Άλλη μια εισβολή και κατοχή από την Τουρκία.
ΣXETIKA KEIMENA:
(1) Γιατί Ρωσία και Δύση σιωπούν για την εισβολή των Τούρκων στο Αφρίν.
(2) ΑΝΑΛΥΣΗ: Δραματική εξέλιξη με σοβαρό πλήγμα αξιοπιστίας
για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
(1) Γιατί Ρωσία και Δύση σιωπούν για την εισβολή των Τούρκων στο Αφρίν.
(2) ΑΝΑΛΥΣΗ: Δραματική εξέλιξη με σοβαρό πλήγμα αξιοπιστίας
για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
(3)Time to Kick Turkey Out of NATO?
(4) Turkey-Kurdish conflict:
(6) ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΜΜΕ: Πόλεμος σε όλα τα κανάλια.
YPG (People’s Protection Units) soldiers
Άλλη μια εισβολή και κατοχή από την Τουρκία.
Τον Ιούλιο του 1974 είχε κορυφωθεί η διεθνής συμπαιγνία που στην τελική της φάση ξεκίνησε με την αποστασία του αντιτορπιλικού «Βέλος» και τα επεισόδια στο Πολυτεχνείο (Μάιος και Νοέμβριος του 1973) και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1974 με τον Αττίλα-2, με την εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Εκείνη την περίοδο η Σοβιετική Ένωση παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα αλλά και τις μετακινήσεις των μονάδων του τουρκικού στρατού και ήταν πλήρως ενήμερη για την επιχείρηση που θα ακολουθούσε. Και θα μπορούσε να σταματήσει την επιχείρηση είτε με διάβημα στις ΗΠΑ, είτε με έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Σημειώνεται ότι, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, ο Χρουστσόφ ήταν εκείνος που έκανε αποφασιστική παρέμβαση το 1964, προς τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον, για να ακολουθήσει η επιστολή του Αμερικανού προέδρου προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού, με την οποία αποτράπηκε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1964.
Όμως δεν το έκανε ο διάδοχός του Λεοντίντ Μπρέζνιεφ το καλοκαίρι του 1974, γιατί, όπως εκμυστηρεύτηκε αμέσως μετά την εισβολή ο Ακόλουθος Άμυνας της Σοβιετικής Ένωσης σε Τούρκο αξιωματικό, ο οποίος το ομολόγησε στον γράφοντα, η Μόσχα περίμενε τότε, εξαιτίας της εισβολής σε ένα ελληνικό νησί που ήταν η Κύπρος, να ξεσπάσει ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος που θα οδηγούσε σε πλήρη κατάρρευση τη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Τότε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος δεν ξέσπασε, γιατί όλα και όλοι στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Παρίσι –φορείς, πολιτικοί, διανοούμενοι, ανώτατοι αξιωματικοί και ΜΜΕ– ήταν «πιασμένα» και δεν κινητοποιήθηκε η πολεμική μηχανή της Ελλάδας και της Κύπρου, που θα μπορούσε όχι μόνο να αποτρέψει την εισβολή, αλλά και να κονιορτοποιήσει στρατιωτικά την Τουρκία, για να απαλλαγεί η Ελλάδα τουλάχιστον επί έναν αιώνα από την τουρκική απειλή.
Μπορεί να πέρασαν δεκαετίες, μπορεί να κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, αλλά επειδή τα σοβαρά κράτη έχουν τη δική τους μνήμη, η οποία καθορίζει τις πολιτικές των σοβαρών κυβερνήσεων, ο στρατηγικός στόχος της Μόσχας δεν άλλαξε.
Έτσι, η Ρωσία, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία αλλά και το σοβαρό πρόβλημα εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας που αντιμετωπίζει η Τουρκία λόγω της εμπλοκής των ΗΠΑ στο Κουρδικό –και συγκεκριμένα λόγω της παροχής εξοπλισμού και πολιτικής στήριξης στους Κούρδους της Συρίας–, έβαλε μπροστά το σχέδιο που δεν υλοποιήθηκε το 1974.
Δηλαδή η Μόσχα έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη Συρία και τον Άσαντ, που σύμφωνα με τις δηλώσεις των Σύρων αξιωματούχων είναι αντίθετος με την εισβολή, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο να φέρει αντιμέτωπες τις στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας με εκείνες των ΗΠΑ.
Αν η Τουρκία καταλάβει το Αφρίν, στη συνέχεια, όπως δήλωσε αλλεπάλληλες φορές ο ίδιος ο Ερντογάν, τα τουρκικά στρατεύματα θα κινηθούν εναντίον της Ιεράπολης/Μένπετζ και πιο μετά εναντίον του Κομπάνι και των υπόλοιπων περιοχών που κατέχουν οι Κούρδοι, κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας.
Όμως σε όλες εκείνες τις περιοχές περιπολούν οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας (η ραχοκοκαλιά τους αποτελείται από Κούρδους), από κοινού με στρατιωτικά τμήματα των ΗΠΑ, οι οποίες μάλιστα τις έχουν εξοπλίσει οι ίδιοι οι Αμερικανοί.
Άρα, αν η Τουρκία κινηθεί αποφασιστικά εναντίον των περιοχών αυτών, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιλέξουν είτε τη σύγκρουση με την Τουρκία είτε την ταπεινωτική υποχώρηση – μια ενέργεια που εκτός του κύρους θα πλήξει και σοβαρά γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή.
Πάντως, ό,τι και να γίνει, η ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ ήδη έχει αποδυναμωθεί λόγω της προσέγγισης Τουρκίας-Ρωσίας και της αντίστοιχης επιδείνωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Απλώς, για να αντιληφθούμε με ποιον έχουμε να κάνουμε, να σημειώσουμε ότι η Τουρκία ονόμασε την επιχείρηση εισβολής και κατοχής στην Κύπρο «Επιχείρηση Ειρήνης», ενώ την επιχείρηση εισβολής και κατοχής του Αφρίν «Κλάδο Ελαίας»… Δουλεύουν κανονικά οι Τούρκοι τη διεθνή κοινότητα.
Τέλος, μια θλιβερή διαπίστωση: Ούτε η κυβέρνηση ούτε κάποιο ελληνικό κόμμα καταδίκασε την τουρκική εισβολή στο Αφρίν. Μόνο ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης έκανε μια ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, όμως δεν αρκεί να ξεπλύνει την ντροπή. Αιδώς…
Σάββας Καλεντερίδης
http://www.pontos-news.gr/article/174427/alli-mia-eisvoli-kai-katohi-apo-tin-toyrkia
26/1/2018
Thousands of Kurds march to condemn Turkish preparations to invade Syrian canton of Afrin, and vow to defend themselves to the last. 'Afrin is a cemetery of Erdogan': Syrian Kurds vow to resist Turkey
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(4) Turkey-Kurdish conflict:
British YPG volunteers head to front line as thousands flee Syrian war.
(5) Σε καθεστώς τρόμου ζει ο πληθυσμός στην Αφρίν.(6) ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΜΜΕ: Πόλεμος σε όλα τα κανάλια.
A Violation of Syrian sovereignty.
