Venezuela Crisis. (1)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Είναι η (νέα) αποικιοκρατία ηλίθιε!
(2) Οι απόπειρες πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα μέσα από δύο ντοκιμαντέρ [Βίντεο].
(3) Tι διακυβεύεται για τη Ρωσία στη Βενεζουέλα.
(4) Ρεσάλτο στην Βενεζουέλα.
Η Ουάσιγκτον Διόρισε Έναν Πρόεδρο Στην Βενεζουέλα.
(5) Τα ρίσκα από την παρέμβαση Τραμπ στη Βενεζουέλα.
(6) Ανταπόκριση από Βενεζουέλα.
(7) Από το Νταβός στη Βενεζουέλα του Μαδούρου.
(8) Μια τολμηρή, επικίνδυνη κίνηση για τη Δημοκρατία στη Βενεζουέλα.
(9) Αγνοεί την Ευρώπη, θέλει συνάντηση με Τραμπ ο Μαδούρο.
(2) Οι απόπειρες πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα μέσα από δύο ντοκιμαντέρ [Βίντεο].
(3) Tι διακυβεύεται για τη Ρωσία στη Βενεζουέλα.
(4) Ρεσάλτο στην Βενεζουέλα.
Η Ουάσιγκτον Διόρισε Έναν Πρόεδρο Στην Βενεζουέλα.
(5) Τα ρίσκα από την παρέμβαση Τραμπ στη Βενεζουέλα.
(6) Ανταπόκριση από Βενεζουέλα.
(7) Από το Νταβός στη Βενεζουέλα του Μαδούρου.
(8) Μια τολμηρή, επικίνδυνη κίνηση για τη Δημοκρατία στη Βενεζουέλα.
(9) Αγνοεί την Ευρώπη, θέλει συνάντηση με Τραμπ ο Μαδούρο.
(10) H Βενεζουέλα βρίσκεται σε κρίση, αλλά η αγορά πετρελαίου
δεν νοιάζεται.
(11) Συντριπτικό πλήγμα ΗΠΑ στη Βενεζουέλα:
Τέλος οι εισαγωγές πετρελαίου.
(12) Απελπισμένος ο Νίκολας Μαδούρο
λόγω “πετρελαϊκών” κυρώσεων.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
Venezuela Crisis
δεν νοιάζεται.
(11) Συντριπτικό πλήγμα ΗΠΑ στη Βενεζουέλα:
Τέλος οι εισαγωγές πετρελαίου.
(12) Απελπισμένος ο Νίκολας Μαδούρο
λόγω “πετρελαϊκών” κυρώσεων.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
Venezuela Crisis
1.
Είναι η (νέα) αποικιοκρατία ηλίθιε!
Είναι η (νέα) αποικιοκρατία ηλίθιε!
Οι δύο όψεις της συγκαλυμμένης αποικιοκρατίας που ταλαιπωρεί τη Λατινική Αμερική, μετά την εκδίωξη των κατακτητών της, είναι αυτή που εκδηλώνεται στις ειδήσεις της τελευταίας εβδομάδας και υπενθυμίζει την υποκρισία του διεθνούς παράγοντα αλλά και τη μοίρα αυτής της γωνιάς του πλανήτη.+
Στη Βραζιλία το δυστύχημα σε μεταλλείο αμερικανικής εταιρίας προκαλεί εκατοντάδες απώλειες και μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Αντίστοιχο ατύχημα σημειώθηκε το 2015 σε εγκατάσταση της ίδιας εταιρίας και συμβαίνουν διαρκώς. Γιατί αυτό είναι το καθεστώς που διαμορφώθηκε, ειδικά από την περίοδο της στυγνής δικτατορίας, όταν οι πολυεθνικές φρόντισαν με την πολιτική κάλυψη του διεθνούς παράγοντα να "δημεύσουν" τον πολύτιμο ορυκτό πλούτο, να ξοδέψουν το πολύτιμο οικολογικό κεφάλαιο της χώρας, ενώ ο λαός συνέχισε να βυθίζεται στη φτώχεια.
Αυτή την ιδιόμορφη αποικιοκρατία υπηρετούν τα "βελούδινα" συνταγματικά πραξικοπήματα των τελευταίων ετών σε βάρος αριστερών κυβερνήσεων αλλά και η έλευση ενός σκληρού ακροδεξιού υμνητή της δικτατορίας όπως ο Μπολσονάρο, προκειμένου να διευκολυνθεί η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, όπως ομολογεί χωρίς περιστροφές.
Αντίστοιχη και μεγαλύτερη η σημασία της Βενεζουέλας, χώρας με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως, που "κάθεται στο λαιμό" του διεθνούς παράγοντα, με την αριστερή της διακυβέρνηση και την εθνικοποίηση των πετρελαιοπηγών και του πλούτου. Αυτό δεν αναιρεί ότι η σημερινή ηγεσία του Μαδούρο -εντελώς ανεπαρκής σε σύγκριση με τα εντυπωσιακά επιτεύγματα του Τσάβες - δεν ευθύνεται για τους τραγικούς χειρισμούς στην οικονομία που, σε συνδυασμό με την ύφεση και τις μεθοδεύσεις των αγορών, έχει επιφέρει κοινωνική αναταραχή. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την απροκάλυπτη επέμβαση που επιχειρείται προκειμένου να ανατραπεί η εκλεγμένη κυβέρνηση. Άλλωστε, για να μην ξεχνιόμαστε, αντίστοιχες κοινωνικές αναταραχές και μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια επικρατούν πλέον ακόμη και στους πιο ισχυρούς της Δύσης.
Οι ειδήσεις που έρχονται από τα Λατινική Αμερική επιβεβαιώνουν την "κατάρα" των διαρκών ξένων επεμβάσεων που ακολουθούν κάθε μικρή ή μεγάλη επανάσταση των λαών της περιοχής απέναντι στους δυνάστες τους και την κυνικότητα του διεθνούς παράγοντα που εκδηλώνεται μάλλον απροκάλυπτα .
28/1/2019
2.
Οι απόπειρες πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα
μέσα από δύο ντοκιμαντέρ [Βίντεο].
Ούγκο Τσάβεζ. Οι οπαδοί του τον λάτρεψαν, η αντιπολίτευση της χώρας του τον μίσησε θανάσιμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον διάδοχό του Νικολάς Μαδούρο.
Η Βενεζουέλα βρίσκεται για ακόμη μια φορά στη δίνη μιας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με τον νόμιμο ηγέτη της, Νικολάς Μαδούρο, να κινδυνεύει να ανατραπεί, με πρωταγωνιστή τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουαϊδό, μπροστάρη τις ΗΠΑ και αντίπαλο σχεδόν όλο τον δυτικό κόσμο.
Ο Γκουαϊδό αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας, οι ΗΠΑ κάλεσαν ανοιχτά τις βενεζολάνικες ένοπλες δυνάμεις να τον στηρίξουν και αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης και η Ευρώπη πιέζει δια των εκλογών, δίνοντας τελεσίγραφο 8 ημερών για την προκήρυξή τους, αλλιώς απειλεί πως θα συνταχθεί με τις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, οι μεγάλες δυνάμεις της Ανατολής -η Ρωσία, η Τουρκία και η Κίνα- εκφράζουν την συμπαράστασή και τη στήριξή τους στον φίλο Μαδούρο.
Ο Χουάν Γκουαϊδό εξέφρασε ικανοποίηση για την παρέμβαση της ΕΕ και κάλεσε μάλιστα τους στρατιωτικούς και τους δημόσιους υπάλληλους της χώρας να συμπαραταχθούν με το στρατόπεδό του, με αντάλλαγμα τη χορήγηση αμνηστίας. Αμνηστία είπε ότι θα δώσει και στον Μαδούρο σε περίπτωση που εκείνος παραιτηθεί με τη θέλησή του. Το Καράκας απέρριψε κατηγορηματικά στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε εκτάκτως το Σάββατο, το τελεσίγραφο της Ευρώπης, με τον υπουργό Εξωτερικών της Βενεζουέλας Χόρχε Αρεάσα, να διαμηνύει πως κανείς δεν θα δώσει προθεσμίες ούτε θα πει στη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση εάν πρέπει να προκηρυχθούν εκλογές ή όχι. "Ποιοι είστε εσείς για να δίνετε τελεσίγραφο σε μια κυρίαρχη κυβέρνηση; Αυτό είναι ανάμιξη", πρόσθεσε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης.
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, κλιμάκωσε τις πιέσεις του και κάλεσε όλες τις χώρες να πάψουν τις χρηματοοικονομικές τους συναλλαγές με την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Η Ρωσία από την πλευρά της προσπάθησε να σταματήσει τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατηγορώντας τις ΗΠΑ για απόπειρα πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα.
Ο Χουάν Γκουαϊδό, από την άλλη, παραδέχθηκε το Σάββατο ότι συζήτησε με στελέχη του κόμματος του προέδρου Νικολάς Μαδούρο, για να τα πείσει όπως είπε ότι είναι ανάγκη να διεξαχθούν νέες εκλογές, μετά τη δήλωση ενός πολιτικού της συμπολίτευσης πως έγινε μια συνάντηση αυτήν την εβδομάδα. Είχε προηγηθεί η δημοσιοποίηση ενός βίντεο που τον δείχνει να συναντά τον Διοσδάδο Καμπέγιο, πρόεδρο της Συντακτικής Συνέλευσης και ένα από τα επιφανέστερα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSUV) του προέδρου Μαδούρο. Το βίντεο προκάλεσε την αντίδραση υποστηρικτών της αντιπολίτευσης, με τον αυτόκλητο "πρόεδρο" να υποστηρίζει ότι το έκανε για να προσεταιριστεί πιθανούς συμμάχους.
Η μπολιβαριανή επανάσταση βοήθησε να ξεκινήσει η «ροζ παλίρροια» που συνέβη στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του 2000, με εκλογές που έφεραν προοδευτικά αριστερά κόμματα στην εξουσία, συχνά για πρώτη φορά, σε χώρες που πια δεν δέχονταν να είναι η πίσω αυλή των ΗΠΑ.
Ως πρόεδρος της Βενεζουέλας από το 1999 έως το 2013, ο Ούγκο Τσάβες είχε αναμφισβήτητες επιτυχίες, ιδίως όσον αφορά τη μείωση της φτώχειας. Πέτυχε επίσης απροσδόκητα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ανάπτυξης: το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά πέντε φορές μεταξύ του 1999 και του 2014. Αυτό μπορεί να εξηγήσει τις επαναλαμβανόμενες εκλογικές επιτυχίες του. Η μακρά διακυβέρνηση των Τσαβίστας επέτρεψε στη Βενεζουέλα να ανοικοδομήσει τα θεσμικά της όργανα, μέσω μιας ανοικτής και συμμετοχικής διαδικασίας με συχνές εκλογές. Ήταν μάλιστα τόσο πολλές οι εκλογικές αναμετρήσεις, που ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Έχουν πάντοτε εκλογές στη Βενεζουέλα και όταν δεν έχουν, ο Τσάβες ανακαλύπτει έναν λόγο για να κάνει».
Ωστόσο, ο θάνατος του Τσάβες, τον Μάρτιο του 2013, και η πολιτική μετάβαση που έφερε ο εξουσιοδοτημένος διάδοχός του Νικολάς Μαδούρο στην εξουσία, κήρυξε μια νέα εποχή. Από το 2014, η Βενεζουέλα βιώνει τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της, η οποία προκάλεσε μεγάλη δυστυχία και αύξησε την πόλωση που υπήρχε ήδη στην πολιτική σκηνή της χώρας για δύο δεκαετίες. Έτσι το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των θεσμών που ιδρύθηκαν το 1999.
Μέχρι το 2015 ο Μαδούρο είχε τον έλεγχο του δικού του πεπρωμένου. Το βασικό του πρόβλημα ήταν η ανεπάρκεια της οικονομικής πολιτικής του. Μετά την ήττα του στις βουλευτικές εκλογές του 2015, η θεσμική κρίση που ξέσπασε οδήγησε σε ριζοσπαστικοποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρώτα στο εσωτερικό μέτωπο μέσω βίαιων εξεγέρσεων και στη συνέχεια στο εξωτερικό, μέσω της διπλωματικής απομόνωσης και της οικονομικής ασφυξίας. Τον Αύγουστο του 2017, μετά από έξι μήνες βίας και την εγκαθίδρυση μιας νέας εθνικής συνέλευσης που υποστήριξε τον Μαδούρο, οι κυρώσεις των ΗΠΑ - συνοδευόμενες από ελιγμούς για την ενθάρρυνση ενός πραξικοπήματος – περιέπλεξαν τα πράγματα.
Η πορεία της Βενεζουέλας προς την κόλαση ξεκίνησε την ίδια περίοδο που οι Αμερικανοί υπόκεινταν σε μια τεράστια πολιτική αλλαγή. Μεταξύ του 2015 και του 2017, οι μεγάλοι προμαχώνες του προοδευτισμού της Νότιας Αμερικής, ξεκινώντας από την Αργεντινή και τη Βραζιλία, έπεσαν σε δεξιόστροφους συνασπισμούς. Αυτές οι συντηρητικές κυβερνήσεις, λειτουργούν εκδικητικά και χειραγωγούν τα συστήματα δικαιοσύνης για να φυλακίσουν τους αριστερούς τους αντιπάλους και να συντονίσουν τις ενέργειές τους σε περιφερειακό επίπεδο, με στόχο την μια για πάντα καταστολή της μπολιβαριανής επανάστασης του Τσάβεζ.
