Foreign Policy για Τουρκία: Η διαχρονική τεχνική της αλλοίωσης πληθυσμών.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Λευκός Οίκος και Κρεμλίνο «φουσκώνουν» τα μυαλά του Ερντογάν.
(2) Τραμπ και Πούτιν στηρίζουν τον Ερντογάν
 και το τουρκικό έγκλημα στην Κύπρο.
(3) “Ως εδώ με τον Ερντογάν”! Δείτε την ομιλία κόλαφο 
του γερουσιαστή Μενέντεζ για την Τουρκία.



 Foreign Policy για Τουρκία: 
Η διαχρονική τεχνική της αλλοίωσης πληθυσμών. 

Τα σχέδια της Τουρκίας στη Συρία αποτελούν μέρος μιας μακράς και σκοτεινής ιστορίας που ξεκινά από την μεταφορά πληθυσμών επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ένας από τους πολλούς λόγους που κατακρίθηκε η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία είναι η πρόθεση του Ταγίπ Ερντογάν να απελάσει και να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες στην περιοχή της εισβολής, αναφέρεται σε δημοσίευμα του έγκυρου Foreign Policy

Εδώ και καιρό, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει προτείνει τη δημιουργία μιας αποκαλούμενης ζώνης ασφαλείας στη Συρία, στα σύνορα Τουρκίας και Συρίας. Στην ομιλία του στον ΟΗΕ στις 24 Σεπτεμβρίου, ο Ερντογάν παρουσίασε το σχέδιό του για εγκατάσταση ενός με δύο εκατομμυρίων προσφύγων, από τα 3,6 εκατομμύρια Συρίων που ζουν στην Τουρκία.

Τα εμπόδια στην πρόταση είναι πάρα πολλά, αλλά τα πολιτικά προβλήματα ιστορικά.

Με την εισβολή στη Συρία και τη συμφωνία με την Ρωσία, η Τουρκία ελέγχει μια ζώνη 120 χιλιομέτρων στα σύνορά της με την Συρία, μεταξύ των πόλεων Tell Abyad και Ras al-Ain, με κοινές περιπολίες Τούρκων και Ρώσων σε βάθος 10 χιλιομέτρων. Η Αμερικανική ζώνη ασφάλειας εκτείνεται στα 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Η περιοχή ελέγχου της Τουρκίας είναι αισθητά μικρότερη από την ζώνη μήκους 500 χιλιομέτρων και βάθους 30 χιλιομέτρων που επιθυμούσε.

Την 1η Νοεμβρίου, ο Ερντογάν επανέλαβε την πρόθεσή του να επιτύχει το αρχικό του σχέδιο. Όμως, τα 650 τετραγωνικά χιλιόμετρα που ελέγχει, δεν είναι δυνατό να χωρέσουν τα εκατομμύρια των προσφύγων που σχεδιάζει να εγκαταστήσει. Αυτό πιστεύουν όλοι στην Ουάσιγκτον.

Μια άλλη ανησυχία, έγκειται στο ότι ο πληθυσμός που θέλει η Τουρκία να εγκαταστήσει στην περιοχή, αποτελείται από Άραβες Σουνίτες μουσουλμάνους από το Χαλέπι και την Ιντλίμπ, δύο πόλεις πολύ Δυτικότερα από τη ζώνη ασφαλείας, όπου ο πληθυσμός αποτελείται από Άραβες, Κούρδους και Χριστιανούς.

Οι επικριτές του Τουρκικού σχεδίου υποστηρίζουν πως η Τουρκία επιχειρεί να μεταβάλλει δημογραφικά την περιοχή, μειώνοντας τον Κουρδικό πληθυσμό που υποστηρίζει το YPD που η Τουρκία το θεωρεί εχθρό της.

Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται πως αισθάνεται άνετα με την τεχνική της δημογραφικής μεταβολής πληθυσμών. Μάλιστα έχει απειλήσει να χρησιμοποιήσει του πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή ως όπλο κατά της Ευρώπης. Απειλεί συνεχώς για «άνοιγμα των θυρών» ώστε να πλημμυρίσει η Ευρώπη με Σύριους που σήμερα ζουν στην Τουρκία.