Turkey Launches Operation ...''Olive Branch'' (!) in Syria.
Άλλη μια εισβολή και κατοχή από την Τουρκία.
Τον Ιούλιο του 1974 είχε κορυφωθεί η διεθνής συμπαιγνία που στην τελική της φάση ξεκίνησε με την αποστασία του αντιτορπιλικού «Βέλος» και τα επεισόδια στο Πολυτεχνείο (Μάιος και Νοέμβριος του 1973) και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1974 με τον Αττίλα-2, με την εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
- Τότε ενορχηστρωτής όλης αυτής της συμπαιγνίας ήταν το βαθύ κράτος των ΗΠΑ –με κορυφαίο εκφραστή του τον Χένρι Κίσινγκερ– και το αντίστοιχο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Εκείνη την περίοδο η Σοβιετική Ένωση παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα αλλά και τις μετακινήσεις των μονάδων του τουρκικού στρατού και ήταν πλήρως ενήμερη για την επιχείρηση που θα ακολουθούσε. Και θα μπορούσε να σταματήσει την επιχείρηση είτε με διάβημα στις ΗΠΑ, είτε με έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Σημειώνεται ότι, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, ο Χρουστσόφ ήταν εκείνος που έκανε αποφασιστική παρέμβαση το 1964, προς τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον, για να ακολουθήσει η επιστολή του Αμερικανού προέδρου προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού, με την οποία αποτράπηκε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1964.
Όμως δεν το έκανε ο διάδοχός του Λεοντίντ Μπρέζνιεφ το καλοκαίρι του 1974, γιατί, όπως εκμυστηρεύτηκε αμέσως μετά την εισβολή ο Ακόλουθος Άμυνας της Σοβιετικής Ένωσης σε Τούρκο αξιωματικό, ο οποίος το ομολόγησε στον γράφοντα, η Μόσχα περίμενε τότε, εξαιτίας της εισβολής σε ένα ελληνικό νησί που ήταν η Κύπρος, να ξεσπάσει ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος που θα οδηγούσε σε πλήρη κατάρρευση τη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
- Αυτό ήταν ένας στρατηγικός στόχος της Σοβιετικής Ένωσης, αφού μια αποδυναμωμένη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ θα έδινε τη δυνατότητα στη Μόσχα να κυριαρχήσει στην ΝΑ Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή!
Τότε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος δεν ξέσπασε, γιατί όλα και όλοι στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Παρίσι –φορείς, πολιτικοί, διανοούμενοι, ανώτατοι αξιωματικοί και ΜΜΕ– ήταν «πιασμένα» και δεν κινητοποιήθηκε η πολεμική μηχανή της Ελλάδας και της Κύπρου, που θα μπορούσε όχι μόνο να αποτρέψει την εισβολή, αλλά και να κονιορτοποιήσει στρατιωτικά την Τουρκία, για να απαλλαγεί η Ελλάδα τουλάχιστον επί έναν αιώνα από την τουρκική απειλή.
Μπορεί να πέρασαν δεκαετίες, μπορεί να κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, αλλά επειδή τα σοβαρά κράτη έχουν τη δική τους μνήμη, η οποία καθορίζει τις πολιτικές των σοβαρών κυβερνήσεων, ο στρατηγικός στόχος της Μόσχας δεν άλλαξε.
Έτσι, η Ρωσία, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία αλλά και το σοβαρό πρόβλημα εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας που αντιμετωπίζει η Τουρκία λόγω της εμπλοκής των ΗΠΑ στο Κουρδικό –και συγκεκριμένα λόγω της παροχής εξοπλισμού και πολιτικής στήριξης στους Κούρδους της Συρίας–, έβαλε μπροστά το σχέδιο που δεν υλοποιήθηκε το 1974.
Δηλαδή η Μόσχα έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη Συρία και τον Άσαντ, που σύμφωνα με τις δηλώσεις των Σύρων αξιωματούχων είναι αντίθετος με την εισβολή, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο να φέρει αντιμέτωπες τις στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας με εκείνες των ΗΠΑ.
- Πώς θα γίνει αυτό;
Αν η Τουρκία καταλάβει το Αφρίν, στη συνέχεια, όπως δήλωσε αλλεπάλληλες φορές ο ίδιος ο Ερντογάν, τα τουρκικά στρατεύματα θα κινηθούν εναντίον της Ιεράπολης/Μένπετζ και πιο μετά εναντίον του Κομπάνι και των υπόλοιπων περιοχών που κατέχουν οι Κούρδοι, κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας.
Όμως σε όλες εκείνες τις περιοχές περιπολούν οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας (η ραχοκοκαλιά τους αποτελείται από Κούρδους), από κοινού με στρατιωτικά τμήματα των ΗΠΑ, οι οποίες μάλιστα τις έχουν εξοπλίσει οι ίδιοι οι Αμερικανοί.
Άρα, αν η Τουρκία κινηθεί αποφασιστικά εναντίον των περιοχών αυτών, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιλέξουν είτε τη σύγκρουση με την Τουρκία είτε την ταπεινωτική υποχώρηση – μια ενέργεια που εκτός του κύρους θα πλήξει και σοβαρά γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή.
Πάντως, ό,τι και να γίνει, η ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ ήδη έχει αποδυναμωθεί λόγω της προσέγγισης Τουρκίας-Ρωσίας και της αντίστοιχης επιδείνωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
- Υπάρχουν και άλλες πτυχές της υπόθεσης, που εκφεύγουν ενός άρθρου.
Απλώς, για να αντιληφθούμε με ποιον έχουμε να κάνουμε, να σημειώσουμε ότι η Τουρκία ονόμασε την επιχείρηση εισβολής και κατοχής στην Κύπρο «Επιχείρηση Ειρήνης», ενώ την επιχείρηση εισβολής και κατοχής του Αφρίν «Κλάδο Ελαίας»… Δουλεύουν κανονικά οι Τούρκοι τη διεθνή κοινότητα.
Τέλος, μια θλιβερή διαπίστωση: Ούτε η κυβέρνηση ούτε κάποιο ελληνικό κόμμα καταδίκασε την τουρκική εισβολή στο Αφρίν. Μόνο ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης έκανε μια ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, όμως δεν αρκεί να ξεπλύνει την ντροπή. Αιδώς…
Σάββας Καλεντερίδης
http://www.pontos-news.gr/article/174427/alli-mia-eisvoli-kai-katohi-apo-tin-toyrkia
26/1/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
1.
Γιατί Ρωσία και Δύση σιωπούν για την εισβολή των Τούρκων στο Αφρίν.
Γιατί Ρωσία και Δύση σιωπούν για την εισβολή των Τούρκων στο Αφρίν.
