70 χρόνια Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
70 χρόνια Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Συμπληρώνονται φέτος 70 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Κίνας, όπως οι Κινέζοι αποκαλούν το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μετά τον εμφύλιο πόλεμο με τη νίκη των κομμουνιστών επί των εθνικιστών του Κουομιντάγκ.
Η εξαγγελία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας από τον Μάο την 1η Οκτωβρίου 1949, από τον εξώστη της Πύλης της Ουράνιας Γαλήνης, έθετε τέλος σε μια μακροχρόνια περίοδο προνομίων των ξένων, εμφυλίων συρράξεων και του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Ιαπώνων εισβολέων.
Τις τελευταίες δεκαετίες, χάρη στις μεταρρυθμίσεις και τη ραγδαία οικονομική της ανάπτυξη, η Κίνα κατέστη παγκόσμια οικονομική και πολιτική δύναμη και καθοριστικός παράγοντας της διεθνούς γεωπολιτικής ισορροπίας.
Η σοσιαλιστική αλλαγή προϋπέθετε τον μετασχηματισμό της Ουράνιας Αυτοκρατορίας σε Λαϊκή Δημοκρατία και τη μετατροπή των κατοίκων της από υπηκόους του Γιου του Ουρανού σε πολίτες ενός εθνικού κράτους. Ανάλογα, τα τελευταία σαράντα χρόνια, ως συνέπεια του ανοίγματος και των μεταρρυθμίσεων, οι κάτοικοι ενός κλειστού εξισωτικού σοσιαλιστικού καθεστώτος μετατράπηκαν σε σθεναρούς υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης.
Για να συντελεστούν οι μεταβολές αυτές έπρεπε, στην πρώτη περίπτωση, να αντικατασταθούν οι ηθικές αξίες και αρχές που είχαν στηρίξει επί δύο χιλιετίες την αυτοκρατορία και είχαν ταυτιστεί μαζί της. Ετσι, ξεκίνησε η αποκαθήλωση των κομφουκιανικών αξιών και η αντικατάστασή τους από έναν ιδιότυπο μαοϊκό μαρξισμό.
Την αποκαθήλωση του κομφουκιανισμού πρώτοι είχαν επιδιώξει οι οπαδοί του Κινήματος Νέου Πολιτισμού, ενός κινήματος που ξεκίνησε στους κύκλους των διανοουμένων και είχε την πρώτη δυναμική του εκδήλωση στις διαμαρτυρίες κατά των αποφάσεων της Διάσκεψης των Βερσαλλιών, στις 4 Μαΐου 1919. Η 100ή επέτειος εκείνων των κινητοποιήσεων εορτάστηκε φέτος με μεγάλη επισημότητα. Σύμφωνα με τους ριζοσπάστες οπαδούς του Κινήματος, ο κομφουκιανισμός ήταν η αιτία της στασιμότητας και οπισθοδρόμησης της χώρας. Αυτό που χρειαζόταν, συνεπώς, ήταν η Κίνα να απελευθερωθεί από την προαιώνια πνευματική κληρονομιά της και να εκδυτικιστεί.
Στη δεύτερη περίπτωση, οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις μετά το 1980 απόκτησαν προτεραιότητα σε σχέση με τα ιδεολογικά θέματα, ενώ εμφανίστηκαν διάφορα θρησκευτικά δόγματα και σέκτες και κυριάρχησε ο καταναλωτισμός. Παράλληλα, επανήλθαν οι παλιές συνήθειες και οι κομφουκιανικές ηθικές αξίες, αποδεικνύοντας ότι τα προβλήματα που αντιμετώπισε η Κίνα κατά την πρώτη της συνάντηση με τη νεωτερικότητα δεν επιλύθηκαν.
Η τεχνολογική ανάπτυξη με τις αλλαγές που επέφερε στη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων, ιδίως στους τομείς των συγκοινωνιών με τα τρένα υψηλής ταχύτητας και της επικοινωνίας με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διαμόρφωσαν νέα δεδομένα στην αχανή χώρα (όπου οι μετακινήσεις και η επικοινωνία ήταν πάντα προβληματικές) και επηρέασαν βαθιά τη συμπεριφορά και τις προσδοκίες των κατοίκων. Προσδοκίες που σήμερα ταυτίζονται με την ευημερία, που η οικονομική ανάπτυξη τους επιτρέπει.
Η Κίνα δεν υπήρξε ποτέ πιο πλούσια και ανοιxτή. Η δε πίστη στην ισχύ της χώρας και στον διεθνή της ρόλο συμβάλλει σε μια υπερηφάνεια και έναν εθνικισμό που δεν εκφράζεται ως ανωτερότητα της φυλής αλλά του πολιτισμού της. Πρόκειται για έναν πολιτισμικό εθνικισμό με βλέψεις παγκόσμιας πολιτισμικής ηγεσίας.
Πέρα από τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που συντελέστηκαν -με θεαματικά αποτελέσματα στην άνοδο του βιωτικού και μορφωτικού επιπέδου, την έξοδο από τη φτώχεια εκατομμυρίων ανθρώπων και τη δημιουργία μιας ισχυρής μεσαίας τάξης-, απομένουν πολλά να γίνουν για να πραγματοποιηθεί το «κινεζικό όνειρο» και η «αναζωογόνηση του κινεζικού έθνους».
Σε αυτά περιλαμβάνονται τα προβλήματα που απειλούν την κοινωνική συνοχή λόγω των ανισοτήτων και το αίτημα για καλύτερη ζωή, που ισοδυναμεί με καθαρό περιβάλλον, βιώσιμη ανάπτυξη, ποιότητα στην εκπαίδευση και συμμετοχή. Χιλιάδες τοπικές εξεγέρσεις καταγράφονται κάθε χρόνο για την ασφάλεια στα ορυχεία, τα μολυσμένα ύδατα και τα νοθευμένα τρόφιμα.
Στο πλαίσιο αυτό ένα ερώτημα που επανέρχεται αφορά την ταυτότητα των Κινέζων και συνδέεται σαφώς με το κράμα σοσιαλιστικών ονείρων, κομφουκιανικών αξιών και δυτικότροπου φιλελευθερισμού, μετριοπαθών και ριζοσπαστικών ιδεών, συλλογικότητας και ατομικότητας, οικονομικής εξωστρέφειας και πολιτικού αυταρχισμού.
Το μεγάλο στοίχημα της Κίνας, όμως, πέρα από το πώς θα αποφύγει συστημικές κρίσεις και κοινωνικές εκρήξεις ή πώς θα ανταποκριθεί στις προκλήσεις που θέτει η Πρωτοβουλία «Μια ζώνη - Ενας δρόμος» και ο εμπορικός πόλεμος με την Αμερική, είναι ο «ανθρωπιστικός» εκσυγχρονισμός της.