Επίσης, ο Ερντογάν φαίνεται να αντιλαμβάνεται πολύ καλά ποιες εθνικές ομάδες ανήκουν σε ποια σημεία της Συρίας.

Όπως είπε σε δημοσιογράφους στις 24 Οκτωβρίου, «οι Άραβες είναι οι καταλληλότεροι για την περιοχή». «Οι περιοχές αυτές δεν είναι κατάλληλες για τον τρόπο ζωής των κούρδων, επειδή είναι έρημες» πρόσθεσε…

Ο Τούρκος Πρόεδρος έχει κατηγορηθεί για εθνοκάθαρση, ακόμη και από την πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, την Samantha Power, ιδιαίτερα μετά την εκδίωξη από τον Τουρκικό στρατό και τους αντάρτες συμμάχους του, περίπου 300.000 Κούρδων από τις εστίες τους στη Βόρεια Συρία.

Μετά την κατάληψη της Αφρίν από τις Τουρκικές δυνάμεις τον Μάρτιο του 2018, περίπου 170.000 Κούρδοι εκτοπίστηκαν σύμφωνα με τον ΟΗΕ και πολλοί Άραβες εγκαταστάθηκαν στα σπίτια τους.

Ειδικοί του ΟΗΕ αναρωτιούνται πως θα καταφέρει η Τουρκία να γεμίσει μια τόσο μικρή περιοχή που κατέλαβε στη Συρία με τους πρόσφυγες που διαβιούν σήμερα στο έδαφός της. Σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία, πολλές φορές η Τουρκία, παραβαίνοντας το Διεθνές Δίκαιο και δια της βίας, απελαύνει εκατοντάδες Σύριους στην Ιντλίμπ, που είναι επικίνδυνη περιοχή.

Οι μεταφορές πληθυσμών δια της βίας, ήταν συνήθης τακτική κατά την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στη βόρειο Συρία. Η απέλαση ή η εξορία, ήταν συνηθισμένη πρακτική δημογραφικής αλλοίωσης πληθυσμών κατά την Οθωμανική περίοδο.

Τον 15 αιώνα, πληθυσμοί από την Ανατολία μετακινήθηκαν στα Βαλκάνια για να δυναμώσουν την Οθωμανική κυριαρχία. Αργότερα, μουσουλμάνοι πρόσφυγες διέφυγαν των διώξεων και της εθνοκάθαρσης στα Βαλκάνια, τον Καύκασο και την Κριμαία.

Μεταξύ της υποδούλωσης της Κριμαίας από τους Ρώσους το 1783 και τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο το 1913, 5 με 7 εκατομμύρια μουσουλμάνοι διέφυγαν σε διάφορες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σύντομα, αναγκάστηκαν να  μεταναστεύσουν από τις Οθωμανικές Αρχές στα σύνορα της Αυτοκρατορίας για να αλλοιώσουν τους τοπικούς πληθυσμούς, επειδή θεωρούνταν πιστοί μουσουλμάνοι.

Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Συρία έχει αποτελέσει περιοχή δημογραφικής αλλοίωσης με τουρκικούς πληθυσμούς, με σκοπό την αλλοίωση των Δρούζων και των Βεδουίνων.

Το πιο γνωστό περιστατικό εθνικής αλλοίωσης αποτελεί η Αρμενική γενοκτονία. Αυτή, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Οθωμανοί επιτέθηκαν στους Αρμένιους. Με την πρόφαση της μετεγκατάστασης, περισσότερο από 1 εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους κατά τις πορείες θανάτου ή από δολοφονίες. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Deir Ezzor της Συρίας αποτέλεσαν τον τελικό προορισμό όσων επιβίωσαν κατά τις πορείες.

Η δημογραφική αλλοίωση και η βίαιη μετεγκατάσταση πληθυσμών, έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην ανάπτυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923. Αποτέλεσε την βάση της επιβολής μιας ενιαίας χώρας σε όλη την Ανατολία. Είχε θεωρηθεί εύλογος και αποτελεσματικός τρόπος επιβολής εθνικής κουλτούρας σε όλη τη χώρα και τους κατοίκους της.