Η Άγκυρα εισέβαλε στη Συρία για να απομακρύνει τους “τρομοκράτες” από τα σύνορα της. Η στρατιωτική επιχείρηση φέρει την συμβολική ονομασία “Κλάδος Ελαίας”, γιατί όπως ρητά δήλωσε ο Πρόεδρος Ερντογάν και ο Γενικός Επιτελάρχης , Στρατηγός Χουλουσί Ακάρ “υπερασπίζονται την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και δεν εποφθαλμιούν τα εδάφη της”…
Η νέα αυτή τουρκική “ειρηνευτική επιχείρηση” ξεκίνησε σε μια στιγμή που οι δυνάμεις του Άσαντ , στηριζόμενες από τη Ρωσία και το Ιράν πολεμούν τους τζιχαντιστές που στηρίζει η Τουρκία, στο Ιντλίμπ. Με την έναρξη των εχθροπραξιών οι τζιχαντιστές προωθήθηκαν προς το Αφρίν διευκολύνοντας τις δυνάμεις του Άσαντ να καταλάβουν το Ιντλίμπ, όπου βρίσκεται το Αεροδρόμιο Εμπου Ζουχούρ , το οποίο έχει μεγάλη στρατηγική σημασία για τη Δαμασκό.
Μπορεί το Αφρίν να είναι ένα αντίβαρο για το Ιντλίμπ; Ενδεχομένως ναι. Για αυτό βλέπουμε μια ήπια αντίδραση των δυτικών δυνάμεων , ακόμα και της Ρωσίας. Ασφαλώς δεν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι απειλείται η ασφάλεια της Τουρκίας από το ΡΚΚ και το παρακλάδι του στη Συρία PYD.
Οι Κούρδοι ελέγχουν σχεδόν το 30% των εδαφών της Συρίας, εντός των οποίων περιλαμβάνεται και η περιοχή Ομάρ με τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου.
Στόχος των Κούρδων είναι η έξοδος στην Μεσόγειο με την ένωση Αφρίν-Τζίζρε-Κομπάνι.
Η Άγκυρα θέλει πάση θυσία να εμποδίσει την έξοδο αυτή. Για αυτό άλλωστε έκανε και την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη.
Ο πόλεμος που ξεκίνησε στην Συρία για την ανατροπή του Άσαντ συνεχίζεται εδώ και έξι χρόνια. Τελικά ο Άσαντ δεν ανετράπη και οι τζιχαντιστές , μαζί με τις δυνάμεις των αντικαθεστωτικών του Σύρου Προέδρου που χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τις ΗΠΑ και την Τουρκία, ηττήθηκαν.
Ο Ερντογάν πριν την έναρξη των επιχειρήσεων δήλωνε: “Οι πλιατσικολόγοι ενώθηκαν και νόμισαν ότι σχημάτισαν στρατό. Θα δουν πως θα τους διαλύσουμε σε λιγότερο από μια εβδομάδα”.
Η εβδομάδα πέρασε, αλλά οι Κούρδοι δεν ηττήθηκαν. Μπορεί οι αεροπορικές επιδρομές να έπληξαν κάποιους στόχους, αλλά η μάχη θα δοθεί στο έδαφος με τις χερσαίες δυνάμεις.
Ο τουρκικός στρατός πολεμά εδώ και 30 περίπου χρόνια με τους άνδρες του ΡΚΚ και δεν κατάφερε να επιλύσει το πρόβλημα. Τι θα συμβεί τώρα αν ενωθούν όλοι οι Κούρδοι που είναι διασκορπισμένοι σε τρεις χώρες και αντισταθούν στο Αφρίν;
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έφτασε η αρχή του τέλους για τον Ερντογάν και για την Τουρκία. Αυτό θα κριθεί από τη στάση της Ρωσίας , των ΗΠΑ και τους σχεδιασμούς τους στην ευρύτερη περιοχή. Αναμφισβήτητα η Άγκυρα έπεσε στον βάλτο της Συρίας, από όπου δύσκολα θα ξεμπλέξει. Ήδη ο ηγέτης των Κούρδων του Ιράκ, Μεσούτ Μπαρζανί εξέφρασε την ανησυχία του και δήλωσε: “Ανησυχούμε για τις απώλειες αμάχων στο Αφρίν. Με τον πόλεμο και τη βία μεγαλώνουν τα προβλήματα. Ελπίζουμε η επίθεση στο Αφρίν να λήξει σύντομα. Η συνέχιση του πολέμου θα έχει αρνητικές συνέπειες”.
Ο σουλτάνος συλλαμβάνει και φυλακίζει όσους εκφράζουν την αντίθεση τους στην στρατιωτική επιχείρηση . Τα κοινωνικά δίκτυα διαψεύδουν τις εικόνες “νίκης” που προβάλουν τα τηλεοπτικά κανάλια.
Η κυβέρνηση του ετοιμάζεται να του απονείμει τον τίτλο του Γαζή (βετεράνος πολεμιστής). Φυσικά δεν μπορεί να υπολείπεται του Κεμάλ. Πρέπει και αυτός να αποκτήσει τον επίζηλο τίτλο.
Μια εύλογη απορία :Αφού η Άγκυρα δεν εποφθαλμιά εδάφη της Συρίας, τι θα κάνει αν διώξει τους “τρομοκράτες” από το Αφρίν; Μήπως θα παραδώσει την πόλη στον Άσαντ ή θα παραμείνει εκεί όπως έκανε και στην Κύπρο;
Σίγουρα η ονομασία “Κλάδος Ελαίας” είναι ατυχής, γιατί δεν ταιριάζει με βομβαρδισμούς και σκοτωμούς. Εάν ήθελαν να επιλέξουν κάποια ονομασία από φυτά θα μπορούσαν κάλλιστα να την ονομάσουν “γαϊδουράγκαθο” γιατί πράγματι έχει πολλά αγκάθια….
Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Από Π. Καρβουνόπουλος - 26/01/2018 | 06:40
2.
ΑΝΑΛΥΣΗ: Δραματική εξέλιξη με σοβαρό πλήγμα αξιοπιστίας
για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι κουρδικές αρχές της αυτόνομης περιφέρειας της Αφρίν, στη βόρεια Συρία, απεύθυναν έκκληση στη συριακή κυβέρνηση να υπερασπιστεί τα σύνορα της περιοχής με την Τουρκία, με μια ανακοίνωση που ανάρτησαν στον επίσημο ιστότοπό τους.
«Καλούμε το συριακό κράτος να εξασκήσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στην Αφρίν και να προστατεύσει τα σύνορά του με την Τουρκία από τις επιθέσεις του Τούρκου κατακτητή (…) και να αναπτύξει τις συριακές ένοπλες δυνάμεις για να διασφαλίσει τα σύνορα της περιοχής της Αφρίν» αναφέρεται στην ανακοίνωση, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
ΣΧΟΛΙΟ DEFENCE-POINT.GR:
Ο Ερντογάν και οι Τούρκοι ορθώς εκτίμησαν ότι η στάση όλων θα είναι «χαλαρή», οπότε, ασχέτως με το πόσο προκλητική θα μπορούσε να θεωρηθεί η στάση τους διεθνώς, αδιαφόρησαν και επέλεξαν να προβούν σε επίδειξη ισχύος, στέλνοντας το μήνυμα ότι αυτοί είναι το αφεντικό της περιοχής.
Το πρόβλημα για τη Μόσχα όμως είναι, ότι εάν οι συριακές δυνάμεις αποφασίσουν να κινηθούν, τότε δεν θα έχουν επιλογή από το να κινηθούν διπλωματικά και στρατιωτικά για να τους προστατεύσουν. Θεωρητικά βέβαια, διότι η μέχρι στιγμής στάση των ισχυρών στο έδαφος, μάλλον χαρακτηρίζεται από το «βαδίζω στα σίγουρα».