Το πώς, δηλαδή, ο σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά μπορεί να είναι συμβατός με την κομφουκιανική ανθρωπιστική της παράδοση και το αίτημα για εκδημοκρατισμό –δηλαδή, μια δημοκρατική προοπτική που δεν θα απαιτεί αναγκαστικά τη μέθοδο συμμετοχής των δυτικών δημοκρατιών. Ετσι μόνο μπορεί να διασφαλιστεί η «καλύτερη ζωή» και η σινική συμβολή στο παγκόσμιο γίγνεσθαι σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης και αμφισβήτησης του κυρίαρχου μοντέλου ανάπτυξης και ζωής.
Ελενα Αβραμίδου,
αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Ελληνικών Σπουδών
στο Πανεπιστήμιο Πεκίνου
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/212831_
70-hronia-laiki-dimokratia-tis-kinas
30/9/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.
Κάντε τους Κινέζους!
Κατ’ αρχάς, οφείλω να αναγνωρίσω τον λανθάνοντα ρατσισμό της φράσης «κάνει τον Κινέζο». Ο εστί μεθερμηνευόμενον, «προσποιείται ότι δεν είδε, δεν άκουσε, δεν κατάλαβε». Η δυσκολία ημών των -τάχα εκφραστικών- λευκών να «διαβάσουμε» τα πρόσωπα των Κινέζων είναι δικό μας πρόβλημα, όχι δικό τους. Ασε που είναι μύθος. Προσπαθήσετε να «διαβάσετε» το πρόσωπο ενός Γερμανού. Αν καταλάβετε τίποτα, τρυπήστε μου τη μύτη. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για τους φυσιογνωμιστές. Εμείς, ας κάνουμε τους Κινέζους. Θα χρειαστεί.
Από τότε που ο Μεγάλος Τιμονιέρης ξανάβαλε την Κίνα στον χάρτη του κόσμου -ουσιαστικά, του δυτικού κόσμου- με τη φιλοδοξία να την κάνει πραγματικό κέντρο του, ο ανατολικός άνεμος σαρώνει την επηρμένη Δύση κατά ριπάς. Αλλοτε θυελλώδης, άλλοτε απαλός σαν χάδι, μα πάντα με απροσδόκητους τρόπους.
Στο μέσον της δεκαετίας του ’60 η Πολιτιστική Επανάσταση έγινε συνιστώσα της ποπ κουλτούρας και το Κόκκινο Βιβλίο του Μάο το πρώτο πραγματικά παγκοσμιοποιημένο προϊόν, με δισεκατομμύρια αντίτυπα, περισσότερα κι από τη Βίβλο. Εκατομμύρια νέοι στη Δύση βρήκαν στις γραμμές του το έναυσμα μιας καθολικής εξέγερσης -η εποχή της μεγάλης δυσφορίας, στην κορύφωση της καπιταλιστικής ευφορίας.
Ενα χρόνο πριν την έκρηξη του γαλλικού Μάη ο προφητικός Γκοντάρ, στην «Κινέζα» του, έβαζε Γάλλους φοιτητές να μελετούν ακατάπαυστα το βιβλιαράκι, να συμφωνούν με τον Μάο ότι «η επανάσταση δεν είναι πρόσκληση για δείπνο» και να καταλήγουν πως η τρομοκρατία είναι η μόνη επαναστατική διέξοδος.
Προφανώς όλο αυτό υπερέβαινε τις προθέσεις του Μάο, αλλά οφείλουμε να του πιστώσουμε τον ρόλο ενός πρωτοπόρου της παγκοσμιοποίησης- μιας παράδοξης ιδεολογικής και πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης που αποτέλεσε τον πρόλογο όσων ακολούθησαν.
Σήμερα η Κίνα είναι ο μόνος πραγματικός ηγέτης της παγκοσμιοποίησης· της απεχθούς, απειλητικής, ολέθριας καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Είναι η ήρεμη δύναμή της που «κάνει την Κινέζα» -ακριβώς σύμφωνα με τα δυτικά μας κλισέ- μπροστά στους υστερικούς σπασμούς προστατευτισμού της αμερικανικής υπερδύναμης.
Καταπνίξτε τα ευαίσθητα μαοϊκά σας ανακλαστικά, καλοί μου σύντροφοι - όσοι, όσα και όσο τα διατηρείτε-, αλλά είναι καιρός να εξοικειωθείτε μ’ αυτή την παράδοξη αντιστροφή ρόλων που ξεκίνησε με το Κόκκινο Βιβλίο, συνεχίστηκε με τα κινέζικα φωτάκια των Χριστουγέννων μας και τώρα βρίσκεται σε κάθε κινητό, σε κάθε pc και laptop, σε κάθε συσκευή που διευκολύνει τη μικροαστική ή προλεταριακή καθημερινότητά μας.
Προφανώς δεν υπάρχει ίχνος κομμουνισμού να υπερασπιστεί κανείς στο εργοστάσιο του κόσμου, η «Κοινωνία της Αρμονίας» αποδεικνύεται ο συντομότερος δρόμος προς τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά στο δίλημμα ανάμεσα στον αλλόφρονα Τραμπ και τον νηφάλιο Σι Τζινπίνγκ, πείτε μου αληθινά ποιον θα επιλέγατε;
Η περί τον Τραμπ αμερικανική ελίτ ξύνεται διαρκώς στη γκλίτσα του τσοπάνη, η απειλή ενός γενικευμένου εμπορικού και νομισματικού πολέμου δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες κερδών -when you see blood, buy, buy, buy!-, οι κεντροτραπεζίτες του κόσμου σπεύδουν πανικόβλητοι να μειώσουν τα επιτόκια και να τυπώσουν κι άλλο χρήμα, αλλά ο μόνος λόγος που η αμερικανική υστερία δεν εξελίσσεται -προς το παρόν- σε οικουμενική οικονομική σύρραξη είναι ότι οι Κινέζοι κάνουν τους Κινέζους!
Αν πατήσουν το κουμπί, θα γίνει μπουρλότο: το αμερικανικό χρέος θα απογειωθεί μαζί με το δολάριο, η Ευρώπη θα χαθεί σε νέα τρύπα ύφεσης, το καπιταλιστικό σύμπαν θα περιδινιθεί σε κρίση χωρίς ημερομηνία λήξης. Αλλά οι Κινέζοι δεν πατάνε το κουμπί. Πρώτα για λόγους αυτοσυντήρησης. Κι έπειτα γιατί έχουν πάρει σοβαρά τον ρόλο τους ως πραγματικοί ηγέτες και εγγυητές της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Αυτό στο απώτερο μέλλον μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο μας σε σκοτεινή δυστοπία. Αλλά προς το παρόν αποτρέπει ένα παγκόσμιο σοκ, διατηρεί μια ισορροπία τρόμου. Γι’ αυτό σας λέω, ως καλοί οπορτουνιστές, ας κάνουμε κι εμείς τους Κινέζους.
