτότητας ή της προσανατολισμένης στις εξαγωγές ανάπτυξης καθώς τα στοιχεία της -συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τις εξαγωγές και τις εισαγωγές- μπορεί να διαστρεβλωθούν από το φορολογικό σχεδιασμό μερικών ξένων εταιρικών κολοσσών. Σίγουρα, υπήρξε κάποια υποκείμενη ανάπτυξη -πιθανώς υψηλή για τα δεδομένα της Ευρωζώνης, άνω του 5%- αλλά δεν θα ήταν εύκολο να υπολογιστεί χωρίς να γνωρίζει κανείς την ακριβή επίδραση των άυλων παγίων που μεταφέρονται στη χώρα.
Η περίπτωση της Ιρλανδίας είναι μια μήνυμα προειδοποίησης για τους οικονομολόγους που αρέσκονται να χρησιμοποιούν την οικονομική ανάπτυξη ως μέτρο της επιτυχίας των φορέων χάραξης πολιτικής. Ακόμα και σε μεγαλύτερες χώρες, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του μεγέθους της οικονομίας είναι ατελείς. Δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την αύξηση ή τη συρρίκνωση του πραγματικού πλούτου ενός κράτους ή τις καλόπιστες οικονομικές του δραστηριότητες του. Οι οικονομίες πολλών χωρών έχουν υποτιμηθεί σημαντικά εξαιτίας των μεγάλων σκιωδών κλάδων. Άλλες -όπως η Ιρλανδία του 2015 – μπορούν να διογκωθούν ακούσια. Οι αριθμοί λένε ψέματα, ακόμα και όταν υπολογίζονται με τις καλύτερες προθέσεις. Μέτρα όπως η ευτυχία ενδέχεται να περιγράφουν καλύτερα την επίδραση των οικονομικών πολιτικών από το παραδοσιακό μέγεθος του ΑΕΠ.
Του Leonid Bershidsky
14/7/2016
http://www.capital.gr/story/3140591/i-irlandia-kai-i-paraplanitiki-tis-anaptuxi
H Ιρλανδία βασίζεται στις εξαγωγές ηλεκτρονικών υπολογιστών και φαρμακευτικών προϊόντων στις ΗΠΑ, ενώ η Φινλανδία αντιμετωπίζει δυσκολίες καθώς η Ρωσία, που κάποτε ήταν μια από τις μεγαλύτερες αγορές για τις φινλανδικές εξαγωγές, βρίσκεται σε ύφεση.
Bloomberg:
Η οικονομική άνοδος της Ιρλανδίας και η πτώση της Φινλανδίας
Σύγκριση μεταξύ των δύο άκρων της ευρωζώνης σε ότι αφορά την ανάπτυξη, την Ιρλανδία και τη Φινλανδία, επιχειρεί το Bloomberg. Η μία χώρα μπήκε σε πρόγραμμα διάσωσης, ενώ η άλλη μετατράπηκε από «οικονομικό θαύμα» στον «νέο ασθενή της Ευρώπης», αναφέρει. Ενώ και οι δύο μοιράζονται αυτό που κάποιοι χαρακτηρίζουν τα δεσμά του ενιαίου νομίσματος, οι επιδόσεις της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας μετά την οικονομική κρίση δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο διαφορετικές, τονίζει και προσπαθεί να διερευνήσει τις αιτίες.
Yστερα από τον εντυπωσιακό ρυθμό ανάπτυξης του 7,8% το 2015, ο Κέλτικος Τίγρης αναμένεται να αναπτυχθεί με τον ταχύτερο ρυθμό στην ευρωζώνη φέτος –4,7%- σύμφωνα με οικονομολόγους που συμμετείχαν σε έρευνα του πρακτορείου Bloomberg.
Η Φινλανδία, από την άλλη, συνεχίζει να απογοητεύει. Παραμένοντας χαμηλότερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης από το 2012, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της αναμένεται να αυξηθεί μόλις κατά 0,5% φέτος, που είναι ο χαμηλότερος ρυθμός ανάπτυξης έπειτα απ' αυτόν της Ελλάδας.
Η κατάρρευση των δραστηριοτήτων καταναλωτικών ηλεκτρονικών προϊόντων της Nokia και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η βιομηχανία χάρτου της χώρας συχνά αναφέρονται ως οι αιτίες για τις δυσκολίες της Φινλανδίας.
Ο διεθνής οίκος Standard & Poor’s αφαίρεσε από την σκανδιναβική χώρα την αξιολόγηση ΑΑΑ, ενώ αναβάθμισε αυτήν της Ιρλανδίας.
Οι ευρωσκεπτικιστές της Φινλανδίας υποστηρίζουν ότι η χώρα τους θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση εάν της επιτρεπόταν να ενισχύσει τις εξαγωγές μέσω μιας υποτίμησης.
Σημασία έχει τί πουλάς και σε ποιες αγορές
Μια σύγκριση με την Ιρλανδία δείχνει ότι σημασία έχει αυτό που πουλάς και σε ποιες αγορές.
Ενώ η Ιρλανδία βασίζεται στις εξαγωγές ηλεκτρονικών υπολογιστών και φαρμακευτικών προϊόντων στις ΗΠΑ, η Φινλανδία αντιμετωπίζει δυσκολίες καθώς η Ρωσία, που κάποτε ήταν μια από τις μεγαλύτερες αγορές για τις φινλανδικές εξαγωγές, βρίσκεται σε ύφεση.
Η Ιρλανδία, σε αντίθεση με την Φινλανδία, έχει επίσης χρησιμοποιήσει τον φορολογικό κώδικα για να πείσει μεγάλες πολυεθνικές, όπως την Facebook, την Apple, την Google και την Pfizer, να μεταφέρουν την έδρα τους εκεί.
Ο φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις στην Φινλανδία είναι στο 20% ενώ στην Ιρλανδία στο 12,5%, ένας από τους χαμηλότερους στην ευρωζώνη.
Η φινλανδική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας ευθύνεται επίσης για την αύξηση της ανεργίας, που έφθασε πέρυσι στο 9,4%, συγκριτικά με 7,7% το 2012. Η λύση που φαίνεται να προτιμά είναι η μείωση του εργατικού κόστους.
Σύμφωνα, πάντως, με κατάταξη του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, η Φινλανδία συνεχίζει να είναι μια από τις πιο ανταγωνιστικές χώρες στον κόσμο, ενώ η Ιρλανδία έχει προβάδισμα σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας.
http://www.tanea.gr/news/economy/article/5347175/bloomberg-h-oikonomikh-anodos-ths-irlandias-kai-h-ptwsh-ths-finlandias/
31/3/2016
27/4/2015
Ιρλανδία, οι αιτίες της εξόδου από τα μνημόνια
Οι διαφορές της χώρας με την Ελλάδα ήταν η μη αποδοχή της αύξησης της φορολογίας των πολυεθνικών, η ανάληψη από το δημόσιο των χρεών των τραπεζών και η πλήρης υποταγή των Πολιτών της στην πολιτική λιτότητας
Πληθαίνουν οι αναφορές στην Ιρλανδία, η οποία παρουσιάζεται ως η χώρα που απέδειξε ότι, τα προγράμματα λιτότητας της Τρόικας έχουν επιτυχία, εάν υιοθετηθούν σωστά – οπότε η αποτυχία της Ελλάδας οφείλεται δήθεν στην αδυναμία των κυβερνήσεων της να εφαρμόσει πιστά και απαρέγκλιτα τους κανόνες των μνημονίων.