Σε κάθε περίπτωση, η διαπραγμάτευση, έμμεση ή άμεση που θα προκύψει, θα ξεκινήσει με την Τουρκία σε ισχυρή θέση, ενώ δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηριχθεί, ότι «ενταφίασε» τα όποια όνειρα των Κούρδων για αυτόνομη παρουσία στη βόρεια Συρία.
Η ενέργεια των Κούρδων, εκτός από «αμυντική» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και «εκδικητική», αφού θα ανακατέψει επικίνδυνα την τράπουλα, κυρίως για τη Ρωσία, αλλά και για τις ΗΠΑ, που θα βρεθούν ενώπιον δυσάρεστων επιλογών.
Θα εκμεταλλευτεί η Άγκυρα την ευκαιρία για «τριγωνική» συμφωνία με τη Δαμασκό και τη Μόσχα, αφήνοντας εκτός της Ουάσιγκτον, ενδεχομένως κάνοντας πίσω και στη ρητορική με αντικείμενο την άμεση αποχώρηση του Άσαντ από την εξουσία; Ή μήπως θα ακολουθήσει τη δική της πεπατημένη, πιέζοντας ακόμα περισσότερο, με όλους να την κοιτούν σχεδόν με απάθεια;
Ήδη απέρριψαν την αμερικανική πρόταση για ζώνη ασφαλείας 30 χιλιομέτρων, λέγοντας ότι δεν έχει νόημα η συζήτηση, εάν δεν αποκατασταθούν τα ζητήματα εμπιστοσύνης μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον!
Όλα αυτά όμως ισχύουν μόνο αν κινηθούν οι Σύροι, κάτι το οποίο δύσκολα θα κάνουν χωρίς τη συναίνεση της Μόσχας, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να βρεθούν ενώπιον ενδεχομένου καθολικής ήττας, που θα αλλάξει τα δεδομένα και στο ζητούμενο της παραμονής ή όχι του Άσαντ στην εξουσία και θα μπορούσε να κρίνει τη σύγκρουση, παραδίδοντας για έλεγχο την περιοχή στο νεοθωμανικό όραμα του Ερντογάν.
Η αρχική πρόταση των Ρώσων να επιτρέψει (σ.σ. να μην υπάρξει αντίδραση) το κουρδικό YPG την ανάπτυξη συριακών στρατευμάτων στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, ήταn αμοιβαία επωφελής, «win win». Θα είχαν ηρεμήσει την Τουρκία, η Συρία θα ήταν ασφαλώς ικανοποιημένη, οι Κούρδοι ασφαλείς έχοντας περιορίσει τους στόχους του.
Οι μόνοι χαμένοι θα ήταν οι Αμερικανοί. Οι Κούρδοι πίστεψαν ότι οι ΗΠΑ θα τους κάλυπταν και θα τους προστάτευαν, με αποτέλεσμα να διαψευσθούν τραγικά για μια ακόμη φορά στην Ιστορία τους και να συμβούν όσα βιώνουμε και στο τέλος της ημέρας να ζητούν αυτό που είχαν απορρίψει υπό πολύ δυσμενέστερες, έως απελπιστικές, συνθήκες.
Οι εξελίξεις αυτές χρήζουν αξιολόγησης από πολλές πλευρές στην ευρύτερη περιοχή. Διότι η ευκολία με την οποία εγκαταλείπονται σύμμαχοι στις διαθέσεις οποιουδήποτε έχει τη βούληση να χρησιμοποιήσει με αγριότητα και χωρίς δισταγμό τη στρατιωτική της ισχύ, θα πρέπει να αξιολογηθεί ακόμα και από την Ελλάδα.
Τόσο απλά… στην Ουάσιγκτον οφείλουν να κατανοήσουν ότι οι περιοχές δεν ελέγχονται γεωστρατηγικά, απλά και μόνο με διακηρύξεις και υποσχέσεις, καθώς οι μικρότερες χώρες περιμένουν πολύ περισσότερα για να αισθανθούν στοιχειωδώς ασφαλείς.
Επίσης, θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο, ότι παρά τα μεγάλα λόγια δε δείχνουν να σκοπεύουν να ενοχλήσουν την Τουρκία, ανεξαρτήτως της όποιας ισλαμικής ανωμαλίας ή/και μεγαλοϊδεατισμού έρθει στο μυαλό του ηγέτη της. Θα επανέλθουμε, διότι όλα αυτά θα επηρεάσουν και την ανάλυση της κατάστασης στη μεγάλη εικόνα της περιοχής της ΝΑ Μεσογείου.
ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
http://www.defence-point.gr/news/analysi-dramatiki-exelixi-me-sovaro-pligma-axiopistias-gia-tis-ipa
26/01/20
3.
Time to Kick Turkey Out of NATO?
“Φυσικά η θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ τελεί υπό αμφισβήτηση”…
Η υπόθεση εκδίωξης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ ενισχύθηκε αυτή την εβδομάδα.Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την υποστήριξη μιας δύναμης συνοριακής ασφάλειας που προέρχεται κυρίως από τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη Rojava, την οιονεί ανεξάρτητη κουρδική περιοχή στη βορειοανατολική Συρία κατά μήκος των τουρκικών συνόρων. Τότε ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέει ότι θα «στραγγαλίσει» την αμερικανική δύναμη «πριν ακόμη γεννηθεί». [1]. Η Ρωσία, το Ιράν και το καθεστώς του Άσαντ της Συρίας υποστηρίζουν τον Ερντογάν [2].
Του Michael J. Totten
ΠΗΓΗ: WORLD AFFAIRS JOURNAL
Το YPG, μαζί με τις πολυεθνικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις όπου κυριαρχεί το YPG, είναι οι μόνες ένοπλες ομάδες που κατάγονται από τη Συρία και είναι πρόθυμες και ικανές να αντιμετωπίσουν το ISIS και να το νικήσουν, ενώ είναι η μόνη σημαντική ένοπλη παράταξη στο απίστευτο εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, συν το ότι δεν είναι ιδεολογικά εχθρικά διακείμενοι προς τη Δύση.
Τον Οκτώβριο του περασμένου έτους απελευθέρωσαν τελικά τη Ράκα, την «πρωτεύουσα» του χαλιφάτου ISIS, ενώ οι Ρώσοι και οι Σύροι στρατιώτες ήταν απασχολημένοι στα δυτικά, με το να εξαπολύουν συντριπτικά πλήγματα κατά των ανταρτών.
Οι Τούρκοι προτιμούν να έχουν το καθεστώς Άσαντ – και κατ’ επέκταση τη Ρωσία, το Ιράν και τη Χεζμπολάχ – να κυβερνούν τους Κούρδους της Συρίας που θεωρούν τρομοκράτες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες «οικοδομούν έναν στρατό τρομοκρατίας» κατά μήκος των νότιων συνόρων, λέει ο Ερντογάν.