Οι ελάχιστοι Αρμένιοι, Ασσύριοι και Χαλδαίοι που ζούσαν στην νοτιοανατολική Τουρκία, αυτοί που επέζησαν από τις σφαγές κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, βρέθηκαν εντός μιας χώρας που ήθελε να τους εξαφανίσει.

Οι εφημερίδες τους εμφάνιζαν ως εχθρούς και έθεταν προθεσμίες για την φυγή τους από τη χώρα. Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στη βόρεια Συρία, που τότε τελούσε υπό Γαλλικό έλεγχο. Οι Γάλλοι είχαν σκοπό να προστατεύσουν τις μειονότητες, για να μειώσουν τη δύναμη των Σουνιτών Αράβων. Οι Χριστιανοί απόγονοι αυτών των πληθυσμών από την Ras al-Ain, είναι έντονα αντίθετοι σήμερα με την Τουρκική εισβολή στη Συρία, καθώς ζωντάνεψαν τα τραύματα του παρελθόντος.

Έχοντας εξαφανίσει τους περισσότερους Χριστιανούς με γενοκτονία και με την ανταλλαγή των πληθυσμών με την Ελλάδα το 1923, η Τουρκία στράφηκε κατά της Κουρδικής μειονότητας.

Οι σχεδόν συνεχείς εξεγέρσεις τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 στην νοτιοανατολική επαρχία της Τουρκίας που αποτελούνταν από Κούρδους στην πλειοψηφία, απαντήθηκαν με σφαγές και την αναγκαστική μετεγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων Κούρδων στις δυτικές επαρχίες, όπου τους επιβλήθηκε η τουρκική ταυτότητα και πολιτισμός.

Αρκετές δεκάδες χιλιάδες Κούρδων κατέφυγαν στη βορειοανατολική Συρία, στην Jazira. Εκεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με την Αραβοποίησή τους από τις πολιτικές του κόμματος Μπάαθ και την Τουρκική επίθεση σήμερα.

Ο νόμος της μετεγκατάστασης του 1934 είχε σκοπό την Τουρκοποίηση της Τουρκίας ή αλλιώς τη δημιουργία μιας χώρας όπου θα ομιλείται μία γλώσσα, θα υπάρχει ο ίδιος τρόπος σκέψης και το ίδιο συναίσθημα.

Η τακτική της Τουρκίας με τις μετεγκαταστάσεις πληθυσμών, συνεχίστηκε και πρόσφατα, με τους Κούρδους από τη δεκαετία του 1990 και ενάντια στο PKK το 2015 και 2016. Εκατομμύρια Κούρδοι εκτοπίστηκαν τη δεκαετία του 1990, μετά τις ακρότητες του Τουρκικού στρατού, που έκαψε χιλιάδες χωριά. Όταν το 2015 έληξε η κατάπαυση του πυρός, ξέσπασαν μάχες σε πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Η Διεθνής Αμνηστία υπολογίζει πως εκτοπίστηκαν 500.000 Κούρδοι.

Αυτό που απομένει να δούμε είναι εάν η Τουρκία θα προχωρήσει με το σχέδιό της για τη μετακίνηση των Σύριων προσφύγων στην υποτιθέμενη ζώνη ασφαλείας. Αυτό όμως, δεν αποτελεί το όραμα των προσφύγων και των υπολοίπων Σύριων για το τέλος του πολέμου, με τα εγκλήματα του πολέμου να ακολουθούνται από πιθανά νέα εγκλήματα σε μια φαινομενική εποχή ειρήνης


9/11/2019

Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link για το άρθρο.


           ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ         



 1.
Λευκός Οίκος και Κρεμλίνο
 «φουσκώνουν» τα μυαλά του Ερντογάν.

