Η επόμενη μέρα στις ελληνορωσικές σχέσεις.
Εκατόν ενενήντα χρόνια μετά τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας, οι δύο χώρες προσπαθούν να επιλύσουν μία σημαντική παρεξήγηση. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα στο Κρεμλίνο αποτέλεσε σημαντικό βήμα. Με δεδομένο πως ο πρόεδρος κ. Βλαντιμίρ Πούτιν ανέφερε στη συνέντευξή Τύπου ότι «η σελίδα έχει κλείσει», η εμπιστοσύνη αρχίζει, πράγματι, να αποκαθίσταται. Αν και χρειάζεται περισσότερος χρόνος για την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων, η διπλωματική κρίση του καλοκαιριού δεν έχει εξυπηρετήσει κάποια από τις δύο πλευρές. Για αυτό, άλλωστε, η συνάντηση των δύο ηγετών όχι μόνο δεν ματαιώθηκε όπως συνέβη το Σεπτέμβριο με αυτή του υπουργού εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στην Αθήνα αλλά πραγματοποιήθηκε – και μάλιστα με επιτυχία.
Ελλάδα και Ρωσία διαφωνούν για τη συμφωνία των Πρεσπών. H διαφωνία αυτή δεν έχει γεφυρωθεί αλλά η πραγματικότητα είναι τέτοια που οδηγεί τη ρωσική κυβέρνηση να μην εστιάζει πλέον σε αυτή. Ο δρόμος για την είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ έχει ανοίξει από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός της κ. Ζόραν Ζάεφ έχει βρει την απαραίτητη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Συνεπώς, για τη Μόσχα δεν έχει πλέον ιδιαίτερη χρησιμότητα η σύνδεση των σχέσεών της με την Αθήνα με την ενδεχόμενη μη υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών, όπως πιθανώς συνέβαινε τους πρώτους μήνες του έτους. Από τον πλευρά της χρειάζεται επανακαθορισμός των διμερών σχέσεων με βάση το ρεαλισμό.
Από εκεί και πέρα, το περιθώριο για βελτίωση των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών είναι υπαρκτό. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου οι κκ. Τσίπρας και Πούτιν μίλησαν για τις προοπτικές και αναφέρθηκαν στις πρόσφατα υπογραφείσες διμερείς συμφωνίες. Προφανώς, η προσοχή στρέφεται προς τον τομέα της ενέργειας. Η επέκταση του αγωγού Turkish Stream επί ελληνικού εδάφους βρίσκεται από το 2015 στην ατζέντα της ελληνικής κυβέρνησης. Με τον αγωγό να είναι πλέον σχεδόν έτοιμος , το ελληνικό ενδιαφέρον δεν είναι πια μόνο θεωρητικό. Ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες – εννοώντας κυρίως τη Γερμανία – που προχωρούν σε κατασκευή αγωγών σε συνεργασία με τη Ρωσία. Σε αυτό έχει απόλυτο δίκιο. Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι αν η Ελλάδα έχει την πυγμή – σε ευρωπαϊκό επίπεδο – να ακολουθήσει το γερμανικό παράδειγμα. Η εμπειρία του παρελθόντος δεν επιτρέπει ιδιαίτερη αισιοδοξία. Το σχέδιο για τον αγωγό South Stream δεν ακολουθήθηκε από πράξη.
Παράλληλα, η πολύ καλή συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας – ακόμα και σε στρατιωτικό επίπεδο – αποτελεί φυσιολογικά θέμα που απασχολεί την ελληνική διπλωματία. Ο κ. Τσίπρας το έθιξε στη συνέντευξη Τύπου. Βέβαια, μία πιθανή σκέψη πως η Μόσχα μπορεί να ενδιαφερθεί να επηρεάσει την Άγκυρα όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά ή την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μάλλον υπερβολική. Παρόλο που ο κ. Πούτιν έχει το πάνω χέρι στη σχέση του με τον Τούρκο ομόλογό του κ. Ταγίπ Ερντογάν για οικονομικούς λόγους, οι κοινές τους δράσεις – πάνω στη βάση μιας εξαιρετικά πολύπλοκης, ειδικού τύπου συμφωνίας – σχετίζονται με τη Συρία και όχι με ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ο κ. Ερντογάν ακολουθεί τη δική του ατζέντα σε θέματα που άπτονται άμεσα των ελληνικών ενδιαφερόντων ενώ για τον κ. Πούτιν προτεραιότητα αποτελεί σχεδόν αποκλειστικά η αυξανόμενη αμερικανική παρουσία.
Σε κάθε περίπτωση το πρόσημο της συνάντησης των κκ Τσίπρα-Πούτιν είναι θετικό. Οι ελληνορωσικές σχέσεις αναθερμαίνονται. Από τη μία πλευρά, η Αθήνα θα επιδιώξει στο μέτρο των δυνατοτήτων της να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τη συνεργασία της με τη Μόσχα. Και από την άλλη η Μόσχα, θα μπορεί να επενδύει σε έναν εταίρο που τουλάχιστον δεν είναι εχθρικός – σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης – σχετικά με το ρόλο της στη διεθνή σκηνή αλλά και να διεκδικήσει μεγαλύτερη συμμετοχή των εταιρειών της στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις.
ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΤΖΟΓΟΠΟΥΛΟΣ*
*Ο Δρ. Γιώργος Ν. Τζογόπουλος είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Begin Sadat Centre for Strategic Studies (Ισραήλ) και διδάσκων διεθνών σχέσεων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
7/12/2018
1.
Μύθοι και πραγματικότητες
για τις ελληνο-ρωσικές σχέσεις.
ΜΥΘΟΣ 1: Η Ρωσία αποτελεί ιστορικό σύμμαχο της Ελλάδας.
Μύθοι και πραγματικότητες
για τις ελληνο-ρωσικές σχέσεις.