«Είτε αφαιρείται τις σημαίες σας από εκείνες τις τρομοκρατικές οργανώσεις, είτε θα πρέπει να παραδώσουμε αυτές τις σημαίες σε σας. Μην μας αναγκάσετε να θάψουμε στο έδαφος όσους είναι με τους τρομοκράτες … Οι επιχειρήσεις μας θα συνεχιστούν μέχρι να μην παραμείνει κάποιος τρομοκράτης κατά μήκος των συνόρων μας, πόσο μάλλον 30.000 από αυτούς».
Αυτή δεν είναι όμως συμπεριφορά συμμάχου στο ΝΑΤΟ. Είναι τρόπος συμπεριφοράς ενός εχθρικού κράτους. Δεν υπάρχει πραγματικά κανείς να το προσπεράσει αυτό. Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι όλοι θέλουμε – και έχω – ότι η διατήρηση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ είναι καλύτερη από το να την πετάξουμε απ’ έξω, επειδή είναι καλύτερο να αντιμετωπίζεις μια ενοχλητική χώρα μέσα σε ένα φαινομενικά φιλικό πλαίσιο, όχι εκτός.
Ωστόσο, υπάρχουν όρια, έστω κι αν τα όρια αυτά δεν είναι σαφώς καθορισμένα. Μια άμεση τουρκική επίθεση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν σαφώς πέρα από τη «κόκκινη γραμμή» αν μια τέτοια γραμμή έχει καθοριστεί ή όχι, όπως και μια άμεση επίθεση εναντίον άλλου κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ. Η επίθεση εναντίον ενός κράτους που δεν είναι στο ΝΑΤΟ είναι πιο αμφίσημη, ειδικά όταν ο μη ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος δεν είναι καν κράτος. (Δεν είναι σαν να απειλεί η Τουρκία να επιτεθεί στο Ισραήλ, την Ιαπωνία ή το Μαρόκο.)
Κανένα από αυτά δεν μπορούσε να προβλεφθεί όταν ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ το 1949 ή όταν η Τουρκία έγινε δεκτή το 1952. Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε ως ενωμένο δυτικό μέτωπο ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, η οποία κατείχε ή έμμεσα ήλεγχε το ήμισυ της Ευρώπης, του ενός τρίτου της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένου.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, το καθεστώς του Συριακού Κόμματος Μπάαθ, οι ένοπλες κουρδικές αυτονομιστικές κινήσεις, το ISIS – κανένα από αυτά δεν υπήρχε τότε και μόνο τα κουρδικά κινήματα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά, όπως και το ΝΑΤΟ.
Το 1952, η Τουρκία ήταν ένα κρίσιμο μέλος με καλή συμπεριφορά, ενώ η Εσθονία ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Το 2018, η Εσθονία είναι μέλος με καλή συμπεριφορά, ενώ η Τουρκία συμπεριφέρεται ως εμπόλεμος.
Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται από το ότι οι συμμαχίες έχουν μετατοπιστεί μετά από επτά δεκαετίες. Οι συμμαχίες πάντοτε μεταβάλλονται με το χρόνο. Οι εχθροί γίνονται φίλοι και το αντίστροφο. Ούτε η Βρετανία ήταν σταθερός φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε καν η Ρωσία υπήρξε σταθερός εχθρός.
Αλλαγές όπως αυτές συμβαίνουν αργά και η Δύση δυσκολεύεται να επεξεργαστεί το γεγονός ότι η Τουρκία είναι όλο και πιο εχθρική, αν και είναι εδώ και κάμποσο καιρό. Ξεκίνησε όταν η Άγκυρα αρνήθηκε τη χρήση της επικράτειάς της, συμπεριλαμβανομένης της αεροπορικής βάσης Ιντσιρλίκ, κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, κυρίως επειδή η Τουρκία δεν θέλησε το ιρακινό Κουρδιστάν να ισχυροποιηθεί οικονομικά και στρατιωτικά.
Αργότερα, ο Ερντογάν βοήθησε το Ιράν να μεταφέρει όπλα στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο [3] και να συνταχθεί σιωπηρά με το ISIS στη Συρία [4] επειδή δεν ήθελε να αναδυθεί μια ανεξάρτητη κουρδική περιοχή στη Συρία όπως είχε στο Ιράκ. Πιο πρόσφατα, συνέλαβε Αμερικανούς πολίτες ως ομήρους [5] και αγόρασε ένα πυραυλικό σύστημα από το Κρεμλίνο [6]. Και πώς απειλεί να καταστρέψει τη μόνη ανταγωνιστική πολιτοφυλακή σε όλη τη Συρία φιλική προς τη Δύση.
Τον περασμένο Αύγουστο, καθώς ο Ερντογάν επισκέφθηκε τον «αγαπητό του φίλο» Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα, το ΝΑΤΟ εξέδωσε μια γλαφυρή δήλωση [7]. «Η Τουρκία είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος, συμβάλλοντας ουσιαστικά στις κοινές προσπάθειες του ΝΑΤΟ… Η ιδιότητα του μέλους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ δεν αμφισβητείται».
Σταματήστε εδώ. Φυσικά και είναι η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ υπό αμφισβήτηση. Διαφορετικά, γιατί ασχολείστε για αν το αρνηθείτε; Το ΝΑΤΟ δεν αρνείται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ή ο Καναδάς δεν ανήκουν πλέον στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ αρνείται μόνο ότι η ένταξη της Τουρκίας είναι υπό αμφισβήτηση, που είναι ένας άλλος τρόπος να το θέσουμε. Εν πάση περιπτώσει, μπορείτε να πληκτρολογήσετε «έξω η Τουρκία από το ΝΑΤΟ» στο Google και να περάσετε ένα χρόνο ασχολούμενοι με τα αποτελέσματα.
Η δήλωση συνεχίζει: «Η Συμμαχία μας δεσμεύεται στη συλλογική άμυνα και βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ατομικής ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου». Πράγματι, η συμμαχία βασίστηκε σε όλες αυτές τις αρχές, καμία από τις οποίες δεν τηρεί η ολοένα και πιο αυταρχική Τουρκία.
Εάν η Τουρκία δεν ήταν στο ΝΑΤΟ, δεν θα γινόταν δεκτή. Έχει εξαιρεθεί σε αυτό το σημείο. Είναι πολύ πιο εύκολο να πούμε όχι σε ένα επίδοξο μέλος, που δεν ανήκει [σ.σ. στη Συμμαχία], παρά στην εκδίωξη ενός μακρόχρονου μέλους που δεν ανήκει πλέον, ειδικά όταν δεν υπάρχουν σαφή κριτήρια για εξαναγκασμό.
Είναι λοιπόν καιρός, για το ΝΑΤΟ να διεξάγει μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με τα κριτήρια απομάκρυνσης. Αυτό μόνο μπορεί να βελτιώσει τη συμπεριφορά της Τουρκίας. Αν δεν τη βελτιώσει, θα πάμε σε άλλες επιλογές.