Ελάχιστοι βέβαια αναφέρονται στο ύψος του φόρου εισοδήματος στη χώρα, με ισχύ για όλες τις επιχειρήσεις που διατηρούν εκεί την έδρα τους – το οποίο είναι μόλις 12,5% έναντι 26% στην Ελλάδα, 30% περίπου στη Γερμανία και 40% στη Νέα Υόρκη. Ουσιαστικά μόνο Η Κύπρος, καθώς επίσης η Βουλγαρία έχουν χαμηλότερο συντελεστή (10%) – κάτι που όμως δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά στην Ιρλανδία, λόγω της γεωγραφικής θέσης των δύο χωρών (αντίθετα, δημιουργεί προβλήματα στην Ελλάδα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο).
Σε κάθε περίπτωση, η φορολογία είναι το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Ιρλανδίας, καθώς επίσης η «συνταγή» της επιτυχίας της – επειδή με τον τρόπο αυτό κατάφερε να προσελκύσει τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους, ιδιαίτερα τους αμερικανικούς (λόγω της γλώσσας, καθώς επίσης της πρόσβασης τους στην αγορά της ΕΕ), δημιουργώντας θέσεις εργασίας, αυξάνοντας τα δημόσια έσοδα της κοκ.
Συνεχίζοντας, μετά την υπαγωγή της Ιρλανδίας στην τρόικα, λόγω της χρεοκοπίας των τραπεζών της, τις οποίες όμως συμφώνησαν να διασώσουν οι φορολογούμενοι Πολίτες της, εκβιαζόμενοι από την ΕΚΤ (άρθρο), η κυβέρνηση της πιεζόταν να αυξήσει το φορολογικό συντελεστή. Εν τούτοις δεν το αποδέχθηκε, επιλέγοντας να μειώσει τους μισθούς στο δημόσιο, να περιορίσει τις κοινωνικές δαπάνες, καθώς επίσης τις δημόσιες επενδύσεις, αυξάνοντας το ΦΠΑ στο 23%, παράλληλα με τους άλλους φόρους κατανάλωσης.
Έτσι, το 2012 οι Ιρλανδοί επιβαρύνθηκαν με 3,5 δις € για να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους, προγραμματίζοντας ένα ανάλογο ποσόν για το 2013 και διατηρώντας το φορολογικό συντελεστή στο 12,5% – ενώ οι Έλληνες, τον πρώτο χρόνο του μνημονίου, επιβαρύνθηκαν με 21,2 δις € (με επτά φορές περισσότερα δηλαδή) και το δεύτερο με 17,3 δις € (ανάλυση ΒΒ), παρά το ότι το ΑΕΠ της χώρας μας δεν ήταν σημαντικά υψηλότερο (γράφημα)..
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, Ιρλανδία, ΑΕΠ
Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα (διακεκομμένη γραμμή, δεξιός άξονας), το ΑΕΠ της Ιρλανδίας το 2009 ήταν 260 δις $, ενώ Ελλάδας 341,6 δις $, – όταν η Ιρλανδία έχει το δεύτερο μεγαλύτερο συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό δηλαδή, στον πλανήτη,μετά την Ολλανδία.
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται τα συνολικά «καθαρά χρέη» ορισμένων χωρών, ως ποσοστά επί του ΑΕΠ τους, με πρώτες τις πλέον υπερχρεωμένες χώρες της υφηλίου – με την Ιρλανδία στη δεύτερη θέση (πηγή).
Η συμφωνία βέβαια της Ιρλανδίας, η οποία ζήτησε τη βοήθεια της Ευρώπης το 2010, λίγο μετά την Ελλάδα, έχοντας ένα τεράστιο πρόβλημα στον κλάδο των ακινήτων, με αποτέλεσμα να βυθιστεί σε μία άνευ προηγουμένου τραπεζική κρίση, ήταν διαφορετική:
Ένα πακέτο συνολικού ύψους 85 δις €, όπου τα 22,5 δις € προέρχονταν από το EFSM, τα επίσης 22,5 δις € από το EFSF, στο οποίο όμως συμμετείχαν με διμερή δάνεια η Δανία, η Σουηδία και η Βρετανία, τα 19 δις € από το ΔΝΤ, ενώ τα 17,5 δις € όφειλαν να προστεθούν από την ίδια – από το συνταξιοδοτικό της ταμείο.
Το πρόγραμμα της Τρόικας πάντως τελείωσε το 2013, με τη χώρα να χρηματοδοτείται πλέον από τις αγορές με αρκετά χαμηλά επιτόκια, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί – με το δεκαετές της Ελλάδας στην αριστερή κάθετο (γαλάζια γραμμή, περί το 10% σήμερα, έχοντας ξεπεράσει το 2012 το 30%), καθώς επίσης με το αντίστοιχο της Ιρλανδίας στη δεξιά (διακεκομμένη γραμμή, κάτω από το 1% σήμερα, έχοντας υπερβεί το 10% το 2012)..
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, Ιρλανδία, 10-ετή ομόλογα
Η διαφορά της Ιρλανδίας με την Ελλάδα ήταν εν πρώτοις η επιμονή της κυβέρνησης της, να μην αποδεχθεί με κανέναν τρόπο την αύξηση της φορολογίας – φοβούμενη εύλογα ότι, θα κατέστρεφε το επιχειρηματικό της μοντέλο. Με λίγα λόγια, οι πολυεθνικοί όμιλοι συνέχισαν να παίρνουν ότι ήθελαν από την κυβέρνηση, χωρίς φυσικά να ενοχληθούν από την Τρόικα – κυρίως επειδή το ΔΝΤ δεν ήθελε επίσης να τους ενοχλήσει, αφού πρόκειται ως επί το πλείστον για αμερικανικές εταιρείες.
Η επόμενη διαφορά ήταν η πλήρης υποταγή των Πολιτών της σε όλα όσα απαιτήθηκαν από τους ίδιους – με μεγαλύτερη παραχώρηση τη μη αντίδραση τους στην ανάληψη των χρεών των ιδιωτικών τραπεζών, λόγω της οποίας το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας τετραπλασιάσθηκε, ξεπερνώντας το 125% από 30% προηγουμένως (ανάλυση ΒΒ).
Με τους δύο αυτούς τρόπους εύλογα η Ιρλανδία εξελίχθηκε στο «αγαπημένο παιδί» των αγορών, των μεγάλων τραπεζών δηλαδή και των πολυεθνικών – επίσης της ΕΚΤ και της Ευρωζώνης, η οποία δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα για να επιβάλλει όλα όσα ήθελε.
Προφανώς χωρίς να υπάρξει καμία απαίτηση των Ιρλανδών για τη μη ανάληψη των χρεών των τραπεζών, για τη μη πληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας τους (διαγραφή), για τη χαμηλότερη επιβάρυνση τους κοκ..