ΜΥΘΟΣ 1: Η Ρωσία αποτελεί ιστορικό σύμμαχο της Ελλάδας.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η ελληνική ανεξαρτησία οφείλεται στην παρέμβαση της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας διότι αυτό επέβαλλαν τότε τα συμφέροντά τους. Στην Μικρασιατική Εκστρατεία, η Σοβιετική Ενωση συμμάχησε με τον Κεμάλ Ατατούρκ (αφού βεβαίως και η Ελλάδα είχε στείλει εκστρατευτικό σώμα στο πλευρό των Λευκορώσων). Στον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο, η ΕΣΣΔ στήριξε την κομμουνιστική πλευρά. Σήμερα η Ρωσία έχει αναπτύξει πολύ στενές σχέσεις με την Τουρκία (βλέπε και Μύθο 4). Χρήσιμη υπενθύμιση: τα σοβαρά κράτη, και ιδιαίτερα οι μεγάλες δυνάμεις, κινούνται με αποκλειστικό γνώμονα τα συμφέροντά τους.
ΜΥΘΟΣ 2: Η ελληνορωσική φιλία βασίζεται
και στους ισχυρούς δεσμούς της Ορθοδοξίας.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η δύσκολη σχέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου με αυτό της Μόσχας, λόγω της διεκδίκησης των πρωτείων στον κόσμο της Ορθοδοξίας, ανάγεται στο παρελθόν. Επιπλέον, δεν αποτελεί μυστικό η προσπάθεια της Μόσχας για αύξηση της επιρροής της στη μοναστική πολιτεία του Αγίου Ορους.
ΜΥΘΟΣ 3 (ελληνικός και ευρωπαϊκός):
Υφίσταται εδώ και καιρό μια προνομιακή σχέση Ελλάδας Ρωσίας. Η δε Ελλάδα αποτελεί Δούρειο Ιππο της Ρωσίας εντός ΕΕ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Οι σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας είναι επιφανειακά θερμές, αλλά στερούνται στρατηγικού βάθους και οικονομικού εύρους. Η Αθήνα δεν θεωρεί την επιβολή οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο άσκησης πίεσης, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που έχει αυτή τη θέση. Εχει όμως αποφύγει κάθε ενέργεια που θα υπονόμευε την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της Μόσχας, ενώ δεν έχει δημιουργήσει προβλήματα στον ενεργειακό τομέα (σε αντίθεση, π.χ., με τη Γερμανία και τον αγωγό Nord Stream).
ΜΥΘΟΣ 4: Η Ρωσία μπορεί να βοηθήσει Ελλάδα και Κύπρο
έναντι της Τουρκίας
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η Τουρκία έχει αναπτύξει πολύ στενές διπλωματικές, οικονομικές και ενεργειακές σχέσεις με τη Ρωσία, ενώ τις δύο χώρες φέρνουν εγγύτερα και οι δύσκολες σχέσεις με τις ΗΠΑ (χωρίς αυτό να σημαίνει υποχρεωτικά ότι η ρωσο-τουρκική σχέση έχει επαρκές στρατηγικό βάθος και στοιχεία μονιμότητας). Επιπλέον, η Ρωσία δεν επιθυμεί την ανάδειξη της Ανατολικής Μεσογείου σε (ανταγωνιστικό) ενεργειακό προμηθευτή και δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα στήριζε μια λύση του Κυπριακού που θα περιόριζε σημαντικά τη δική της επιρροή.
ΜΥΘΟΣ 5 (δυτικός): Είναι ξεκάθαρη η ρωσική επιθετικότητα
και προσπάθεια ανατροπής του status quo.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Βλάντιμιρ Πούτιν προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να αποκαταστήσει τη ρωσική επιρροή στο «εγγύς εξωτερικό» και να επαναφέρει τη χώρα του στο επίπεδο της παγκόσμιας δύναμης. Δύσκολα, επίσης, μπορεί να αμφισβητηθεί η ρωσική χρήση fake news, η ανάμιξη στα εσωτερικά άλλων κρατών και η προσπάθεια βίαιης φίμωσης αντιπάλων, ακόμη και σε ξένο έδαφος. Από την άλλη πλευρά, αυτές οι δραστηριότητες δεν αποτελούν ρωσικό μονοπώλιο (βλέπε «παρέλαση» και δηλώσεις Αμερικανών και άλλων δυτικών αξιωματούχων πριν το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ, δολοφονία Κασόγκι, κλπ.)
Η δε ρωσική εμπλοκή στην ουκρανική κρίση θέτει επίσης ερωτήματα για την αδυναμία δυτικών αξιωματούχων να εκτιμήσουν σωστά τη ρωσική αντίδραση σε ένα ζήτημα για το οποίο η Μόσχα είχε δηλώσει ξεκάθαρα ότι είναι υπαρξιακής σημασίας για τα ρωσικά συμφέροντα. Είναι αρκετά πιθανό ότι καλύτεροι χειρισμοί θα είχαν προστατεύσει τον ουκρανικό λαό από αυτή τη σοβαρή ταλαιπωρία. Θα πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι η παραβίαση από ρωσικής πλευράς μιας βασικής αρχής της λεγόμενης «δυτικής τάξης πραγμάτων», αυτή της μη βίαιης αλλαγής συνόρων, είναι κάτι που επηρεάζει αρνητικά τα ελληνικά συμφέροντα, καθώς παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με την τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Η δημιουργία ενός προηγουμένου όπου μια ισχυρή χώρα θα μεταβάλλει τα σύνορα με τη χρήση βίας και με αφορμή την προστασία των ομοεθνών της είναι κάτι που θα πρέπει να ανησυχήσει την Ελλάδα (στο πλαίσιο αυτό, και παρά τις σημαντικές διαφορές, η νατοϊκή επέμβαση στο Κόσοβο αξιοποιήθηκε από άλλους ενδιαφερόμενους).