LINKS
[1] http://m.france24.com/en/20180115-erdogan-threatens-strangle-us-backed-syria-force?utm_source=World+Affairs+Newsletter&utm_campaign=126f05df51-EMAIL_CAMPAIGN_2018_01_15&utm_medium=email&utm_term=0_f83b38c5c7-126f05df51-294556989
[2] http://www.latimes.com/world/middleeast/la-fg-kurds-border-force-20180116-story.html
[3] http://www.nysun.com/foreign/iranian-shipments-to-hezbollah-strain-israeli/38364/
[4] http://www.worldaffairsjournal.org/article/trouble-turkey-erdogan-isis-and-kurds
[5] http://www.worldaffairsjournal.org/blog/michael-j-totten/turkey-behaving-enemy-now
[6] https://www.nytimes.com/2017/09/12/world/europe/turkey-russia-missile-deal.html
[7] https://www.conservativereview.com/articles/why-nato-members-including-the-us-should-not-coddle-turkey/
[8] http://www.worldaffairsjournal.org/world-news/region/middle-east
ΠΗΓΗ
http://www.defence-point.gr/news/fysika-i-thesi-tis-tourkias-sto-nato
-teli-ypo-amfisvitisi-allios
http://www.defence-point.gr/news/fysika-i-thesi-tis-tourkias-sto-nato
-teli-ypo-amfisvitisi-allios
26/01/2018
5.
Σε καθεστώς τρόμου ζει ο πληθυσμός στην Αφρίν.
Από το περασμένο Σάββατο οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επιτίθενται στις, ως επί τω πλείστον, κουρδικές περιοχές γύρω από την πόλη Αφρίν στη βόρεια Συρία. Στόχος της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης είναι η εξουδετέρωση της κουρδικής οργάνωσης YPG που ελέγχει την περιοχή και χαρακτηρίζεται από την Άγκυρα παράρτημα του κουρδικού εργατικού κόμματος PKK, κάτι που αρνείται η ηγεσία της κουρδικής παραστρατιωτικής οργάνωσης "Μονάδες Προστασίας του Λαού" (YPG).
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Συρία, με έδρα το Λονδίνο, τουλάχιστον 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την έναρξη της τουρκικής εισβολής στην περιοχή. Από την πλευρά του ο τουρκικός στρατός ισχυρίζεται ωστόσο ότι η επίθεση στρέφεται αποκλειστικά εναντίον τρομοκρατών, ενώ παράλληλα προστατεύεται ο άμαχος πληθυσμός. Για τους περίπου 324.000 κατοίκους της περιοχής η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Απειλείται η ζωή τους, δηλώνει στην DW ο κούρδος Κάμαλ Σίντο, από την "Εταιρεία Απειλούμενων Λαών" στη Γερμανία, του οποίου η οικογένεια ζει στην Αφρίν. Όπως δηλώνει ο κούρδος σουνίτης τα περισσότερα σπίτια της πόλης δεν διαθέτουν υπόγεια, οπότε ο πληθυσμός αναζητεί καταφύγιο από τις τουρκικές αεροπορικές επιδρομές σε σπηλιές στα γύρω υψώματα. Επιπλέον ο κόσμος φοβάται μήπως τουρκικά μαχητικά πλήξουν συνειδητά ή από λάθος το φράγμα της Αφρίν, το οποίο διασφαλίζει την τροφοδοσία της περιοχής με πόσιμο νερό.
Διώξεις από τους τζιχαντιστές του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού";
Επιπλέον ο κούρδος ειδικός δηλώνει ότι η καθημερινή ζωή έχει παραλύσει στην Αφρίν. Τα σχολεία έχουν κλείσει, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, ενώ την ίδια στιγμή τα αποθέματα τροφίμων μειώνονται μέρα με τη μέρα. Οι τιμές τροφίμων έχουν εκτιναχθεί, τονίζει ο κούρδος ειδικός, μιας και ο ανεφοδιασμός είναι εξαιρετικά δύσκολος. Δεν είναι όμως μόνο η επίθεση των τουρκικών δυνάμεων που σπέρνει τον τρόμο στην περιοχή. Ο Ιρφάν Ορτάκ, επικεφαλής του Κεντρικού Συμβουλίου των Γεζίντι στη Γερμανία, ανησυχεί και για τον αποκαλούμενο "Ελεύθερο Συριακό Στρατό" που στηρίζει τις τουρκικές δυνάμεις στις επιχειρήσεις τους. Πρόκειται για τζιχαντιστές, οι οποίοι δεν διαφέρουν από τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους, υπογραμμίζει ο Ιρφάν Ορτάκ, ο οποίος καταβάλλει προσπάθειες για να διατηρήσει την επικοινωνία με τους 15.000 Γεζίντι που ζουν σε συνολικά οκτώ χωριά κοντά στην Αφρίν. Σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΗΕ τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι έχουν ήδη εγκαταλείψει τις εστίες τους στην Αφρίν. Και δεν αποκλείεται ο αριθμός τους να αυξηθεί τις επόμενες μέρες. Όπως δήλωσε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου η στρατιωτική επιχείρηση κατά των κούρδων παραστρατιωτικών ενδέχεται να επεκταθεί. Στο στόχαστρο του τουρκικού στρατού βρίσκονται η πόλη Μανμπίτζ, καθώς και περιοχές ανατολικά του Ευφράτη.
Στέφανι Χέπνερ / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Πηγή: Deutsche Welle
26/1/2018
Türkei Hatay - Türkische Panzer an der Syrischen Grenze
Operation Olive Branch (picture-alliance/AA/B. Milli)
Οι εικόνες από την τουρκική επέμβαση στη Συρία κυριαρχούν
στους τηλεοπτικούς δέκτες στην Τουρκία.
6.
Πόλεμος σε όλα τα κανάλια.
Η Τουρκία συνεχίζει απρόσκοπτα τις επιχειρήσεις της κατά Κούρδων στη Συρία, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις. Εντός των συνόρων όμως η Άγκυρα απαιτεί απόλυτη αφοσίωση από πολίτες και ΜΜΕ.
Τεθωρακισμένα άρματα μάχης περνούν τα σύνορα με τη Συρία, στρατιώτες πανηγυρίζουν για την εισβολή τους στη γειτονική χώρα, μητέρες κλαίνε για τους γιους που έπεσαν στο πεδίο των μαχών. Στην τουρκική τηλεόραση η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία είναι το θέμα υπ' αριθμόν ένα. Ο τόνος των ρεπορτάζ και των ανταποκρίσεων απόλυτα πατριωτικός, χωρίς ίχνος κριτικής. Η πλειονότητα των Τούρκων φαίνεται να επικροτεί την επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας" –τουλάχιστον όσοι ζουν στη συνοικία Κασίμπασα της Κωνσταντινούπολης. Εκεί μεγάλωσε ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκεί βρίσκονται ακόμη και σήμερα οι πιο πιστοί οπαδοί του.
«Πολεμάμε εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατών. Όποιος δεν θέλει να μας βοηθήσει τουλάχιστον να μην στέκεται εμπόδιο στον δρόμο μας», λέει ένας γηραιός κύριος που πήγε να συναντήσει γνωστούς τους σε ένα καφενείο κοντά στα κεντρικά γραφεία του κυβερνώντος κόμματος AKP. «Εύχομαι ο στρατός μας στο Αφρίν να είναι δυνατός. Με το θέλημα του Θεού να νικήσουμε», λέει ένας άλλος άνδρας δίπλα του. Σε αυτή την ομήγυρη τουλάχιστον δεν υπάρχει κανείς που να διαφωνεί με την τουρκική επέμβαση.
