Κλιματική αλλαγή και κυνική αδιαφορία: ο μισός κόσμος αδιαφορεί για το άλλο μισό του κόσμου.
Περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς υποστηρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα τους επηρεάσει, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. Μόνο το 45% πιστεύει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη θα αποτελέσει σοβαρή απειλή κατά τη διάρκεια της ζωής τους και μόνο το 43% ανησυχεί πολύ για την κλιματική αλλαγή.
Επιπλέον, σύμφωνα με άλλες δημοσκοπήσεις, οι μισοί Ρεπουμπλικανοί αρνούνται ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πραγματικό γεγονός, ενώ το 70% θεωρεί ότι, ανεξάρτητα αν συμβαίνει ή όχι, υπεύθυνοι δεν είναι οι άνθρωποι. Στηριζόμενος σε συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά και αξιοποιώντας αυτές τις αντιλήψεις, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πέρσι τον Ιούνιο την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού, την οποία είχε υπογράψει ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα. Ο πρόεδρος Τραμπ δήλωσε επανειλημμένα ότι πρόκειται για μία συμφωνία που είναι οικονομικά επιζήμια για την αμερικανική οικονομία και ιδιαίτερα, όπως είπε, για την τσιμεντοβιομηχανία, τον άνθρακα και τον χάλυβα.
Τον περασμένο μήνα, όταν ο Εμανουέλ Μακρόν επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον και μίλησε στο Κογκρέσο, ενώ σε αρκετά ζητήματα εμφανίστηκε ένθερμος υποστηρικτής της αμερικανο-γαλλικής συνεργασίας, για την κλιματική αλλαγή, εξέφρασε τη διαφωνία του στην πολιτική Τραμπ, τονίζοντας την ανάγκη για άμεση αντιμετώπισή της. «Δεν υπάρχει πλανήτης Β», επισήμανε ο Γάλλος πρόεδρος, προσθέτοντας ότι μέχρι το τέλος του 2021, η Γαλλία σκοπεύει να κλείσει όλα τα εργοστάσια που λειτουργούν με καύση άνθρακα και θα στραφεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αντίθετα, από πέρσι τον Μάρτιο, ο Τραμπ υπέγραψε διάταγμα με στόχο να προωθήσει τη βιομηχανία του άνθρακα, διακηρύσσοντας ότι σκοπεύει να βάλει τέλος «στον πόλεμο εναντίον του άνθρακα».
Λαμβάνοντας υπόψη και τα αποτελέσματα των προαναφερθέντων δημοσκοπήσεων, φαίνεται λοιπόν ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι πολιτικές δεν καθορίζονται μόνο από οικονομικά συμφέροντα, αλλά και από ένα μίγμα άγνοιας και κυνικής αδιαφορίας μεγάλης μερίδας πολιτών. Όπως, για παράδειγμα, όταν οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής κι άλλων μεγάλων προβλημάτων που ταλανίζουν χώρες και περιοχές του πλανήτη (πόλεμος, τρομοκρατία, φτώχεια, ανεργία, προσφυγιά, μετανάστευση, αδικία), θεωρούνται «μακρινοί κίνδυνοι» και κάτι «που δεν μας αγγίζει». Κι αυτή η αδιαφορία αποτελεί συνήθως πηγή κακού και αιτία συμφορών. Κι αν σήμερα «ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει σοβαρές, εκτεταμένες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις από την αλλαγή του κλίματος», όπως αναφέρεται σε σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, είναι επειδή ο μισός κόσμος αδιαφορεί και δεν νοιάζεται για τις απειλές και τις τραγωδίες που βιώνει το άλλο μισό του κόσμου.
Πανίκος Παναγιώτου,
δημοσιογράφος
Ο εφιαλτικός ήχος της κλιματικής αλλαγής
Ο κορυφαίος κλιματικός επιστήμονας, Τζέιμς Χάνσεν, αφηγείται την ιστορία της συμμετοχής του στην επιστήμη και τον διαξιφισμό για την παγκόσμια αλλαγή του κλίματος. Με αυτό τον τρόπο περιγράφει τα ακράδαντα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η αλλαγή συμβαίνει και εξηγεί γιατί αυτό τον κάνει να ανησυχεί βαθύτατα για το μέλλον.
2.
Dr. James E. Hansen : Γιατί πρέπει να μιλήσω για την κλιματική αλλαγή.