Kibi2g@yahoo.gr, kibi-blog.blogspot.com
Θεωρίες για την υπεραξία
Σαρανταπέντε χρόνια ακόμη και στο 2001, που θα σημειώσει την είσοδό της στον 21ο αιώνα, η Κίνα θα γνωρίσει νέες και πολύ πιο σημαντικές αλλαγές. Θα γίνει μια πανίσχυρη βιομηχανοποιημένη σοσιαλιστική χώρα. Κι αυτό έχει σημασία, γιατί με την έκταση των 9.600.000 τετ. χιλ. και τα 600 εκατομμύρια κατοίκους, η Κίνα έχει να δώσει μια πολύ μεγάλη συνεισφορά στην ανθρωπότητα. Η συνεισφορά μας για ένα μεγάλο διάστημα θα ’ναι πολύ μικρή κι αυτό είναι δυσάρεστο. Οφείλουμε να ’μαστε μετριόφρονες. Οχι μονάχα τώρα, αλλά ακόμα και σε σαρανταπέντε χρόνια. Και πάντοτε. Στις διεθνείς σχέσεις εμείς οι Κινέζοι οφείλουμε να εξαλείψουμε τον σοβινισμό της μεγάλης δύναμης, αποφασιστικά, ριζικά, ολοκληρωτικά, τελειωτικά.
Μάο Τσε Τουνγκ, «Το Κόκκινο Βιβλίο» (1966)
ΚΙΜΠΙ
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/
206911_kante-toys-kinezoys
10/8/2019
2.
Η μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση
Η μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση
στην ιστορία της Κίνας [Βίντεο].
Η μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση στην ιστορία της Κίνας έγινε σήμερα στο Πεκίνο, που εορτάζει την 70ή επέτειο από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας. Συνολικά συμμετείχαν 15.000 στρατιώτες και 580 άρματα μάχης, ενώ επιδείχθηκαν προηγμένα οπλικά συστήματα, όπως φορτηγά με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Ο Σι, ντυμένος με μολυβί κοστούμι Μάο και συνοδευόμενος από τους προκατόχους του Χου Τζιντάο και Τζιανγκ Ζεμίν, τόνισε ότι η κυβέρνησή του θα συνεχίσει την αμοιβαία επωφελή πολιτική του ανοίγματος στον κόσμο. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός, τόνισε ο πρόεδρος της Κίνας στην ομιλία του που αναμεταδόθηκε απευθείας από την κρατική τηλεόραση, καλείται να υπερασπιστεί με αποφασιστικότητα την εθνική κυριαρχία, την ασφάλεια και την ανάπτυξη της χώρας, καθώς και να συμβάλλει στην υπεράσπιση της διεθνούς ειρήνης. «Δεν υπάρχει καμία δύναμη που να μπορεί να ταρακουνήσει τα θεμέλια αυτού του σπουδαίου έθνους», τόνισε ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, για πολλούς είναι ο ισχυρότερος ηγέτης της Κίνας από την περίοδο του Μάο Τσετούνγκ, στην ομιλία του με την οποία άρχισαν οι εορτασμοί. «Η Κίνα αύριο θα ευημερεί περισσότερο», διαβεβαίωσε, διατρανώνοντας την πρόθεση της κινεζικής πολιτικής ηγεσίας να συνεχίσει στον δρόμο της ειρηνικής ανάπτυξης.
China marks 70th anniversary with military parade
Πρώτοι παρέλασαν οι κινέζοι κυανόκρανοι, με τα μπλε κράνη και τα φουλάρια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Οι κυανόκρανοι οι οποίοι τέθηκαν επικεφαλής της παρέλασης έχουν συμμετάσχει σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβερία, στο Μαλί, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στον Λίβανο, στο Σουδάν και στο Νότιο Σουδάν. Η Κίνα έχει αναπτύξει πάνω από 40.000 στελέχη του στρατιωτικού προσωπικού της σε 24 ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ, με 13 κινέζους κυανόκρανους να έχουν θυσιάσει τη ζωή τους στα μέτωπα ή σε επιχειρήσεις. Πάνω από 2.500 κινέζοι στρατιωτικοί συμμετέχουν το τρέχον διάστημα σε τέτοιου είδους διεθνείς αποστολές. Η Κίνα έχει μετατραπεί στη χώρα με τη μεγαλύτερη συμβολή στις ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ από τα πέντε κράτη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Chinese peacekeepers debut at military parade on National Day| CCTV English
Highlights: China celebrates 70th anniversary with biggest ever military parade
[中华人民共和国成立70周年] 阅兵分列式 | CCTV
Highlights: China celebrates 70th anniversary with biggest ever military parade
[中华人民共和国成立70周年] 阅兵分列式 | CCTV
Η κυβέρνηση του Σι προσπαθεί να προβάλλει μια εικόνα σταθερότητας και σιγουριάς μπροστά στις ολοένα μεγεθυνόμενες προκλήσεις με τις οποίες έχει βρεθεί αντιμέτωπη, ανάμεσά τους τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ και την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, εν μέσω εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ, σημειώνει το ΑΠΕ - ΜΠΕ.
Πάντως, το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ένοπλων δυνάμεων της Κίνας που έθεσε σε εφαρμογή ο Σι προκαλεί έντονη νευρικότητα στην Ασία - και όχι μόνο.
1/10/2019
Ο Μάο Τσετούνγκ ανακοινώνει την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας,
την 1η Οκτωβρίου 1949 (REUTERS)
3.
Tα νέα όπλα της Κίνας στην παρέλαση της Τρίτης .
ΠΕΚΙΝΟ. Σειρά νέων οπλικών συστημάτων αναμένεται να παρουσιάσει η Κίνα στη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στο Πεκίνο, την Τρίτη, ενώπιον του προέδρου Σι Τζινπίνγκ, με αφορμή τα 70 χρόνια από την ανακήρυξη της Λαϊκής Δημοκρατίας. Τα προηγμένα πυραυλικά συστήματα θα βρεθούν στο κέντρο του ενδιαφέροντος, καθώς τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα είναι σχεδιασμένα για επίθεση κατά αεροπλανοφόρων και στρατιωτικών βάσεων, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής ισχύος στην περιοχή.