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, και παρά το σαφή ευρώ-ατλαντικό προσανατολισμό της χώρας μας, η Ρωσία παραμένει μια σημαντική ευρώ-ασιατική δύναμη. Η δύσκολη σχέση των τελευταίων μηνών δεν αποτελεί φυσιολογική ή μη αναστρέψιμη κατάσταση και η εύρεση τρόπων βελτίωσης των διμερών σχέσεων θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά και τις δύο πλευρές. Σε αυτή ακριβώς τη λογική εντάσσεται και η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Ρωσία.
Όσον αφορά σε συγκεκριμένα αποτελέσματα της επίσκεψης, πέραν της –σημαντικής- συμβολικής διάστασης, υπάρχουν ασφαλώς περιθώρια συνεργασίας σε επιλεγμένους τομείς (π.χ. υποστήριξη συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας, τουρισμός, επενδύσεις, συνεργασία για τη διάσωση της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας, κ.α.). Στον ενεργειακό τομέα, η κατασκευή του ελληνικού τμήματος του αγωγού μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου Turkish Stream, παρότι ενδιαφέρει πολύ την Ελλάδα, θα προχωρήσει μόνο κατόπιν έγκρισης από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον (καθόλου απλή υπόθεση σε μια περίοδο στενότατων ελληνικών σχέσεων με τις ΗΠΑ, που ενδιαφέρονται και για την πώληση δικού τους –σχιστολιθικού- φυσικού αερίου, σε βαλκανικές χώρες μέσω Αλεξανδρούπολης).
Εν κατακλείδι, υπάρχουν καλές προοπτικές βελτίωσης των ελληνο-ρωσικών σχέσεων, που φαίνεται να έχουν βρεθεί στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων πολλών ετών. Αρκεί οι όποιες επιδιώξεις να στηρίζονται σε ρεαλιστικές προσδοκίες.
Θάνος Π. Ντόκος
Γενικός Διευθυντής στο Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής
και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
6/12/18
«Επιστροφή στην ομαλότητα».
Ο Σεργκέι Λαβρόφ, ίσως ο πλέον εμβληματικός υπουργός Εξωτερικών στον κόσμο, διπλωμάτης με τεράστια εμπειρία και κύρος, εκφράζει μέσα από την «Εφ.Συν.» την πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικά προσκόμματα τα οποία θα εμπόδιζαν τη σταθερή ανάπτυξη των ρωσο-ελληνικών σχέσεων και εκτιμά πως η επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και οι σημερινές συναντήσεις του με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, και τον Πρόεδρο της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεβ, θα δώσει την ευκαιρία σε Ελλάδα και Ρωσία να επιστρέψει ο διμερής διάλογος στην ομαλή του πορεία.
Ο κ. Λαβρόφ θεωρεί την Ελλάδα σημαντικό εταίρο στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη, ειδικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Εκφράζει την ανησυχία του για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, ασκεί σκληρή κριτική στην Πρίστινα αλλά και στον ύπατο αρμοστή στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και κατηγορεί τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. για «κατακόρυφη, συνεχή παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Μακεδονίας».
Για τη Νότια Μεσόγειο, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας σημειώνει ότι η μαζική έξοδος του χριστιανικού πληθυσμού έχει διαταράξει την εθνο-θρησκευτική ισορροπία και αυτό είναι συνέπεια της έξωθεν επιβολής στους λαούς της περιοχής ξένων μοντέλων ανάπτυξης και μεταρρυθμιστικών συνταγών.
Σημειώνει πως η σταθερότητα στην περιοχή μάλλον δεν είναι εφικτή χωρίς τη δίκαιη επίλυση του Παλαιστινιακού και υπογραμμίζει ότι η Ρωσία παραμένει προσηλωμένη στην καθολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη διευθέτηση του Κυπριακού.
Συνέντευξη
● Πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη σημερινή κατάσταση
των ρωσο-ελληνικών σχέσεων;
Το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους δεν ήταν εύκολο για τις ρωσο-ελληνικές σχέσεις. Η πολιτικο-διπλωματική κρίση, την οποία προκάλεσε η απόφαση των ελληνικών αρχών για την απέλαση των εν ενεργεία και πρώην στελεχών των ρωσικών αποστολών στην Ελλάδα, οδήγησε σε μια προσωρινή παύση του διακρατικού διαλόγου. Από τη δική μας πλευρά δεν προβήκαμε σε περιοριστικές για τη συνεργασία μας πράξεις αλλά μόνο αντιδράσαμε στις κατηγορίες εναντίον μας.
Αυτή η ψύχρανση στις σχέσεις δεν μπορούσε να ικανοποιήσει καμία από τις δύο πλευρές, επειδή πήγαινε κόντρα στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των δύο κρατών. Επομένως θεωρούμε επίκαιρη και πολύ σημαντική την επιτευχθείσα συμφωνία για τη διοργάνωση της επίσκεψης εργασίας του Πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα στις 7 Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους. Η αφετηρία, από την οποία ξεκινάμε, είναι ότι οι συνομιλίες του με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντίμιρ Πούτιν και τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Μεντβέντεβ θα δώσουν την ευκαιρία να επιστρέψει ο διμερής διάλογος στην ομαλή του πορεία.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι αντικειμενικά προσκόμματα, τα οποία θα εμπόδιζαν τη σταθερή ανάπτυξη των ρωσο-ελληνικών σχέσεων, δεν υπάρχουν. Μπορούμε να αυξήσουμε τις κοινές προσπάθειες για την εμβάθυνση των σχέσεων σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του εμπορίου, της οικονομίας και των επενδύσεων. Μέσα στις προτεραιότητες πρέπει να είναι η υλοποίηση των μεγάλων κοινών έργων, κάτι που θα επιτρέψει να φτάσουμε σε νέα επίπεδα συνεργασίας. Οι συγκεκριμένες κατευθύνσεις της μπορούν να συζητηθούν κατά την 11η συνεδρίαση της Μεικτής Διυπουργικής Επιτροπής για την Οικονομική, Βιομηχανική, Επιστημονική και Τεχνολογική Συνεργασία.