Τα νέα δεδομένα που έχει δημιουργήσει η τουρκική εισβολή στην Συρία και η μαεστρία με την οποία ο Τούρκος πρόεδρος κινείται μεταξύ Λευκού Οίκου και Κρεμλίνου εξασφαλίζοντας ουσιαστικά ασυλία και διεκδικώντας «δώρα» και από τις δυο υπερδυνάμεις, θέτουν και την Ελλάδα και την Λευκωσία και ολόκληρη την περιοχή μπροστά σε νέες προκλήσεις για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπισθεί ο ηγεμονικός ρόλος που διεκδικεί η Τουρκία.

Η πρόσκληση που απηύθυνε τελικά ο πρόεδρος Τραμπ προς τον Τούρκο πρόεδρο να επισκεφθεί την Τετάρτη τον Λευκό Οίκο επιβεβαίωσε ότι ο «δεσμός» που συνδέει τους δυο ηγέτες είναι ισχυρός, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ αγνόησε επιδεικτικά τις εκκλήσεις και τις προειδοποιήσεις των νομοθετικών σωμάτων, που πρακτικά του ζητούσαν να ματαιώσει την επίσκεψη.

Κι όμως ενώ ο κ. Ερντογάν συνεχίζει το παζάρι μέχρι την τελευταία στιγμή, με παράπονα για τους Αμερικανούς και τους Ρώσους επειδή υποτίθεται δεν έχουν αποχωρήσει πλήρως οι Κούρδοι του YPG και προειδοποιώντας ότι μετά τους S-400 έρχονται και τα ρωσικά SU-35, ο κ. Τραμπ τον υποδέχεται πανηγυρικά στον Λευκό Οίκο, σε μια κίνηση που αποτελεί περισσότερο επίδειξη δύναμης του Ερντογάν, παρά κίνηση αβροφροσύνης του Αμερικανού προέδρου.

Ο Τούρκος πρόεδρος σε μια στιγμή κορύφωσης της αντιπαράθεσης του με τις ΗΠΑ, όπου όλο σχεδόν το κατεστημένο της Ουάσιγκτον είναι εναντίον του, προκαλεί εσκεμμένα προκειμένου να αποδείξει σε γερουσιαστές, βουλευτές, και τους Αμερικανούς διπλωμάτες και στρατιωτικούς, ότι μπορεί να κάνει by pass ,μιλώντας και κάνοντας συμφωνίες απευθείας με τον Πρόεδρο.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν δεν δίστασε να μεταβεί στην Ουάσιγκτον αφότου έχει εκδοθεί το ψήφισμα με συντριπτική μάλιστα πλειοψηφία από το Κογκρέσο για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ενώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις τέτοιων ψηφισμάτων από άλλα κοινοβούλια, έσπευδε να ακυρώσει επίσημες επαφές και επισκέψεις σε ένδειξη αντίδρασης.

Ο κ. Ερντογάν έχει επιτύχει τους τελευταίους μήνες όχι απλώς να είναι προνομιακός συνομιλητής Λευκού Οίκου και Κρεμλίνου αλλά να έχει εξασφαλίσει μια ιδιότυπη ανοχή και από τις δυο πλευρές στην επιδίωξη των στόχων του, κυρίως στην Συρία, ενώ αυτό το κλίμα προδιαγράφει και την επίδειξη αντίστοιχης ανοχής εάν αποφασίσει να κινηθεί απειλητικά κλιμακώνοντας την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το γεγονός ότι εξασφάλισε ο κ. Ερντογάν από τους ηγέτες των δύο υπερδυνάμεων το πράσινο φως για να καταλάβει έδαφος ανεξάρτητης χώρας, αποθρασύνει την Τουρκία και την καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνο αποσταθεροποιητικό παράγοντα, καθώς θεωρεί ότι η ίδια ανοχή θα υπάρξει σε κάθε κίνηση που εντάσσεται στην αναθεωρητική πολιτική που έχει υιοθετήσει ο Τούρκος ηγέτης.