Μεταξύ των νέων πυραύλων ξεχωρίζει ο Dongfeng-21D, γνωστός και ως «φονέας αεροπλανοφόρων», που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2015. Ο πύραυλος είναι ικανός να πλήττει στόχους σε απόσταση 1.500 χλμ. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η παρουσίαση του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου DF-41, ικανού να μεταφέρει πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές και να χτυπήσει τις ηπειρωτικές ΗΠΑ. Ραγδαία πρόοδο έχει σημειώσει, επίσης, το Πεκίνο στην ανάπτυξη υπερηχητικών πυραύλων, οι οποίοι θεωρούνται ικανοί να πραγματοποιούν απότομες στροφές σε υπερηχητική ταχύτητα. Ο αμυντικός αναλυτής Σαμ Ρόγκβιν, του ινστιτούτου Lowy στο Σίδνεϊ, αναφέρει ότι δεν υπάρχει ακόμη αξιόπιστη άμυνα κατά των υπερηχητικών πυραύλων. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της επιβουλής αυτής είναι ο βομβαρδισμός των εγκαταστάσεων εκτόξευσης στην ηπειρωτική Κίνα, τακτική που μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπυρηνικό πόλεμο.
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται επίσης η παρουσίαση μη επανδρωμένων αεροσκαφών drones, με τεχνολογία «στελθ», που τα καθιστά αόρατα στα ραντάρ. Η εμφάνιση των drones στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου θα σημάνει ότι αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι απολύτως λειτουργικά. Αναλύσεις φωτογραφιών των νέων drones έχουν πείσει τους ειδικούς στη Δύση ότι διαθέτουν χώρο αποθήκευσης βομβών. Αλλη κατηγορία νέων κινεζικών drones, που πετούν με υπερηχητική ταχύτητα, αποτελούν τη νέα γενιά κατασκοπευτικών αεροσκαφών.
Το κινεζικό υπουργείο Αμυνας ανακοίνωσε, χθες, ότι 15.000 Κινέζοι στρατιώτες θα συμμετάσχουν στην παρέλαση της Τρίτης, ενώ 160 αεροσκάφη θα πραγματοποιούν υπερπτήσεις πάνω από την πλατεία Τιενανμέν, όπου θα βρίσκεται η εξέδρα των επισήμων, με τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ.
https://www.kathimerini.gr/1044735/article/epikairothta/
kosmos/ta-nea-opla-ths-kinas-sthn-parelash-ths-triths
29/9/2019
την 1η Οκτωβρίου 1949 (REUTERS)
3.
Tα νέα όπλα της Κίνας στην παρέλαση της Τρίτης .
ΠΕΚΙΝΟ. Σειρά νέων οπλικών συστημάτων αναμένεται να παρουσιάσει η Κίνα στη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στο Πεκίνο, την Τρίτη, ενώπιον του προέδρου Σι Τζινπίνγκ, με αφορμή τα 70 χρόνια από την ανακήρυξη της Λαϊκής Δημοκρατίας. Τα προηγμένα πυραυλικά συστήματα θα βρεθούν στο κέντρο του ενδιαφέροντος, καθώς τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα είναι σχεδιασμένα για επίθεση κατά αεροπλανοφόρων και στρατιωτικών βάσεων, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής ισχύος στην περιοχή.
Μεταξύ των νέων πυραύλων ξεχωρίζει ο Dongfeng-21D, γνωστός και ως «φονέας αεροπλανοφόρων», που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2015. Ο πύραυλος είναι ικανός να πλήττει στόχους σε απόσταση 1.500 χλμ. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η παρουσίαση του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου DF-41, ικανού να μεταφέρει πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές και να χτυπήσει τις ηπειρωτικές ΗΠΑ. Ραγδαία πρόοδο έχει σημειώσει, επίσης, το Πεκίνο στην ανάπτυξη υπερηχητικών πυραύλων, οι οποίοι θεωρούνται ικανοί να πραγματοποιούν απότομες στροφές σε υπερηχητική ταχύτητα. Ο αμυντικός αναλυτής Σαμ Ρόγκβιν, του ινστιτούτου Lowy στο Σίδνεϊ, αναφέρει ότι δεν υπάρχει ακόμη αξιόπιστη άμυνα κατά των υπερηχητικών πυραύλων. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της επιβουλής αυτής είναι ο βομβαρδισμός των εγκαταστάσεων εκτόξευσης στην ηπειρωτική Κίνα, τακτική που μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπυρηνικό πόλεμο.
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται επίσης η παρουσίαση μη επανδρωμένων αεροσκαφών drones, με τεχνολογία «στελθ», που τα καθιστά αόρατα στα ραντάρ. Η εμφάνιση των drones στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου θα σημάνει ότι αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι απολύτως λειτουργικά. Αναλύσεις φωτογραφιών των νέων drones έχουν πείσει τους ειδικούς στη Δύση ότι διαθέτουν χώρο αποθήκευσης βομβών. Αλλη κατηγορία νέων κινεζικών drones, που πετούν με υπερηχητική ταχύτητα, αποτελούν τη νέα γενιά κατασκοπευτικών αεροσκαφών.
Το κινεζικό υπουργείο Αμυνας ανακοίνωσε, χθες, ότι 15.000 Κινέζοι στρατιώτες θα συμμετάσχουν στην παρέλαση της Τρίτης, ενώ 160 αεροσκάφη θα πραγματοποιούν υπερπτήσεις πάνω από την πλατεία Τιενανμέν, όπου θα βρίσκεται η εξέδρα των επισήμων, με τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ.
https://www.kathimerini.gr/1044735/article/epikairothta/
kosmos/ta-nea-opla-ths-kinas-sthn-parelash-ths-triths
29/9/2019
4.
Άλλαξε η άποψη της Ευρώπης για την Κίνα.
Άλλαξε η άποψη της Ευρώπης για την Κίνα.
Η άποψη της Ευρώπης για την Κίνα έχει μεταβληθεί από την καλοήθη περιέργεια προς τη συνειδητοποίηση ότι το Πεκίνο είναι ένας μεγάλος παγκόσμιος ανταγωνιστής, το οποίο αλλάζει την μετά το 1945 παγκόσμια ασφάλεια και οικονομική αρχιτεκτονική που σχεδιάστηκε από τη Δύση.
Αρχικά, η ΕΕ και ξεχωριστά τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, θεώρησαν ότι έπρεπε απλώς να οικοδομήσουν επίσημες σχέσεις με αυτή την τεράστια, αναπτυγμένη χώρα.
Η ΕΕ καθιέρωσε επίσημες διπλωματικές σχέσεις με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας το 1975, χωρίς μια ξεκάθαρη στρατηγική. Οι τρεις μεγάλοι της Ευρώπης -Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία- είχαν ήδη συνάψει σχέσεις με την Κίνα.