Η οικονομική πολιτική της Βενεζουέλας πρέπει να επανέλθει στον ορθολογισμό, αλλά η κρίση θα συνεχιστεί εάν δεν διευθετηθούν οι πολιτικές διαφωνίες. Κανένα από τα σχέδια που υπέβαλε η κυβέρνηση δεν θα οδηγούσε στην άρση των κυρώσεων ή την αποκατάσταση των νομικών εγγυήσεων της χώρας προς τρίτους. Οι συνομιλίες με στόχο τη συμφωνία για πολιτική συνύπαρξη μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θα ήταν ο απλούστερος και πιο πρακτικός τρόπος για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης στη Βενεζουέλα.
Η διεθνής κοινότητα, λοιπόν, αντί να μεγαλώνει τη διαίρεση στη χώρα θα πρέπει να κατευθύνει όλες τις προσπάθειές της προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η Βενεζουέλα είναι αρκετά συνηθισμένη σε τέτοιου είδους κρίσεις και οι απόπειρες πραξικοπήματος στη χώρα δεν είναι κάτι νέο.
Επειδή λοιπόν η ιστορία κύκλους κάνει, ας δούμε τι προηγήθηκε κατά τη διακυβέρνηση Τσάβες και οδήγησε μέχρι τη σημερινή κατάσταση.
Ο Στέλιος Κούλογλου και το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα είχαν ταξιδέψει πριν λίγα χρόνια στη Βενεζουέλα αλλά και στις ΗΠΑ, για να εξηγήσουν γιατί η πολύχρωμη αυτή χώρα αποτελεί έναν... ενοχλητικό γείτονα για την Αμερική.
Δείτε τα δύο ντοκιμαντέρ του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα
για τη Βενεζουέλα:
Βενεζουέλα:
Ένας ενοχλητικός γείτονας.
Ούγκο Τσάβεζ. Οι οπαδοί του τον λάτρεψαν, η αντιπολίτευση της χώρας του τον μίσησε θανάσιμα. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν τρεις προσπάθειες για την ανατροπή του, μεταξύ των οποίων κι ένα πραξικόπημα που απέτυχε την τελευταία στιγμή. Τελευταία, ένας ακροδεξιός τηλεπαρουσιαστής, υποψήφιος για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, κάλεσε την CIA να τον δολοφονήσει.
Ποιος πραγματικά ήταν και τι πίστευε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας που στη Λατινική Αμερική θεωρείται ένα νέο είδος Τσε Γκεβάρα; Για να δώσει απάντηση στα ερωτήματα, ο Στέλιος Κούλογλου συνάντησε τους συμμάχους και τους αντιπάλους του Τσάβεζ.
Μεταξύ τους ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, αλλά και ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στις αιματηρές ταραχές, οι οποίες οδήγησαν στην προσωρινή απομάκρυνση του Τσάβεζ από την εξουσία, τον Απρίλιο του 2002. Στο Καράκας, αλλά και στην επαρχία η κάμερα της εκπομπής μιλάει με απλούς ανθρώπους και καταγράφει τις μεταρρυθμίσεις του προέδρου της Βενεζουέλας και τα κοινωνικά μέτρα που τον κάνουν τόσο δημοφιλή ανάμεσα στους φτωχούς.
Στην Ουάσιγκτον και τη Βενεζουέλα, μιλούν οι άνθρωποι που αποκάλυψαν τις χρηματοδοτήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης προς την αντιπολίτευση, αλλά και αυτοί που δέχτηκαν τα χρήματα. Ο πρώην αρχηγός του εμπνευσμένου από τον Τσε Γκεβάρα ένοπλου αντάρτικου της Βενεζουέλας κρίνει τον πρόεδρο των φτωχών.
Ένα πλούσιο, πολύχρωμο ρεπορτάζ σε μια Βενεζουέλα όπου, παρά τον πόλεμο που δεχόταν, ο Τσάβεζ κέρδιζε όλες τις μάχες...
Βενεζουέλα:
Το πρώτο τηλεοπτικό πραξικόπημα της ιστορίας.
Μια μοναδική στιγμή στα παγκόσμια τηλεοπτικά χρονικά αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα.
Στις 11 Απριλίου του 2002 οι υποστηρικτές του προέδρου Τσάβες και η αντιπολίτευση οργανώνουν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Πάνω από 20 άτομα σκοτώνονται και εκατοντάδες τραυματίζονται: ανήκουν και στα δύο στρατόπεδα και έχουν πέσει θύματα της αστυνομίας και ακροβολιστών – μέρος ενός μυστικού σχεδίου για την ανατροπή του προέδρου της Βενεζουέλας.
Στο Καράκας επικρατεί χάος και οι Βενεζουελιάνοι ανοίγουν τις τηλεοράσεις τους για να μάθουν τι έχει συμβεί. Αλλά τα τέσσερα ιδιωτικά κανάλια που ανήκουν στην αντιπολίτευση, αποδίδουν την αιματοχυσία στους Τσαβίστας, μοντάροντας έντεχνα τα τηλεοπτικά πλάνα της ημέρας.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας δε διαθέτει δική του φωνή, γιατί στην διάρκεια των ταραχών οι αντίπαλοι του έχουν καταλάβει την κρατική τηλεόραση που σταματάει να εκπέμπει. Η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του Τσάβες και ο στρατός επεμβαίνει συλλαμβάνοντας τον πρόεδρο. Την επόμενη ημέρα, οι ίδιες κατασκευασμένες εικόνες χρησιμοποιούνται από τον Λευκό Οίκο που δίνει στη χούντα διεθνή αναγνώριση.
Ο Τσάβες θα επιστρέψει στην εξουσία μόνο αφού οι υποστηρικτές του καταφέρουν να στήσουν ένα εναλλακτικό δίκτυο ενημέρωσης και να θέσουν ξανά σε λειτουργία το κρατικό κανάλι…
Στο ντοκιμαντέρ μιλούν μεταξύ των άλλων ο υποναύαρχος Κάρλος Μολίνα που πρωτοστάτησε στην προσπάθεια ανατροπής του Τσάβες, ο σκηνοθέτης Άνγκελ Παλάθιο που ανακάλυψε την αλήθεια ερευνώντας όλα τα τηλεοπτικά πλάνα εκείνης της ημέρας, καθώς και δημοσιογράφοι και ειδικοί στα μέσα ενημέρωσης. Τα γυρίσματα έγιναν στην Βενεζουέλα και τις ΗΠΑ.
https://tvxs.gr/news/kosmos/oi-apopeires-praksikopimatos-sti-benezoyela-mesa-apo-dyo-ntokimanter-binteo?fbclid=IwAR1p1gTiqkAKC52VBDz7cBQIAYopKZGrqGjN_8s4DSwjwgiIEj5P-7R5dr4
27/1/2019
3.
Tι διακυβεύεται για τη Ρωσία στη Βενεζουέλα.
Από την ανατροπή του Νίκολας Μαδούρο στη Βενεζουέλα η Ρωσία έχει να χάσει πολλά. Η Μόσχα έχει χορηγήσει υπέρογκα δάνεια στο Καράκας. Έχει επίσης άμεσα οικονομικά συμφέροντα από την εκμετάλλευση πετρελαϊκών πόρων.
Ο Νίκολας Μαδούρο δίνει αγώνα πολιτικής επιβίωσης στη Βενεζουέλα έναντι της ισχυρής αντιπολίτευσης έχοντας την υποστήριξη της Μόσχας. Η αποχώρησή του από την εξουσία θα έχει επιπτώσεις για τη Ρωσία εξαιτίας πολλών παραγόντων. Για την ώρα όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στον πετρελαϊκό κολοσσό Rosneft που ελέγχεται κατά πλειοψηφία από το ρωσικό κράτος. Επικεφαλής του εποπτικού της συμβουλίου είναι ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ. Η Rosneft συμμετέχει συνολικά σε πέντε πρότζεκτ της Petroleos de Venezuela SA, της κρατικής δηλαδή εταιρείας διαχείρισης πετρελαϊκών πόρων και φυσικού αερίου. Η συμμετοχή της ρωσικής Rosneft σε αυτά ανέρχεται σε ποσοστά από 26% έως 40%. Πόσο πιθανό είναι όμως να υποστεί απώλειες λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων;
Το δάνειο της ρωσικής Rosneft στο Καράκας
Μέχρι στιγμής φαίνεται αμφίβολο ότι η όποια νέα κυβέρνηση, σε περίπτωση ανατροπής του Μαδούρο, θα διώξει από τη Βενεζουέλα τους ξένους επενδυτές, εν προκειμένω τους Ρώσους. Προϋπόθεση βέβαια για την παραμονή τους είναι οι επενδύσεις να έγιναν με νόμιμο τρόπο και να μην είναι "προϊόντα" διαφθοράς. Ίσως έτσι οι Ρώσοι επενδυτές που θέλησαν να ξεφορτωθούν γρήγορα την περασμένη Πέμπτη μετοχές της Ronsneft να ενήργησαν βεβιασμένα. Σύμφωνα με στοιχεία, το 2017 η Rosneft είχε χορηγήσει στη Βενεζουέλα δάνειο ύψους 6 δις δολαρίων. Το δάνειο αυτό πρόκειται να εξοφληθεί εν μέρει μέσω εκχώρησης μετοχικού κεφαλαίου στη Rosneft στα μεγάλα πρότζεκτ της Petroleos de Venezuela και εν μέρει μέσω μεταφοράς πετρελαίου. Πρόσφατα όμως καταγράφηκαν καθυστερήσεις στην παράδοση πετρελαίου κι έτσι ο επικεφαλής της Rosneft Ιγκόρ Σέτσκιν αναγκάστηκε να πετάξει στο Καράκας τον Νοέμβριο του 2018. Δεδομένου ότι η δανειακή σύμβαση εκπνέει το 2019, εκτιμάται ότι η Rosneft έχει ήδη λάβει το μεγαλύτερο μέρος των οφειλομένων.
Δάνεια και για την αγορά όπλων
Πιο περίπλοκη είναι η περίπτωση των δανείων που χορήγησε η Μόσχα στο Καράκας για την αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων. Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ είναι πιθανό η Μόσχα να έχει χορηγήσει στο Καράκας την τελευταία εικοσαετία δάνεια ύψους 11 δισ. δολαρίων για αυτόν τον σκοπό. Τι ποσό έχει στο μεταξύ αποπληρωθεί παραμένει άγνωστο. Υπάρχουν ωστόσο πληροφορίες ότι τα συγκεκριμένα χρέη της Βενεζουέλας στο πεδίο αυτό έχουν αναδιαρθρωθεί με ευνοϊκούς όρους. Ωστόσο αμφίβολο παραμένει αν μια νέα κυβέρνηση στο Καράκας συνεχίσει να αποπληρώνει αυτά τα δάνεια. Οι στενές οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα ήταν εν τέλει επιλογή του Μαδούρο. Αντίστοιχο είναι το παράδειγμα της Ουκρανίας, η οποία ακόμη να αρνείται να αποπληρώσει υπέρογκο δάνειο που της είχε χορηγήσει το 2013 η Ρωσία προκειμένου να στηρίξει τον φιλορώσο πρόεδρο Βίκτωρ Γιανουκόβιτς. Όμως στην περίπτωση της Βενεζουέλας ακόμη κι αν η επόμενη κυβέρνηση αρνηθεί να αποπληρώσει το εν λόγω ρωσικό δάνειο, τότε η Ρωσία και πάλι δεν θα βγει εντελώς χαμένη. Κι αυτό διότι τα δάνεια που δόθηκαν στη Βενεζουέλα προσέφεραν τελικά στήριξη στη ρωσική βιομηχανία όπλων και συγκεκριμένα στην κατασκευή καλάσνικοφ, μαχητικών αεροσκαφών, αρμάτων μάχης και λοιπού στρατιωτικού εξοπλισμού.
Τι φοβάται περισσότερο η Ρωσία ότι θα χάσει
Σε περίπτωση πολιτικής αλλαγής στη Βενεζουέλα η Ρωσία σε ένα πρώτο επίπεδο θα μπορούσε να χάσει συνολικά σχεδόν 11 δις δολάρια. Ωστόσο αυτό το ποσό δεν είναι τίποτα μπροστά στις πιθανολογούμενες απώλειες σε διεθνές επίπεδο λόγω των διακυμάνσεων στην τιμή του πετρελαίου. Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, ακόμη και από τη Σ.Αραβία. Ωστόσο την περίοδο της εικοσαετούς σοσιαλιστικής διακυβέρνησης Τσάβεζ και Μαδούρο η πετρελαϊκή βιομηχανία της Βενεζουέλας παρήκμασε. Η κατάσταση έγινε τόσο δραματική που σήμερα η Βενεζουέλα δεν παίζει σχεδόν κανέναν ρόλο στη διεθνή αγορά πετρελαίου. Ειδικοί εκτιμούν ότι μια αλλαγή στο πολιτικό τοπίο της χώρας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναγέννηση της εγχώριας πετρελαϊκής βιομηχανίας και των εξαγωγών, ενώ συγχρόνως θα μπορούσαν να επιστρέψουν δυτικές εταιρείες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Μια τέτοια όμως εξέλιξη θα μπορούσε να αλλάξει άρδην το τοπίο και τους συσχετισμούς διεθνώς ρίχνοντας τις τιμές του πετρελαίου. Αυτό θα ήταν, τέλος, το χειρότερο δυνατό σενάριο για τη Ρωσία, η οικονομία της οποίας βασίζεται έντονα στις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ενώ η ίδια έχει συμφέρον οι τιμές του πετρελαίου να κρατούνται σε υψηλά επίπεδα.