Η Ρωσία βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια με την Τουρκία σε ο, τι αφορά την Συρία, ενώ είναι σαφές ότι παρά την προσπάθεια του Σ. Λαβρόφ να κρατήσει ισορροπίες στις δηλώσεις του μετά την συνάντηση του με τον Νίκο Δένδια στην Μόσχα δεν έκρυψε την απροθυμία του να κάνει καν λόγο για την ένταση που προκαλεί η Τουρκία με τις παράνομες ενέργειες της εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Και αντέτεινε ότι την ένταση στην περιοχή την δημιουργεί η... στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Με τρόπο δηκτικό μάλιστα είπε ότι οι χώρες της περιοχής θα πρέπει να κάνουν κινήσεις βάσει των συμφερόντων τους και όχι των συμφερόντων του ΝΑΤΟ και τελικώς συνέστησε επίλυση των προβλημάτων της ενέργειας στις ΑΟΖ, με διάλογο όλων των χωρών, της Τουρκίας, της Κύπρου, της Ελλάδας, του Ισραήλ, της Αιγύπτου στην βάση του Δικαίου της θάλασσας. Προφανώς αυτή ήταν μια απάντηση που ήθελε να αφήσει έξω από την κριτική του, την προκλητική στάση της Τουρκίας με την ευθεία και κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως αντίβαρο βεβαίως ο κ. Λαβροφ επανέλαβε την στήριξη του στην λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, στην κατάργηση των Εγγυήσεων και στην συμμετοχή των Μονίμων μελών του ΣΑ του ΟΗΕ στην διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού.

Όμως η «γεύση» από την απάντηση του στο θέμα της τουρκικής προκλητικότητας ήταν πικρή. Εξάλλου, ο Νίκος Δένδιας μετά την επιστροφή του από την Μόσχα σε συνέντευξή του (Ραδιόφωνο Πρώτο Θέμα) δεν έκρυψε την ενόχληση της Αθήνας για την στάση αυτή της Ρωσίας στο θέμα των τουρκικών παραβιάσεων της κυπριακής ΑΟΖ. «Εκεί θα επιθυμούσαμε οι ανακοινώσεις της ρωσικής πλευράς να είναι πιο καθαρές. Δηλαδή να μην είναι λογική ίσων αποστάσεων. Αυτή είναι η άποψή μας. Την εκφράσαμε», είπε ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών.

Και από αμερικανικής πλευράς πάντως αμφισβητούμενης αξιοπιστίας είναι οι καθόλα θετικές δηλώσεις αξιωματούχων όπως του Μάθιου Πάλμερ βοηθού υφυπουργού εξωτερικών αρμόδιου για την Ευρασία και απεσταλμένου για τα Δυτικά Βαλκάνια, που σε συνομιλία του με Έλληνες δημοσιογράφους είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για τις γεωτρήσεις της Τουρκίας στα ανοιχτά της Κύπρου που ειδικά εντός της ζώνης 12 ν.μ. είναι παράνομες βάσει των προβλέψεων του Δίκαιου της Θάλασσας.

Όπως επίσης κάθε άλλο παρά αποτελεί εγγύηση, με δεδομένο το πόσο εύκολα ο Πρόεδρος Τραμπ αδειάζει και πολύ πιο υψηλόβαθμα στελέχη της Αμερικανικής διοίκησης, του Στρατού και της Διπλωματίας η δήλωση του κ. Πάλμερ ότι έχει εκφρασθεί ανησυχία στην Τουρκία «για το ενδεχόμενο διεύρυνσης των δραστηριοτήτων αυτών, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας επέκτασής τους σε περιοχές που η Ελλάδα θεωρεί μέρος της υφαλοκρηπίδας της ή της ΑΟΖ της, όπως στο Αιγαίο» κάτι που όπως είπε θα ήταν «ζημιογόνο και προκλητική ενέργεια».

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, που φθάνει με «πεσκέσι» την σύλληψη της οικογένειας του αρχηγού του ISIS που συμπτωματικά ζούσαν όλα αυτά τα χρόνια με ασφάλεια δίπλα στα σύνορα με την Τουρκία, είναι σημαντική με παρενέργειες και συνέπειες σε όλη την περιοχή.