Η χαμηλή φορολογία
Η χαμηλή φορολογία, ως ένα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μίας μικρής χώρας, μελετήθηκε με κάθε λεπτομέρεια από τους οικονομολόγους της Ιρλανδίας. Σύμφωνα με αυτούς, οι φόροι που εισπράττονται από τους διεθνείς ομίλους αποτελούν ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του δημοσίου – αφού μεταφέρουν την έδρα τους και φορολογούν εκεί τα κέρδη τους, λόγω του χαμηλού συντελεστή.
Οι κυριότεροι όμιλοι είναι αμερικανικοί και ανήκουν στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας, ο μεγαλύτερος τζίρος των οποίων προέρχεται από το εξωτερικό – όπως η Google, η Apple, η Symantec, η Synopsys κοκ. Με δεδομένο δε το ότι, χρησιμοποιούν το τέχνασμα της χρέωσης των υποκαταστημάτων τους ανά την υφήλιο με «δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας», καθώς επίσης με «διοικητικές υπηρεσίες», μεταφέρουν ένα πολύ μεγάλο μέρος των κερδών τους στην Ιρλανδία – φορολογούμενοι χαμηλότερα, αλλά συμβάλλοντας σημαντικά στην αύξηση των εσόδων του δημοσίου της χώρας.
Φυσικά, ένα μεγάλο μέρος των κερδών των πολυεθνικών δεν φορολογείται με 12,5% αλλά με πολύ λιγότερα – με διάφορους τρόπους τους οποίους χρησιμοποιούν, μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια των «διευκολύνσεων» που τους παρέχονται από το ιρλανδικό δημόσιο. Σύμφωνα με υπολογισμούς, ο μέσος όρος τοποθετείται στο 7,3% – το οποίο είναι προφανώς ελάχιστο, συγκρινόμενο για παράδειγμα με τη Γαλλία, όπου η μέση φορολογία των πολυεθνικών υπερβαίνει το 37%..
Επίλογος
Η Ιρλανδία κατάφερε αναμφίβολα να βγει από τα μνημόνια, επιβαρύνοντας κυρίως τις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις και γενικότερα τους δικούς της Πολίτες – χωρίς να ενοχλήσει ούτε τις πολυεθνικές, ούτε το χρηματοπιστωτικό κτήνος, ούτε την Ευρωζώνη (Γερμανία).
Εν τούτοις, δεν μπόρεσε ακόμη να ξεφύγει από την κρίση, ενώ το συνολικό χρέος της αρχίζει ξανά να αυξάνεται – επίσης το τεράστιο εξωτερικό της χρέος, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί (δεξιά στήλη, διακεκομμένη γραμμή), το οποίο είναι τετραπλάσιο από αυτό της Ελλάδας (αριστερή στήλη, γαλάζια γραμμή), πλησιάζοντας το απίστευτο ποσόν των 1,8 τρις € (έναντι περίπου 400 δις € της χώρας μας)..
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, Ιρλανδία, εξωτερικό χρέος
Επομένως, είναι ακόμη πολύ ενωρίς για να πανηγυρίζει τη σωτηρία της – ή για να θεωρείται πρότυπο, σε σύγκριση με την Ελλάδα. Εύχομαι βέβαια να τα καταφέρει, γνωρίζοντας πόσο υπέφεραν οι απλοί Πολίτες της, ένας πολύ μεγάλος αριθμός των οποίων καταστράφηκε, χρεοκόπησε, μετανάστευσε κοκ. – θυσιαζόμενος κυριολεκτικά για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στις πολυεθνικές, στις αγορές και στην Ευρώπη.
Άρης Οικονόμου
09/04/2015
http://www.analyst.gr/2015/04/09/irlandia-oi-eties-tis-eksodou-apo-to-mnimonio/
ΣΧΕΤΙΚΑ
Ο νεοφιλελεύθερος φασισμός-Το παράδειγμα της Ιρλανδίας
Η πραγματική τραγωδία
Οι σκοτεινές πλευρές της ιρλανδικής ανάκαμψης "Κελτικός Τίγρης" μόνο για τους BANKSTERS:
Ιρλανδία, Ελλάδα, πολυεθνικες και αγορες στην εποχη των μνημονιων.
Ιρλανδία:Ρεαλισμός ή χάος μετά τις εκλογές. Η χώρα που ευημερούν οι αριθμοί και όχι οι ...άνθρωποι!
Η Ιρλανδία βγαίνει από το Μνημόνιο τρώγοντας… περιστέρια
Η Ιρλανδία αναπτύχθηκε με 26,3% το 2015!
'Ωθηση από την προσέλκυση πολυεθνικών
Η στατιστική υπηρεσία της Ιρλανδίας ανακοίνωσε ότι η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 26,3% πέρυσι, έναντι αρχικής εκτίμησης για ανάπτυξη 7,8%. Η αναθεώρηση οφείλεται στη μεγάλη αύξηση του αριθμού των εταιρειών που εγκαταστάθηκαν στη χώρα λόγω χαμηλής φορολογίας.
H ιρλανδική οικονομία αναπτύχθηκε το 2015 με υπερδιπλάσιο ρυθμό από ό,τι είχε υπολογιστεί αρχικά, καθώς εκτινάχτηκε ο αριθμός των εταιριών που μετέφεραν την έδρα τους στη χώρα.
Η στατιστική υπηρεσία της χώρας ανακοίνωσε ότι το ιρλανδικό ΑΕΠ αναπτύχθηκε κατά 26,3% πέρυσι, έναντι αρχικής εκτίμησης για ανάπτυξη 7,8%.
Όπως μεταδίδει το Bloomberg, η αναθεώρηση συνδέεται, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία, με εταιρείες που μετακίνησαν την έδρα τους στην Ιρλανδία.
Οι αναλυτές προέβλεπαν αύξηση του ΑΕΠ κατά 7,3%.
«Είμαστε μια πολύ μικρή οικονομία και αν υπάρξει μια μεγάλη αύξηση στα στοιχεία ενεργητικού, αυτό είναι που συμβαίνει», δήλωσε σε δημοσιογράφους στο Δουβλίνο ο Michael Connnolly, στέλεχος της στατιστικής υπηρεσίας.
Όπως επισημαίνει το Bloomberg, η μεταφορά της έδρας πολυεθνικών σε μια χώρα με πιο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς όπως η Ιρλανδία -ο εταιρικός φόρος είναι στο 12,5%- διογκώνει τεχνητά την ιρλανδική οικονομία, προσμετρώντας στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα κέρδη που μπορεί να προήλθαν από δραστηριότητες σε άλλες περιοχές.
Στις εταιρείες που μετακινήθηκαν στην Ιρλανδία, κυρίως μέσω συγχωνεύσεων, συγκαταλέγονται οι Perrigo και Jazz Pharmaceuticals. Το 2014 είχαν έδρα στην Ιρλανδία εταιρείες με στοιχεία ενεργητικού πάνω από 523 δισ. ευρώ στο εξωτερικό, από 391 δισ. ευρώ το 2013, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία.