Τι είναι αυτό που γνωρίζω που θα οδηγούσε εμένα, έναν επιφυλακτικό επιστήμονα από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, να συλληφθώ διαμαρτυρόμενος μπροστά από το Λευκό Οίκο; Και τι θα κάνατε εσείς εάν γνωρίζατε αυτό που γνωρίζω; Ας αρχίσουμε με το πώς έφτασα σε αυτό το σημείο. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μία εποχή που δεν ήταν δύσκολο για το παιδί ενός αγρομισθωτή να σπουδάσει στο κρατικό πανεπιστήμιο.
Ήμουν επίσης πολύ τυχερός να πάω στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα όπου μπόρεσα να σπουδάσω υπό τον καθηγητή Τζέιμς Βαν Άλεν ο οποίος κατασκεύασε όργανα για τους πρώτους δορυφόρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο καθηγητής Βαν Άλεν μού μίλησε για τις παρατηρήσεις της Αφροδίτης, για το ότι υπήρχε έντονη μικροκυματική ακτινοβολία. Αυτό σήμαινε ότι η Αφροδίτη είχε ιονόσφαιρα; Ή ότι η Αφροδίτη ήταν υπερβολικά ζεστή; Η σωστή απάντηση, όπως επιβεβαιώθηκε από το σοβιετικό διαστημόπλοιο Βένερα, ήταν ότι η Αφροδίτη ήταν υπερβολικά ζεστή -- περίπου 482 βαθμοί Κελσίου. Και τη διατηρούσε ζεστή μία πυκνή ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα.
Ήμουν τυχερός να ενταχθώ στη ΝΑΣΑ και, επιτυχώς, να προτείνω ένα πείραμα για πτήση στην Αφροδίτη. Το όργανό μας τράβηξε αυτή τη φωτογραφία του πέπλου της Αφροδίτης, το οποίο τελικά ήταν ένα νέφος θειικού οξέος. Αλλά, ενώ κατασκευαζόταν το όργανό μας, ασχολήθηκα με υπολογισμούς του φαινομένου του θερμοκηπίου εδώ στη Γη, επειδή συνειδητοποιήσαμε ότι η ατμοσφαιρική μας σύσταση άλλαζε. Τελικά, παραιτήθηκα από κύριος ερευνητής στο πείραμα της Αφροδίτης γιατί ένας πλανήτης που αλλάζει μπροστά στα μάτια μας είναι πιο ενδιαφέρον και σημαντικός. Οι αλλαγές του θα επηρεάσουν όλη την ανθρωπότητα.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είχε γίνει κατανοητό εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Ο Βρετανός φυσικός Τζον Τίνταλ τη δεκαετία του 1850, έκανε εργαστηριακές μετρήσεις της υπέρυθρης ακτινοβολίας, που είναι θερμότητα. Και έδειξε ότι αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα (CΟ2) απορροφούν θερμότητα ενεργώντας έτσι σαν μία κουβέρτα ζεσταίνοντας την επιφάνεια της Γης.
Συνεργάστηκα με άλλους επιστήμονες για την ανάλυση των παρατηρήσεων του κλίματος της Γης. Το 1981, δημοσιεύσαμε ένα άρθρο στο περιοδικό Science καταλήγοντας ότι η παρατηρούμενη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου τον προηγούμενο αιώνα ήταν σύμφωνη με το φαινόμενο του θερμοκηπίου από την αύξηση του CO2. Πως ήταν πιθανό να αυξηθεί η θερμοκρασία στη Γη κατά τη δεκαετία του 1980, και ότι η αύξηση θα ξεπερνούσε το επίπεδο του θορύβου από τυχαίες αλλαγές του καιρού μέχρι το τέλος του αιώνα. Είπαμε επίσης ότι ο 21ος αιώνας θα βίωνε μετατοπιζόμενες κλιματικές ζώνες, τη δημιουργία περιοχών που είναι επιρρεπείς σε ξηρασία στη Βόρεια Αμερική και την Ασία, τη διάβρωση των πάγων, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και το άνοιγμα του περίφημου Βορειοδυτικού Περάσματος. Όλες αυτές οι επιπτώσεις είτε έχουν συμβεί, από τότε, είτε έχουν πλέον δρομολογηθεί.