Οπως και πριν, θεωρούμε την Ελλάδα έναν σημαντικό εταίρο στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη, ειδικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια.
● Πώς εκτιμάτε την κατάσταση στα Βαλκάνια;
Η κατάσταση στα Βαλκάνια προκαλεί ανησυχία. Βλέπουμε ότι το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. εντείνουν τις απόπειρες να «χωνέψουν» την περιοχή. Επίμονα βάζουν τις χώρες της μπροστά σ’ ένα λανθασμένο δίλημμα: να είναι είτε με τη Μόσχα, είτε με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες. Τέτοιες ενέργειες οδηγούν στην περαιτέρω αποσταθεροποίηση της αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην Ευρώπη, αυξάνουν την ένταση, χαράσσουν νέες διαχωριστικές γραμμές.
Η κύρια εστία της αποσταθεροποίησης παραμένει το Κοσσυφοπέδιο. Η Πρίστινα όχι μόνο σαμποτάρει την υλοποίηση των συμφωνιών, που επιτεύχθηκαν με τη διαμεσολάβηση της Ε.Ε. στον διάλογο με το Βελιγράδι, αλλά προχωρεί σε όλο και νέα προκλητικά βήματα. Εδώ και πεντέμισι χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα για την ίδρυση της Ενωσης των Σερβικών Δήμων του Κοσσυφοπεδίου.
Ο «πρωθυπουργός» Ραμούς Χαραντινάι έριξε στην «κοινοβουλευτική» διαδικασία μια σειρά νομοσχεδίων με στόχο να συσταθούν στο Κόσοβο μάχιμες ένοπλες δυνάμεις – κόντρα στο Ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και παρακάμπτοντας ακόμα και το «σύνταγμα» του Κοσσυφοπεδίου. Είναι κατανοητό ότι πρώτα απ’ όλα αυτές θα κατευθυνθούν ενάντια στους Σέρβους που ζουν στο Κόσοβο, ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές του.
Στις 22 Νοεμβρίου, παραβιάζοντας την Κεντρική Ευρωπαϊκή Συμφωνία για το Ελεύθερο Εμπόριο, η Πρίστινα επέβαλε τους δασμούς ύψους 100% στα εισαγόμενα από τη Σερβία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη προϊόντα. Αυτό το μέτρο επίσης στοχεύει στη δημιουργία απαράδεκτων συνθηκών διαβίωσης των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου.
Στην πραγματικότητα, αμφισβητείται το κύρος της Ε.Ε., η ικανότητά της να εξαναγκάσει τους Κοσοβάρους να εκπληρώσουν της υποχρεώσεις τους. Σ’ αυτό το φόντο η σερβική ηγεσία εφαρμόζει μια πολύ υπεύθυνη πολιτική. Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς έχει υπογραμμίσει πολλές φορές ότι υπολογίζει στην αποκλιμάκωση της έντασης: το Βελιγράδι δεν θα προβεί σε συμμετρικά αντίμετρα για να μην οξύνει την κρίση.
Εναν αποσταθεροποιητικό ρόλο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη διαδραματίζει ο ύπατος αρμοστής. Το καθεστώς του προτεκτοράτου εμποδίζει την ανάπτυξη της χώρας και τη συμφιλίωση, αποπροσανατολίζει την αυστηρή υλοποίηση της ειρηνικής Συμφωνίας του Ντέιτον, αν και ο ίδιος ο ύπατος αρμοστής καλείται να είναι ο τηρητής της. Τώρα κάποιοι προσπαθούν να δυσφημήσουν τις εκλογές που διοργανώθηκαν από τους Βόσνιους στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη για να δημιουργήσουν την εικόνα ότι η νίκη του Σερβοβόσνιου ηγέτη Μίλοραντ Ντόντικ ήταν δήθεν μη νόμιμη.
Προφανής είναι η κατακόρυφη συνεχής παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε. στις εσωτερικές υποθέσεις της Μακεδονίας*. Σε καθημερινή βάση οι πολίτες της καλούνταν να ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών στο δημοψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους. Το δημοψήφισμα, όπως είναι γνωστό, απέτυχε. Σ’ αυτή την κατάσταση στη Βουλή στις 19 Οκτωβρίου, με εκβιασμό και χρηματισμό βουλευτών, επιβλήθηκαν οι συνταγματικές αλλαγές, με άμεση εμπλοκή ξένων διπλωματών, συμπεριλαμβανομένου και του εκεί πρέσβη των ΗΠΑ. Τώρα γίνονται πυρετώδεις απόπειρες να πάρει η διαδικασία την τελική της μορφή στις αρχές του 2019.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μια τέτοια σπουδή εξυπηρετεί τον μοναδικό σκοπό της Ουάσινγκτον για τη βεβιασμένη ενσωμάτωση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Οι σπέκουλες ότι η αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι δήθεν αναγκαία για την επιτάχυνση της ευρωπαϊκής πορείας δεν αντέχουν καμία κριτική. Οι διαβουλεύσεις με τις Βρυξέλλες για το θέμα μπορούν να διαρκέσουν, όπως λέει η εμπειρία, μερικές δεκαετίες.
● Ποια είναι η εκτίμηση της Ρωσίας για την κατάσταση
στη Νότια Μεσόγειο;
Δυστυχώς, σήμερα η Νότια Μεσόγειος παραμένει μια μεγάλη εστία διεθνούς έντασης και πηγή τέτοιων επικίνδυνων απειλών όπως η τρομοκρατία, η παράνομη μετανάστευση, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, το οργανωμένο έγκλημα. Ως αποτέλεσμα της μαζικής εξόδου του χριστιανικού πληθυσμού έχει διαταραχθεί η εθνικο-θρησκευτική ισορροπία. Εμείς έχουμε αναφέρει επανειλημμένα ότι αυτή η θλιβερή κατάσταση είναι η άμεση συνέπεια της «γεωπολιτικής μηχανικής» (geopolitical engineering), της παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των κυρίαρχων κρατών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, της επιβολής στους λαούς ξένων μοντέλων ανάπτυξης και μεταρρυθμιστικών συνταγών.