Αντρέι Γκούρκοφ
Επιμέλεια: Δήμητρα Κυρανούδη
Πηγή: Deutsche Welle, Capital
28/1/19
2.
Οι απόπειρες πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα
μέσα από δύο ντοκιμαντέρ [Βίντεο].
Ούγκο Τσάβεζ. Οι οπαδοί του τον λάτρεψαν, η αντιπολίτευση της χώρας του τον μίσησε θανάσιμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον διάδοχό του Νικολάς Μαδούρο.
Η Βενεζουέλα βρίσκεται για ακόμη μια φορά στη δίνη μιας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με τον νόμιμο ηγέτη της, Νικολάς Μαδούρο, να κινδυνεύει να ανατραπεί, με πρωταγωνιστή τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουαϊδό, μπροστάρη τις ΗΠΑ και αντίπαλο σχεδόν όλο τον δυτικό κόσμο.
Ο Γκουαϊδό αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας, οι ΗΠΑ κάλεσαν ανοιχτά τις βενεζολάνικες ένοπλες δυνάμεις να τον στηρίξουν και αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης και η Ευρώπη πιέζει δια των εκλογών, δίνοντας τελεσίγραφο 8 ημερών για την προκήρυξή τους, αλλιώς απειλεί πως θα συνταχθεί με τις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, οι μεγάλες δυνάμεις της Ανατολής -η Ρωσία, η Τουρκία και η Κίνα- εκφράζουν την συμπαράστασή και τη στήριξή τους στον φίλο Μαδούρο.
Ο Χουάν Γκουαϊδό εξέφρασε ικανοποίηση για την παρέμβαση της ΕΕ και κάλεσε μάλιστα τους στρατιωτικούς και τους δημόσιους υπάλληλους της χώρας να συμπαραταχθούν με το στρατόπεδό του, με αντάλλαγμα τη χορήγηση αμνηστίας. Αμνηστία είπε ότι θα δώσει και στον Μαδούρο σε περίπτωση που εκείνος παραιτηθεί με τη θέλησή του. Το Καράκας απέρριψε κατηγορηματικά στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε εκτάκτως το Σάββατο, το τελεσίγραφο της Ευρώπης, με τον υπουργό Εξωτερικών της Βενεζουέλας Χόρχε Αρεάσα, να διαμηνύει πως κανείς δεν θα δώσει προθεσμίες ούτε θα πει στη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση εάν πρέπει να προκηρυχθούν εκλογές ή όχι. "Ποιοι είστε εσείς για να δίνετε τελεσίγραφο σε μια κυρίαρχη κυβέρνηση; Αυτό είναι ανάμιξη", πρόσθεσε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης.
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, κλιμάκωσε τις πιέσεις του και κάλεσε όλες τις χώρες να πάψουν τις χρηματοοικονομικές τους συναλλαγές με την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Η Ρωσία από την πλευρά της προσπάθησε να σταματήσει τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατηγορώντας τις ΗΠΑ για απόπειρα πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα.
Ο Χουάν Γκουαϊδό, από την άλλη, παραδέχθηκε το Σάββατο ότι συζήτησε με στελέχη του κόμματος του προέδρου Νικολάς Μαδούρο, για να τα πείσει όπως είπε ότι είναι ανάγκη να διεξαχθούν νέες εκλογές, μετά τη δήλωση ενός πολιτικού της συμπολίτευσης πως έγινε μια συνάντηση αυτήν την εβδομάδα. Είχε προηγηθεί η δημοσιοποίηση ενός βίντεο που τον δείχνει να συναντά τον Διοσδάδο Καμπέγιο, πρόεδρο της Συντακτικής Συνέλευσης και ένα από τα επιφανέστερα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSUV) του προέδρου Μαδούρο. Το βίντεο προκάλεσε την αντίδραση υποστηρικτών της αντιπολίτευσης, με τον αυτόκλητο "πρόεδρο" να υποστηρίζει ότι το έκανε για να προσεταιριστεί πιθανούς συμμάχους.
Η μπολιβαριανή επανάσταση βοήθησε να ξεκινήσει η «ροζ παλίρροια» που συνέβη στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του 2000, με εκλογές που έφεραν προοδευτικά αριστερά κόμματα στην εξουσία, συχνά για πρώτη φορά, σε χώρες που πια δεν δέχονταν να είναι η πίσω αυλή των ΗΠΑ.
Ως πρόεδρος της Βενεζουέλας από το 1999 έως το 2013, ο Ούγκο Τσάβες είχε αναμφισβήτητες επιτυχίες, ιδίως όσον αφορά τη μείωση της φτώχειας. Πέτυχε επίσης απροσδόκητα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ανάπτυξης: το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά πέντε φορές μεταξύ του 1999 και του 2014. Αυτό μπορεί να εξηγήσει τις επαναλαμβανόμενες εκλογικές επιτυχίες του. Η μακρά διακυβέρνηση των Τσαβίστας επέτρεψε στη Βενεζουέλα να ανοικοδομήσει τα θεσμικά της όργανα, μέσω μιας ανοικτής και συμμετοχικής διαδικασίας με συχνές εκλογές. Ήταν μάλιστα τόσο πολλές οι εκλογικές αναμετρήσεις, που ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Έχουν πάντοτε εκλογές στη Βενεζουέλα και όταν δεν έχουν, ο Τσάβες ανακαλύπτει έναν λόγο για να κάνει».
Ωστόσο, ο θάνατος του Τσάβες, τον Μάρτιο του 2013, και η πολιτική μετάβαση που έφερε ο εξουσιοδοτημένος διάδοχός του Νικολάς Μαδούρο στην εξουσία, κήρυξε μια νέα εποχή. Από το 2014, η Βενεζουέλα βιώνει τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της, η οποία προκάλεσε μεγάλη δυστυχία και αύξησε την πόλωση που υπήρχε ήδη στην πολιτική σκηνή της χώρας για δύο δεκαετίες. Έτσι το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των θεσμών που ιδρύθηκαν το 1999.
Μέχρι το 2015 ο Μαδούρο είχε τον έλεγχο του δικού του πεπρωμένου. Το βασικό του πρόβλημα ήταν η ανεπάρκεια της οικονομικής πολιτικής του. Μετά την ήττα του στις βουλευτικές εκλογές του 2015, η θεσμική κρίση που ξέσπασε οδήγησε σε ριζοσπαστικοποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρώτα στο εσωτερικό μέτωπο μέσω βίαιων εξεγέρσεων και στη συνέχεια στο εξωτερικό, μέσω της διπλωματικής απομόνωσης και της οικονομικής ασφυξίας. Τον Αύγουστο του 2017, μετά από έξι μήνες βίας και την εγκαθίδρυση μιας νέας εθνικής συνέλευσης που υποστήριξε τον Μαδούρο, οι κυρώσεις των ΗΠΑ - συνοδευόμενες από ελιγμούς για την ενθάρρυνση ενός πραξικοπήματος – περιέπλεξαν τα πράγματα.
Η πορεία της Βενεζουέλας προς την κόλαση ξεκίνησε την ίδια περίοδο που οι Αμερικανοί υπόκεινταν σε μια τεράστια πολιτική αλλαγή. Μεταξύ του 2015 και του 2017, οι μεγάλοι προμαχώνες του προοδευτισμού της Νότιας Αμερικής, ξεκινώντας από την Αργεντινή και τη Βραζιλία, έπεσαν σε δεξιόστροφους συνασπισμούς. Αυτές οι συντηρητικές κυβερνήσεις, λειτουργούν εκδικητικά και χειραγωγούν τα συστήματα δικαιοσύνης για να φυλακίσουν τους αριστερούς τους αντιπάλους και να συντονίσουν τις ενέργειές τους σε περιφερειακό επίπεδο, με στόχο την μια για πάντα καταστολή της μπολιβαριανής επανάστασης του Τσάβεζ.
Η οικονομική πολιτική της Βενεζουέλας πρέπει να επανέλθει στον ορθολογισμό, αλλά η κρίση θα συνεχιστεί εάν δεν διευθετηθούν οι πολιτικές διαφωνίες. Κανένα από τα σχέδια που υπέβαλε η κυβέρνηση δεν θα οδηγούσε στην άρση των κυρώσεων ή την αποκατάσταση των νομικών εγγυήσεων της χώρας προς τρίτους. Οι συνομιλίες με στόχο τη συμφωνία για πολιτική συνύπαρξη μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θα ήταν ο απλούστερος και πιο πρακτικός τρόπος για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης στη Βενεζουέλα.
Η διεθνής κοινότητα, λοιπόν, αντί να μεγαλώνει τη διαίρεση στη χώρα θα πρέπει να κατευθύνει όλες τις προσπάθειές της προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η Βενεζουέλα είναι αρκετά συνηθισμένη σε τέτοιου είδους κρίσεις και οι απόπειρες πραξικοπήματος στη χώρα δεν είναι κάτι νέο.
Επειδή λοιπόν η ιστορία κύκλους κάνει, ας δούμε τι προηγήθηκε κατά τη διακυβέρνηση Τσάβες και οδήγησε μέχρι τη σημερινή κατάσταση.
Ο Στέλιος Κούλογλου και το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα είχαν ταξιδέψει πριν λίγα χρόνια στη Βενεζουέλα αλλά και στις ΗΠΑ, για να εξηγήσουν γιατί η πολύχρωμη αυτή χώρα αποτελεί έναν... ενοχλητικό γείτονα για την Αμερική.
Δείτε τα δύο ντοκιμαντέρ του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα
για τη Βενεζουέλα:
Βενεζουέλα:
Ένας ενοχλητικός γείτονας.
Ούγκο Τσάβεζ. Οι οπαδοί του τον λάτρεψαν, η αντιπολίτευση της χώρας του τον μίσησε θανάσιμα. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν τρεις προσπάθειες για την ανατροπή του, μεταξύ των οποίων κι ένα πραξικόπημα που απέτυχε την τελευταία στιγμή. Τελευταία, ένας ακροδεξιός τηλεπαρουσιαστής, υποψήφιος για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, κάλεσε την CIA να τον δολοφονήσει.
Ποιος πραγματικά ήταν και τι πίστευε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας που στη Λατινική Αμερική θεωρείται ένα νέο είδος Τσε Γκεβάρα; Για να δώσει απάντηση στα ερωτήματα, ο Στέλιος Κούλογλου συνάντησε τους συμμάχους και τους αντιπάλους του Τσάβεζ.
Μεταξύ τους ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, αλλά και ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στις αιματηρές ταραχές, οι οποίες οδήγησαν στην προσωρινή απομάκρυνση του Τσάβεζ από την εξουσία, τον Απρίλιο του 2002. Στο Καράκας, αλλά και στην επαρχία η κάμερα της εκπομπής μιλάει με απλούς ανθρώπους και καταγράφει τις μεταρρυθμίσεις του προέδρου της Βενεζουέλας και τα κοινωνικά μέτρα που τον κάνουν τόσο δημοφιλή ανάμεσα στους φτωχούς.
Στην Ουάσιγκτον και τη Βενεζουέλα, μιλούν οι άνθρωποι που αποκάλυψαν τις χρηματοδοτήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης προς την αντιπολίτευση, αλλά και αυτοί που δέχτηκαν τα χρήματα. Ο πρώην αρχηγός του εμπνευσμένου από τον Τσε Γκεβάρα ένοπλου αντάρτικου της Βενεζουέλας κρίνει τον πρόεδρο των φτωχών.
Ένα πλούσιο, πολύχρωμο ρεπορτάζ σε μια Βενεζουέλα όπου, παρά τον πόλεμο που δεχόταν, ο Τσάβεζ κέρδιζε όλες τις μάχες...
Βενεζουέλα:
Το πρώτο τηλεοπτικό πραξικόπημα της ιστορίας.
Μια μοναδική στιγμή στα παγκόσμια τηλεοπτικά χρονικά αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα.
Στις 11 Απριλίου του 2002 οι υποστηρικτές του προέδρου Τσάβες και η αντιπολίτευση οργανώνουν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Πάνω από 20 άτομα σκοτώνονται και εκατοντάδες τραυματίζονται: ανήκουν και στα δύο στρατόπεδα και έχουν πέσει θύματα της αστυνομίας και ακροβολιστών – μέρος ενός μυστικού σχεδίου για την ανατροπή του προέδρου της Βενεζουέλας.