Το Βερολίνο εστίασε στους εμπορικούς και οικονομικούς δεσμούς, το Παρίσι στις πολιτικές και στρατιωτικές συνδέσεις. Αυτό δυσκόλευε την ΕΕ να δημιουργήσει μια συνεκτική πολιτική απέναντι στην Κίνα. Το 1989 η καταστολή από το Κομμουνιστικό Κράτος των διαδηλώσεων στην Τιεν Ανμέν αποδείχθηκε σημείο καμπής. Η ΕΕ ενωμένη καταδίκασε την καταστολή, η οποία ταρακούνησε την ΕΕ από τον εφησυχασμό της.
Με το πέρασμα των χρόνων, η ΕΕ έχει συνειδητοποιήσει από τότε ότι χρειάζεται μια σοβαρή στρατηγική εταιρική σχέση με το Πεκίνο για να ταιριάζει με τις παγκόσμιες φιλοδοξίες της χώρας. Η Κίνα έχει εξελιχθεί από έναν κατασκευαστή φθηνών αγαθών, σε έναν πανίσχυρο οικονομικό και πολιτικό ανταγωνιστική. Οι ιδρυτικές αρχές της ΕΕ για τη δημοκρατία και τις πολιτικές ελευθερίες, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το μονοκομματικό σύστημα της Κίνας, και την χρήση της των εργαλείων ΑΙ και κυβερνοασφάλειας.
Μια μεγάλη ανάλυση που δημοσιεύθηκε από την Κομισιόν τον Μάρτιο του 2019 ανέφερε πως "η αυξανόμενη παρουσία της Κίνας στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρώπης, θα πρέπει να συνοδεύεται από μεγαλύτερες ευθύνες για την τήρηση της διεθνούς τάξης με βάση τους κανόνες καθώς και από μεγαλύτερη αμοιβαιότητα, απουσία διακρίσεων και άνοιγμα του συστήματος”. Ωστόσο τα μέσα της ΕΕ είναι περιορισμένα. Και μόλις έρχεται στο ζήτημα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, που είναι κρίσιμο για την οικονομία της Ευρώπης, η ΕΕ βλέπει το ζήτημα της ασφάλειας.
Η Ευρώπη προσπαθεί να αναπτύξει μια στρατηγική για να προβάλει τις αξίες και το σύστημά της προς την Κίνα. Αλλά η ισορροπία δυνάμεων έχει μεταβληθεί -για την Κίνα, η Ευρώπη ίσως τώρα αποτελεί μόνο μια περιέργεια που θέλει να εξερευνήσει.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:
Της Judy Dempsey
30/9/2019
GREG BAKER VIA GETTY IMAGES
5.
Η Κίνα διχάζει - Πώς βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος
την Λαϊκή Δημοκρατία.
Θετική γνώμη κατά 51% έχουν οι πολίτες στην Ελλάδα
σε αντίθεση με πολλούς Ευρωπαίους.
Καθώς η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας γιορτάζει την 70η επέτειο από την ίδρυσή της την 1η Οκτωβρίου και ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Πεκίνου μαίνεται όπως και οι διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, η παγκόσμια κοινή γνώμη μοιάζει να μην έχει μια ξεκάθαρα θετική ή αρνητική εικόνα για τη χώρα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας του Pew Research Center *το 41% των ερωτηθέντων σε 32 χώρες είχε θετική άποψη για την Κίνα και ένα 37% αρνητική. Αυτό τη στιγμή που η πλειοψηφία στις περισσότερες χώρες συμφωνεί πως η επιρροή του Πεκίνου στην παγκόσμια σκηνή έχει ενισχυθεί σημαντικά.
Η γνώμη των πολιτών για την Κίνα στο μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης φαίνεται να είναι σε γενικές γραμμές αρνητική σε αντίθεση με τον μέσο όρο σε επιλεγμένε χώρες σε Μέση Ανατολή, Αφρική και Νότιο Αμερική.
Αξίζει να σημειωθεί πως στην Ελλάδα το 51% έχει θετική άποψη ενώ την πιο θετική μεταξύ των 32 χωρών της ΕΕ έχει η Βουλγαρία με 55% και ακολουθούν χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και η Λιθουανία.
Μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ την πιο αρνητική εικόνα για την Κίνα έχει η Σουηδία με 70% ενώ γενικότερα τα ποσοστά «αρνητικής ψήφου» σε χώρες όπως η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Γερμανία, τη Γαλλία κυμαίνεται άνω του 50% και ως μέσος όρος διαμορφώνεται στο 57%.
Τα ποσοστά δε εκείνων που αξιολογούν θετικά την Κίνα έχουν επίσης μειωθεί σημαντικά συγκριτικά με το 2018 στις μισές χώρες της Δυτικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας (μείωση 17%), της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου (-11) . Μόνο στην Ελλάδα και την Ιταλία έχει βελτιωθεί η γνώμη των πολιτών για τη χώρα.
Το υψηλότερο ποσοστό πολιτών με θετική εικόνα για την Κίνα, μεταξύ και των 32 χωρών, καταγράφεται στην Ρωσία (71%) και ακολουθούν: Νιγηρία (70%), Λίβανος (68%) και Ισραήλ (66%) ενώ ξεκάθαρα την πιο αρνητική εικόνα έχουν οι Ιάπωνες σε ποσοστό ρεκόρ 85%, οι Σουηδοί (70%), οι Καναδοί (67%), οι Νοτιοκορεάτες (63%), οι Γάλλοι (62%) και έπονται οι Αμερικανοί με 60%.
PEW RESEARCH CENTER
Όπως επισημαίνεται τα αρνητικά ποσοστά που καταγράφονται σε ΗΠΑ και Καναδά είναι τα υψηλότερα που έχει καταγράψει ιστορικά το Pew Research Center ενώ αντικατοπτρίζουν και την μεγαλύτερη αλλαγή μεταξύ των 32 χωρών σε ετήσια βάση. Για παράδειγμα στον Καναδά το ποσοστό αρνητικής γνώμης αυξήθηκε κατά 22% μετά τη σύλληψη της οικονομικού διευθυντή της Huawei και την εμπορική σύγκρουση Καναδά-Κίνας.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι νεότεροι ηλικιακά πολίτες (18 έως 29 ετών) των 32 χωρών εμφανίζονται να έχουν πιο θετική άποψη για την Κίνα από όσους είναι 50 ετών και άνω. Για παράδειγμα στη Βραζιλία το 67% των νέων έχουν θετική άποψη για την Κίνα συγκριτικά με το 40% των μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτών της χώρας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Λιθουανία που η διαφορά στη θετική γνώμη μεταξύ νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία φτάνει στο 25%, το Μεξικό στο 23%, την Ινδονησία στο 21%, στην Αυστραλία και στην Πολωνία στο 21% και στην Ουκρανία στο 20%.