Σπάνια παρατηρείται ομοφωνία αυτές τις ημέρες και ανάμεσα στους τούρκους πολιτικούς. Ο πρόεδρος Ερντογάν και τα στελέχη του AKP δεν είναι οι μόνοι που επικροτούν την επέμβαση στη Συρία. Και ο Κεμάλε Κιλιτσντάρογλου, πρόεδρος του ισχυρότερου κόμματος της τουρκικής αντιπολίτευσης, του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, τάχθηκε υπέρ των επιχειρήσεων. Ο πόλεμος εναντίον της κουρδικής ένοπλης οργάνωσης YPG είναι για τα μεγάλα τουρκικά κόμματα και μια μάχη κατά του κουρδικού PKK.
Επικίνδυνη η κριτική στην επέμβαση
Μόνο το φιλοκουρδικό κόμμα HDP άσκησε οξεία κριτική, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη την επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας". Η Τζεμίλ Τσελίκ, μέχρι πρότινος εκπρόσωπος του HDP στην Κωνσταντινούπολη, σχολίασε ότι «ο Ερντογάν τείνει τον κλάδου ελαίας στον σύρο πρόεδρο Άσαντ, ο οποίος ήταν παλαιότερα σύμμαχός του. Όμως αυτή η επέμβαση γίνεται μόνο για να οργανωθεί μια σφαγή εναντίον των Κούρδων».
Δηλώσεις σαν αυτήν δεν είναι ακίνδυνες. Τις προηγούμενες ημέρες συνελήφθησαν σύμφωνα με αναφορές κάποιων τουρκικών μέσων ενημέρωσης και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων περισσότερα από 90 άτομα που είχαν ασκήσει κριτική για την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία: πολιτικοί, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι. Η επίσημη κατηγορία εναντίον τους; «Τρομοκρατική προπαγάνδα». Λίγο μετά το ξεκίνημα της επέμβασης, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατέστησε σαφές τι περιμένει από τους τούρκους συμπολίτες του: «Όποιος δεν βρίσκεται στο πλευρό μας για την επέμβαση στην Αφρίν, στηρίζει τους τρομοκράτες».
Ο δημοσιογράφος Ουγκούρ Γκυτς γνωρίζει πολλούς συναδέλφους του που είχαν «μπλεξίματα» με τις αρχές εξαιτίας επικριτικών δημοσιευμάτων για την τουρκική επιχείρηση. Ο ίδιος αναφέρει, ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει δώσει στους αρχισυντάκτες των μεγάλων ΜΜΕ της χώρας, σαφή πατριωτική γραμμή. «Όλες οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με ίδια πρωτοσέλιδα – αυτό είναι κυβερνητική προπαγάνδα», τονίζει. Παρόμοιες κατηγορίες εγείρουν και οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα. Όπως λένε, ο τούρκος πρωθυπουργός Γιλντιρίμ έκανε 15 «συστάσεις» στους αρχισυντάκτες σχετικά με τον ενδεδειγμένο τρόπο δημοσιογραφικής κάλυψης της επέμβασης.
«Πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να αυτολογοκρινόμαστε για να μην έχουμε προβλήματα», υπογραμμίζει ο Ουγκούρ Γκυτς, τονίζοντας ότι «υπό τέτοιες συνθήκες, η καλή δημοσιογραφία δυστυχώς δεν είναι εφικτή».
Στα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια κατά πάσα πιθανότητα θα εξακολουθήσει να κυριαρχεί και τις επόμενες μέρες η πολεμική επέμβαση στη Συρία. Εξάλλου ο πρόεδρος Ερντογάν προανήγγειλε ότι θα διευρύνει τις επιχειρήσεις.
Γιούλια Χαν / Άρης Καλτιριμτζής
http://www.dw.com/el/%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1/a-42319907?maca=gri-In_Gr_CB-13997-html-cb
26/1/2018
YPG (People’s Protection Units) soldiers like these form the backbone of the US-backed SDF coalition against Isis Reuters.
4.
Turkey-Kurdish conflict:
British YPG volunteers head to front line
as thousands flee Syrian war.
British men, as part of a unit of international volunteers with the Kurdish YPG (People’s Protection Units), are travelling to the front line to defend Kurdish areas against advancing Turkish forces in northern Syria – the latest chapter in the complicated civil war:
5.
Σε καθεστώς τρόμου ζει ο πληθυσμός στην Αφρίν.
Από το περασμένο Σάββατο οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επιτίθενται στις, ως επί τω πλείστον, κουρδικές περιοχές γύρω από την πόλη Αφρίν στη βόρεια Συρία. Στόχος της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης είναι η εξουδετέρωση της κουρδικής οργάνωσης YPG που ελέγχει την περιοχή και χαρακτηρίζεται από την Άγκυρα παράρτημα του κουρδικού εργατικού κόμματος PKK, κάτι που αρνείται η ηγεσία της κουρδικής παραστρατιωτικής οργάνωσης "Μονάδες Προστασίας του Λαού" (YPG).
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Συρία, με έδρα το Λονδίνο, τουλάχιστον 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την έναρξη της τουρκικής εισβολής στην περιοχή. Από την πλευρά του ο τουρκικός στρατός ισχυρίζεται ωστόσο ότι η επίθεση στρέφεται αποκλειστικά εναντίον τρομοκρατών, ενώ παράλληλα προστατεύεται ο άμαχος πληθυσμός. Για τους περίπου 324.000 κατοίκους της περιοχής η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Απειλείται η ζωή τους, δηλώνει στην DW ο κούρδος Κάμαλ Σίντο, από την "Εταιρεία Απειλούμενων Λαών" στη Γερμανία, του οποίου η οικογένεια ζει στην Αφρίν. Όπως δηλώνει ο κούρδος σουνίτης τα περισσότερα σπίτια της πόλης δεν διαθέτουν υπόγεια, οπότε ο πληθυσμός αναζητεί καταφύγιο από τις τουρκικές αεροπορικές επιδρομές σε σπηλιές στα γύρω υψώματα. Επιπλέον ο κόσμος φοβάται μήπως τουρκικά μαχητικά πλήξουν συνειδητά ή από λάθος το φράγμα της Αφρίν, το οποίο διασφαλίζει την τροφοδοσία της περιοχής με πόσιμο νερό.