Η εργασία αυτή αναφέρθηκε στο πρωτοσέλιδο των New York Times και οδήγησε στην κατάθεσή μου στο Κογκρέσο τη δεκαετία του 1980, κατάθεση στην οποία τόνισα πως η παγκόσμια υπερθέρμανση αυξάνεται και στα δύο άκρα του κύκλου νερού της Γης. Από τη μία μεριά, καύσωνες και ξηρασίες απευθείας από τη θέρμανση, αλλά επιπλέον, λόγω του ότι η θερμότερη ατμόσφαιρα συγκρατεί περισσότερους υδρατμούς με τη λανθάνουσα ενέργειά της, οι βροχοπτώσεις θα γίνουν από τα πιο ακραία φαινόμενα. Θα υπάρχουν ισχυρότερες καταιγίδες και μεγαλύτερες πλημμύρες. Ο ενθουσιασμός με την υπερθέρμανση έγινε χρονοβόρος και μου απέσπασε την προσοχή από το να κάνω επιστήμη -- εν μέρει επειδή είχα παραπονεθεί ότι ο Λευκός Οίκος είχε αλλάξει την κατάθεσή μου. Έτσι, αποφάσισα να γυρίσω πίσω και να ασχοληθώ αποκλειστικά με την επιστήμη αφήνοντας τις επικοινωνιακές σχέσεις σε άλλους.
15 χρόνια αργότερα, οι αποδείξεις της υπερθέρμανσης ήταν πολύ πιο ισχυρές. Τα περισσότερα από όσα αναφέραμε στην εργασία μας του 1981 ήταν γεγονότα. Είχα το προνόμιο να μιλήσω δύο φορές στην προεδρική ομάδα εργασίας για το κλίμα. Αλλά οι ενεργειακές πολιτικές συνέχιζαν να επικεντρώνονται στην εύρεση περισσότερων ορυκτών καυσίμων. Τότε, είχαμε ήδη δύο εγγόνια, τη Σόφι και τον Κόνορ. Αποφάσισα ότι δεν ήθελα στο μέλλον να πουν «Ο παππούς είχε καταλάβει τι συνέβαινε, αλλά δεν το είχε κάνει σαφές». Έτσι αποφάσισα να δώσω μία ανοιχτή ομιλία κατακρίνοντας την έλλειψη μίας κατάλληλης ενεργειακής πολιτικής.
Έδωσα την ομιλία στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα το 2004 και το 2005 στη συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικών. Αυτό οδήγησε σε προσκλήσεις από το Λευκό Οίκο μέχρι το επιτελείο της ΝΑΣΑ και μου είπαν ότι δε μπορούσα να δώσω καμία ομιλία ή να μιλήσω με τα μέσα ενημέρωσης χωρίς προηγούμενη ρητή έγκριση από το επιτελείο της ΝΑΣΑ. Αφού ενημέρωσα τους New York Times γι' αυτούς τους περιορισμούς, η ΝΑΣΑ υποχρεώθηκε να τερματίσει τη λογοκρισία. Αλλά υπήρξαν συνέπειες. Χρησιμοποιούσα την πρώτη γραμμή από τη δήλωση της αποστολής της ΝΑΣΑ, «Να κατανοήσουμε και να προστατέψουμε τον πλανήτη,» για να δικαιολογήσω τις ομιλίες μου. Σύντομα η πρώτη γραμμή από τη δήλωση της αποστολής διαγράφηκε και δεν επανεμφανίστηκε ποτέ.
Μέσα στα επόμενα χρόνια με έλκυε όλο και περισσότερο η προσπάθεια να μεταδώσω την επείγουσα ανάγκη για αλλαγή στις ενεργειακές πολιτικές, ενώ ερευνούσα ακόμα τη φυσική της κλιματικής αλλαγής. Επιτρέψτε μου να περιγράψω το πιο σημαντικό συμπέρασμα από τη φυσική -- πρώτον, από το ενεργειακό ισοζύγιο της Γης και, δεύτερον, από την κλιματική ιστορία της Γης.
Η προσθήκη CO2 στον αέρα είναι σαν να ρίχνουμε μία ακόμα κουβέρτα στο κρεβάτι. Μειώνει την εκπομπή θερμότητας της Γης στο διάστημα, δημιουργώντας έτσι μια προσωρινή έλλειψη ενεργειακής ισορροπίας. Περισσότερη ενέργεια έρχεται μέσα απ' ό,τι βγαίνει, έως ότου η Γη να ζεσταθεί αρκετά ώστε να εκπέμψει και πάλι στο διάστημα τόση ενέργεια όση απορροφά από τον Ήλιο. Έτσι, η ποσότητα «κλειδί» είναι η ενεργειακή ανισορροπία της Γης. Είναι περισσότερη η ενέργεια που έρχεται μέσα από αυτή που εξέρχεται; Εάν ναι, περισσότερη θέρμανση βρίσκεται στα σκαριά. Θα συμβεί χωρίς την προσθήκη περισσότερων αερίων του θερμοκηπίου.