Η Ρωσία καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια με στόχο την εξυγίανση της κατάστασης στην περιοχή. Χάρη στις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και στα ενεργά διπλωματικά βήματα καταφέραμε να συντρίψουμε τους τρομοκράτες στη Συρία, να ξεκινήσουμε τις πολιτικές διεργασίες, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για επαναπατρισμό των προσφύγων.
Μαζί με τις άλλες χώρες-εγγυήτριες «του σχήματος της Αστάνα» –το Ιράν και την Τουρκία– δουλεύουμε πάνω στη διαμόρφωση της Συνταγματικής Επιτροπής, σε συνέχεια του Κογκρέσου του Συριακού Εθνικού Διαλόγου που έγινε στο Σότσι.
Τώρα στην ατζέντα βρίσκονται μεγάλα ζητήματα της αποκατάστασης των υποδομών στη Συρία, κάτι που απαιτεί κοινές ενέργειες της παγκόσμιας κοινότητας και διεθνών ανθρωπιστικών δομών – χωρίς προκαταρκτικούς όρους, χωρίς δυο μέτρα και δυο σταθμά. Η επιτυχής επίλυση αυτών των ζητημάτων θα συμβάλει στη μείωση της μεταναστευτικής πίεσης στην Ευρώπη.
Η Ρωσία συνεχίζει να συντρέχει στις κοινές προσπάθειες για την αποκατάσταση των κρατικών θεσμών, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Λιβύης. Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Μεντβέντεβ πήρε μέρος στη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παλέρμο στις 12-13 Νοεμβρίου τρέχοντος έτους. Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στον δια-λιβυκό διάλογο με συμμετοχή όλων με βάση την πολιτική Συμφωνία του Μαρόκου του 2015. Θα συνεισφέρουμε και στο εξής στις αντίστοιχες πρωτοβουλίες του ΟΗΕ.
Η σταθερότητα στην περιοχή της Μεσογείου μάλλον δεν είναι εφικτή χωρίς τη δίκαιη επίλυση του χρόνιου παλαιστινιακού προβλήματος βάσει των γνωστών Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, της Αραβικής Ειρηνικής Πρωτοβουλίας. Μονομερή βήματα, που στοχεύουν στην αναθεώρηση του διεθνούς νομικού πλαισίου διευθέτησης του προβλήματος, δεν είναι προς όφελος της ειρήνης. Η Ρωσία θα συνεχίζει να βοηθά τη δια-παλαιστινιακή συμφιλίωση και την επανέναρξη του διαλόγου μεταξύ των πλευρών. Μεταξύ άλλων, προτείναμε να διοργανώσουμε στη Μόσχα τη συνάντηση ηγετών του Ισραήλ και της Παλαιστίνης.
Παραμένουμε προσηλωμένοι στην καθολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη διευθέτηση του Κυπριακού. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η τελική επίλυση διάφορων πτυχών του πρέπει να βρεθεί από τις ίδιες τις κυπριακές κοινότητες στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, βάσει των γνωστών Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Καταδικάζουμε ως απαράδεκτες οποιεσδήποτε απόπειρες της έξωθεν επιβολής προπαρασκευασμένων συνταγών και τεχνητών χρονικών ορίων. Εν ισχύι παραμένει η πρότασή μας για τη συμμετοχή όλων των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην εκπόνηση της τελικής διευθέτησης των εξωτερικών πτυχών του ζητήματος.
Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο με βάση το διεθνές δίκαιο, τις αξίες του αλληλοσεβασμού, του διαλόγου και της διπλωματίας θα καταφέρουμε να ενδυναμώσουμε την ασφάλεια και τη σταθερότητα σε όλη τη Μεσόγειο, να εξασφαλίσουμε την ειρήνη και την ευημερία στους λαούς της περιοχής.
* Σημ. Η Ελλάδα αναγνωρίζει τη χώρα αυτή ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
Συντάκτης: Νικόλας Ζηργάνος
http://www.efsyn.gr/arthro/epistrofi-stin-omalotita
7/12/2018
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Η βροχή το καλοκαίρι, ο καλός καιρός της Μόσχας
και οι σταθερές ράγες: Ικανοποιημένη η Αθήνα.
«Μια βροχερή μέρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε καλοκαίρι ή ότι δεν υπάρχει μπροστά μας καλός καιρός». Αυτή ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις με τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, θέλησε να επισημάνει τη σημασία που σταθερά αποδίδει η Αθήνα στις διαχρονικά καλές ελληνορωσικές σχέσεις, παρά τις δυσκολίες που καμιά φορά, όπως είπε, έχει αυτός ο διάλογος. Πώς είδε λοιπόν η ελληνική πλευρά τις χθεσινές επαφές με τον Ρώσο Πρόεδρο;
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ:
https://hellasjournal.com/2018/12/i-vrochi-to-kalokairi
-o-kalos-kairos-kai-oi-statheres-rages-ikanopoiimeni-i-elliniki-pleyra/
Η μέθη ισχύος της Ρωσίας, ο Ελληνισμός
και ο μοχλός πίεσης Τουρκία: Μαζί Μόσχα και Άγκυρα.