*Η έρευνα διεξήχθη σε δείγμα 34.904 ατόμων
από τις 13 Μαΐου έως τις 29 Αυγούστου 2019.
Κατερίνα Πρίφτη
https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-kina-dichazei-pos-vlepei-o-epoloipos-kosmos-ten-laike-demokratia_gr_5d9336fbe4b0019647ae9c9c?utm_hp_ref=gr-homepage&fbclid=IwAR3rK_Gsl_B1PUxTgueyr0h6XS65umI_UKGvOJ6pjGhAetssRPVzi46x-EM
2/10/2019
6.
Η σκοτεινή πλευρά των 70ών γενεθλίων
της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας γίνεται σήμερα 70 ετών. Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εμφανίζεται πλέον πανίσχυρος. Ωστόσο ο εκφοβισμός των εσωτερικών επικριτών γίνεται απειλή για την αντοχή της οικονομίας. Το 2019 η Κίνα, με οικονομία μεγέθους 14 τρισ. δολαρίων, είναι πάρα πολύ διαφορετική από φτωχή και διαλυμένη χώρα που είχε προκύψει το 1949 από τον εμφύλιο. Και το Κινεζικό Κουμμουνιστικό Κόμμα έχει αλλάξει. Βλέπει θετικότερα το εξωτερικό εμπόριο και την ιδιοκτησία, επέτρεψε περισσότερες ελευθερίες και εξέθρεψε μια γενιά τεχνοκρατών που τάσσονται υπέρ της ανάπτυξης για να οικοδομήσει υποδομές, σχολεία και χρηματοπιστωτικές αγορές. Αυτοί οι πραγματιστές τεχνοκράτες έπεισαν ξένους να επενδύσουν αθροιστικά 1,6 τρισ. δολάρια σε μια χώρα που παραμένει κομμουνιστική, συμβάλλοντας στην άνοδο της αξίας των κινεζικών επιχειρήσεων. Ορισμένοι αξιωματούχοι αποδείχθηκαν μάλλον υπερβολικά πραγματιστές, εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους για προσωπικό πλουτισμό.
Ο Σι προχώρησε σε εκκαθαρίσεις όταν ανέλαβε την εξουσία το 2012 και παράλληλα ενίσχυσε τη δική του εξουσία. Ο οικονομολόγος Αντι Σιε υπολογίζει πως η διαφθορά κοστίζει στην Κίνα γύρω στο 10% του ετήσιου ΑΕΠ. Ομως η εκκαθάριση εκατοντάδων χιλιάδων αξιωματούχων τρόμαξε την κρατική μηχανή. Πολλοί τοπικοί αξιωματούχοι φοβούνται πλέον να αναλάβουν ρίσκο, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζουν τις προσπάθειες υποστήριξης της οικονομίας. Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός πως οι κρατικές θέσεις εργασίας είναι πλέον θελκτικές περισσότερο σε ιδεολόγους παρά σε ειδικούς, εν μέρει επειδή δεν υπήρξε αναπροσαρμογή των μισθών όταν εξαφανίστηκαν τα παράνομα προνόμια. Η φυγή ειδικών από τις κανονιστικές αρχές προς τον ιδιωτικό τομέα, για παράδειγμα, ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην ανεπαρκή απάντηση μετά την κατάρρευση του χρηματιστηρίου το 2015. Οταν υλοποίησαν οι ΗΠΑ την απειλή τους για αυξημένους δασμούς, το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου παραδέχθηκε ότι δεν διέθετε αρκετούς πεπειραμένους διαπραγματευτές. Ο Κινέζος πρόεδρος έχει δώσει προτεραιότητα στην πίστη προς αυτόν, αλλά ταυτόχρονα έχει κλείσει και τα αυτιά της κυβέρνησης.
Σοβαροί μεταρρυθμιστές, όπως ο πρώην υπουργός Οικονομίας Λου Ζιγουέι, έχουν παραγκωνιστεί. Ο ασφυκτικότερος αυτός έλεγχος διευρύνει σε ανησυχητικό βαθμό το κενό πληροφόρησης στο Πεκίνο και σε άλλα τμήματα της χώρας. Πολλοί Κινέζοι επενδυτές δεν είχαν ιδέα για ποιο λόγο ενισχυόταν ή μειωνόταν η τιμή των μετοχών τους ανάλογα με τα μηνύματα του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο Twitter. Η ίδια η κινεζική ηγεσία εμφανίζεται συχνά ελλιπώς ενημερωμένη και πιάστηκε στον ύπνο από την αντίδραση που εκδηλώθηκε για πρωτοβουλίες της όπως ο νέος Δρόμος του Μεταξιού. Αλλά και από τις μαζικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, που αποσταθεροποιούν το μοναδικό χρηματοπιστωτικό κέντρο της χώρας που διαθέτει σκληρό νόμισμα. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πως μειώνεται η εμπιστοσύνη των επενδυτών που πίστευαν κάποτε ότι οι γραφειοκράτες του Πεκίνου είναι λογικοί επιχειρηματικοί εταίροι. Το καθεστώς ενδέχεται να πληρώσει υψηλό τίμημα.
PETE SWEENEY / REUTERS BREAKINGVIEWS
https://www.kathimerini.gr/1045145/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/h-skoteinh-pleyra-twn-70wn-gene8liwn-ths-laikhs-dhmokratias-ths-kinas?fbclid=IwAR3YpWxJITa7iuK64woC-rKfXcr57RcGc3p_NcL7X10bGTbeU-dcTYqDXEU
1/10/2019
7.
Β. Βιλιάρδος: Ο πόλεμος της Ευρώπης
(28/9/2019)
"Η άνοδος της Κίνας σε μια οικονομική υπερδύναμη, θέτει ένα στρατηγικό δίλημμα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η αυτοκρατορία των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων στην Άπω Ανατολή, έχει καταστεί αναπόσπαστο μέρος της οικονομίας της Ευρώπης, τόσο ως εξαγωγική αγορά, όσο και ως επενδυτής. Στα πλαίσια όμως ενός κλιμακούμενου εμπορικού πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, η Ευρώπη αποτελεί ένα πεδίο μάχης, χωρίς να έχει μία σαφή, συνεκτική πολιτική για τον τρόπο, με τον οποίο χειρίζεται τις κινεζικές επενδύσεις.
Ως εκ τούτου οι Κινέζοι στην Ευρώπη εκμεταλλεύονται σοφά τις αποτυχίες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεών, στηρίζοντας τις περιφέρειες και τις χώρες που έχουν ανάγκη. Οι κινεζικές ξένες άμεσες επενδύσεις στην ΕΕ έχουν αυξηθεί σχεδόν 50 φορές μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια. Κανένας δεν μπορεί να πει δε με σιγουριά, σε ποιο βαθμό αυτή η οικονομική αλληλεξάρτηση χρησιμοποιείται από την κινεζική κυβέρνηση, για να εξυπηρετήσει όχι μόνο οικονομικούς αλλά και γεωστρατηγικούς σκοπούς - αγοράζοντας πολιτική επιρροή μέσω επενδύσεων.