Τώρα, επιτέλους, μπορούμε να μετρήσουμε με ακρίβεια την ενεργειακή ανισορροπία της Γης μετρώντας το θερμικό περιεχόμενο των δεξαμενών θερμότητας της Γης. Η μεγαλύτερη δεξαμενή, ο ωκεανός, ήταν η λιγότερο καλά μελετημένη, μέχρι που περισσότερες από 3.000 σημαδούρες Argo διανεμήθηκαν στους παγκόσμιους ωκεανούς. Αυτές οι σημαδούρες αποκάλυψαν ότι το άνω μισό του ωκεανού αποκτά θερμότητα με σημαντικό ρυθμό. Ο βαθύς ωκεανός επίσης αποκτά θερμότητα με μικρότερο ρυθμό, και η ενέργεια πηγαίνει στο καθαρό λιώσιμο των πάγων σε όλο τον πλανήτη. Και η ξηρά, σε βάθη δεκάδων μέτρων, επίσης θερμαίνεται.
Η συνολική ενεργειακή ανισορροπία σήμερα είναι περίπου τα 6/10 του ενός βατ ανά τετραγωνικό μέτρο. Αυτό μπορεί να μην ακούγεται ως πολύ, αλλά εάν προστεθεί για ολόκληρο τον κόσμο, είναι τεράστιο. Είναι περίπου 20 φορές περισσότερο από το ποσοστό χρήσης ενέργειας του συνόλου της ανθρωπότητας. Είναι ίσο με την έκρηξη 400.000 ατομικών βομβών Χιροσίμας κάθε μέρα για 365 μέρες το χρόνο. Τόση είναι η επιπλέον ενέργεια που αποκτά η Γη κάθε μέρα. Αυτή η ανισορροπία, εάν θέλουμε να σταθεροποιήσουμε το κλίμα, σημαίνει ότι πρέπει να μειώσουμε το CO2 από 391 ppm, μέρη στο εκατομμύριο, πίσω στα 350 ppm. Αυτή είναι η αλλαγή που απαιτείται για να αποκατασταθεί η ενεργειακή ισορροπία και να αποφευχθεί περαιτέρω θέρμανση.
Αυτοί που αρνούνται την κλιματική αλλαγή υποστηρίζουν ότι ο Ήλιος είναι ο κύριος λόγος της αλλαγής του κλίματος. Αλλά η μετρούμενη ενεργειακή ανισορροπία συνέβη κατά τη διάρκεια του χαμηλότερου καταγεγραμμένου ηλιακού ελαχίστου, όταν η ενέργεια του που έφτανε από τον Ήλιο στη Γη ήταν η ελάχιστη. Ωστόσο, περισσότερη ενέργεια ερχόταν μέσα παρά έβγαινε έξω. Αυτό δείχνει ότι η επίδραση των μεταβολών του Ήλιου στο κλίμα είναι καταβεβλημένη από τα αυξανόμενα αέρια του θερμοκηπίου, κυρίως από την καύση των ορυκτών καυσίμων.
Τώρα ας εξετάσουμε την κλιματική ιστορία της Γης. Αυτές οι καμπύλες για την παγκόσμια θερμοκρασία, το CO2 της ατμόσφαιρας και το επίπεδο της θάλασσας προήλθαν από πυρηνοληψία ωκεανών και πάγου της Ανταρκτικής, από ωκεάνια ιζήματα και νιφάδες χιονιού που είχαν συσσωρευτεί χρόνο με το χρόνο για περισσότερα από 800.000 χρόνια σχηματίζοντας παγετώνα πάχους 3,2 χιλιομέτρων. Όπως βλέπετε, υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ θερμοκρασίας, CO2 και της στάθμης της θάλασσας. Λεπτομερής παρατήρηση αποκαλύπτει ότι οι αλλαγές της θερμοκρασίας ελαφρώς ηγούνται των αλλαγών του CO2 για λίγους αιώνες. Οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής χρησιμοποιούν αυτό το γεγονός για να συγχέουν και να εξαπατούν το κοινό λέγοντας, «Κοιτάξτε, η θερμοκρασία προκαλεί την αλλαγή του CO2, όχι το αντίστροφο». Αλλά αυτή η καθυστέρηση είναι ακριβώς η αναμενόμενη.
Μικρές αλλαγές στην τροχιά της Γης που εμφανίζονται για πάνω από δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μεταβάλλουν την κατανομή της ηλιακής ακτινοβολίας στη Γη. Όταν υπάρχει περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη το καλοκαίρι, οι παγετώνες λιώνουν. Η συρρίκνωση των πάγων κάνει τον πλανήτη πιο σκοτεινό, και έτσι απορροφά περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία και γίνεται πιο θερμός. Ένας πιο θερμός ωκεανός απελευθερώνει CO2, όπως κάνει και μία ζεστή Κόκα-Κόλα. Και περισσότερο CO2 προκαλεί περισσότερη θέρμανση. Έτσι, το CO2, το μεθάνιο και οι παγετώνες ήταν ανατροφοδοτήσεις που ενίσχυσαν την παγκόσμια αλλαγή της θερμοκρασίας προκαλώντας τις αρχαίες ταλαντώσεις του κλίματος να είναι τεράστιες, παρόλο που η κλιματική αλλαγή ξεκίνησε από ένα πολύ αδύναμο γεγονός.