Στο Καράκας επικρατεί χάος και οι Βενεζουελιάνοι ανοίγουν τις τηλεοράσεις τους για να μάθουν τι έχει συμβεί. Αλλά τα τέσσερα ιδιωτικά κανάλια που ανήκουν στην αντιπολίτευση, αποδίδουν την αιματοχυσία στους Τσαβίστας, μοντάροντας έντεχνα τα τηλεοπτικά πλάνα της ημέρας.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας δε διαθέτει δική του φωνή, γιατί στην διάρκεια των ταραχών οι αντίπαλοι του έχουν καταλάβει την κρατική τηλεόραση που σταματάει να εκπέμπει. Η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του Τσάβες και ο στρατός επεμβαίνει συλλαμβάνοντας τον πρόεδρο. Την επόμενη ημέρα, οι ίδιες κατασκευασμένες εικόνες χρησιμοποιούνται από τον Λευκό Οίκο που δίνει στη χούντα διεθνή αναγνώριση.
Ο Τσάβες θα επιστρέψει στην εξουσία μόνο αφού οι υποστηρικτές του καταφέρουν να στήσουν ένα εναλλακτικό δίκτυο ενημέρωσης και να θέσουν ξανά σε λειτουργία το κρατικό κανάλι…
Στο ντοκιμαντέρ μιλούν μεταξύ των άλλων ο υποναύαρχος Κάρλος Μολίνα που πρωτοστάτησε στην προσπάθεια ανατροπής του Τσάβες, ο σκηνοθέτης Άνγκελ Παλάθιο που ανακάλυψε την αλήθεια ερευνώντας όλα τα τηλεοπτικά πλάνα εκείνης της ημέρας, καθώς και δημοσιογράφοι και ειδικοί στα μέσα ενημέρωσης. Τα γυρίσματα έγιναν στην Βενεζουέλα και τις ΗΠΑ.
https://tvxs.gr/news/kosmos/oi-apopeires-praksikopimatos-sti-benezoyela-mesa-apo-dyo-ntokimanter-binteo?fbclid=IwAR1p1gTiqkAKC52VBDz7cBQIAYopKZGrqGjN_8s4DSwjwgiIEj5P-7R5dr4
27/1/2019
3.
Tι διακυβεύεται για τη Ρωσία στη Βενεζουέλα.
Από την ανατροπή του Νίκολας Μαδούρο στη Βενεζουέλα η Ρωσία έχει να χάσει πολλά. Η Μόσχα έχει χορηγήσει υπέρογκα δάνεια στο Καράκας. Έχει επίσης άμεσα οικονομικά συμφέροντα από την εκμετάλλευση πετρελαϊκών πόρων.
Ο Νίκολας Μαδούρο δίνει αγώνα πολιτικής επιβίωσης στη Βενεζουέλα έναντι της ισχυρής αντιπολίτευσης έχοντας την υποστήριξη της Μόσχας. Η αποχώρησή του από την εξουσία θα έχει επιπτώσεις για τη Ρωσία εξαιτίας πολλών παραγόντων. Για την ώρα όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στον πετρελαϊκό κολοσσό Rosneft που ελέγχεται κατά πλειοψηφία από το ρωσικό κράτος. Επικεφαλής του εποπτικού της συμβουλίου είναι ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ. Η Rosneft συμμετέχει συνολικά σε πέντε πρότζεκτ της Petroleos de Venezuela SA, της κρατικής δηλαδή εταιρείας διαχείρισης πετρελαϊκών πόρων και φυσικού αερίου. Η συμμετοχή της ρωσικής Rosneft σε αυτά ανέρχεται σε ποσοστά από 26% έως 40%. Πόσο πιθανό είναι όμως να υποστεί απώλειες λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων;
Το δάνειο της ρωσικής Rosneft στο Καράκας
Μέχρι στιγμής φαίνεται αμφίβολο ότι η όποια νέα κυβέρνηση, σε περίπτωση ανατροπής του Μαδούρο, θα διώξει από τη Βενεζουέλα τους ξένους επενδυτές, εν προκειμένω τους Ρώσους. Προϋπόθεση βέβαια για την παραμονή τους είναι οι επενδύσεις να έγιναν με νόμιμο τρόπο και να μην είναι "προϊόντα" διαφθοράς. Ίσως έτσι οι Ρώσοι επενδυτές που θέλησαν να ξεφορτωθούν γρήγορα την περασμένη Πέμπτη μετοχές της Ronsneft να ενήργησαν βεβιασμένα. Σύμφωνα με στοιχεία, το 2017 η Rosneft είχε χορηγήσει στη Βενεζουέλα δάνειο ύψους 6 δις δολαρίων. Το δάνειο αυτό πρόκειται να εξοφληθεί εν μέρει μέσω εκχώρησης μετοχικού κεφαλαίου στη Rosneft στα μεγάλα πρότζεκτ της Petroleos de Venezuela και εν μέρει μέσω μεταφοράς πετρελαίου. Πρόσφατα όμως καταγράφηκαν καθυστερήσεις στην παράδοση πετρελαίου κι έτσι ο επικεφαλής της Rosneft Ιγκόρ Σέτσκιν αναγκάστηκε να πετάξει στο Καράκας τον Νοέμβριο του 2018. Δεδομένου ότι η δανειακή σύμβαση εκπνέει το 2019, εκτιμάται ότι η Rosneft έχει ήδη λάβει το μεγαλύτερο μέρος των οφειλομένων.
Δάνεια και για την αγορά όπλων
Πιο περίπλοκη είναι η περίπτωση των δανείων που χορήγησε η Μόσχα στο Καράκας για την αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων. Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ είναι πιθανό η Μόσχα να έχει χορηγήσει στο Καράκας την τελευταία εικοσαετία δάνεια ύψους 11 δισ. δολαρίων για αυτόν τον σκοπό. Τι ποσό έχει στο μεταξύ αποπληρωθεί παραμένει άγνωστο. Υπάρχουν ωστόσο πληροφορίες ότι τα συγκεκριμένα χρέη της Βενεζουέλας στο πεδίο αυτό έχουν αναδιαρθρωθεί με ευνοϊκούς όρους. Ωστόσο αμφίβολο παραμένει αν μια νέα κυβέρνηση στο Καράκας συνεχίσει να αποπληρώνει αυτά τα δάνεια. Οι στενές οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα ήταν εν τέλει επιλογή του Μαδούρο. Αντίστοιχο είναι το παράδειγμα της Ουκρανίας, η οποία ακόμη να αρνείται να αποπληρώσει υπέρογκο δάνειο που της είχε χορηγήσει το 2013 η Ρωσία προκειμένου να στηρίξει τον φιλορώσο πρόεδρο Βίκτωρ Γιανουκόβιτς. Όμως στην περίπτωση της Βενεζουέλας ακόμη κι αν η επόμενη κυβέρνηση αρνηθεί να αποπληρώσει το εν λόγω ρωσικό δάνειο, τότε η Ρωσία και πάλι δεν θα βγει εντελώς χαμένη. Κι αυτό διότι τα δάνεια που δόθηκαν στη Βενεζουέλα προσέφεραν τελικά στήριξη στη ρωσική βιομηχανία όπλων και συγκεκριμένα στην κατασκευή καλάσνικοφ, μαχητικών αεροσκαφών, αρμάτων μάχης και λοιπού στρατιωτικού εξοπλισμού.
Τι φοβάται περισσότερο η Ρωσία ότι θα χάσει
Σε περίπτωση πολιτικής αλλαγής στη Βενεζουέλα η Ρωσία σε ένα πρώτο επίπεδο θα μπορούσε να χάσει συνολικά σχεδόν 11 δις δολάρια. Ωστόσο αυτό το ποσό δεν είναι τίποτα μπροστά στις πιθανολογούμενες απώλειες σε διεθνές επίπεδο λόγω των διακυμάνσεων στην τιμή του πετρελαίου. Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, ακόμη και από τη Σ.Αραβία. Ωστόσο την περίοδο της εικοσαετούς σοσιαλιστικής διακυβέρνησης Τσάβεζ και Μαδούρο η πετρελαϊκή βιομηχανία της Βενεζουέλας παρήκμασε. Η κατάσταση έγινε τόσο δραματική που σήμερα η Βενεζουέλα δεν παίζει σχεδόν κανέναν ρόλο στη διεθνή αγορά πετρελαίου. Ειδικοί εκτιμούν ότι μια αλλαγή στο πολιτικό τοπίο της χώρας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναγέννηση της εγχώριας πετρελαϊκής βιομηχανίας και των εξαγωγών, ενώ συγχρόνως θα μπορούσαν να επιστρέψουν δυτικές εταιρείες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Μια τέτοια όμως εξέλιξη θα μπορούσε να αλλάξει άρδην το τοπίο και τους συσχετισμούς διεθνώς ρίχνοντας τις τιμές του πετρελαίου. Αυτό θα ήταν, τέλος, το χειρότερο δυνατό σενάριο για τη Ρωσία, η οικονομία της οποίας βασίζεται έντονα στις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ενώ η ίδια έχει συμφέρον οι τιμές του πετρελαίου να κρατούνται σε υψηλά επίπεδα.
Αντρέι Γκούρκοφ
Επιμέλεια: Δήμητρα Κυρανούδη
Πηγή: Deutsche Welle, Capital
28/1/19
4.
Ρεσάλτο στην Βενεζουέλα.
Η Ουάσιγκτον Διόρισε Έναν Πρόεδρο Στην Βενεζουέλα.
PAUL CRAIG ROBERTS • JANUARY 23, 2019
[Είναι πλέον γνωστό στους αναγνώστες ότι ο συντάκτης του προκείμενου άρθρου δεν είναι Ρώσος, Κινέζος, Ιρανός, κομμουνιστής ή αναρχικός, αλλά τέως υπουργός του Ρέϊγκαν και αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, συντηρητικός καθηγητής της Οικονομίας και Δημοκρατικός Αμερικανός πατριώτης - μιας μειοψηφίας φωτεινών πνευμάτων, τρομερά ανήσυχων για την χώρα τους και τον κόσμο, με την απολάκτιση του Διεθνούς Δικαίου, την επιστροφή στην κουλτούρα της «΄Αγριας Δύσης» και την προβολή της αξίας του ταχύτερου πιστολιού ως ταυτότητας του σημερινού Δυτικού «Πολιτισμού».]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ακούγοντας από το 2016 τα εκπορνευόμενα αμερικανικά ΜΜΕ να καταγγέλλουν, χωρίς ούτε ίχνος απόδειξης, ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές, κάποιος θα πίστευε ότι ποτέ η Ουάσιγκτον δεν θα διανοείτο να αναμιχθεί στις εκλογές άλλης χώρας.
Δυστυχώς δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Για την Ουάσιγκτον το να επεμβαίνει είναι μια τακτική ρουτίνας, αλλά εδώ προχώρησε πολύ μακρύτερα από μια συνηθισμένη γι’ αυτήν ανάμειξη. Η Ουάσιγκτον στις 23 Ιανουαρίου 2019 διακήρυξε ότι ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικόλας Μαδούρο δεν είναι πλέον ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας.
Η Ουάσιγκτον, όχι ο λαός της Βενεζουέλας αποφάσισε ποιος είναι πρόεδρος της Βενεζουέλας. Κηρύσσοντας την εκλεγμένη κυβέρνηση «παράνομη», ο Πρόεδρος Τραμπ εξέλεξε διά Διατάγματος τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας: « Σήμερα, αναγνωρίζω επισήμως τον πρόεδρο της Βενεζουελιανής Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουάϊντο, ως τον Προσωρινό Πρόεδρο της Βενεζουέλας.»
-trump-recognizes-venezuela-opposition/
Ολοφάνερα, ο Γκουάϊντο είναι μέσα στην τσέπη της Ουάσιγκτον, αλλιώς η Ουάσιγκτον δεν θα διάλεγε αυτόν.
Ο Μαδούρο, όπως ο Τσάβες πριν από αυτόν, έχει διαπράξει το απαράγραπτο έγκλημα να εκπροσωπεί τον λαό της Βενεζουέλας αντι τα αμερικανικά μεγάλο-επιχειρηματικά και τραπεζικά συμφέροντα. Η Ουάσιγκτον απλά δεν ανέχεται λατινοαμερικανικές κυβερνήσεις που αντιπροσωπεύουν λατινοαμερικανικούς λαούς. Όπως είχε πει ο Αμερικανός στρατηγός των Πεζοναυτών Σμέντλεϊ Μπάτλερ, αυτός και οι πεζοναύτες του έκαναν την Λατινική Αμερική ασφαλή για την Εταιρεία Γιουνάϊτετ Φρουτ και τις επενδύσεις αμερικανικών τραπεζών.
΄Ετσι, τώρα η Βενεζουέλα έχει δύο Προέδρους. Έναν εκλεγμένο από τον λαό της και έναν διορισμένο από την Ουάσιγκτον. Πόσο θα αργήσει η Ουάσιγκτον να κάνει το ίδιο στην Ρωσία, στην Κίνα, στο Ιράν, στην Συρία, στην Τουρκία, στην Ινδία;
Η Ουάσιγκτον κατόρθωσε με ραδιουργίες να απομακρύνει από την εξουσία την μεταρρυθμίστρια Πρόεδρο της Αργεντινής και να την αντικαταστήσει με ένα δεξιό αμερικανικό ανδρείκελο.