Ενώ λοιπόν η κινεζική παγκοσμιοποίηση συνεχίζει ασταμάτητα, οφείλει να αναρωτηθεί κανείς εάν η επέκταση της χώρας στην ΕΕ είναι καλή για την ήπειρο ή επικίνδυνη. Αυτό ακριβώς ερεύνησαν οι συνεργαζόμενοι δημοσιογράφοι της πλατφόρμας «Investigate Europe», καταλήγοντας σε απαντήσεις που ευρίσκονται σε αντίθεση με τις προσδοκίες των Ευρωπαίων
(...)
Διαβάστε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το κείμενο :
https://analyst.gr/2019/09/28/o-polemos-tis-evropis-2/?fbclid=IwAR3ZYFD94J0KBMGianvkLic3DjD_UKFiaS0jbv8iFEqhmRhR9_TN7449vWA#.XY8xh95fsIY.facebook
* * *
Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν.Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του blogger. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.
5.
Η Κίνα διχάζει - Πώς βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος
την Λαϊκή Δημοκρατία.
Θετική γνώμη κατά 51% έχουν οι πολίτες στην Ελλάδα
σε αντίθεση με πολλούς Ευρωπαίους.
Καθώς η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας γιορτάζει την 70η επέτειο από την ίδρυσή της την 1η Οκτωβρίου και ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Πεκίνου μαίνεται όπως και οι διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, η παγκόσμια κοινή γνώμη μοιάζει να μην έχει μια ξεκάθαρα θετική ή αρνητική εικόνα για τη χώρα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας του Pew Research Center *το 41% των ερωτηθέντων σε 32 χώρες είχε θετική άποψη για την Κίνα και ένα 37% αρνητική. Αυτό τη στιγμή που η πλειοψηφία στις περισσότερες χώρες συμφωνεί πως η επιρροή του Πεκίνου στην παγκόσμια σκηνή έχει ενισχυθεί σημαντικά.
Η γνώμη των πολιτών για την Κίνα στο μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης φαίνεται να είναι σε γενικές γραμμές αρνητική σε αντίθεση με τον μέσο όρο σε επιλεγμένε χώρες σε Μέση Ανατολή, Αφρική και Νότιο Αμερική.
PEW RESEARCH CENTER
Αξίζει να σημειωθεί πως στην Ελλάδα το 51% έχει θετική άποψη ενώ την πιο θετική μεταξύ των 32 χωρών της ΕΕ έχει η Βουλγαρία με 55% και ακολουθούν χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και η Λιθουανία.
Μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ την πιο αρνητική εικόνα για την Κίνα έχει η Σουηδία με 70% ενώ γενικότερα τα ποσοστά «αρνητικής ψήφου» σε χώρες όπως η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Γερμανία, τη Γαλλία κυμαίνεται άνω του 50% και ως μέσος όρος διαμορφώνεται στο 57%.
Τα ποσοστά δε εκείνων που αξιολογούν θετικά την Κίνα έχουν επίσης μειωθεί σημαντικά συγκριτικά με το 2018 στις μισές χώρες της Δυτικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας (μείωση 17%), της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου (-11) . Μόνο στην Ελλάδα και την Ιταλία έχει βελτιωθεί η γνώμη των πολιτών για τη χώρα.
Το υψηλότερο ποσοστό πολιτών με θετική εικόνα για την Κίνα, μεταξύ και των 32 χωρών, καταγράφεται στην Ρωσία (71%) και ακολουθούν: Νιγηρία (70%), Λίβανος (68%) και Ισραήλ (66%) ενώ ξεκάθαρα την πιο αρνητική εικόνα έχουν οι Ιάπωνες σε ποσοστό ρεκόρ 85%, οι Σουηδοί (70%), οι Καναδοί (67%), οι Νοτιοκορεάτες (63%), οι Γάλλοι (62%) και έπονται οι Αμερικανοί με 60%.
Όπως επισημαίνεται τα αρνητικά ποσοστά που καταγράφονται σε ΗΠΑ και Καναδά είναι τα υψηλότερα που έχει καταγράψει ιστορικά το Pew Research Center ενώ αντικατοπτρίζουν και την μεγαλύτερη αλλαγή μεταξύ των 32 χωρών σε ετήσια βάση. Για παράδειγμα στον Καναδά το ποσοστό αρνητικής γνώμης αυξήθηκε κατά 22% μετά τη σύλληψη της οικονομικού διευθυντή της Huawei και την εμπορική σύγκρουση Καναδά-Κίνας.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι νεότεροι ηλικιακά πολίτες (18 έως 29 ετών) των 32 χωρών εμφανίζονται να έχουν πιο θετική άποψη για την Κίνα από όσους είναι 50 ετών και άνω. Για παράδειγμα στη Βραζιλία το 67% των νέων έχουν θετική άποψη για την Κίνα συγκριτικά με το 40% των μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτών της χώρας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Λιθουανία που η διαφορά στη θετική γνώμη μεταξύ νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία φτάνει στο 25%, το Μεξικό στο 23%, την Ινδονησία στο 21%, στην Αυστραλία και στην Πολωνία στο 21% και στην Ουκρανία στο 20%.
*Η έρευνα διεξήχθη σε δείγμα 34.904 ατόμων
από τις 13 Μαΐου έως τις 29 Αυγούστου 2019.
Κατερίνα Πρίφτη
https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-kina-dichazei-pos-vlepei-o-epoloipos-kosmos-ten-laike-demokratia_gr_5d9336fbe4b0019647ae9c9c?utm_hp_ref=gr-homepage&fbclid=IwAR3rK_Gsl_B1PUxTgueyr0h6XS65umI_UKGvOJ6pjGhAetssRPVzi46x-EM
2/10/2019
6.