Το σημαντικό σημείο είναι ότι αυτές οι ίδιες ανατροφοδοτήσεις ενίσχυσης θα συμβούν σήμερα. Η φυσική δεν αλλάζει. Όσο η Γη θερμαίνεται, τώρα λόγω του επιπλέον CO2 που βάζουμε στην ατμόσφαιρα, οι πάγοι θα λιώνουν, και CO2 και μεθάνιο θα απελευθερωθούν θερμαίνοντας τον ωκεανό και λιώνοντας τις ζώνες μόνιμων παγετώνων. Παρόλο που δε μπορούμε να πούμε ακριβώς πόσο γρήγορα θα συμβούν αυτές οι ενισχυτικές ανατροφοδοτήσεις, είναι βέβαιο ότι θα συμβούν, εκτός κι αν σταματήσουμε την υπερθέρμανση. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι ανατροφοδοτήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει. Ακριβείς μετρήσεις από τον GRACE, το δορυφόρο της βαρύτητας, αποκαλύπτουν ότι τόσο η Γροιλανδία όσο και η Ανταρκτική χάνουν μάζα, αρκετών εκατοντάδων κυβικών χιλιομέτρων ανά έτος. Και ο ρυθμός έχει επιταχυνθεί από τότε που ξεκίνησαν οι μετρήσεις εννέα χρόνια πριν. Το μεθάνιο επίσης έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τα μόνιμα στρώματα παγετώνων.
Σε πόση άνοδο της στάθμης της θάλασσας μπορούμε να προσβλέπουμε; Η τελευταία φορά που το CO2 ήταν 390 ppm, που είναι η σημερινή του τιμή, η στάθμη της θάλασσας ήταν ανώτερη τουλάχιστον κατά 15 μέτρα. Εδώ όπου κάθεστε τώρα θα μπορούσε να είναι κάτω από το νερό. Οι περισσότερες εκτιμήσεις είναι ότι, αυτό τον αιώνα, θα αυξηθεί [η στάθμη της θάλασσας] τουλάχιστον ένα μέτρο. Νομίζω ότι θα είναι περισσότερο εάν συνεχίσουμε την καύση των ορυκτών καυσίμων, ίσως ακόμα και 5 μέτρα, αυτό τον αιώνα ή λίγο αργότερα.
Το σημαντικό σημείο είναι ότι θα έχουμε ξεκινήσει μία διαδικασία που είναι εκτός ελέγχου από την ανθρωπότητα. Οι παγετώνες θα συνεχίσουν να αποδομούνται για αιώνες. Δε θα υπάρχει σταθερή ακτογραμμή. Οι οικονομικές συνέπειες είναι σχεδόν αδιανόητες. Εκατοντάδες καταστροφές όπως αυτή της Νέας Ορλεάνης σε όλο τον κόσμο. Κάτι που ίσως είναι πιο κατακριτέο, εάν συνεχίσει η άρνηση της αλλαγής του κλίματος, είναι η εξόντωση των ειδών. Η πεταλούδα Μονάρχης θα μπορούσε να είναι ένα από το 20 έως 50% όλων των ειδών για τα οποία η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος εκτιμά πως θα έχουν πάρει το εισιτήριο για την εξαφάνιση μέχρι το τέλος του αιώνα εάν συνεχίσουμε με την μέχρι τώρα χρήση των ορυκτών καυσίμων.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη ήδη πλήττει τους ανθρώπους. Στο Τέξας, την Οκλαχόμα, το Μεξικό με τον καύσωνα και την ξηρασία του προηγούμενου έτους, στη Μόσχα πρόπερσι και στην Ευρώπη το 2003, ήταν όλα έκτακτα γεγονότα, περισσότερο από τρεις τυπικές αποκλίσεις έξω από το συνηθισμένο. Πενήντα χρόνια πριν, τέτοιες ανωμαλίες κάλυπταν μόνο δύο έως τρία δέκατα του 1% της έκτασης της ξηράς. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καλύπτουν πια περίπου το 10% -- μία αύξηση με συντελεστή 25 με 50. Οπότε τώρα μπορούμε να πούμε με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας ότι τα έντονα κύματα καύσωνα στο Τέξας και τη Μόσχα ήταν αφύσικα, προκλήθηκαν από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Μία σημαντική επίπτωση, εάν συνεχιστεί η υπερθέρμανση, θα είναι στο σιτοβολώνα της χώρας μας και του κόσμου, στις Μεσοδυτικές και Μεγάλες πεδιάδες, που αναμένεται να γίνουν επιρρεπείς σε ακραίες ξηρασίες, χειρότερες από τις Καταιγίδες Σκόνης, μέσα σε μόνο λίγες δεκαετίες, εάν αφήσουμε την υπερθέρμανση να συνεχιστεί.