Η Ουάσιγκτον, με πλεκτάνες, κατόρθωσε να απομακρύνει από την εξουσία και να κλείσει στην φυλακή τους ηγέτες του μεταρρυθμιστικού κόμματος της Βραζιλίας και να εγκαταστήσει μιαν μαριονέτα της.
Η Ουάσιγκτον τα κατάφερε να εξώσει την μεταρρυθμιστική κυβέρνηση του Ισημερινού, να εγκαταστήσει ένα ενεργούμενό της και να το χρησιμοποιήσει εναντίον του Τζούλιαν ΄Ασσανζ (δημιουργού του Γουίκιληκς, των μεγάλων αποκαλύψεων).
Η Ουάσιγκτον επενέβη στις γαλλικές εκλογές, με την πλεκτάνη σε βάρος του προβλεπόμενου σοσιαλιστή υποψηφίου Ντομινίκ Στρως- Καν, με μια ψευδή καταγγελία για βιασμό, η οποία κατέρρευσε , αφού προηγουμένως τορπίλισε την υποψηφιότητα του ανεπιθύμητου Στρως-Καν.
Στην μέγγενη των πιέσεων της Ουάσιγκτον βρίσκεται και η μεταρρυθμιστική κυβέρνηση της Βολιβίας.
Περιέργως, ο υπόλοιπος κόσμος δεν εξεγείρεται εναντίον της χονδροειδούς επέμβασης στις πολιτικές υποθέσεις άλλων χωρών. Ακόμη και Βλαντίμιρ Πούτιν ανέχεται την ανάμειξη της Ουάσιγκτον στις ρωσικές εκλογές και στις εκλογές της Ουκρανίας. Ο τραμπουκισμός της Ουάσιγκτον, όπως και ο τραμπουκισμός του Ισραήλ, γίνεται παραδόξως ανεκτός από χώρες που είναι πολύ ισχυρές για να τον υφίστανται.
Η Ρωσία επρόκειτο να αποκτήσει μιαν αεροπορική βάση στην Βενεζουέλα. Θα μπορούσε να εγκαταστήσει ένα σύνταγμα ειδικών δυνάμεων για την προστασία του Μαδούρο, ενώ αυτός θα συνελάμβανε τον εφιάλτη Χουάν Γκουάϊντο και όλο το πολιτικό κόμμα του, που υπηρετεί την Ουάσιγκτον , όχι την Βενεζουέλα. Πως μπορεί ο Μαδούρο να κυβερνήσει, περικυκλωμένος από προδότες, πιστούς στην Ουάσιγκτον;
Η Κίνα έχει επίσης δεσμούς με την Βενεζουέλα και θα μπορούσε να στείλει ειδικές δυνάμεις για την προστασία των επενδύσεών της.
Αλλά τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει.
Όταν ο Τσάβες εκλέχθηκε Πρόεδρος, η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε την παλαιά σύμμαχό της ισπανική ολιγαρχία της χώρας , η οποία ακόμη ελέγχει τα ΜΜΕ της Βενεζουέλας, για την ανατροπή του Τσάβες. Αλλά προτού η Ουάσιγκτον μπορέσει να τον σκοτώσει, ο στρατός και ο λαός της Βενεζουέλας επενέβησαν, επέβαλαν την απελευθέρωσή του Τσάβες και την παλινόρθωσή του στην Προεδρία της χώρας. Αντί να συλλάβει τους προδότες, ο Τσάβες τους άφησε ανενόχλητους και τώρα έχουν υπονομεύσει την κατάσταση για το διάδοχό του.
Για όσο καιρό οι Λατινοαμερικανοί, ή όποιοι άλλοι μεταρρυθμιστές, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι είχε δίκιο ο Καρλ Μαρξ πως δεν μπορεί να υπάρξουν ούτε μεταρρυθμίσεις, ούτε επανάσταση, ούτε βελτίωση της ζωής του απλού ανθρώπου, όσο η παλαιά άρχουσα τάξη αφήνεται στην θέση της. Η Ουάσιγκτον, όχι οι Λατινοαμερικανοί θα εξουσιάζουν την Λατινική Αμερική.
http://infognomonpolitics.blogspot.com/
2019/01/blog-post_854.html
28/1/19
5.
Τα ρίσκα από την παρέμβαση Τραμπ στη Βενεζουέλα.
Λίγοι αμφισβητούν ότι ο Μαδούρο πρέπει να αποχωρήσει από την εξουσία, αλλά οφείλουν να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στον Τραμπ. Το αρνητικό προηγούμενο στη Συρία, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και η διαμάχη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Κάθε τόσο το αμερικανικό κατεστημένο επευφημεί τον Ντόναλντ Τραμπ. Η πυραυλική επίθεση στο συριακό καθεστώς στις αρχές του 2017 ήταν η πρώτη τέτοια περίπτωση. Η τελευταία είναι η κήρυξη ενός πολέμου χωρίς τη χρήση στρατιωτικών μέσων κατά του Νίκολας Μαδούρο της Βενεζουέλας.
Και τα δύο απόδειξαν ότι ο κ. Τραμπ είναι σε θέση να υιοθετήσει την παραδοσιακή στάση των ΗΠΑ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Στην περίπτωση της Συρίας, ο κ. Τραμπ έδρασε στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μετά τη χρήση χημικών όπλων κατά του συριακού λαού από τον Μπασάρ αλ-Άσσαντ. Στη Βενεζουέλα, ο κ. Τραμπ στηρίζει το κράτος δικαίου έναντι της νόθας επανεκλογής του κ. Μαδούρο. «Σας ευχαριστώ κ. πρόεδρε» έγραψε στο Twitter ο Τζεμπ Μπους.
Ο κίνδυνος βρίσκεται στο τι θα κάνει ο κ. Τραμπ στη συνέχεια. Περίπου δύο χρόνια αφότου οι ΗΠΑ έριξαν πυραύλους τόμαχοκ στη Συρία, ο κ. Άσσαντ είναι πιο ισχυρός από ποτέ και ο κ. Τραμπ ετοιμάζεται να αποσύρει τους 2.000 εναπομείναντες Αμερικανούς στρατιώτες. Έχασε γρήγορα την υπομονή του με το παιχνίδι στρατηγικής στη Συρία.
Η Βενεζουέλα δημιουργεί ένα διαφορετικό πρόβλημα. Ο κίνδυνος ενός κανονικού εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στους υποστηρικτές του Χουάν Γκουαϊδό, αρχηγού της αντιπολίτευσης και αυτοανακηρυγμένου «υπηρεσιακού προέδρου» και των ένοπλων δυνάμεων του Μαδούρο είναι πραγματικός. Ο Τραμπ έχει πλέον δεσμευτεί στη νίκη του Γκουαϊδό.
Πολλά θα κριθούν από το κατά πόσον οι ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας πειστούν να υπακούσουν στο κάλεσμα του κ. Τραμπ να ακολουθήσουν τις εντολές του Γκουαϊδό. Αν δεν το κάνουν, ο κ. Μαδούρο θα μπορούσε να ακολουθήσει τα χνάρια του Άσσαντ και να αποκαλύψει την μπλόφα του κ. Τραμπ.
«Έχουμε στρατιώτες σε όλα τα μέρη του κόσμου, τα οποία είναι πολύ, πολύ μακριά» ανέφερε ο κ. Τραμπ. «Η Βενεζουέλα δεν είναι πολύ μακριά», πρόσθεσε.
Ορισμένοι θα μπορούσαν να το αποκαλέσουν το «δόγμα Μονρόε» του κ. Τραμπ, με βάση το οποίο οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το δυτικό ημισφαίριο ως την «πίσω αυλή» τους. Αλλά όσοι πανηγυρίζουν για τον όψιμο ζήλο του κ. Τραμπ για τη δημοκρατία στο εξωτερικό θα έπρεπε να έχουν κατά νου τρεις επισημάνσεις.
Η πρώτη είναι ότι ο κ. Τραμπ είναι επιλεκτικός. Έχει μιλήσει πολύ σπάνια για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τη δημοκρατία σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως η Μιανμάρ, το Σουδάν και η Κίνα. Ούτε ισχύει εδώ η εξαίρεση του δόγματος Μονρόε: ο κ. Τραμπ έχει κάνει τα στραβά μάτια για νόθες εκλογές και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γουατεμάλα και την Ονδούρα στο δυτικό ημισφαίριο, όπως και για οπουδήποτε αλλού. Αλλά όταν κάποιος σου κάνει ένα δώρο πρέπει να το παίρνεις. Αν ο κ. Τραμπ κάνει το σωστό μόνο επιλεκτικά, τούτο είναι σίγουρα καλύτερο από το να μην το κάνει ποτέ. Το πρόβλημα είναι πως αυτό τον καθιστά ακόμα λιγότερο προβλέψιμο. Είτε οι αρχές αυτές είναι οικουμενικές είτε όχι. Ο κ. Τραμπ δεν έχει εξηγήσει ακόμα σε ποια βάση λαμβάνει τις αποφάσεις του.
Το οποίο μας φέρνει στη δεύτερη επισήμανση. Ο κ. Τραμπ επηρεάζεται σημαντικά από τους Κουβανο- Αμερικανούς και τους εξόριστους Βενεζουελάνους στη Φλόριντα. Πολλοί κάνουν παρέα μαζί του στον «χειμερινό Λευκό Οίκο» του, το Μαρ-α-Λάγκο. Το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής ελίτ της Βενεζουέλας έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό τη χώρα, μαζί με το ένα δέκατο του πληθυσμού της.
Πολλοί εξόριστοι έχουν αγοράσει κατοικίες από διάφορα συγκροτήματα που έχει κατασκευάσει ο κ. Τραμπ. Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς απόλυτα το επιχειρηματικό συμφέρον του Αμερικανού προέδρου από τη στήριξη του στις δημοκρατικές αξίες στη Βενεζουέλα. Αλλά πρέπει να επισημάνουμε πως μιλάει συστηματικά υπέρ της ελευθερίας σε μόλις τρεις χώρες, την Κούβα, το Ιράν και τη Βενεζουέλα. Για τον έναν ή τον άλλο λόγο, οι χώρες αυτές φαίνεται να ανήκουν σε μια ξεχωριστή κατηγορία από τον υπόλοιπο κόσμο. Το γεγονός ότι οι πρόσφυγες από τη Γουατεμάλα και την Ονδούρα είναι συνήθως φτωχοί, ενώ οι Βενεζουελάνοι που συναντά στη Φλόριντα όχι, ίσως να έχει κάποια σχέση με αυτό.
Η τρίτη είναι πως ο κ. Τραμπ βρίσκεται ο ίδιος σε μια προσωπική συνταγματική αναμέτρηση. Ενώ έκανε τη δήλωση για τη Βενεζουέλα την Τετάρτη, ο κ. Τραμπ είχε σφοδρή αντιπαράθεση με τη Νάνσι Πελόζι, πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, η οποία αρνείται να τον καλέσει να δώσει την ετήσια ομιλία προς το Έθνος την ερχόμενη εβδομάδα.
Το «λουκέτο» στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση του κ. Τραμπ βρίσκεται τώρα στην 34η ημέρα. Είναι το αποτέλεσμα του τελεσίγραφού του για τη χρηματοδότηση του τείχους που θα κλείσει την είσοδο σε μετανάστες και πρόσφυγες από κάποιους από τους λιγότερο δημοκρατικούς γείτονες της Αμερικής.
Το στοίχημα του κ. Τραμπ στη Βενεζουέλα έρχεται συνεπώς σε μια ενδιαφέρουσα στιγμή. Τον φέρνει από την πλευρά του κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον και της πλειονότητας του πλανήτη.
Το υπόλοιπο ημισφαίριο, συμπεριλαμβανομένου και του Καναδά, δεν άργησε να ακολουθήσει τον κ. Τραμπ και σχεδόν κατά γράμμα.
Λίγοι αμφισβητούν ότι ο κ. Μαδούρο είναι ένας παρίας ο οποίος πρέπει να αποχωρήσει από την εξουσία. Η ειρωνεία είναι πως σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή, πολλοί θα έλεγαν το ίδιο και για τον κ. Τραμπ.
του Edward Luce
https://www.euro2day.gr/ftcom/ftcom_gr/article-ft-gr/1661715/ta-riska-apo-thn-paremvash-tramp-sth-venezoyela.html
25/1/2019
6.
Ανταπόκριση από Βενεζουέλα.
Η κατάσταση στη Βενεζουέλα είναι έκρυθμη και μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αγνοεί τα εγκλήματα του δικτάτορα Μαδούρο και την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος από την κυβέρνησή του και τον στρατό που τον στηρίζει, όμως στη χώρα υπάρχουν ελεύθερες φωνές που δεν φοβούνται και δεν διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Μία από αυτές τις φωνές είναι ο Αντρές Γκουεβάρα, που εργάζεται ως ερευνητής στο φιλελεύθερο think tank Cedice με έδρα στο Καράκας. Ο Αντρές, χωρίς φόβο για τις συνέπειες, συμφώνησε να μας πει τα κυριότερα σημεία που πρέπει όλοι να γνωρίζουν σχετικά με το τι συμβαίνει στη χώρα του.