Ο υπουργός Οικονομικών Μάικλ Νούναν ανακοίνωσε πως οι ρυθμοί ανάπτυξης μειώνουν το χρέος και το έλλειμμα.
http://www.euro2day.gr/news/world/article/1435515/h-irlandia-anaptyhthke-me-263-to-2015.html
12/7/2016
Η Ιρλανδία και η παραπλανητική της ανάπτυξη
Ποιος είπε ότι οι οικονομίες της Ευρωζώνης δεν αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα; Η Ιρλανδία είδε το πραγματικό της ΑΕΠ να αυξάνεται σχεδόν 26,3% το 2015. Καμία δυτική χώρα δεν έχει καταγράψει τέτοιο ρυθμό ανάπτυξης αυτόν τον αιώνα, πλην του μικρού, αλλά πλούσιου σε πετρέλαιο Αζερμπαϊτζάν, που είχε εμφανίσει ανάπτυξη 34,5%, όταν οι τιμές του πετρελαίου εκτοξεύτηκαν το 2006. Δυστυχώς, στην περίπτωση της Ιρλανδίας τα αίτια για τη φρενήρη ανάπτυξη είναι λιγότερο απτά. Είναι το αποτέλεσμα μιας φορολογικής παγαποντιάς και μιας σαφής ένδειξη πως οι αυξήσεις των ΑΕΠ δεν πρέπει να θεωρούνται το απόλυτο μέτρο της επιτυχίας της πολιτικής.
"Άμα τα στατιστικά δεν είναι καλά"... ήταν το σχόλιο του νομπελίστα οικονομολόγου Paul Krugman για την ανακοίνωση της στατιστικής υπηρεσίας της Ιρλανδίας. Η Ιρλανδία θα ανέβει θέσεις στην κατάταξη των χωρών με κριτήριο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ -το μέτρο του σχετικού πλούτου των εθνών- αλλά λίγοι άνθρωποι στη χώρα θα αντιληφθούν ότι το περυσινό έτος έγιναν πλουσιότεροι κατά περισσότερο από 25%. Παρολ’ αυτά, το νούμερο της ανάπτυξης -που υπολογίζεται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πρότυπο- θα έχει μερικές πραγματικές συνέπειες, όπως είπε και ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Michael Noonan σε μια φανταχτερή δήλωσή του την Τρίτη.
Σύμφωνα με τον Noonan, το χρέος της Ιρλανδίας ως ποσοστό του ΑΕΠ θα βελτιωθεί τώρα στο 79% του ΑΕΠ, σε σχέση με 93,8% στο τέλος του περασμένου έτους. Αυτό σημαίνει ότι η Ιρλανδία θα είναι αξιόπιστη για να δανειστεί περισσότερο και με καλύτερους όρους.
Ο Noonan δεν έχει ενδοιασμούς για τους αριθμούς. "Νομίζω ότι τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία δείχνουν ότι η οικονομία της Ιρλανδίας συνεχίζει να αναπτύσσεται", ανέφερε. "Οι ζωές των ανθρώπων βελτιώνονται, με την αγορά εργασίας να απασχολεί το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων από την έναρξη της ύφεσης".
Η πραγματικότητα, όμως, δεν είναι έτσι. To Bloomberg εξηγεί πως η μεταφορά της έδρας αμερικανικών επιχειρήσεων στην Ιρλανδία για φορολογικούς σκοπούς θα μπορούσε να έχει διογκώσει την ανάπτυξη καθώς τα "ανεστραμμένα" κέρδη των πολυεθνικών θα μπορούσαν να υπολογιστούν στο ΑΕΠ της Ιρλανδίας. Η μεθοδολογία της Κεντρικής Στατιστικής Υπηρεσίας δείχνει ότι τα υπερπόντια κέρδη των Ιρλανδών επενδυτών υπολογίζονται ως διανεμόμενα σε αυτούς, που σημαίνει ότι όταν μια εταιρεία μετακομίζει πίσω στην Ιρλανδία ένα μερίδιο των κερδών της που αποδίδονται στην ιρλανδική εταιρεία συμμετοχών προσμετρούνται ως τμήμα της ιρλανδικής οικονομίας.
Υπάρχει, όμως, μια εναλλακτική εξήγηση που ίσως δείχνει πιο πιθανή.
Στο τέλος του 2014, η ιρλανδική κυβέρνηση κινήθηκε για να κλείσει το φορολογικό παραθυράκι που χρησιμοποιούσαν οι φαρμακευτικές και τεχνολογικές εταιρείες των ΗΠΑ. Ήταν γνωστό ως στρατηγική "Double Irish" και επέτρεπε σε μια εταιρεία να ιδρύσει θυγατρική στην Ιρλανδία και άλλη μία που για φορολογικούς σκοπούς είχε έδρα σε φορολογικό παράδεισο όπως οι Βρετανικές Παρθένες Νήσοι. Η εταιρεία των Βρετανικών Παρθένων Νήσων κατείχε τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην τεχνολογία –ας πούμε τις συνταγές για τα φάρμακα. Η ιρλανδική θυγατρική συγκέντρωνε τα κέρδη της πολυεθνικής και έστελνε το μεγαλύτερο μέρος στις Παρθένες Νήσους ως δικαίωμα εκμετάλλευσης της πνευματικής ιδιοκτησίας. Το μικρό εναπομείναν ποσό φορολογούνταν με το χαμηλό συντελεστή της Ιρλανδίας -12,5%, το χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση- και ορισμένες εταιρείες, όπως η Apple, εξασφάλισαν ακόμη καλύτερες συμφωνίες, τις οποίες η ΕΕ ερευνά σήμερα για πιθανή παράνομη κρατική ενίσχυση.
Καθώς η πρακτική Double Irish κατέστη παράνομη πράξη, αρχής γενομένης το 2015, οι εταιρείες έσπευσαν να μεταφέρουν τις πατέντες onshore –που σημαίνει στην Ιρλανδία: ο φορολογικός της συντελεστής παραμένει ακαταμάχητος στην περίπτωση που μια εταιρεία θέλει να χρησιμοποιήσει μια ανεπτυγμένη χώρα για έδρα.
Σε μία καταχώριση σε blog, ο Ιρλανδός οικονομολόγος Seamus Coffey εξήγησε πώς αυτές οι κινήσεις από τις πολυεθνικές εταιρείες επηρεάζουν τα στατιστικά στοιχεία του ΑΕΠ της Ιρλανδίας:
Μια εξήγηση είναι ότι οι πολυεθνικές από έναν αριθμό κλάδων μετέφεραν τα άυλα πάγια onshore. Αυτό αύξησε την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία στην Ιρλανδία, καθώς δεν υπάρχουν πλέον οι εξερχόμενες πληρωμές της αξίας των δικαιωμάτων χρήσης.
Για παράδειγμα, έγραψε ο Coffey, o κλάδος της βιομηχανίας έλαβε στους εθνικούς λογαριασμούς 97,8% ή 50 δισ. ευρώ περισσότερη προστιθέμενη αξία από ό, τι το 2014. Ο Coffey εκτίμησε ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτής πιθανώς να προήλθε από το φαρμακευτικό τομέα.
Η ιρλανδική κυβέρνηση, ωστόσο, δεν έχει συλλέξει πολλούς φόρους για όλη αυτή την προστιθέμενη αξία. Όπως επισημαίνει ο Coffey , ένα μεγάλο μέρος της αύξησης -περισσότερα από 30 δισ. ευρώ- χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει την απόσβεση των περιουσιακών στοιχείων, ενδεχομένως τις ίδιες πατέντες που οι πολυεθνικές μετέφεραν στην Ιρλανδία.