Πώς παρασύρθηκα ολοένα και πιο βαθιά σε μία προσπάθεια να επικοινωνήσω, δίνοντας ομιλίες σε 10 χώρες, καταλήγοντας να συλληφθώ, χαραμίζοντας το χρόνο των διακοπών που είχα συσσωρεύσει για πάνω από 30 χρόνια; Περισσότερα εγγόνια με βοήθησαν στην πορεία. Ο Τζέικ είναι ένα υπεραισιόδοξο, γεμάτο ενθουσιασμό, αγόρι. Εδώ, σε ηλικία 2,5 ετών, πιστεύει ότι μπορεί να προστατέψει τη δυόμιση ημερών αδερφή του. Θα ήταν ανήθικο ν' αφήσω αυτούς τους νέους ανθρώπους με ένα κλιματικό σύστημα εκτός ελέγχου.
Σήμερα, η τραγωδία της κλιματικής αλλαγής είναι ότι μπορούμε να την επιλύσουμε με μία απλή, τίμια προσέγγιση σταδιακής αύξησης του φόρου του άνθρακα ο οποίος έχει συλλεχθεί από εταιρείες ορυκτών καυσίμων και διανέμεται 100% ηλεκτρονικά κάθε μήνα σε όλους τους νόμιμους κατοίκους σε κατά κεφαλή βάση, με την κυβέρνηση να μην κρατάει μία δεκάρα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα έπαιρναν περισσότερα στο μηνιαίο μέρισμά τους από όσα θα πλήρωναν σε αυξημένες τιμές. Αυτός ο φόρος και το μέρισμα θα τονώσουν την οικονομία και τις καινοτομίες, δημιουργώντας εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης. Είναι η κύρια απαίτηση για να κινηθούμε ταχύτατα προς ένα καθαρό ενεργειακό μέλλον.
Αρκετοί κορυφαίοι οικονομολόγοι προσυπογράφουν αυτή την πρόταση. Ο Τζιμ Ντι Πέσο των Ρεπουμπλικανών για την Προστασία του Περιβάλλοντος το περιγράφει με τον εξής τρόπο: «Διαφανές. Βασισμένο στην αγορά. Δεν μεγεθύνει το ρόλο της κυβέρνησης. Αφήνει τις ενεργειακές αποφάσεις στις επιλογές των ατόμων. Μοιάζει με ένα συντηρητικό κλιματικό σχέδιο».
Αλλά αντί της δημιουργίας ενός αυξανόμενου τέλους για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα για να κάνουμε τα ορυκτά καύσιμα να αποδώσουν το πραγματικό τους κόστος στην κοινωνία, οι κυβερνήσεις μας πιέζουν τον κόσμο για επιδότηση των ορυκτών καυσίμων της τάξης των 305 με 381 δισεκατομμυρίων ευρώ ανά έτος παγκοσμίως, ενθαρρύνοντας έτσι την εξαγωγή κάθε ορυκτού καυσίμου -- αφαίρεση βουνοκορφών, κατά μήκος εξόρυξη, υδραυλική διάρρηξη, πισσώδης άμμος, πισσούχος σχιστόλιθος, γεωτρήσεις στο βαθύ ωκεανό της Αρκτικής. Αυτός ο δρόμος, εάν συνεχιστεί, μας εγγυάται ότι θα περάσουμε τα σημεία ανατροπής της ισορροπίας οδηγούμενοι σε αποδόμηση των πάγων που θα επιταχύνει την εκτός ελέγχου κατάσταση στις μελλοντικές γενεές. Ένα μεγάλο ποσοστό των ειδών θα καταδικαστεί σε εξαφάνιση. Και η αυξανόμενη ένταση των ξηρασιών και των πλημμυρών θα επηρεάσει σημαντικά τους σιτοβολώνες του κόσμου, προκαλώντας μαζική πείνα και οικονομική ύφεση. Φανταστείτε ένα γιγάντιο αστεροειδή σε σταθερή πορεία σύγκρουσης με τη Γη.