Οι μύθοι συνεχίζουν να περιβάλλουν τις ελληνορωσικές σχέσεις. Η ώρα για την επανεκκίνηση των ελληνορωσικών σχέσεων έφτασε και η παραδοξότητα αυτής της επανεκκίνησης φαίνεται στο ότι για πρώτη φορά, δεν υπάρχουν σαφείς στόχοι στην ατζέντα. Η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Πούτιν θα έχει ως κύριο ζήτημα την αποκατάσταση των σχέσεων αναφορικά με την απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών. Ο μέγιστος στόχος της Ελλάδας είναι να κατευνάσει ουσιαστικά τη Ρωσία ώστε να μη συνεχίσει να “εκδικείται” την Ελλάδα. Πέραν αυτού, υπάρχουν πράγματα τα οποία μοιάζoυν αγεφύρωτα και για τα οποία…καμία χώρα από τις δύο δεν ευθύνεται καθώς η γεωγραφία θα είναι πάντα η μοίρα των λαών. Oι σχέσεις των δύο χωρών δε θα βελτιωθούν δραματικά, καθώς η σύγκρουση συμφερόντων διέπεται περισσότερο από παίγνιο μηδενικού αθροίσματος παρά από θετικού.
Ελλάδα και Κύπρος, εγκλωβισμένες σε μύθους...
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ:
https://hellasjournal.com/2018/12/i-methi-ischyos-tis-rosias
-o-ellinismos-kai-o-mochlos-piesis-toyrkia-mazi-moscha-kai-agkyra/
Ο Σεργκέι Λαβρόφ, ίσως ο πλέον εμβληματικός υπουργός Εξωτερικών στον κόσμο, διπλωμάτης με τεράστια εμπειρία και κύρος, εκφράζει μέσα από την «Εφ.Συν.» την πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικά προσκόμματα τα οποία θα εμπόδιζαν τη σταθερή ανάπτυξη των ρωσο-ελληνικών σχέσεων και εκτιμά πως η επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και οι σημερινές συναντήσεις του με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, και τον Πρόεδρο της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεβ, θα δώσει την ευκαιρία σε Ελλάδα και Ρωσία να επιστρέψει ο διμερής διάλογος στην ομαλή του πορεία.
Ο κ. Λαβρόφ θεωρεί την Ελλάδα σημαντικό εταίρο στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη, ειδικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Εκφράζει την ανησυχία του για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, ασκεί σκληρή κριτική στην Πρίστινα αλλά και στον ύπατο αρμοστή στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και κατηγορεί τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. για «κατακόρυφη, συνεχή παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Μακεδονίας».
Για τη Νότια Μεσόγειο, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας σημειώνει ότι η μαζική έξοδος του χριστιανικού πληθυσμού έχει διαταράξει την εθνο-θρησκευτική ισορροπία και αυτό είναι συνέπεια της έξωθεν επιβολής στους λαούς της περιοχής ξένων μοντέλων ανάπτυξης και μεταρρυθμιστικών συνταγών.
Σημειώνει πως η σταθερότητα στην περιοχή μάλλον δεν είναι εφικτή χωρίς τη δίκαιη επίλυση του Παλαιστινιακού και υπογραμμίζει ότι η Ρωσία παραμένει προσηλωμένη στην καθολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη διευθέτηση του Κυπριακού.
Συνέντευξη
● Πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη σημερινή κατάσταση
των ρωσο-ελληνικών σχέσεων;
Το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους δεν ήταν εύκολο για τις ρωσο-ελληνικές σχέσεις. Η πολιτικο-διπλωματική κρίση, την οποία προκάλεσε η απόφαση των ελληνικών αρχών για την απέλαση των εν ενεργεία και πρώην στελεχών των ρωσικών αποστολών στην Ελλάδα, οδήγησε σε μια προσωρινή παύση του διακρατικού διαλόγου. Από τη δική μας πλευρά δεν προβήκαμε σε περιοριστικές για τη συνεργασία μας πράξεις αλλά μόνο αντιδράσαμε στις κατηγορίες εναντίον μας.
Αυτή η ψύχρανση στις σχέσεις δεν μπορούσε να ικανοποιήσει καμία από τις δύο πλευρές, επειδή πήγαινε κόντρα στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των δύο κρατών. Επομένως θεωρούμε επίκαιρη και πολύ σημαντική την επιτευχθείσα συμφωνία για τη διοργάνωση της επίσκεψης εργασίας του Πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα στις 7 Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους. Η αφετηρία, από την οποία ξεκινάμε, είναι ότι οι συνομιλίες του με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντίμιρ Πούτιν και τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Μεντβέντεβ θα δώσουν την ευκαιρία να επιστρέψει ο διμερής διάλογος στην ομαλή του πορεία.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι αντικειμενικά προσκόμματα, τα οποία θα εμπόδιζαν τη σταθερή ανάπτυξη των ρωσο-ελληνικών σχέσεων, δεν υπάρχουν. Μπορούμε να αυξήσουμε τις κοινές προσπάθειες για την εμβάθυνση των σχέσεων σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του εμπορίου, της οικονομίας και των επενδύσεων. Μέσα στις προτεραιότητες πρέπει να είναι η υλοποίηση των μεγάλων κοινών έργων, κάτι που θα επιτρέψει να φτάσουμε σε νέα επίπεδα συνεργασίας. Οι συγκεκριμένες κατευθύνσεις της μπορούν να συζητηθούν κατά την 11η συνεδρίαση της Μεικτής Διυπουργικής Επιτροπής για την Οικονομική, Βιομηχανική, Επιστημονική και Τεχνολογική Συνεργασία.
Οπως και πριν, θεωρούμε την Ελλάδα έναν σημαντικό εταίρο στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη, ειδικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια.
● Πώς εκτιμάτε την κατάσταση στα Βαλκάνια;
Η κατάσταση στα Βαλκάνια προκαλεί ανησυχία. Βλέπουμε ότι το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. εντείνουν τις απόπειρες να «χωνέψουν» την περιοχή. Επίμονα βάζουν τις χώρες της μπροστά σ’ ένα λανθασμένο δίλημμα: να είναι είτε με τη Μόσχα, είτε με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες. Τέτοιες ενέργειες οδηγούν στην περαιτέρω αποσταθεροποίηση της αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην Ευρώπη, αυξάνουν την ένταση, χαράσσουν νέες διαχωριστικές γραμμές.