Το ίδιο συμβαίνει και σε έναν άλλο κλάδο που χρησιμοποιεί ολοένα περισσότερο την Ιρλανδία ως βάση –τη μίσθωση αεροσκαφών. Οι εταιρείες μισθώνουν στόλους στην Ιρλανδία για φορολογικούς σκοπούς, αλλά τα έσοδα από την εκμίσθωση χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τις αποσβέσεις. Λέει ο Coffey:
Έχουμε, έτσι, μια μεγάλη αύξηση στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, αλλά αυτό δεν μετατρέπεται πλήρως σε αυξήσεις μισθών ή/και κέρδη. Οι μη γεωργικοί μισθοί και ημερομίσθια αυξήθηκαν από 67,7 δισ. ευρώ το 2014 στα 71,5 δισ ευρώ το 2015.
Με άλλα λόγια, οι Ιρλανδοί δεν έγιναν και τόσο πλουσιότεροι και η κυβέρνηση δεν έχει πλημμυρίσει από φορολογικά έσοδα. Η ικανότητά της, ωστόσο, να δανειστεί αυξάνεται, οπότε ο Noonan, ο οποίος έλαβε μέτρα κατά του Double Irish μόνο όταν δέχτηκε πιέσεις από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, δηλώνει ευχαριστημένος. Είναι επίσης μια ανακούφιση για την ιρλανδική κυβέρνηση που οι πολυεθνικές δεν έχουν αποχωρήσει.
Η Ιρλανδία είναι μια σχετικά μικρή οικονομία, συνεπώς μια ενιαία φορολογική αλλαγή μπορεί να μετατραπεί σε οδηγό ανάπτυξης εν μια νυκτί. Είναι εντελώς άσκοπο η χώρα να γίνει το υπόδειγμα της λιτότητας ή της προσανατολισμένης στις εξαγωγές ανάπτυξης καθώς τα στοιχεία της -συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τις εξαγωγές και τις εισαγωγές- μπορεί να διαστρεβλωθούν από το φορολογικό σχεδιασμό μερικών ξένων εταιρικών κολοσσών. Σίγουρα, υπήρξε κάποια υποκείμενη ανάπτυξη -πιθανώς υψηλή για τα δεδομένα της Ευρωζώνης, άνω του 5%- αλλά δεν θα ήταν εύκολο να υπολογιστεί χωρίς να γνωρίζει κανείς την ακριβή επίδραση των άυλων παγίων που μεταφέρονται στη χώρα.
Η περίπτωση της Ιρλανδίας είναι μια μήνυμα προειδοποίησης για τους οικονομολόγους που αρέσκονται να χρησιμοποιούν την οικονομική ανάπτυξη ως μέτρο της επιτυχίας των φορέων χάραξης πολιτικής. Ακόμα και σε μεγαλύτερες χώρες, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του μεγέθους της οικονομίας είναι ατελείς. Δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την αύξηση ή τη συρρίκνωση του πραγματικού πλούτου ενός κράτους ή τις καλόπιστες οικονομικές του δραστηριότητες του. Οι οικονομίες πολλών χωρών έχουν υποτιμηθεί σημαντικά εξαιτίας των μεγάλων σκιωδών κλάδων. Άλλες -όπως η Ιρλανδία του 2015 – μπορούν να διογκωθούν ακούσια. Οι αριθμοί λένε ψέματα, ακόμα και όταν υπολογίζονται με τις καλύτερες προθέσεις. Μέτρα όπως η ευτυχία ενδέχεται να περιγράφουν καλύτερα την επίδραση των οικονομικών πολιτικών από το παραδοσιακό μέγεθος του ΑΕΠ.
Του Leonid Bershidsky
14/7/2016
http://www.capital.gr/story/3140591/i-irlandia-kai-i-paraplanitiki-tis-anaptuxi
H Ιρλανδία βασίζεται στις εξαγωγές ηλεκτρονικών υπολογιστών και φαρμακευτικών προϊόντων στις ΗΠΑ, ενώ η Φινλανδία αντιμετωπίζει δυσκολίες καθώς η Ρωσία, που κάποτε ήταν μια από τις μεγαλύτερες αγορές για τις φινλανδικές εξαγωγές, βρίσκεται σε ύφεση.
Bloomberg:
Η οικονομική άνοδος της Ιρλανδίας και η πτώση της Φινλανδίας
Σύγκριση μεταξύ των δύο άκρων της ευρωζώνης σε ότι αφορά την ανάπτυξη, την Ιρλανδία και τη Φινλανδία, επιχειρεί το Bloomberg. Η μία χώρα μπήκε σε πρόγραμμα διάσωσης, ενώ η άλλη μετατράπηκε από «οικονομικό θαύμα» στον «νέο ασθενή της Ευρώπης», αναφέρει. Ενώ και οι δύο μοιράζονται αυτό που κάποιοι χαρακτηρίζουν τα δεσμά του ενιαίου νομίσματος, οι επιδόσεις της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας μετά την οικονομική κρίση δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο διαφορετικές, τονίζει και προσπαθεί να διερευνήσει τις αιτίες.
Yστερα από τον εντυπωσιακό ρυθμό ανάπτυξης του 7,8% το 2015, ο Κέλτικος Τίγρης αναμένεται να αναπτυχθεί με τον ταχύτερο ρυθμό στην ευρωζώνη φέτος –4,7%- σύμφωνα με οικονομολόγους που συμμετείχαν σε έρευνα του πρακτορείου Bloomberg.
Η Φινλανδία, από την άλλη, συνεχίζει να απογοητεύει. Παραμένοντας χαμηλότερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης από το 2012, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της αναμένεται να αυξηθεί μόλις κατά 0,5% φέτος, που είναι ο χαμηλότερος ρυθμός ανάπτυξης έπειτα απ' αυτόν της Ελλάδας.
Η κατάρρευση των δραστηριοτήτων καταναλωτικών ηλεκτρονικών προϊόντων της Nokia και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η βιομηχανία χάρτου της χώρας συχνά αναφέρονται ως οι αιτίες για τις δυσκολίες της Φινλανδίας.
Ο διεθνής οίκος Standard & Poor’s αφαίρεσε από την σκανδιναβική χώρα την αξιολόγηση ΑΑΑ, ενώ αναβάθμισε αυτήν της Ιρλανδίας.
Οι ευρωσκεπτικιστές της Φινλανδίας υποστηρίζουν ότι η χώρα τους θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση εάν της επιτρεπόταν να ενισχύσει τις εξαγωγές μέσω μιας υποτίμησης.
Σημασία έχει τί πουλάς και σε ποιες αγορές
Μια σύγκριση με την Ιρλανδία δείχνει ότι σημασία έχει αυτό που πουλάς και σε ποιες αγορές.
Ενώ η Ιρλανδία βασίζεται στις εξαγωγές ηλεκτρονικών υπολογιστών και φαρμακευτικών προϊόντων στις ΗΠΑ, η Φινλανδία αντιμετωπίζει δυσκολίες καθώς η Ρωσία, που κάποτε ήταν μια από τις μεγαλύτερες αγορές για τις φινλανδικές εξαγωγές, βρίσκεται σε ύφεση.