Η συνέχιση της αποστολής λάθος μηνυμάτων στον Τούρκο ηγέτη, απλώς τον καθιστά ανεξέλεγκτο, πιο αλαζόνα και επικίνδυνο τροφοδοτώντας μια πηγή σοβαρής αποσταθεροποίησης, καθώς καμιά χώρα της περιοχής δεν είναι πρόθυμη να αποδεχθεί την κηδεμονία της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και των Δυτικών Βαλκανίων από τον κ. Ερντογάν.

Του Νίκου Μελέτη

https://www.liberal.gr/diplomacy/leukos-oikos-kai-kremlino-fouskonoun-ta-muala-tou-erntogan-purodotontas-to-klima-stin-periochi/273438?fbclid=IwAR0ABF4rWLMbYJwcyy7f313e7OFRdBCtKbUnIteBc6zop7X9pCT5MPyLmL8


8 Νοεμβρίου 2019 


2.
Γκουτέρες, Τραμπ και Πούτιν 
στηρίζουν τον Ερντογάν και το τουρκικό έγκλημα στην Κύπρο.

Ό,τι επιχειρεί να διαπράξει η Τουρκία στο βόρειο μέρος της Συρίας σε βάρος των Κούρδων, το διαπράττει στην Κύπρο για 45 και πλέον χρόνια.

Με την κατοχή και τα εγκλήματα πολέμου αναγκάζει τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και στη συνέχεια μέσω του εποικισμού δημιουργεί τετελεσμένα επί του εδάφους. Περιφρονώντας και απαξιώνοντας τα Ηνωμένα Έθνη αρνείται να εφαρμόσει τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, συναντήθηκε με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη την Παρασκευή. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Γραμματείας του διεθνούς Οργανισμού, «ο ΓΓ εξέφρασε βαθιά εκτίμηση για την ισχυρή συνεργασία και υποστήριξη της Τουρκίας προς τα Ηνωμένα Έθνη».

Αντί, λοιπόν, ο Γενικός Γραμματέας να καταδικάσει την Τουρκία για τα εγκλήματά της, αντί να ζητήσει από τον Τούρκο πρόεδρο να εφαρμόσει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και να αποχωρήσει τα στρατεύματά του από την Κύπρο και τη Συρία, τον ευχαριστεί και τον επαινεί.

Την ίδια απαράδεκτη στάση απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν τηρούν οι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντιμίρ Πούτιν, προσφέροντάς της άλλοθι στα επεκτατικά σχέδιά της. Αυτό όμως που έγινε στην αμερικανική Βουλή την Τρίτη ενδεχομένως να είναι προμήνυμα για την τιμωρία της ταυρικής αλαζονείας και θρασύτητας.

Η οργή που εκδηλώθηκε εναντίον της Τουρκίας θεωρείται πρωτοφανής και δημιουργεί μια νέα κατάσταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις που υπήρξε κοινή συμπόρευση από τη συντριπτική πλειοψηφία Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών.

Το ξέσπασμα κατά της χώρας του Αττίλα και του ισλαμοφασίστα ηγέτη της εκδηλώθηκε σε δύο επίπεδα, με δύο νομοσχέδια: Αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας και επιβολή σκληρών κυρώσεων λόγω της εισβολής στη Συρία και της αγοράς ρωσικού οπλισμού από την Τουρκία.

Το πρωτόγνωρο αντιτουρκικό μένος δεν εκδηλώθηκε μόνο στο Κογκρέσο, αλλά και στα κοινωνικά δίκτυα. Πρόκειται για πολύ σοβαρές εξελίξεις που θα έχουν ευρύτερες επιπτώσεις. Μετά την κατακραυγή στη Βουλή, ακολουθεί η σειρά της Γερουσίας, με ανάλογα δικομματικά νομοσχέδια.
Ο πρόεδρος Τραμπ μπορεί να συνεχίσει να αρνείται την επιβολή κυρώσεων, αλλά φαίνεται ότι το σκηνικό αλλάζει για την «ύποπτη συμμαχία» Τραμπ-Πούτιν-Ερντογάν. Ενδεικτική είναι η σχετική αρθρογραφία σε αμερικανικά ΜΜΕ. Το σωστό timing, ο κατάλληλος χρόνος, αποτελεί τις περισσότερες φορές τον σημαντικότερο παράγοντα για την υλοποίηση ενός στόχου. Οι καιροί και ο ευκαιρίες δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν.