Διώξεις από τους τζιχαντιστές του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού";
Επιπλέον ο κούρδος ειδικός δηλώνει ότι η καθημερινή ζωή έχει παραλύσει στην Αφρίν. Τα σχολεία έχουν κλείσει, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, ενώ την ίδια στιγμή τα αποθέματα τροφίμων μειώνονται μέρα με τη μέρα. Οι τιμές τροφίμων έχουν εκτιναχθεί, τονίζει ο κούρδος ειδικός, μιας και ο ανεφοδιασμός είναι εξαιρετικά δύσκολος. Δεν είναι όμως μόνο η επίθεση των τουρκικών δυνάμεων που σπέρνει τον τρόμο στην περιοχή. Ο Ιρφάν Ορτάκ, επικεφαλής του Κεντρικού Συμβουλίου των Γεζίντι στη Γερμανία, ανησυχεί και για τον αποκαλούμενο "Ελεύθερο Συριακό Στρατό" που στηρίζει τις τουρκικές δυνάμεις στις επιχειρήσεις τους. Πρόκειται για τζιχαντιστές, οι οποίοι δεν διαφέρουν από τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους, υπογραμμίζει ο Ιρφάν Ορτάκ, ο οποίος καταβάλλει προσπάθειες για να διατηρήσει την επικοινωνία με τους 15.000 Γεζίντι που ζουν σε συνολικά οκτώ χωριά κοντά στην Αφρίν. Σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΗΕ τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι έχουν ήδη εγκαταλείψει τις εστίες τους στην Αφρίν. Και δεν αποκλείεται ο αριθμός τους να αυξηθεί τις επόμενες μέρες. Όπως δήλωσε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου η στρατιωτική επιχείρηση κατά των κούρδων παραστρατιωτικών ενδέχεται να επεκταθεί. Στο στόχαστρο του τουρκικού στρατού βρίσκονται η πόλη Μανμπίτζ, καθώς και περιοχές ανατολικά του Ευφράτη.
Στέφανι Χέπνερ / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Πηγή: Deutsche Welle
26/1/2018
Operation Olive Branch (picture-alliance/AA/B. Milli)
στους τηλεοπτικούς δέκτες στην Τουρκία.
6.
Πόλεμος σε όλα τα κανάλια.
Η Τουρκία συνεχίζει απρόσκοπτα τις επιχειρήσεις της κατά Κούρδων στη Συρία, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις. Εντός των συνόρων όμως η Άγκυρα απαιτεί απόλυτη αφοσίωση από πολίτες και ΜΜΕ.
Τεθωρακισμένα άρματα μάχης περνούν τα σύνορα με τη Συρία, στρατιώτες πανηγυρίζουν για την εισβολή τους στη γειτονική χώρα, μητέρες κλαίνε για τους γιους που έπεσαν στο πεδίο των μαχών. Στην τουρκική τηλεόραση η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία είναι το θέμα υπ' αριθμόν ένα. Ο τόνος των ρεπορτάζ και των ανταποκρίσεων απόλυτα πατριωτικός, χωρίς ίχνος κριτικής. Η πλειονότητα των Τούρκων φαίνεται να επικροτεί την επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας" –τουλάχιστον όσοι ζουν στη συνοικία Κασίμπασα της Κωνσταντινούπολης. Εκεί μεγάλωσε ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκεί βρίσκονται ακόμη και σήμερα οι πιο πιστοί οπαδοί του.
«Πολεμάμε εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατών. Όποιος δεν θέλει να μας βοηθήσει τουλάχιστον να μην στέκεται εμπόδιο στον δρόμο μας», λέει ένας γηραιός κύριος που πήγε να συναντήσει γνωστούς τους σε ένα καφενείο κοντά στα κεντρικά γραφεία του κυβερνώντος κόμματος AKP. «Εύχομαι ο στρατός μας στο Αφρίν να είναι δυνατός. Με το θέλημα του Θεού να νικήσουμε», λέει ένας άλλος άνδρας δίπλα του. Σε αυτή την ομήγυρη τουλάχιστον δεν υπάρχει κανείς που να διαφωνεί με την τουρκική επέμβαση.
Σπάνια παρατηρείται ομοφωνία αυτές τις ημέρες και ανάμεσα στους τούρκους πολιτικούς. Ο πρόεδρος Ερντογάν και τα στελέχη του AKP δεν είναι οι μόνοι που επικροτούν την επέμβαση στη Συρία. Και ο Κεμάλε Κιλιτσντάρογλου, πρόεδρος του ισχυρότερου κόμματος της τουρκικής αντιπολίτευσης, του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, τάχθηκε υπέρ των επιχειρήσεων. Ο πόλεμος εναντίον της κουρδικής ένοπλης οργάνωσης YPG είναι για τα μεγάλα τουρκικά κόμματα και μια μάχη κατά του κουρδικού PKK.
Επικίνδυνη η κριτική στην επέμβαση
Μόνο το φιλοκουρδικό κόμμα HDP άσκησε οξεία κριτική, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη την επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας". Η Τζεμίλ Τσελίκ, μέχρι πρότινος εκπρόσωπος του HDP στην Κωνσταντινούπολη, σχολίασε ότι «ο Ερντογάν τείνει τον κλάδου ελαίας στον σύρο πρόεδρο Άσαντ, ο οποίος ήταν παλαιότερα σύμμαχός του. Όμως αυτή η επέμβαση γίνεται μόνο για να οργανωθεί μια σφαγή εναντίον των Κούρδων».
Δηλώσεις σαν αυτήν δεν είναι ακίνδυνες. Τις προηγούμενες ημέρες συνελήφθησαν σύμφωνα με αναφορές κάποιων τουρκικών μέσων ενημέρωσης και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων περισσότερα από 90 άτομα που είχαν ασκήσει κριτική για την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία: πολιτικοί, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι. Η επίσημη κατηγορία εναντίον τους; «Τρομοκρατική προπαγάνδα». Λίγο μετά το ξεκίνημα της επέμβασης, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατέστησε σαφές τι περιμένει από τους τούρκους συμπολίτες του: «Όποιος δεν βρίσκεται στο πλευρό μας για την επέμβαση στην Αφρίν, στηρίζει τους τρομοκράτες».
Ο δημοσιογράφος Ουγκούρ Γκυτς γνωρίζει πολλούς συναδέλφους του που είχαν «μπλεξίματα» με τις αρχές εξαιτίας επικριτικών δημοσιευμάτων για την τουρκική επιχείρηση. Ο ίδιος αναφέρει, ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει δώσει στους αρχισυντάκτες των μεγάλων ΜΜΕ της χώρας, σαφή πατριωτική γραμμή. «Όλες οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με ίδια πρωτοσέλιδα – αυτό είναι κυβερνητική προπαγάνδα», τονίζει. Παρόμοιες κατηγορίες εγείρουν και οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα. Όπως λένε, ο τούρκος πρωθυπουργός Γιλντιρίμ έκανε 15 «συστάσεις» στους αρχισυντάκτες σχετικά με τον ενδεδειγμένο τρόπο δημοσιογραφικής κάλυψης της επέμβασης.
«Πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να αυτολογοκρινόμαστε για να μην έχουμε προβλήματα», υπογραμμίζει ο Ουγκούρ Γκυτς, τονίζοντας ότι «υπό τέτοιες συνθήκες, η καλή δημοσιογραφία δυστυχώς δεν είναι εφικτή».
Στα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια κατά πάσα πιθανότητα θα εξακολουθήσει να κυριαρχεί και τις επόμενες μέρες η πολεμική επέμβαση στη Συρία. Εξάλλου ο πρόεδρος Ερντογάν προανήγγειλε ότι θα διευρύνει τις επιχειρήσεις.
Γιούλια Χαν / Άρης Καλτιριμτζής
http://www.dw.com/el/%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1/a-42319907?maca=gri-In_Gr_CB-13997-html-cb
26/1/2018