Η Ιρλανδία, σε αντίθεση με την Φινλανδία, έχει επίσης χρησιμοποιήσει τον φορολογικό κώδικα για να πείσει μεγάλες πολυεθνικές, όπως την Facebook, την Apple, την Google και την Pfizer, να μεταφέρουν την έδρα τους εκεί.
Ο φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις στην Φινλανδία είναι στο 20% ενώ στην Ιρλανδία στο 12,5%, ένας από τους χαμηλότερους στην ευρωζώνη.
Η φινλανδική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας ευθύνεται επίσης για την αύξηση της ανεργίας, που έφθασε πέρυσι στο 9,4%, συγκριτικά με 7,7% το 2012. Η λύση που φαίνεται να προτιμά είναι η μείωση του εργατικού κόστους.
Σύμφωνα, πάντως, με κατάταξη του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, η Φινλανδία συνεχίζει να είναι μια από τις πιο ανταγωνιστικές χώρες στον κόσμο, ενώ η Ιρλανδία έχει προβάδισμα σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας.
http://www.tanea.gr/news/economy/article/5347175/bloomberg-h-oikonomikh-anodos-ths-irlandias-kai-h-ptwsh-ths-finlandias/
31/3/2016
Allianz: Γιατί η Ιρλανδία πέτυχε και η Ελλάδα έχει αποτύχει;
Πηγή έμπνευσης η Ιρλανδία
Το επιτυχημένο ιρλανδικό πείραμα μπορεί να χρησιμεύσει ως πηγή έμπνευσης για την Ελλάδα και άλλες χώρες της ευρωζώνης.
Μια άκρως ενδιαφέρουσα ανάλυση παρουσιάζει ο Γερμανικός ασφαλιστικός όμιλος Allianz εξηγώντας ένα καίριο ερώτημα γιατί η Ιρλανδία πέτυχε να ανακάμψει γρήγορα και η Ελλάδα έχει αποτύχει;
Η ελληνική κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει μια νέα συμφωνία από τους ευρωπαίους πιστωτές της, υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα διάσωσης που παρέχεται από την Τρόικα (το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) έχει βυθίσει την Ελλάδα σε ένα φαύλο κύκλο αποπληθωρισμού και λιτότητας αναφέρει η Allianz και ο Michael Heise Chief Economist του ασφαλιστικού ομίλου.
Ενώ κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα πράγματα έχουν πάει στραβά στην Ελλάδα, το επιχείρημα ότι η δημοσιονομική εξυγίανση οδηγεί αναγκαστικά σε ατέρμονη ύφεση δεν επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα.
Αν εξετάσει κανείς την Ιρλανδία, η οποία ήταν μεταξύ των χωρών που επλήγησαν περισσότερο από την παγκόσμια οικονομική κρίση βγάζει ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Η Ιρλανδική οικονομία υπερδιογκώθηκε προ της κρίσης του 2008, οι τράπεζες της Ιρλανδίας κατέρρευσαν λόγω των τεράστιων απωλειών από την φούσκα των ακινήτων.
Για να αποφευχθεί ένα καταστροφικό bank run, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας εγγυήθηκε το σύνολο ανεξόφλητων υπολοίπων των καταθέσεων και υποχρεώσεων.
Το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας αυξήθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 σε περισσότερο από 120% το 2013.
Προσθέστε και το ιδιωτικό χρέος και η ιρλανδική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα βουνό χρέους που ισοδυναμεί με 400% του ΑΕΠ.
Στην Ελλάδα, όπου το ιδιωτικό χρέος είναι πολύ χαμηλότερο, το συνολικό χρέος δημόσιο και ιδιωτικό ανέρχεται σε περίπου 285% με 300% του ΑΕΠ.
Παρ 'όλα αυτά, η Ιρλανδία κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίων στις αρχές του 2013 και οι επενδυτές εκτιμούν τις προοπτικές της χώρας.
Πράγματι, η οικονομία της Ιρλανδίας αναπτύσσεται με έντονους ρυθμούς, η ανεργία είναι κάτω από το μέσο όρο της ευρωζώνης και το κόστος δανεισμού της Ιρλανδίας είναι 1% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.
Η Ιρλανδία έχει αποδείξει ότι ακόμη και σε μια σοβαρή κρίση, η αποφασιστική εξυγίανση και οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να σταθεροποιήσουν γρήγορα την οικονομία και να προετοιμάσουν το έδαφος για την επιστροφή στην ανάπτυξη.
Στο αποκορύφωμα της κρίσης, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας περιέκοψε τους μισθούς του δημόσιου τομέα και τις συντάξεις, αύξησε τα όρια συνταξιοδότησης (στα 68 έτη από το 2028), περιέκοψε κοινωνικές παροχές και αύξηση τον φόρο προστιθέμενης αξίας.
Φυσικά, τονίζει η Allianz, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της Ιρλανδίας και την Ελλάδα.
Η λιτότητα έπληξε την ελληνική οικονομία μια άκαμπτη οικονομία – είναι από τις λιγότερο ευέλικτες στην Ευρώπη - πολύ περισσότερο από ότι στην Ιρλανδία, όπου η ευέλικτη αγορά εργασίας και προϊόντων επέτρεψε μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας σε τράπεζες και κατασκευές οι οποίες όμως αντισταθμίστηκαν σταδιακά από την αύξηση των θέσεων εργασίας σε άλλους τομείς.
Η ιρλανδική οικονομία ωφελήθηκε επίσης από τον εξαγωγικό της προσανατολισμό και τους στενούς δεσμούς με τις οικονομίες της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ.
Αλλά η Ιρλανδία συνεχίζει να προσφέρει σημαντικά και σοβαρά διδάγματα στην Ελλάδα - αρχής γενομένης με την ανάγκη να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Με ένα σταθερό πρόγραμμα που τήρησε απαρέγκλιτα τόσο στα δημόσια οικονομικά όσο και στις τράπεζες επέτρεψαν στην Ιρλανδία να βγει από το πρόγραμμα στήριξης 67,5 δισεκ. ευρώ, όπως έχει προγραμματιστεί στο τέλος του 2013.
Επιπλέον, η απόδοση των δεκαετών ιρλανδικών ομολόγων, από 15% στα μέσα του 2011, έχει υποχωρήσει κάτω από 1% (0,75%).
Ως μέτρο σύγκρισης αναφέρεται ότι η Ελλάδα δανείζεται την τρέχουσα περίοδο στην 2ετία στο 25,5%.
Αν και το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ συνέβαλε στη μείωση των αποδόσεων των ομολόγων, η επιτυχία της ιρλανδικής κυβέρνησης να επιστρέψει στην αγορά κεφαλαίων, χωρίς την ασφάλεια μιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής δεν θα πρέπει κανείς να παραβλέπει.
Μόλις επέστρεψε η εμπιστοσύνη των επενδυτών, ξεκίνησε ένας ενάρετος κύκλος για την Ιρλανδική οικονομία.
Για παράδειγμα, η Ιρλανδία ήταν σε θέση να εξοφλήσει τα 12,5 δισεκ. στο ΔΝΤ καθώς μπορούσε να βρει κεφάλαια από τις αγορές.
Η εμπιστοσύνη των αγορών έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη.