Η σκοτεινή πλευρά των 70ών γενεθλίων
της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας γίνεται σήμερα 70 ετών. Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εμφανίζεται πλέον πανίσχυρος. Ωστόσο ο εκφοβισμός των εσωτερικών επικριτών γίνεται απειλή για την αντοχή της οικονομίας. Το 2019 η Κίνα, με οικονομία μεγέθους 14 τρισ. δολαρίων, είναι πάρα πολύ διαφορετική από φτωχή και διαλυμένη χώρα που είχε προκύψει το 1949 από τον εμφύλιο. Και το Κινεζικό Κουμμουνιστικό Κόμμα έχει αλλάξει. Βλέπει θετικότερα το εξωτερικό εμπόριο και την ιδιοκτησία, επέτρεψε περισσότερες ελευθερίες και εξέθρεψε μια γενιά τεχνοκρατών που τάσσονται υπέρ της ανάπτυξης για να οικοδομήσει υποδομές, σχολεία και χρηματοπιστωτικές αγορές. Αυτοί οι πραγματιστές τεχνοκράτες έπεισαν ξένους να επενδύσουν αθροιστικά 1,6 τρισ. δολάρια σε μια χώρα που παραμένει κομμουνιστική, συμβάλλοντας στην άνοδο της αξίας των κινεζικών επιχειρήσεων. Ορισμένοι αξιωματούχοι αποδείχθηκαν μάλλον υπερβολικά πραγματιστές, εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους για προσωπικό πλουτισμό.
Ο Σι προχώρησε σε εκκαθαρίσεις όταν ανέλαβε την εξουσία το 2012 και παράλληλα ενίσχυσε τη δική του εξουσία. Ο οικονομολόγος Αντι Σιε υπολογίζει πως η διαφθορά κοστίζει στην Κίνα γύρω στο 10% του ετήσιου ΑΕΠ. Ομως η εκκαθάριση εκατοντάδων χιλιάδων αξιωματούχων τρόμαξε την κρατική μηχανή. Πολλοί τοπικοί αξιωματούχοι φοβούνται πλέον να αναλάβουν ρίσκο, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζουν τις προσπάθειες υποστήριξης της οικονομίας. Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός πως οι κρατικές θέσεις εργασίας είναι πλέον θελκτικές περισσότερο σε ιδεολόγους παρά σε ειδικούς, εν μέρει επειδή δεν υπήρξε αναπροσαρμογή των μισθών όταν εξαφανίστηκαν τα παράνομα προνόμια. Η φυγή ειδικών από τις κανονιστικές αρχές προς τον ιδιωτικό τομέα, για παράδειγμα, ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην ανεπαρκή απάντηση μετά την κατάρρευση του χρηματιστηρίου το 2015. Οταν υλοποίησαν οι ΗΠΑ την απειλή τους για αυξημένους δασμούς, το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου παραδέχθηκε ότι δεν διέθετε αρκετούς πεπειραμένους διαπραγματευτές. Ο Κινέζος πρόεδρος έχει δώσει προτεραιότητα στην πίστη προς αυτόν, αλλά ταυτόχρονα έχει κλείσει και τα αυτιά της κυβέρνησης.
Σοβαροί μεταρρυθμιστές, όπως ο πρώην υπουργός Οικονομίας Λου Ζιγουέι, έχουν παραγκωνιστεί. Ο ασφυκτικότερος αυτός έλεγχος διευρύνει σε ανησυχητικό βαθμό το κενό πληροφόρησης στο Πεκίνο και σε άλλα τμήματα της χώρας. Πολλοί Κινέζοι επενδυτές δεν είχαν ιδέα για ποιο λόγο ενισχυόταν ή μειωνόταν η τιμή των μετοχών τους ανάλογα με τα μηνύματα του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο Twitter. Η ίδια η κινεζική ηγεσία εμφανίζεται συχνά ελλιπώς ενημερωμένη και πιάστηκε στον ύπνο από την αντίδραση που εκδηλώθηκε για πρωτοβουλίες της όπως ο νέος Δρόμος του Μεταξιού. Αλλά και από τις μαζικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, που αποσταθεροποιούν το μοναδικό χρηματοπιστωτικό κέντρο της χώρας που διαθέτει σκληρό νόμισμα. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πως μειώνεται η εμπιστοσύνη των επενδυτών που πίστευαν κάποτε ότι οι γραφειοκράτες του Πεκίνου είναι λογικοί επιχειρηματικοί εταίροι. Το καθεστώς ενδέχεται να πληρώσει υψηλό τίμημα.
PETE SWEENEY / REUTERS BREAKINGVIEWS
https://www.kathimerini.gr/1045145/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/h-skoteinh-pleyra-twn-70wn-gene8liwn-ths-laikhs-dhmokratias-ths-kinas?fbclid=IwAR3YpWxJITa7iuK64woC-rKfXcr57RcGc3p_NcL7X10bGTbeU-dcTYqDXEU
1/10/2019
7.
Β. Βιλιάρδος: Ο πόλεμος της Ευρώπης
(28/9/2019)
"Η άνοδος της Κίνας σε μια οικονομική υπερδύναμη, θέτει ένα στρατηγικό δίλημμα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η αυτοκρατορία των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων στην Άπω Ανατολή, έχει καταστεί αναπόσπαστο μέρος της οικονομίας της Ευρώπης, τόσο ως εξαγωγική αγορά, όσο και ως επενδυτής. Στα πλαίσια όμως ενός κλιμακούμενου εμπορικού πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, η Ευρώπη αποτελεί ένα πεδίο μάχης, χωρίς να έχει μία σαφή, συνεκτική πολιτική για τον τρόπο, με τον οποίο χειρίζεται τις κινεζικές επενδύσεις.
Ως εκ τούτου οι Κινέζοι στην Ευρώπη εκμεταλλεύονται σοφά τις αποτυχίες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεών, στηρίζοντας τις περιφέρειες και τις χώρες που έχουν ανάγκη. Οι κινεζικές ξένες άμεσες επενδύσεις στην ΕΕ έχουν αυξηθεί σχεδόν 50 φορές μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια. Κανένας δεν μπορεί να πει δε με σιγουριά, σε ποιο βαθμό αυτή η οικονομική αλληλεξάρτηση χρησιμοποιείται από την κινεζική κυβέρνηση, για να εξυπηρετήσει όχι μόνο οικονομικούς αλλά και γεωστρατηγικούς σκοπούς - αγοράζοντας πολιτική επιρροή μέσω επενδύσεων.
Ενώ λοιπόν η κινεζική παγκοσμιοποίηση συνεχίζει ασταμάτητα, οφείλει να αναρωτηθεί κανείς εάν η επέκταση της χώρας στην ΕΕ είναι καλή για την ήπειρο ή επικίνδυνη. Αυτό ακριβώς ερεύνησαν οι συνεργαζόμενοι δημοσιογράφοι της πλατφόρμας «Investigate Europe», καταλήγοντας σε απαντήσεις που ευρίσκονται σε αντίθεση με τις προσδοκίες των Ευρωπαίων
(...)
Διαβάστε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το κείμενο :
https://analyst.gr/2019/09/28/o-polemos-tis-evropis-2/?fbclid=IwAR3ZYFD94J0KBMGianvkLic3DjD_UKFiaS0jbv8iFEqhmRhR9_TN7449vWA#.XY8xh95fsIY.facebook
* * *
Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν.Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του blogger. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.