- Αντρές, μπορείς να μας περιγράψεις την κατάσταση στη Βενεζουέλα;
Η κατάσταση εδώ αλλάζει δραματικά κάθε δευτερόλεπτο. Τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα αστραπιαία και είναι πολύ δύσκολο να παρουσιάσω ένα ολοκληρωμένο χρονοδιάγραμμα καθώς κάθε στιγμή η κατάσταση αλλάζει. Όμως, πρέπει να τονιστεί ότι αυτή τη στιγμή η λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Οι περισσότεροι πολίτες βασίζονται εξολοκλήρου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ενημέρωσή του. Η τηλεόραση, τα συνδρομητικά κανάλια και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί αντιμετωπίζουν στυγνή λογοκρισία και απειλές. Οι επίσημες αρχές επικοινωνιών λογοκρίνουν κάθε μήνυμα που αναφέρεται στον Χουάν Γκουιάδο ως Πρόεδρο της Βενεζουέλας.
- Ποιος κατέχει την εξουσία αυτή τη στιγμή;
Η πολιτική ατζέντα μπορεί να συνοψιστεί ως η μάχη μεταξύ δύο δυνάμεων. Η πρώτη, που έχει νομιμοποίηση, είναι αυτή του Χουάν Γκουιάδο και η άλλη, η de facto εξουσία του κ. Νίκολας Μαδούρο. Η τελευταία, μέχρι στιγμής, χαίρει και της υποστήριξης του στρατού ενώ ο κ.Γκουαϊδό έχει την υποστήριξη των πολιτών και αρκετών ξένων χωρών, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λατινικής Αμερικής.
- Τι προβλέπεις να γίνεται τις επόμενες ημέρες;
Αυτή την εβδομάδα, η ατζέντα της αντιπολίτευσης περιλαμβάνει δύο διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που συγκάλεσε ο Χουάν Γκουιάδο. Μία δίωρη διαμαρτυρία την Τετάρτη, 30 Ιανουαρίου προκειμένου να σταλεί ένα σαφές μήνυμα στον στρατό και μία διαμαρτυρία στις 2 Φεβρουαρίου προκειμένου να ακουστεί ξεκάθαρα το μήνυμα συμπαράστασης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Ποιες είναι οι σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι φιλελεύθερες και δημοκρατικές δυνάμεις;
Τη στιγμή που μιλάμε, η μεγαλύτερη πρόκληση για την αντιπολίτευση είναι η διάσπαση της συμμαχίας μεταξύ Μαδούρο και στρατιωτικής ηγεσίας, που άλλωστε κρατά τον Μαδούρο στην εξουσία. Για τον λόγο αυτό, η Βουλή της Βενεζουέλας ψήφισε νόμο που παρέχει αμνηστία στους στρατιωτικούς που θα εγκαταλείψουν τον Μαδούρο. Επίσης, στο διεθνές πεδίο το μεγαλύτερο εμπόδιο προέρχεται από τους υποστηρικτές της άκρας αριστεράς που θεωρούν πως στη Βενεζουέλα συντελείται πραξικόπημα και διαδίδουν αυτές τις απόψεις σε ένα αρκετά ευρύ πλέγμα διεθνών μέσων ενημέρωσης.
- Είναι ασφαλές το να διαδηλώνει κανείς κατά του Μαδούρο;
Δυστυχώς, λόγω της λογοκρισίας που επικρατεί, υπάρχει πολύς κόσμος που δεν γνωρίζει τι περνάμε εμείς εδώ. Η καταστολή του καθεστώτος Μαδούρο, ιδιαίτερα στα φτωχότερα μέρη της χώρας, είναι αδίστακτη και βίαιη. Μέχρι στιγμής, από την έναρξη της κρίσης του 2019, έχουν δολοφονηθεί τουλάχιστον 20 και έχουν φυλακιστεί εκατοντάδες διαδηλωτές κατά του κ. Μαδούρο.
Του Αλέξανδρου Σκούρα
https://www.liberal.gr/arthro/238262/apopsi/a-skouras/antapokrisi-apo-benezouela.html?fbclid=IwAR0Uu-Vs2JTKDvpWga9xDLXf0ONLUrj0oWcUep-POVK1H-ZYLmRHeDY-EAE
29 Ιανουαρίου 2019
7.
Από το Νταβός στη Βενεζουέλα του Μαδούρου.
«Πρέπει να καταλάβετε πως η δημοκρατία δεν λειτουργεί πολύ καλά» είπε στο Νταβός ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς της Κίνας Φανγκ Σινγκάι.
Ο Φανγκ με πολύ ευγενικό τρόπο είπε στους ηγέτες της Δύσης πως είναι απαραίτητο να κάνουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις στις χώρες τους.
Όπως ήταν φυσικό αυτή η νουθεσία ενός ανώτατου αξιωματούχου, μίας χώρας με αυταρχικό καθεστώς, προκάλεσε τα γέλια των συναδέλφων του .
Δεν είναι άλλωστε ασυνήθιστο οι εκπρόσωποι του Πεκίνου να προσπαθούν να αποφύγουν τη κριτική, τονίζοντας τις αδυναμίες των πολιτικών συστημάτων των αντιπάλων τους.
Ακούγοντας τον όμως κανείς, με κλειστά τα μάτια του και αγνοώντας το γεγονός πως εκπροσωπεί μία αυταρχική χώρα , δεν μπορεί να μην σκεφτεί πως ο Φανγκ έχει απόλυτο δίκιο.
Άλλωστε στο Νταβός αυτό που κυριάρχησε στις συζητήσεις ήταν η πολιτική αποτυχία της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι οικονομολόγοι “γκρίνιαζαν “ για την οικονομική αβεβαιότητα που έχει προκαλέσει η πόλωση που παρατηρεί κανείς στις δυτικές κοινωνίες , οι επικεφαλής των πολυεθνικών επιχειρήσεων για την ανικανότητα των πολιτικών ηγεσιών και οι ακτιβιστές για την έλλειψη φαντασίας και ενσυναίσθησης.
Ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Κούμι Ναϊντού επισήμανε σε δηλώσεις του στη Ουάσινγκτον Ποστ ότι πρέπει να δώσουμε νέα πνοή στη δημοκρατία.
Και εξήγησε πως αντιφιλελεύθεροι ηγέτες όπως ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν κατάφεραν και πήραν την εξουσία μέσα από βαθιά διχαστική ρητορική και πολιτική , η οποία στην ουσία υπονομεύει όλους τους ανεξάρτητους θεσμούς, σε εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο.
Ίσως για αυτό, σε αυτό το περιβάλλον, η μόνη που μπορεί να παραμείνει γαλήνια να είναι η Κίνα .
Άλλωστε καμία κορυφαία συζήτηση για το εμπόριο , για την κλιματική αλλαγή , για τις νέες τεχνολογίες δεν μπορεί να γίνει πια χωρίς τους Κινέζους .
Είναι ενδιαφέρον αυτό που επισημαίνει ο ακαδημαϊκός και πρώην διπλωμάτης από τη Σιγκαπούρη Κισόρε Μαχμπουμπάνι για το ρόλο που θα έπρεπε να παίξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες , τώρα , στο παγκόσμιο γίγνεσθαι .
Ο Μαχμπουμπάνι λέει πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να έχουν ακολουθήσει την ακριβώς αντίθετη τακτική από αυτή που ακολούθησε ο πρόεδρος Τραμπ.
Θα έπρεπε να ενισχύσουν τις σχέσεις τους με τους συμμάχους τους και να στηρίξουν τους ανεξάρτητους θεσμούς για να καταφέρουν να περιορίσουν την επιρροή που ασκεί το Πεκίνο αλλά και η Μόσχα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ουάσινγκτον έκανε όμως το ακριβώς αντίθετο μία που όπως όλοι γνωρίζουμε ο Ντόναλντ Τραμπ δεν αγαπά την ουσιαστική πολυμορφία.
Ας μη ξεχνάμε άλλωστε πως την πρώτη εβδομάδα της προεδρίας του έδωσε το θανατηφόρο χτύπημα στο Σύμφωνο Συνεργασίας των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership) .
Ήταν μια συμφωνία για την οποία είχε πανηγυρίσει ο Μπάρακ Ομπάμα μια που αφορούσε στη συνεργασία 12 χωρών του Ειρηνικού, οι οποίες καλύπτουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας .
Αυστραλία, Μπρουνέι, Καναδάς, Χιλή, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη, Ηνωμένες Πολιτείες και Βιετνάμ είχαν υπογράψει τη συμφωνία , η οποία όπως σχολιάζουν οι Φαΐνάνσιαλ Τάιμς, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια νέα ηγεμονία των ΗΠΑ στον Ειρηνικό , με θετικό πρόσημο .
Η εκλογή Τραμπ έφερε όμως τα πάνω κάτω . Η πολιτική που ακολούθησε και ο εμπορικός πόλεμος που ξεκίνησε εναντίον της Κίνας τράνταξε τις αγορές και έθεσε σε κίνδυνο τα εμπορικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών .
Μπορούμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου οι ΗΠΑ δεν θα παίζουν έναν εξισορροπιστικό ρόλο;
Όσο παραμένει ο Τραμπ είναι βέβαιο πως τίποτα δεν μπορεί να μας καθησυχάζει.
Η απόφαση του να εγκαταλείψει τους Κούρδους της Συρίας , αν και δεν το έκανε ακόμα πράξη εξαιτίας της διεθνούς κατακραυγής , προκάλεσε μεγάλη ανησυχία .
Ίσως για αυτό το λόγο η παρέμβαση του στη Βενεζουέλα να προκαλεί βαθιά ανακούφιση.
Εδώ και δύο δεκαετίες η Βενεζουέλα βρίσκεται υπό την επιρροή της Ρωσίας. Τα τελευταία χρόνια με τον τύραννο Μαδούρο στην εξουσία ο λαός της πρώτης χώρας σε παραγωγή πετρέλαιου στον κόσμο έχει εξαθλιωθεί.
Η κατάσταση είναι δραματική και εκατομμύρια πεινασμένοι Βενεζουελανοί πλημμυρίζουν καθημερινά τους δρόμους αναζητώντας φαγητό , φάρμακα και εργασία.
Ο Μαδούρο δεν είναι μόνο υπεύθυνος για την πείνα που μαστίζει τη Βενεζουέλα αλλά και για την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όποιος τολμά να μιλήσει εναντίον του συλλαμβάνεται και βασανίζεται.
3 εκατομμύρια πολίτες έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα για να σωθούν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να παρέμβουν και να αποκηρύξουν τον αιμοσταγή δικτάτορα Νικόλα Μαδούρο .
Στο πλευρό τους τάχθηκαν από την πρώτη στιγμή 17 χώρες της Λατινικής Αμερικής και ο Καναδάς ενώ και η Βρετανία , Γαλλία , Γερμανία ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο αν ο Μαδούρο δεν κάνει άμεσα εκλογές.
Η σημερινή κατάσταση στη Λατινική Αμερική διαφέρει πολύ από το παρελθόν όταν η αμερικανική παρέμβαση σήμαινε και εγκαθίδρυση σκληρών δικτατοριών.
Σήμερα η διεθνής κοινότητα και η Ουάσινγκτον δεν μπορεί να παρακολουθεί απαθής τη διάλυση μιας χώρας στην καρδιά της Αμερικής από έναν τύραννο , γεγονός που μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Ήδη οι προσφυγικές ροές από τη Βενεζουέλα πιέζουν ασφυκτικά την Κολομβία και τη Βραζιλία .
Μόνο οι συνήθεις ύποπτοι , Ρωσία , Κούβα , Βολιβία , Νικαράγουα και Ελλάδα με Σύριζα , εξακολουθούν να στηρίζουν τον Μαδούρο κλείνοντας τα μάτια στην απόγνωση των κατοίκων και στο τυραννικό του καθεστώς.
Οντίν Λιναρδάτου
http://metarithmisi.liberal.gr/post/%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82/%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD-%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85%E2%80%8B-%E2%80%8B%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B2%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7/?fbclid=IwAR32O_o7_S6gxJUMu8b5bxm-Kl4eXbhALylhluUgvnPWjFicGw4yDne8uAg
29/01/2019
8.
Μια τολμηρή, επικίνδυνη κίνηση
για τη Δημοκρατία στη Βενεζουέλα.
Η απόφαση του Juan Guaido, του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης της Βενεζουέλας, να αυτοανακηρυχθεί προσωρινός πρόεδρος έως ότου γίνουν νέες εκλογές, άφησε τη χώρα του να παραπατά ανάμεσα στο ξέσπασμα ενός εμφυλίου πολέμου και στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Η επίτευξη της δεύτερης θα απαιτήσει συγκροτημένα μυαλά καθώς και ήρεμη και αποφασιστική διπλωματία από τους δημοκρατικούς φίλους και γείτονές της.