Αφού η οικονομία της Ιρλανδίας είχε συρρικνωθεί έως και -6% το 2009, ξεπέρασε τις άλλες χώρες που διασώθηκαν ήδη από το 2011.
Το 2014 η Ιρλανδία σημείωσε αύξηση 4,8% στο ΑΕΠ που ήταν μακράν το υψηλότερο στην ευρωζώνη ενώ για το 2015 εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 3% θα είναι δηλαδή διπλάσιο του μέσου όρου της ευρωζώνης.
Πως προήλθε η αύξηση του ΑΕΠ της Ιρλανδίας;
Οι μισθοί δεν έχουν αυξηθεί σημαντικά ενώ αυξήθηκε η παραγωγικότητα και βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα, μέσω των εξαγωγών.
Την τρέχουσα περίοδο οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου και η πτώση 5% της ανεργίας ενισχύουν την κατανάλωση, ενώ η ανάκαμψη επεκτείνεται και σε άλλους τομείς.
Εν ολίγοις, η Ιρλανδία κατάφερε να ανακτήσει την αξιοπιστία της μέσω μιας αποφασιστικής δημοσιονομικής πολιτικής και προγράμματος μεταρρυθμίσεων.
Όλα αυτά οδήγησαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, διευκολύνοντας την επιστροφή στην ανάπτυξη και συνεπώς, τη δημοσιονομική εξυγίανση.
Φυσικά, η ακριβής προσέγγιση της πολιτικής που ακολούθησε η Ιρλανδία δεν μπορεί να υιοθετηθεί παντού.
Όμως, το επιτυχημένο ιρλανδικό πείραμα μπορεί να χρησιμεύσει ως πηγή έμπνευσης για την Ελλάδα και άλλες χώρες της ευρωζώνης.
Ιρλανδία, οι αιτίες της εξόδου από τα μνημόνια
Οι διαφορές της χώρας με την Ελλάδα ήταν η μη αποδοχή της αύξησης της φορολογίας των πολυεθνικών, η ανάληψη από το δημόσιο των χρεών των τραπεζών και η πλήρης υποταγή των Πολιτών της στην πολιτική λιτότητας
Πληθαίνουν οι αναφορές στην Ιρλανδία, η οποία παρουσιάζεται ως η χώρα που απέδειξε ότι, τα προγράμματα λιτότητας της Τρόικας έχουν επιτυχία, εάν υιοθετηθούν σωστά – οπότε η αποτυχία της Ελλάδας οφείλεται δήθεν στην αδυναμία των κυβερνήσεων της να εφαρμόσει πιστά και απαρέγκλιτα τους κανόνες των μνημονίων.
Ελάχιστοι βέβαια αναφέρονται στο ύψος του φόρου εισοδήματος στη χώρα, με ισχύ για όλες τις επιχειρήσεις που διατηρούν εκεί την έδρα τους – το οποίο είναι μόλις 12,5% έναντι 26% στην Ελλάδα, 30% περίπου στη Γερμανία και 40% στη Νέα Υόρκη. Ουσιαστικά μόνο Η Κύπρος, καθώς επίσης η Βουλγαρία έχουν χαμηλότερο συντελεστή (10%) – κάτι που όμως δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά στην Ιρλανδία, λόγω της γεωγραφικής θέσης των δύο χωρών (αντίθετα, δημιουργεί προβλήματα στην Ελλάδα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο).
Σε κάθε περίπτωση, η φορολογία είναι το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Ιρλανδίας, καθώς επίσης η «συνταγή» της επιτυχίας της – επειδή με τον τρόπο αυτό κατάφερε να προσελκύσει τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους, ιδιαίτερα τους αμερικανικούς (λόγω της γλώσσας, καθώς επίσης της πρόσβασης τους στην αγορά της ΕΕ), δημιουργώντας θέσεις εργασίας, αυξάνοντας τα δημόσια έσοδα της κοκ.
Συνεχίζοντας, μετά την υπαγωγή της Ιρλανδίας στην τρόικα, λόγω της χρεοκοπίας των τραπεζών της, τις οποίες όμως συμφώνησαν να διασώσουν οι φορολογούμενοι Πολίτες της, εκβιαζόμενοι από την ΕΚΤ (άρθρο), η κυβέρνηση της πιεζόταν να αυξήσει το φορολογικό συντελεστή. Εν τούτοις δεν το αποδέχθηκε, επιλέγοντας να μειώσει τους μισθούς στο δημόσιο, να περιορίσει τις κοινωνικές δαπάνες, καθώς επίσης τις δημόσιες επενδύσεις, αυξάνοντας το ΦΠΑ στο 23%, παράλληλα με τους άλλους φόρους κατανάλωσης.
Έτσι, το 2012 οι Ιρλανδοί επιβαρύνθηκαν με 3,5 δις € για να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους, προγραμματίζοντας ένα ανάλογο ποσόν για το 2013 και διατηρώντας το φορολογικό συντελεστή στο 12,5% – ενώ οι Έλληνες, τον πρώτο χρόνο του μνημονίου, επιβαρύνθηκαν με 21,2 δις € (με επτά φορές περισσότερα δηλαδή) και το δεύτερο με 17,3 δις € (ανάλυση ΒΒ), παρά το ότι το ΑΕΠ της χώρας μας δεν ήταν σημαντικά υψηλότερο (γράφημα)..
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, Ιρλανδία, ΑΕΠ
Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα (διακεκομμένη γραμμή, δεξιός άξονας), το ΑΕΠ της Ιρλανδίας το 2009 ήταν 260 δις $, ενώ Ελλάδας 341,6 δις $, – όταν η Ιρλανδία έχει το δεύτερο μεγαλύτερο συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό δηλαδή, στον πλανήτη,μετά την Ολλανδία.
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται τα συνολικά «καθαρά χρέη» ορισμένων χωρών, ως ποσοστά επί του ΑΕΠ τους, με πρώτες τις πλέον υπερχρεωμένες χώρες της υφηλίου – με την Ιρλανδία στη δεύτερη θέση (πηγή).
Κράτος | Δημόσιο | Επιχειρήσεις | Νοικοκυριά | Τράπεζες | Σύνολο |
Ολλανδία | 83 | 127 | 115 | 362 | 687 |
Ιρλανδία | 115 | 189 | 85 | 291 | 680 |
Δανία | 60 | 114 | 129 | 235 | 538 |
Ιαπωνία | 234 | 101 | 65 | 117 | 517 |
Μ. Βρετανία | 92 | 74 | 86 | 183 | 435 |
Ισπανία | 132 | 108 | 73 | 89 | 402 |
Γαλλία | 104 | 121 | 56 | 93 | 374 |
Ιταλία | 139 | 77 | 43 | 76 | 335 |
Κίνα | 55 | 125 | 38 | 65 | 283 |
Η.Π.Α. | 89 | 67 | 77 | 36 | 269 |
Γερμανία | 80 | 54 | 54 | 70 | 258 |
Τουρκία | 35 | 47 | 22 | 29 | 133 |
Ρωσία | 9 | 40 | 16 | 23 | 88 |
Ένα πακέτο συνολικού ύψους 85 δις €, όπου τα 22,5 δις € προέρχονταν από το EFSM, τα επίσης 22,5 δις € από το EFSF, στο οποίο όμως συμμετείχαν με διμερή δάνεια η Δανία, η Σουηδία και η Βρετανία, τα 19 δις € από το ΔΝΤ, ενώ τα 17,5 δις € όφειλαν να προστεθούν από την ίδια – από το συνταξιοδοτικό της ταμείο.