Η κύρια εστία της αποσταθεροποίησης παραμένει το Κοσσυφοπέδιο. Η Πρίστινα όχι μόνο σαμποτάρει την υλοποίηση των συμφωνιών, που επιτεύχθηκαν με τη διαμεσολάβηση της Ε.Ε. στον διάλογο με το Βελιγράδι, αλλά προχωρεί σε όλο και νέα προκλητικά βήματα. Εδώ και πεντέμισι χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα για την ίδρυση της Ενωσης των Σερβικών Δήμων του Κοσσυφοπεδίου.
Ο «πρωθυπουργός» Ραμούς Χαραντινάι έριξε στην «κοινοβουλευτική» διαδικασία μια σειρά νομοσχεδίων με στόχο να συσταθούν στο Κόσοβο μάχιμες ένοπλες δυνάμεις – κόντρα στο Ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και παρακάμπτοντας ακόμα και το «σύνταγμα» του Κοσσυφοπεδίου. Είναι κατανοητό ότι πρώτα απ’ όλα αυτές θα κατευθυνθούν ενάντια στους Σέρβους που ζουν στο Κόσοβο, ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές του.
Στις 22 Νοεμβρίου, παραβιάζοντας την Κεντρική Ευρωπαϊκή Συμφωνία για το Ελεύθερο Εμπόριο, η Πρίστινα επέβαλε τους δασμούς ύψους 100% στα εισαγόμενα από τη Σερβία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη προϊόντα. Αυτό το μέτρο επίσης στοχεύει στη δημιουργία απαράδεκτων συνθηκών διαβίωσης των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου.
Στην πραγματικότητα, αμφισβητείται το κύρος της Ε.Ε., η ικανότητά της να εξαναγκάσει τους Κοσοβάρους να εκπληρώσουν της υποχρεώσεις τους. Σ’ αυτό το φόντο η σερβική ηγεσία εφαρμόζει μια πολύ υπεύθυνη πολιτική. Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς έχει υπογραμμίσει πολλές φορές ότι υπολογίζει στην αποκλιμάκωση της έντασης: το Βελιγράδι δεν θα προβεί σε συμμετρικά αντίμετρα για να μην οξύνει την κρίση.
Εναν αποσταθεροποιητικό ρόλο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη διαδραματίζει ο ύπατος αρμοστής. Το καθεστώς του προτεκτοράτου εμποδίζει την ανάπτυξη της χώρας και τη συμφιλίωση, αποπροσανατολίζει την αυστηρή υλοποίηση της ειρηνικής Συμφωνίας του Ντέιτον, αν και ο ίδιος ο ύπατος αρμοστής καλείται να είναι ο τηρητής της. Τώρα κάποιοι προσπαθούν να δυσφημήσουν τις εκλογές που διοργανώθηκαν από τους Βόσνιους στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη για να δημιουργήσουν την εικόνα ότι η νίκη του Σερβοβόσνιου ηγέτη Μίλοραντ Ντόντικ ήταν δήθεν μη νόμιμη.
Προφανής είναι η κατακόρυφη συνεχής παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε. στις εσωτερικές υποθέσεις της Μακεδονίας*. Σε καθημερινή βάση οι πολίτες της καλούνταν να ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών στο δημοψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους. Το δημοψήφισμα, όπως είναι γνωστό, απέτυχε. Σ’ αυτή την κατάσταση στη Βουλή στις 19 Οκτωβρίου, με εκβιασμό και χρηματισμό βουλευτών, επιβλήθηκαν οι συνταγματικές αλλαγές, με άμεση εμπλοκή ξένων διπλωματών, συμπεριλαμβανομένου και του εκεί πρέσβη των ΗΠΑ. Τώρα γίνονται πυρετώδεις απόπειρες να πάρει η διαδικασία την τελική της μορφή στις αρχές του 2019.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μια τέτοια σπουδή εξυπηρετεί τον μοναδικό σκοπό της Ουάσινγκτον για τη βεβιασμένη ενσωμάτωση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Οι σπέκουλες ότι η αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι δήθεν αναγκαία για την επιτάχυνση της ευρωπαϊκής πορείας δεν αντέχουν καμία κριτική. Οι διαβουλεύσεις με τις Βρυξέλλες για το θέμα μπορούν να διαρκέσουν, όπως λέει η εμπειρία, μερικές δεκαετίες.
● Ποια είναι η εκτίμηση της Ρωσίας για την κατάσταση
στη Νότια Μεσόγειο;
Δυστυχώς, σήμερα η Νότια Μεσόγειος παραμένει μια μεγάλη εστία διεθνούς έντασης και πηγή τέτοιων επικίνδυνων απειλών όπως η τρομοκρατία, η παράνομη μετανάστευση, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, το οργανωμένο έγκλημα. Ως αποτέλεσμα της μαζικής εξόδου του χριστιανικού πληθυσμού έχει διαταραχθεί η εθνικο-θρησκευτική ισορροπία. Εμείς έχουμε αναφέρει επανειλημμένα ότι αυτή η θλιβερή κατάσταση είναι η άμεση συνέπεια της «γεωπολιτικής μηχανικής» (geopolitical engineering), της παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των κυρίαρχων κρατών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, της επιβολής στους λαούς ξένων μοντέλων ανάπτυξης και μεταρρυθμιστικών συνταγών.
Η Ρωσία καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια με στόχο την εξυγίανση της κατάστασης στην περιοχή. Χάρη στις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και στα ενεργά διπλωματικά βήματα καταφέραμε να συντρίψουμε τους τρομοκράτες στη Συρία, να ξεκινήσουμε τις πολιτικές διεργασίες, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για επαναπατρισμό των προσφύγων.
Μαζί με τις άλλες χώρες-εγγυήτριες «του σχήματος της Αστάνα» –το Ιράν και την Τουρκία– δουλεύουμε πάνω στη διαμόρφωση της Συνταγματικής Επιτροπής, σε συνέχεια του Κογκρέσου του Συριακού Εθνικού Διαλόγου που έγινε στο Σότσι.