Ο Guaido λέει ότι το σύνταγμα της Βενεζουέλας υποστηρίζει την κίνηση. Η συνέλευση είχε κηρύξει παράνομη την προεδρία του Nicolas Maduro, υποστηρίζοντας ότι είχε γίνει νοθεία στις εκλογές του περασμένου Μαΐου. Τουλάχιστον 60 χώρες απέρριψαν τα αποτελέσματα και, σχεδόν καμία χώρα της Ευρώπης ή της Λατινικής Αμερικής, δεν έστειλε εκπρόσωπο στην ορκωμοσία του Maduro νωρίτερα αυτό το μήνα. Εν τω μεταξύ, οι διαδηλώσεις που υποκίνησε η αντιπολίτευση οδήγησαν δεκάδες χιλιάδες θυμωμένους Βενεζουελάνους στους δρόμους. Ο Guaido έχει αναγνωριστεί ως μεταβατικός πρόεδρος από τις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής καθώς και από τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Maduro είναι πιθανό να μείνει ασυγκίνητος. Από όταν η αντιπολίτευση κέρδισε τον έλεγχο της συνέλευσης το 2016, το κατασκευασμένο από τον ίδιο Ανώτατο Δικαστήριο τής αφαίρεσε τις εξουσίες. Στις ακόλουθες πρόωρες προεδρικές εκλογές, οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης αποκλείστηκαν ή φυλακίστηκαν, οι ψηφοφόροι δέχτηκαν πιέσεις και οι κάλπες χειραγωγήθηκαν.
Υπό τον Maduro, η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο έχει καταστεί ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς προσφύγων. Περίπου 3 εκατομμύρια πολίτες έχουν φύγει. Η οικονομία έχει καταρρεύσει. Η παραγωγή έχει μειωθεί περισσότερο από το ήμισυ από το 2013 και ο πληθωρισμός φέτος εκτιμάται ότι θα φτάσει το 10 εκατομμύρια τοις εκατό - όχι ότι ακόμα μετράει κανείς. Τα εργοστάσια έχουν κλείσει, οι επενδυτές έχουν κατεβάσει ρολά και οι διανομές νερού και ηλεκτρισμού είναι προβληματικές. Η καθημερινότητα των απλών Βενεζουελάνων είναι ένας διαρκής αγώνας για τρόφιμα, φάρμακα και άλλα βασικά αγαθά.
Η ελπίδα του Guaido είναι ότι η λαϊκή διαμαρτυρία και η διεθνής πίεση θα επικυρώσουν την εξουσία του, θα συντάξουν στο πλευρό του μέλη του στρατού και θα αναγκάσουν τον Maduro να παραιτηθεί. Είναι ένα τεράστιο ρίσκο. Θα μπορούσε να προκαλέσει ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών στρατιωτικών ομάδων, για να μην μιλήσουμε για τη βία από τις λεγόμενες κολεκτίβες, ομάδες κακοποιών που στρατολογούσε και όπλιζε με τα χρόνια το καθεστώς. Μια διαμάχη μεταξύ δύο προέδρων που διεκδικούν την εξουσία θα προκαλέσει μια σειρά διπλωματικών και νομικών προβλημάτων: παρά το γεγονός ότι ο Maduro διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, ο Guaido προέτρεψε τους διπλωμάτες των ΗΠΑ να παραμείνουν στο πόστο τους.
Οι χώρες που έχουν αναγνωρίσει την εξουσία του Guaido πρέπει να είναι προσεκτικές σχετικά με το πώς τον υποστηρίζουν. Η επιβολή εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου της Βενεζουέλας, για παράδειγμα, θα βλάψει όχι μόνο το καθεστώς του Maduro, αλλά και τους απλούς πολίτες. Θα ήταν καλύτερα για τις κυβερνήσεις αυτές, να πείσουν πρώτα από όλα τους άλλους -κυρίως το Μεξικό- να συμμετάσχουν στην αναγνώριση του Guaido.
Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ζήτησε μια "άμεση πολιτική διαδικασία που θα οδηγήσει σε ελεύθερες και αξιόπιστες εκλογές", θα πρέπει να είναι έτοιμη να επεκτείνει τις (έως τώρα περιορισμένες) κυρώσεις. Τα μέλη της λεγόμενης Ομάδας της Λίμα (14 χώρες) θα πρέπει να εφαρμόσουν τις ταξιδιωτικές απαγορεύσεις και το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων στα οποία τα περισσότερα από αυτά συμφώνησαν αυτό το μήνα και, σε συντονισμό με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, να ονοματίσουν περισσότερους στόχους. Όλοι πρέπει να εργαστούν για την παροχή άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας και να δηλώσουν την υποστήριξή τους για βοήθεια και ανακούφιση από το χρέος μόλις αποκατασταθεί η δημοκρατία.
Η εβδομάδα που πέρασε είχε το κόστος της για την τυραννική και θανατηφόρα ανίκανη κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Ας ελπίσουμε ότι το στοίχημα του Guaido θα έχει καλή κατάληξη. Η μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση στο σωστό αποτέλεσμα θα απαιτήσει τη βοήθεια των ξένων.
Από τη συντακτική ομάδα του ''Bloomberg View''
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3340492/mia-tolmiri-epikinduni-kinisi-gia-ti-dimokratia-sti-benezouela?fbclid=IwAR3xzrKmJgC_xZ96D5GdFkjSnDcEu9g0rovZdm7C9_65ufU6FBuiJvnhvxU
29/1/2019
9.
Αγνοεί την Ευρώπη, θέλει συνάντηση με Τραμπ ο Μαδούρο.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο απέρριψε την Κυριακή το «τελεσίγραφο» που του είχαν απευθύνει η ΕΕ και πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ζητώντας του να προκηρύξει εκλογές μέσα σε διάστημα οκτώ ημερών. Την ίδια ώρα η Ουάσινγκτον εντείνει τις πιέσεις εναντίον του, η Μόσχα τάσσεται κατά μιας ενδεχόμενης αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης, ενώ ο αυτοανακηρυγμένος πρόεδρος Γκουαϊδό παραδέχθηκε τελικά, ότι το καθεστώς που κατηγορεί ως «δικτατορία» συνομιλεί μαζί του.
Ο Μαδούρο απέρριψε το «τελεσίγραφο» που του είχαν αποστείλει η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία με το αιτιολογικό ότι ο ηγέτης της αντιπολίτευσης παραβίασε το σύνταγμα της χώρας όταν αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος. Ωστόσο άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συναντηθεί με τον Τραμπ, αν και, όπως είπε, αυτό είναι μάλλον απίθανο να συμβεί.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας είπε όλα τα παραπάνω σε συνέντευξή του στο CNN Turk και μάλιστα το κανάλι είχε μεταγλωττίσει τις δηλώσεις του από τα ισπανικά στα τούρκικα. Ο Ερντογάν έχει εκφράσει άλλωστε ήδη την συμπαράστασή του στον Μαδούρο, ενώ το μητρικό CNN, δεν είναι και ιδιαίτερα φιλικό με τον Τραμπ και την κυβέρνησή του.
Για το τελεσίγραφο των ευρωπαϊκών χωρών είχε εκφραστεί νωρίτερα και η Μόσχα, χαρακτηρίζοντάς το «παράλογο», ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μαδούρο, στην πρώτη αντίδρασή του είπε ότι πρόκειται για μια «παιδιάστικη» απαίτηση. Και ο ίδιος ο Μαδούρο άλλωστε, ένα εικοσιτετράωρο πριν, την ώρα που ο Γκουαϊδό ευχαριστούσε την Ευρώπη για την σκληρή στάση της, απαντώντας στον Ισπανό υπουργό Εξωτερικών δήλωνε: «Αν θέλουν εκλογές, ας τις κάνουν στην Ισπανία».
Τα παιχνίδια του Γκουαϊδό
Την ίδια ώρα ο αυτοανακηρυχθείς πρόεδρος Γκουαϊδό, τον οποίο έχει αναγνωρίσει και η μη αναγνωρισμένη ηγεσία του Κοσόβου, παραδέχθηκε τελικά, ότι συναντήθηκε όντως με στελέχη του κόμματος του Μαδούρο, για να τα πείσει, όπως είπε, για την αναγκαιότητα της διεξαγωγής νέων εκλογών.
Ο Γκουαϊδό, στην διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης που έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα (το «δικτατορικό» καθεστώς του Μαδούρο επιτρέπει τέτοια πράγματα) έδειξε να αποφεύγει να απαντήσει, αν συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Συντακτικής Συνέλευσης και ένα από τα επιφανέστερα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSUV), Καμπέγιο. Όταν μάλιστα δόθηκε στην δημοσιότητα βίντεο που κατά την κυβέρνηση απεικονίζει τον Καμπέγιο και άλλο ένα γνωστό στέλεχος του κόμματος του Μαδούρο, σε χώρο ξενοδοχείου, με βουλευτές της αντιπολίτευσης και έναν τύπο με καπέλο μπέιζμπολ, που σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ήταν ο Γκουαϊδό, ο επίδοξος πρόεδρος πάλι δεν μίλησε.
Αντιθέτως άφησε τους οπαδούς του να τρολάρουν την κυβέρνηση Μαδούρο (συμβαίνουν και αυτά στις «δικτατορίες»), αναρτώντας στο Twitter, με την ετικέτα #guaidochallenge, φωτογραφίες τους, φωτογραφίες των φίλων τους, αλλά και των κατοικίδιων τους με καπέλα. Και φυσικά το έκαναν, χωρίς τον φόβο ο «δικτάτορας» Μαδούρο να διατάξει την σύλληψη των ίδιων, των φίλων τους ή των κατοικίδιων τους!
Το Σάββατο όμως, ο Καμπέγιο, μιλώντας σε συγκέντρωση οπαδών του Μαδούρο, διαβεβαίωσε ότι έχει ηχητικό ντοκουμέντο στο οποίο ο Γκουαϊδό ακούγεται να απαιτεί από αυτόν να ταχθεί υπέρ της προκήρυξης εκλογών. Ο Καμπέγιο ανέφερε ότι έχει καταγραφεί και η απάντησή του, ότι δηλαδή οι μόνες εκλογές που θα ενέκρινε είναι για την ανανέωση της Εθνοσυνέλευσης, ένα σώμα του οποίου ηγείται ο Γκουαϊδό.
Μετά από αυτά, εμφανιζόμενος μπροστά σε ένα μικρό πλήθος υποστηρικτών του στο Καράκας, (οι «δικτατορίες» επιτρέπουν τις δημόσιες συγκεντρώσεις αυτών που θέλουν να τις ανατρέψουν) ο Γκουαϊδό παραδέχθηκε ότι συναντήθηκε με στελέχη του κόμματος του Μαδούρο, αλλά πάλι δεν ξεκαθάρισε πότε και με ποια.
Δεν βρίσκει υποστηρικτές
Μετά τις ΗΠΑ, τον Καναδά και μια σειρά ηγετών της Λατινικής Αμερικής, οι οποίοι δεν φημίζονται για τις δημοκρατικές ευαισθησίες τους, την Κυριακή, αναγνώρισε τον Γκουαϊδό και το Ισραήλ. Ωστόσο, παρά την διεθνή αναγνώριση, δεν βρίσκει υποστηρικτές στο εσωτερικό για να σχηματίσει την κυβέρνηση που, κατά τον ίδιο και τους Αμερικανούς, θα διεξάγει «δίκαιες και ελεύθερες» εκλογές.
Οι προτροπές του Πομπέο προς τον στρατό να συνταχθεί με τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, αλλά και η απόπειρα του ίδιου του Γκουαϊδό να προσεταιριστεί διαφωνούντες, τάζοντας άσυλο και αμνηστία (!), έπεσαν στο κενό. Μόνον ο στρατιωτικός ακόλουθος της Βενεζουέλας στις ΗΠΑ, ο συνταγματάρχης Χοσέ Λουίς Σίλβα, τον αναγνώρισε ως πρόεδρο και αποκήρυξε τον Μαδούρο.
Η Ουάσινγκτον πάντως εντείνει τις πιέσεις και ο ίδιος ο Πομπέο κάλεσε το Σάββατο, από την έδρα του ΟΗΕ, όλες τις χώρες να επιλέξουν στρατόπεδο και να διακόψουν τις οικονομικές συναλλαγές τους με την κυβέρνηση του Μαδούρο. Παραλλήλως ο Τραμπ έχει αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Από την πλευρά της η Μόσχα τάσσεται κατά της στρατιωτικής επέμβασης, σημειώνοντας ότι πρέπει να αποφευχθεί «με κάθε κόστος» και καλεί τις ΗΠΑ να ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους. Την ίδια ώρα διαψεύδει πληροφορίες που θέλουν 400 Ρώσους μισθοφόρους, υπαλλήλους ιδιωτικών εταιριών παροχής προστασίας, να βρίσκονται ήδη στην Βενεζουέλα για να στηρίξουν τον πρόεδρο Μαδούρο.
Πριν από λίγο, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ, Τζον Μπόλτον, περιέπλεξε την κατάσταση. Ο Μπόλτον προειδοποίησε με «δυναμική απάντηση» των ΗΠΑ απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα άσκησης «βίας και εκφοβισμού» εναντίον του αμερικανικού διπλωματικού προσωπικού και της αντιπολίτευσης στην Βενεζουέλα. Δεν αναφέρθηκε όμως σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή ομάδες. Ωστόσο, σε προηγούμενη ανάρτησή του έβαζε στο κάδρο και την Αβάνα, επισημαίνοντας ότι είναι γνωστή «η υποστήριξη και ο έλεγχος της Κούβας στις δυνάμεις ασφαλείας και τις παραστρατιωτικές δυνάμεις» του Μαδούρο.