Το πρόγραμμα της Τρόικας πάντως τελείωσε το 2013, με τη χώρα να χρηματοδοτείται πλέον από τις αγορές με αρκετά χαμηλά επιτόκια, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί – με το δεκαετές της Ελλάδας στην αριστερή κάθετο (γαλάζια γραμμή, περί το 10% σήμερα, έχοντας ξεπεράσει το 2012 το 30%), καθώς επίσης με το αντίστοιχο της Ιρλανδίας στη δεξιά (διακεκομμένη γραμμή, κάτω από το 1% σήμερα, έχοντας υπερβεί το 10% το 2012)..
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, Ιρλανδία, 10-ετή ομόλογα
Η διαφορά της Ιρλανδίας με την Ελλάδα ήταν εν πρώτοις η επιμονή της κυβέρνησης της, να μην αποδεχθεί με κανέναν τρόπο την αύξηση της φορολογίας – φοβούμενη εύλογα ότι, θα κατέστρεφε το επιχειρηματικό της μοντέλο. Με λίγα λόγια, οι πολυεθνικοί όμιλοι συνέχισαν να παίρνουν ότι ήθελαν από την κυβέρνηση, χωρίς φυσικά να ενοχληθούν από την Τρόικα – κυρίως επειδή το ΔΝΤ δεν ήθελε επίσης να τους ενοχλήσει, αφού πρόκειται ως επί το πλείστον για αμερικανικές εταιρείες.
Η επόμενη διαφορά ήταν η πλήρης υποταγή των Πολιτών της σε όλα όσα απαιτήθηκαν από τους ίδιους – με μεγαλύτερη παραχώρηση τη μη αντίδραση τους στην ανάληψη των χρεών των ιδιωτικών τραπεζών, λόγω της οποίας το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας τετραπλασιάσθηκε, ξεπερνώντας το 125% από 30% προηγουμένως (ανάλυση ΒΒ).
Με τους δύο αυτούς τρόπους εύλογα η Ιρλανδία εξελίχθηκε στο «αγαπημένο παιδί» των αγορών, των μεγάλων τραπεζών δηλαδή και των πολυεθνικών – επίσης της ΕΚΤ και της Ευρωζώνης, η οποία δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα για να επιβάλλει όλα όσα ήθελε.
Προφανώς χωρίς να υπάρξει καμία απαίτηση των Ιρλανδών για τη μη ανάληψη των χρεών των τραπεζών, για τη μη πληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας τους (διαγραφή), για τη χαμηλότερη επιβάρυνση τους κοκ..
Η χαμηλή φορολογία
Η χαμηλή φορολογία, ως ένα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μίας μικρής χώρας, μελετήθηκε με κάθε λεπτομέρεια από τους οικονομολόγους της Ιρλανδίας. Σύμφωνα με αυτούς, οι φόροι που εισπράττονται από τους διεθνείς ομίλους αποτελούν ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του δημοσίου – αφού μεταφέρουν την έδρα τους και φορολογούν εκεί τα κέρδη τους, λόγω του χαμηλού συντελεστή.
Οι κυριότεροι όμιλοι είναι αμερικανικοί και ανήκουν στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας, ο μεγαλύτερος τζίρος των οποίων προέρχεται από το εξωτερικό – όπως η Google, η Apple, η Symantec, η Synopsys κοκ. Με δεδομένο δε το ότι, χρησιμοποιούν το τέχνασμα της χρέωσης των υποκαταστημάτων τους ανά την υφήλιο με «δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας», καθώς επίσης με «διοικητικές υπηρεσίες», μεταφέρουν ένα πολύ μεγάλο μέρος των κερδών τους στην Ιρλανδία – φορολογούμενοι χαμηλότερα, αλλά συμβάλλοντας σημαντικά στην αύξηση των εσόδων του δημοσίου της χώρας.
Φυσικά, ένα μεγάλο μέρος των κερδών των πολυεθνικών δεν φορολογείται με 12,5% αλλά με πολύ λιγότερα – με διάφορους τρόπους τους οποίους χρησιμοποιούν, μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια των «διευκολύνσεων» που τους παρέχονται από το ιρλανδικό δημόσιο. Σύμφωνα με υπολογισμούς, ο μέσος όρος τοποθετείται στο 7,3% – το οποίο είναι προφανώς ελάχιστο, συγκρινόμενο για παράδειγμα με τη Γαλλία, όπου η μέση φορολογία των πολυεθνικών υπερβαίνει το 37%..
Επίλογος
Η Ιρλανδία κατάφερε αναμφίβολα να βγει από τα μνημόνια, επιβαρύνοντας κυρίως τις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις και γενικότερα τους δικούς της Πολίτες – χωρίς να ενοχλήσει ούτε τις πολυεθνικές, ούτε το χρηματοπιστωτικό κτήνος, ούτε την Ευρωζώνη (Γερμανία).
Εν τούτοις, δεν μπόρεσε ακόμη να ξεφύγει από την κρίση, ενώ το συνολικό χρέος της αρχίζει ξανά να αυξάνεται – επίσης το τεράστιο εξωτερικό της χρέος, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί (δεξιά στήλη, διακεκομμένη γραμμή), το οποίο είναι τετραπλάσιο από αυτό της Ελλάδας (αριστερή στήλη, γαλάζια γραμμή), πλησιάζοντας το απίστευτο ποσόν των 1,8 τρις € (έναντι περίπου 400 δις € της χώρας μας)..
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, Ιρλανδία, εξωτερικό χρέος
Επομένως, είναι ακόμη πολύ ενωρίς για να πανηγυρίζει τη σωτηρία της – ή για να θεωρείται πρότυπο, σε σύγκριση με την Ελλάδα. Εύχομαι βέβαια να τα καταφέρει, γνωρίζοντας πόσο υπέφεραν οι απλοί Πολίτες της, ένας πολύ μεγάλος αριθμός των οποίων καταστράφηκε, χρεοκόπησε, μετανάστευσε κοκ. – θυσιαζόμενος κυριολεκτικά για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στις πολυεθνικές, στις αγορές και στην Ευρώπη.
Άρης Οικονόμου
09/04/2015
http://www.analyst.gr/2015/04/09/irlandia-oi-eties-tis-eksodou-apo-to-mnimonio/
ΣΧΕΤΙΚΑ
Ο νεοφιλελεύθερος φασισμός-Το παράδειγμα της Ιρλανδίας
Η πραγματική τραγωδία
Οι σκοτεινές πλευρές της ιρλανδικής ανάκαμψης "Κελτικός Τίγρης" μόνο για τους BANKSTERS:
Ιρλανδία, Ελλάδα, πολυεθνικες και αγορες στην εποχη των μνημονιων.
Ιρλανδία:Ρεαλισμός ή χάος μετά τις εκλογές. Η χώρα που ευημερούν οι αριθμοί και όχι οι ...άνθρωποι!
Η Ιρλανδία βγαίνει από το Μνημόνιο τρώγοντας… περιστέρια