Αυτό είναι το ισοδύναμο αυτού που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Ωστόσο, εμείς αμφιταλαντευόμαστε δε λαμβάνουμε δράση για να αποτρέψουμε τον αστεροειδή, παρόλο που όσο περισσότερο περιμένουμε, τόσο πιο δύσκολο και ακριβό γίνεται. Εάν είχαμε ξεκινήσει το 2005, θα απαιτούνταν μειώσεις εκπομπών της τάξης του 3% ανά έτος για να αποκατασταθεί η ενεργειακή ισορροπία και να σταθεροποιηθεί το κλίμα σ' αυτό τον αιώνα. Εάν ξεκινήσουμε του χρόνου, είναι 6% ανά έτος. Εάν περιμένουμε 10 χρόνια, είναι 15% ανά έτος -- εξαιρετικά δύσκολο και ακριβό, ίσως και αδύνατο. Αλλά δεν έχουμε ακόμα ξεκινήσει.
Τώρα γνωρίζετε αυτό που γνωρίζω, αυτό που με κάνει να κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Σαφώς, δεν έχω μεταφέρει επιτυχώς αυτό το μήνυμα. Η επιστήμη είναι ξεκάθαρη. Χρειάζομαι τη βοήθειά σας για να μεταδώσω τη βαρύτητα και την κρισιμότητα αυτής της κατάστασης και των λύσεών της πιο αποτελεσματικά. Το χρωστάμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας.
Ευχαριστώ.
ΠΗΓΗ:
https://www.ted.com/talks/james_hansen_
why_i_must_speak_out_about_climate_change
3.
Κλιματική αλλαγή: Δραματικές οι συνέπειες στην Ελλάδα.
– Ποιες οι επιδράσεις που θα προκαλέσει στη χώρα μας
η κλιματική αλλαγή.
Πολλαπλές, αναμένεται να είναι οι μεταβολές στην Ελλάδα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, με άμεσες και έμμεσες επιδράσεις, λέει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και του Εργαστηρίου Φυσικής της Ατμόσφαιρας, Αθανάσιος Αργυρίου.
Ειδικότερα, όπως εξηγεί, όσον αφορά τις άμεσες επιδράσεις, «λόγω της εκτεταμένης ακτογραμμής της χώρας, πολλές περιοχές διατρέχουν κίνδυνο από την αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η οποία εκτιμάται από 0,2 έως 2 μέτρα».
Επίσης, αναφέρει ότι «αναμένεται μείωση των βροχοπτώσεων μεταξύ 5% έως 9%, αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3 με 4,5 βαθμούς Κελσίου, αύξηση της έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας, καθώς και αύξηση της έντασης των μελτεμιών».
Όμως, όπως σημειώνει, «οι δύο τελευταίες, μπορούν να επιδράσουν θετικά στην παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας».
Ταυτόχρονα, ο Αθανάσιος Αργυρίου λέει ότι «υπάρχουν και έμμεσες επιδράσεις, που είναι απόρροια των άμεσων σε διάφορους τομείς της οικονομίας της χώρας, όπως η γεωργία, ο τουρισμός, οι μεταφορές κ.λπ., αλλά και στην υγεία, δηλαδή ευνοϊκότερο κλίμα για την ανάπτυξη παρασίτων ή εντόμων - φορέων ασθενειών, όπως τα κουνούπια».
Όσον αφορά τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, αλλά και περιουσιών από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, ο Αθανάσιος Αργυρίου τονίζει ότι «κατ' αρχήν χρειάζεται προσήλωση σε πολιτικές, οι οποίες συμβάλλουν στον περιορισμό των αιτίων της κλιματικής αλλαγής».
Αυτό, όπως εξηγεί, έχει δύο σκέλη: «Αφ' ενός μεν άμεση εφαρμογή των πολιτικών αυτών σε εθνικό επίπεδο και αφ' ετέρου, πολιτική πίεση της Ελλάδος στους διεθνείς οργανισμούς για την αυστηρή εφαρμογή πολιτικών προστασίας του περιβάλλοντος».
Ταυτοχρόνως, προσθέτει, ότι «η χώρα πρέπει να βελτιώνει διαρκώς τις υποδομές υγείας και πρόληψης, ώστε να βρεθεί προετοιμασμένη για να μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις στην υγεία».
Σε πρόσφατη ημερίδα που έγινε στο Πανεπιστήμιο Πατρών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετεωρολογίας, ο Αθανάσιος Αργυρίου έκανε λόγο για ευφυή διαχείριση του κλίματος, αλλά και για ορθολογική διαχείριση και αξιοποίηση των υδατικών πόρων.