Βαγγέλης Σαρακινός
Ο Βαγγέλης Σαρακινός είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος
με μακρά θητεία στον Τύπο και στα ηλεκτρονικά Μέσα.
https://slpress.gr/diethni/agnoei-tin-eyropi
-alla-thelei-synantisi-me-ton-tramp-o-madoyro/
28 Ιανουαρίου 2019
10.
H Βενεζουέλα βρίσκεται σε κρίση,
αλλά η αγορά πετρελαίου δεν νοιάζεται.
Μια φορά κι έναν καιρό, το σοκ από μια πολιτική κρίση στη Βενεζουέλα μπορούσε να αντηχήσει σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το 1954, η χώρα ήταν υπεύθυνη για πάνω από το ήμισυ των κερδών της Standard Oil του Νιου Τζέρσεϊ, της εταιρείας που αργότερα θα γινόταν η Exxon Mobil Corp. Όταν ο πρώην πρόεδρος Ούγκο Τσάβες εξαφανίστηκε για λίγο εν μέσω ενός αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2002, το αμερικανικό αργό τύπου WTI υποχώρησε κατά 10% σε δύο ημέρες εξαιτίας της προοπτικής ότι μια διαφορετική κυβέρνηση θα μπορούσε να καταλήξει να αντλεί περισσότερο αργό.
Αυτό μετατρέπει την τελευταία πράξη στο δράμα της χώρας σε διπλό χτύπημα. Η οικονομική κατάρρευση μεταλλάσσεται σε πολιτική αναταραχή, με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να αναγνωρίζει τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουάιντο ως αρχηγό κράτους εν μέσω διαδηλώσεων στους δρόμους την Τετάρτη και τον Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο να διακόπτει τις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Βενεζουέλας. Ωστόσο, η αγορά πετρελαίου δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά.
Τα συμβόλαια του WTI και του Brent υποχώρησαν μόλις 62 σεντς την Τετάρτη, έχοντας επηρεαστεί πολύ περισσότερο από τα επικείμενα στοιχεία για τα αποθέματα αργού πετρελαίου των ΗΠΑ και τις ανησυχίες για την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας.
Η πορεία της Δύσης
Η Βενεζουέλα κάποτε ήταν δεύτερη μετά τις ΗΠΑ στην παραγωγή πετρελαίου του δυτικού ημισφαιρίου. Πώς υποχώρησαν οι ισχυροί.
Κατά κάποιο τρόπο, αυτό δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. Η χώρα που ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου παγκοσμίως έως ότου η Σαουδική Αραβία ξεκίνησε να την ξεπερνάει στα μέσα του 20ού αιώνα έχει καταρρεύσει σχεδόν ολοκληρωτικά.
Ζημιές και πτώση
Η συρρίκνωση της πετρελαϊκής παραγωγής της Βενεζουέλας το 2018 έφερε την πάλαι ποτέ γιγάντια δύναμη πετρελαίου σε θέση να ανταγωνίζεται μετά βίας τους παραγωγούς της Βόρειας Αφρικής και της Ευρώπης.
Η κατάρρευση της παραγωγής πέρυσι, καθώς διαλύθηκε η κρατική Petroleos de Venezuela SA, άφησε τη Βενεζουέλα πίσω από τη Νιγηρία και την Αγκόλα και ελάχιστα μπροστά από τη Λιβύη, την Αλγερία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Πέρμια Λεκάνη στο δυτικό Τέξας, η καρδιά της "έκρηξης” παραγωγής πετρελαίου από σχιστόλιθο των ΗΠΑ, παράγει σήμερα πάνω από τρεις φορές περισσότερο αργό πετρέλαιο από τη νοτιοαμερικανική χώρα, η οποία εξακολουθεί να έχει στα χαρτιά τα μεγαλύτερα αποθέματα αργού στον κόσμο.
Τέξας vs Βενεζουέλας
Η "έκρηξη” παραγωγής πετρελαίου του Τέξας έχει αντισταθμίσει και με το παραπάνω την πτώση της παραγωγής της Βενεζουέλας.
Την ίδια στιγμή, όσοι θέλουν να αγνοήσουν τη Βενεζουέλα θα πρέπει να προσέχουν. Η χώρα εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το 7% των εισαγωγών αργού των ΗΠΑ, και η σημασία της για τα διυλιστήρια των ΗΠΑ είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όλο αυτό το γλυκό, ελαφρύ πετρέλαιο που βγαίνει από την Πέρμια Λεκάνη είναι εξαιρετικό για την παραγωγή βενζίνης, αλλά ο κόσμος έχει ήδη πάρα πολύ από αυτό.
Οι επεξεργαστές πετρελαίου κατά μήκος των ακτών του Κόλπου της Αμερικής χρειάζονται αντ’ αυτού περισσότερο βαρύ ακατέργαστο υλικό για να παράγουν ντίζελ και άλλα μεσαία αποστάγματα, τα οποία έχουν ιδιαίτερα μεγάλη ζήτηση, χάρη στους μεταβαλλόμενους κανονισμούς για τις εκπομπές ρύπων στη ναυτιλία. Η παρακμή της παραγωγής της Βενεζουέλας και η δυσκολία να εξαχθεί πετρέλαιο από τις εκτάσεις του Καναδά σημαίνει ότι εξαντλούνται οι επιλογές. Το Maya Crude, μια μεξικανική ποικιλία που είναι η καλύτερη βαριά ακατέργαστη επιλογή για τους Αμερικανούς παραγωγούς διυλιστηρίων για να αναμειγνύεται με το ελαφρύ εγχώριο προϊόν, αυξήθηκε στα υψηλότερα επίπεδα έναντι του WTI σε διάστημα πενταετίας το Νοέμβριο.
Οι ημέρες που τα γεγονότα στη Βενεζουέλα θα μπορούσαν να επηρεάσουν την παγκόσμια αγορά πετρελαίου φαίνονται πλέον μακρινό παρελθόν. Παρόλ' αυτά, ακόμα κι ένας πληγωμένος γίγαντας μπορεί να επιτεθεί. Θα ήταν καλύτερα να μην είμαστε πολύ χαλαροί σχετικά με τα γεγονότα στο Καράκας.
Του David Fickling
'Bloomberg View
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3340066/h-benezouela-brisketai-se-krisi-alla-i-agora-petrelaiou-den-noiazetai?fbclid=IwAR3lerTnIAB7MSeeE3R_y4-aLX0YYsHqe9A47mbPBhNCxgd5IJTZsCBPgSI
25/1/2019
11.
Συντριπτικό πλήγμα ΗΠΑ στη Βενεζουέλα:
Τέλος οι εισαγωγές πετρελαίου.
Οι ΗΠΑ σταματούν να εισάγουν πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα, ανακοίνωσε τη Δευτέρα ο υπουργός Οικονομικών, Στιβ Μνούτσιν, σε μια κίνηση που στοχεύει στην οικονομική εξουθένωση της κυβέρνησης Μαδαδούρο και την παράδοση της εξουσίας στον ηγέτη της αντιπολίτευσης Γκουαϊδό.
Ο Αμερικανός ΥΠΟΙΚ ανακοίνωσε ότι η επιβολή των κυρώσεων τίθεται σε άμεση ισχύ και πρόσθεσε ότι όλα ταα χρήματα που έχουν δεσμευτεί για την αγορά πετρελαίου από τη Βενεζουέλα θα μεταφερθούν και θα δεσμευτούν σε ειδικό λογαριασμό, ώστε να γίνει έλεγχος και μέχρι νεωτέρας.
Η Ουάσιγκτον απαγόρευσε εξάλλου κάθε συναλλαγή με την κρατική εταιρεία πετρελαίου της Βενεζουέλας και πάγωσε τα περιουσιακά στοιχεία της στις ΗΠΑ.
Σε μια άλλη εξέλιξη, ο αυτοανακηρυχθείς πρόεδρος Χουάν Γκουαϊδό κίνησε τη διαδικασία αλλαγής ΔΣ στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία, σημαντική πηγή εσόδων για την κατεστραμμένη οικονομία της Βενεζουέλας.
Την ίδια ώρα, o σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον, κάλεσε εκ νέου τον στρατό της Βενεζουέλας να αποδεχθεί την ειρηνική μετάβαση της εξουσίας στον Γκουαϊδό.
ΠΗΓΗ: NEWPOST
ΣΧΟΛΙΟ DP: Το πετρέλαιο της Βενεζουέλας είναι πολύ κακής ποιότητας και μόνο τα διυλιστήρια του Τέξας μπορούσαν να κάνουν τη διαδικασία… Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να πάνε σε “τελική λύση”…
ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ
ΜΕΤΕΔΩΣΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:
Η Ουάσινγκτον επέβαλε σαρωτικές κυρώσεις ενάντια στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Βενεζουέλας, PDVSA, το σκληρότερο οικονομικό μέτρο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ μέχρι στιγμής ενάντια στον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο. Οι κυρώσεις ανακοινώθηκαν εν προκειμένω για να σφίξει περισσότερο ο κλοιός της πίεσης στον Μαδούρο και προς επίδειξη της αμερικανικής στήριξης στον Χουάν Γκουαϊδό, τον αυτοανακηρυγμένο μεταβατικό πρόεδρο της χώρας.
«Συνεχίζουμε να εκθέτουμε τη διαφθορά του (προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς) Μαδούρο και των φίλων του και η σημερινή ενέργεια διασφαλίζει ότι δεν μπορούν πλέον να λεηλατούν τα περιουσιακά στοιχεία του Βενεζουελανού λαού», δήλωσε ο Αμερικανός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Τζον Μπόλτον σε ενημέρωση δημοσιογράφων στον Λευκό Οίκο. Αμερικανοί αξιωματούχοι τονίζουν ότι οι κυρώσεις στην PDVSA στοχεύουν να αποτρέψουν την κυβέρνηση Μαδούρο από το να μεταφέρει κεφάλαια από την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία.
Μέχρι σήμερα, ο πρόεδρος Τραμπ δεν είχε βάλει επιβάλει τιμωρητικά μέτρα στον ζωτικής σημασίας για την λατινοαμερικανική χώρα πετρελαϊκό τομέα. Ο Γκουαϊδό με ανακοίνωσή του ανέφερε ότι ο έδωσε εντολή στο Κογκρέσο να ξεκινήσει τη διαδικασία να διορίσει νέο διοικητικό συμβούλιο στην PDVSA και στην Citgo, θυγατρικής της στις ΗΠΑ.
https://www.defence-point.gr/news/syntriptiko-pligma-ipa-sti-venezoyela-telos-oi-eisagoges-petrelaioy?fbclid=IwAR1vTSBG4V4BXqrha-_fFaSvju9te6c7EmHsQHpZmSrhhb6PCIWJ8bokOv0
28/1/2019
12.
Βενεζουέλα: Απελπισμένος ο Νίκολας Μαδούρο
λόγω “πετρελαϊκών” κυρώσεων.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο κατήγγειλε τη Δευτέρα ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποσπάσουν παράνομα από τον έλεγχο της χώρας του τη Citgo, εταιρεία διύλισης καυσίμων που είναι θυγατρική της δημόσιας επιχείρησης πετρελαίου PdVSA, και πρόσθεσε ότι το Καράκας σκοπεύει να προσφύγει στη δικαιοσύνη, μετά τις σαρωτικές κυρώσεις που επέβαλε η Ουάσινγκτον σε βάρος του ομίλου, καθώς κορυφώνει την πίεση που ασκεί για να αναγκάσει τον σοσιαλιστή πολιτικό να εγκαταλείψει την εξουσία.
«Έδωσα συγκεκριμένες οδηγίες στον πρόεδρο της PdVSA για να αρχίσει πολιτικές, επιχειρησιακές, εμπορικές και νομικές ενέργειες, ενώπιον των αμερικανικών και διεθνών δικαστηρίων, για να υπερασπιστεί την ιδιοκτησία, τα περιουσιακά στοιχεία και τα συμφέροντα της Citgo», θυγατρικής του δημόσιου ομίλου που διαθέτει πολλά διυλιστήρια στην αμερικανική επικράτεια, ανέφερε ο Μαδούρο.
«Οι ΗΠΑ (…) αποφάσισαν να πάρουν τον δρόμο της κλοπής της Citgo από τη Βενεζουέλα», συμπλήρωσε ο πρόεδρος, αφού υποδέχθηκε διπλωμάτες που επέστρεψαν από την Ουάσινγκτον μετά την απόφαση του Μαδούρο να διακόψει τις σχέσεις του Καράκας με την Ουάσινγκτον.
Η κυβέρνηση του Ρεπουμπλικάνου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που έχει αναγνωρίσει ως τον νόμιμο αρχηγό του κράτους της Βενεζουέλας τον αυτοανακηρυγμένο μεταβατικό πρόεδρο Χουάν Γκουαϊδό, ηγέτη της αντιπολίτευσης και πρόεδρο της Βουλής, δεν αποδέχεται τη διακοπή των διμερών διπλωματικών σχέσεων.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
https://www.defence-point.gr/news/venezoyela-apelpismenos-o-madoyro-logo-quot-petrelaikon-quot-kyroseon?fbclid=IwAR33moOWanQf25orn07_b2rSzU5HARwfdJvkyz93ZYOrd1o1LTev25vN7f0
29/1/2019
---------------------------------------
Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται.
Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.
-------------------------------------------