Το κλίμα που διαμορφώνεται σε Γκουτέρες, Τραμπ και Πούτιν στηρίζουν τον Ερντογάν και το τουρκικό έγκλημα στην Κύπρο και Ευρώπη για τον βρόμικο ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στην ενίσχυση της τρομοκρατίας, στην εξόντωση των Κούρδων και στην κατάληψη ξένων εδαφών-θαλασσών θα πρέπει για Λευκωσία-Αθήνα-Ομογένεια να αποτελέσει κινητήριο δύναμη συντονισμένης δράσης με πρωταρχικό στόχο να αναδειχθεί σε όλες τις προεκτάσεις του το τουρκικό έγκλημα στην Κύπρο.
Ξεκάθαρα και συγκροτημένα να τεθεί ένα και μόνο αίτημα, βασισμένο στο διεθνές δίκαιο, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το αμερικανικό Σύνταγμα: να καταργηθεί η κατοχή.

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

https://www.apopseis.com/gkoyteres-tramp-kai-poytin-stirizoyn-ton-erntogan-kai-to-toyrkiko-egklima-stin-kypro/

4/11/2019



3.
“Ως εδώ με τον Ερντογάν”! 
Δείτε την ομιλία κόλαφο του γερουσιαστή Μενέντεζ για την Τουρκία.

Ο Γερουσιαστής Μπόμπ Μενέντεζ αποδόμησε τον Ερντογάν αλλά και τον πρόεδρο Τραμπ, σε μία ομιλία του στην οποία επεσήμανε ότι η Τουρκία δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις για να θεωρείται πλέον σύμμαχος των ΗΠΑ και της Δύσης.

Απαντώντας στη μόνιμη δικαιολογία που χρησιμοποιούν πολλοί -μεταξύ των οποίων και ο Τραμπ- ότι “δεν πρέπει να αφήσουμε την Τουρκία να περάσει στην “απέναντι όχθη”, ο κ. Μενέντεζ ήταν σαφής: “Είναι ήδη εκεί”, είπε.

Στην ομιλία του αναφέρθηκε στη Γενοκτονία των Αρμενίων, στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στις συνεχεία παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, στις παρενοχλήσεις των εταιρειών που βρίσκονται στην κυπριακή ΑΟΖ, στην υπόθεση των S-400, στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν και σε πολλά άλλα.

Τα είπε όλα, αλλά στην Ουάσινγκτον και στον Λευκό Οίκο έχουν κουφαθεί.

Ο κ.Μενέντεζ ζήτησε να ματαιωθεί η επίσκεψη Ερντογάν στις ΗΠΑ.

Δείτε όλη την ομιλία του Μπομπ Μενέντεζ.



Από Militaire News -06/11/2019 

https://www.militaire.gr/quot-os-edo-me-ton-erntogan-quot-deite-tin-omilia-kolafo-gia-tin-toyrkia-toy-geroysiasti-menentez/?fbclid=IwAR3VZTrId9sGnLmTmWx0ndeVqAUjeDTtvTOagAdiUmid24U5ROW2pjRCymo




   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ   

8/11/2019, ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ: Η ανοχή στον Χίτλερ και η σιωπή για την Τουρκία - από τον «ζωτικό χώρο» στις «γαλάζιες πατρίδες». Η ανοχή που επιδεικνύεται από τους ισχυρούς της γης έναντι του τουρκικού σωβινισμού έχει ενθαρρύνει τους τυχοδιωκτισμούς της Άγκυρας. Η Ελλάδα και η Κύπρος καλούνται με πραγματισμό και χωρίς ψευδαισθήσεις να καταρτίσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική, της οποίας ένας βασικός στόχος να είναι η αποτροπή επιπρόσθετων επιθετικών τουρκικών ενεργειών.