Όπως λέει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «αυτό μπορεί να γίνει με ανάπτυξη των υπηρεσιών και ταυτόχρονη αύξηση των επιστημόνων που ασχολούνται με τη μετεωρολογία, αφού το κλίμα είναι το πρώτο βήμα για την δημιουργία κλιματικώς ευφυών κοινωνιών».
Ακόμη, τονίζει ότι «η ποιότητα των μετεωρολογικών δεδομένων πολλών χωρών δεν επιτρέπει την παροχή εξελιγμένων κλιματικών υπηρεσιών, απαραίτητων για τη λήψη των σχετικών πολιτικών αποφάσεων, αλλά και την οργάνωση δράσεων των διαφόρων φορέων».
Αναφερόμενος στον τομέα της γεωργίας, ο Αθανάσιος Αργυρίου τονίζει ότι «είναι ένας χαρακτηριστικός τομέας, πολύ ευαίσθητος στην κλιματική αλλαγή» και όπως επισημαίνει «η επιστήμη της μετεωρολογίας και του κλίματος μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην έγκαιρη προειδοποίηση περιόδων έλλειψης τροφής».
Σύμφωνα με τον καθηγητή, «οι αγρομετεωρολόγοι μπορούν να παρέχουν πληροφορίες για τις τάσεις του καιρού αρκετούς μήνες πριν και ως εκ τούτου η ευφυής διαχείριση του κλίματος επιτρέπει στους αγρότες να αποφασίσουν για το είδος της καλλιέργειας, το πότε πρέπει αυτή να γίνει, το ποσό της άρδευσης που θα απαιτηθεί, πότε πρέπει να γίνει η συγκομιδή, κ.λπ.».
Μάλιστα, όπως σημειώνει, «χαρακτηριστικό παράδειγμα στην Ελλάδα, αποτελούν οι δράσεις των Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) για την αντιχαλαζική προστασία».
Πηγή: Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/875466/vomva-apo-epistimona-xexaste-tin-ellada-opos-tin-xerate-apisteyto-ayto-poy-tha-symvei#ixzz5GAPv8f2U
9/4/2018
4α.
Climate change
4β.
NASA studies an unusual Arctic warming event.
Winter temperatures are soaring in the Arctic for the fourth winter in a row. The heat, accompanied by moist air, is entering the Arctic not only through the sector of the North Atlantic Ocean that lies between Greenland and Europe, as it has done in previous years, but is also coming from the North Pacific through the Bering Strait.
“We have seen winter warming events before, but they’re becoming more frequent and more intense,” said Alek Petty, a sea ice researcher at NASA’s Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland.
Scientists are waiting to see how much this heat wave will impact the wintertime sea ice maximum extent, which has been shrinking in the past decades and has hit record lows each of the past three years. The sea ice levels are already at record lows or near-record lows in several areas of the Arctic. Another exceptional event this winter is the opening up of the sea ice cover north of Greenland, releasing heat from the ocean to the atmosphere and making the sea ice more vulnerable to further melting.
“This is a region where we have the thickest multi-year sea ice and expect it to not be mobile, to be resilient,” Petty said. “But now this ice is moving pretty quickly, pushed by strong southerly winds and probably affected by the warm temperatures, too.”
Credit:NASA's Goddard Space Flight Center
https://climate.nasa.gov/climate_resources/164/
nasa-studies-an-unusual-arctic-warming-event/
Sea level rise acclerates over time.
Global sea level rise is accelerating incrementally over time rather than increasing at a steady rate, as previously thought, according to a new study based on 25 years of NASA and European satellite data.
If the rate of ocean rise continues to change at this pace, sea level will rise 26 inches (65 centimeters) by 2100—enough to cause significant problems for coastal cities.
Full story: https://climate.nasa.gov/news/2680/
new-study-finds-sea-level-rise-accelerating/
Annual Arctic sea ice minimum 1979-2016 with area graph.
Satellite-based passive microwave images of the sea ice have provided a reliable tool for continuously monitoring changes in the Arctic ice since 1979. Every summer the Arctic ice cap melts down to what scientists call its "minimum" before colder weather begins to cause ice cover to increase. This graph displays the area of the minimum sea ice coverage each year from 1979 through 2016. In 2016, the Arctic minimum sea ice covered an area of 3.57 million square kilometers.
This visualization shows the expanse of the annual minimum Arctic sea ice for each year from 1979 through 2016 as derived from passive microwave data. A graph overlay shows the area in million square kilometers for each year's minimum day. The date shown in the upper right corner indicates the current year being displayed.
NASA Climate Change.
13/6/2017