Τώρα στην ατζέντα βρίσκονται μεγάλα ζητήματα της αποκατάστασης των υποδομών στη Συρία, κάτι που απαιτεί κοινές ενέργειες της παγκόσμιας κοινότητας και διεθνών ανθρωπιστικών δομών – χωρίς προκαταρκτικούς όρους, χωρίς δυο μέτρα και δυο σταθμά. Η επιτυχής επίλυση αυτών των ζητημάτων θα συμβάλει στη μείωση της μεταναστευτικής πίεσης στην Ευρώπη.
Η Ρωσία συνεχίζει να συντρέχει στις κοινές προσπάθειες για την αποκατάσταση των κρατικών θεσμών, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Λιβύης. Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Μεντβέντεβ πήρε μέρος στη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παλέρμο στις 12-13 Νοεμβρίου τρέχοντος έτους. Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στον δια-λιβυκό διάλογο με συμμετοχή όλων με βάση την πολιτική Συμφωνία του Μαρόκου του 2015. Θα συνεισφέρουμε και στο εξής στις αντίστοιχες πρωτοβουλίες του ΟΗΕ.
Η σταθερότητα στην περιοχή της Μεσογείου μάλλον δεν είναι εφικτή χωρίς τη δίκαιη επίλυση του χρόνιου παλαιστινιακού προβλήματος βάσει των γνωστών Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, της Αραβικής Ειρηνικής Πρωτοβουλίας. Μονομερή βήματα, που στοχεύουν στην αναθεώρηση του διεθνούς νομικού πλαισίου διευθέτησης του προβλήματος, δεν είναι προς όφελος της ειρήνης. Η Ρωσία θα συνεχίζει να βοηθά τη δια-παλαιστινιακή συμφιλίωση και την επανέναρξη του διαλόγου μεταξύ των πλευρών. Μεταξύ άλλων, προτείναμε να διοργανώσουμε στη Μόσχα τη συνάντηση ηγετών του Ισραήλ και της Παλαιστίνης.
Παραμένουμε προσηλωμένοι στην καθολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη διευθέτηση του Κυπριακού. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η τελική επίλυση διάφορων πτυχών του πρέπει να βρεθεί από τις ίδιες τις κυπριακές κοινότητες στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, βάσει των γνωστών Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Καταδικάζουμε ως απαράδεκτες οποιεσδήποτε απόπειρες της έξωθεν επιβολής προπαρασκευασμένων συνταγών και τεχνητών χρονικών ορίων. Εν ισχύι παραμένει η πρότασή μας για τη συμμετοχή όλων των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην εκπόνηση της τελικής διευθέτησης των εξωτερικών πτυχών του ζητήματος.
Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο με βάση το διεθνές δίκαιο, τις αξίες του αλληλοσεβασμού, του διαλόγου και της διπλωματίας θα καταφέρουμε να ενδυναμώσουμε την ασφάλεια και τη σταθερότητα σε όλη τη Μεσόγειο, να εξασφαλίσουμε την ειρήνη και την ευημερία στους λαούς της περιοχής.
* Σημ. Η Ελλάδα αναγνωρίζει τη χώρα αυτή ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
Συντάκτης: Νικόλας Ζηργάνος
http://www.efsyn.gr/arthro/epistrofi-stin-omalotita
7/12/2018
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Η βροχή το καλοκαίρι, ο καλός καιρός της Μόσχας
και οι σταθερές ράγες: Ικανοποιημένη η Αθήνα.
«Μια βροχερή μέρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε καλοκαίρι ή ότι δεν υπάρχει μπροστά μας καλός καιρός». Αυτή ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις με τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, θέλησε να επισημάνει τη σημασία που σταθερά αποδίδει η Αθήνα στις διαχρονικά καλές ελληνορωσικές σχέσεις, παρά τις δυσκολίες που καμιά φορά, όπως είπε, έχει αυτός ο διάλογος. Πώς είδε λοιπόν η ελληνική πλευρά τις χθεσινές επαφές με τον Ρώσο Πρόεδρο;
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ:
https://hellasjournal.com/2018/12/i-vrochi-to-kalokairi
-o-kalos-kairos-kai-oi-statheres-rages-ikanopoiimeni-i-elliniki-pleyra/
Η μέθη ισχύος της Ρωσίας, ο Ελληνισμός
και ο μοχλός πίεσης Τουρκία: Μαζί Μόσχα και Άγκυρα.
Οι μύθοι συνεχίζουν να περιβάλλουν τις ελληνορωσικές σχέσεις. Η ώρα για την επανεκκίνηση των ελληνορωσικών σχέσεων έφτασε και η παραδοξότητα αυτής της επανεκκίνησης φαίνεται στο ότι για πρώτη φορά, δεν υπάρχουν σαφείς στόχοι στην ατζέντα. Η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Πούτιν θα έχει ως κύριο ζήτημα την αποκατάσταση των σχέσεων αναφορικά με την απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών. Ο μέγιστος στόχος της Ελλάδας είναι να κατευνάσει ουσιαστικά τη Ρωσία ώστε να μη συνεχίσει να “εκδικείται” την Ελλάδα. Πέραν αυτού, υπάρχουν πράγματα τα οποία μοιάζoυν αγεφύρωτα και για τα οποία…καμία χώρα από τις δύο δεν ευθύνεται καθώς η γεωγραφία θα είναι πάντα η μοίρα των λαών. Oι σχέσεις των δύο χωρών δε θα βελτιωθούν δραματικά, καθώς η σύγκρουση συμφερόντων διέπεται περισσότερο από παίγνιο μηδενικού αθροίσματος παρά από θετικού.
Ελλάδα και Κύπρος, εγκλωβισμένες σε μύθους...
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ:
https://hellasjournal.com/2018/12/i-methi-ischyos-tis-rosias
-o-ellinismos-kai-o-mochlos-piesis-toyrkia-mazi-moscha-kai-agkyra/