Αναβάθμιση F-16: Τα διδάγματα… “Made in Taiwan”! Για την Πολεμική Αεροπορία.
Αναβάθμιση F-16:
Τα διδάγματα… “Made in Taiwan”!
Για την Πολεμική Αεροπορία.
Προς παράδοση το τελευταίο εκσυγχρονισμένο F-16V στην Αεροπορία της Ταϊβάν. Η ελληνική αλλεργία στα προγράμματα εκσυγχρονισμού μαχητικών – και όχι μόνο- καλά κρατεί. Σχετικά με την ολοκλήρωση των πτητικών δοκιμών του τελευταίου F-16B (No.6805) που εκσυγχρονίστηκε στο επίπεδο Viper, ανατρέξαμε στον αμερικανικό ενδιαφέροντα ιστοχώρο “The WarZone”. Αποδίδεται ιδιαίτερη έμφαση, στο ότι το εν λόγω πρόγραμμα εκσυγχρονισμού είναι το μεγαλύτερο και πλέον απαιτητικό από πλευράς τροποποιήσεων και έκτασης εργασιών που έχει υλοποιηθεί στην ιστορία του F-16. Ακόμη και τα μαχητικά της Αεροπορίας των ΗΠΑ που θα εκσυγχρονιστούν στο ίδιο επίπεδο, είναι των εκδόσεων -C/D Block 40 και -50. Αρκετά νεότερης διαμόρφωσης δηλαδή… Τα δε στοιχεία που προκύπτουν, αν μη τι άλλο προκαλούν έντονο προβληματισμό για τους χειρισμούς της ελληνικής πλευράς στο ζήτημα του εκσυγχρονισμού των F-16C/D Block 30 και -50 της Πολεμικής Αεροπορίας.
Αποδεικνύεται ότι ο χρόνος που σπαταλήθηκε από την Ελλάδα, θα είναι καθοριστικός παράγοντας αρνητικών εξελίξεων. Όχι μόνο για το αξιόμαχο της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και για την οικονομία και την αμυντική βιομηχανία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η έγκριση του προγράμματος ανακοινώθηκε από το State Department πριν από 12 και πλέον χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2011. Με βάση την τότε ανακοίνωση της DSCA (Defense and Security Cooperation Agency), το εκτιμώμενο κόστος για τον εκσυγχρονισμό 145 μαχητικών F-16A/B Block 20 της Αεροπορίας της Ταϊβάν, θα ανέρχονταν σε 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Στο ποσό αυτό, όπως μπορείτε να διαβάσετε στο κείμενο της ανακοίνωσης, περιλήφθηκαν και όπλα. Με βάση το δημοσίευμα του ΤheWarZone, το κόστος του προγράμματος Feng Zhan (Phoenix Rising) ανήλθε σε 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια, περιλαμβάνοντας πέρα από την αντικατάσταση των ηλεκτρονικών πτήσης και αποστολής και δομική αναβάθμιση (SLEP – Service Life Extension Program) που παρατείνει το όριο της ωφέλιμης επιχειρησιακής ζωής των μαχητικών στις 12.000 ώρες πτήσης.
Από τα 145 μαχητικά που εκείνη την περίοδο επρόκειτο να εκσυγχρονιστούν, τελικά εκσυγχρονίστηκαν 141, λόγω απωλειών σε ατυχήματα. Τα F-16 της Ταϊβάν ήταν της έκδοσης A/B Block 20 και παραδόθηκαν στο πρώτο ήμισυ της δεκαετίας του ‘90. Η σύμβαση αγοράς υπογράφηκε όταν το F-16 ανήκε ακόμη ως πρόγραμμα στην General Dynamics. Στην πραγματικότητα τα F-16 της Ταϊβάν ήταν από πλευράς εξοπλισμού αποστολής κάτι μεταξύ του Block 30 και του Block 40 και εξοπλισμένα με το ραντάρ AN/APG-66(V)3, έχοντας εξαρχής τη δυνατότητα βολής πυραύλων ΑΙΜ-7 Sparrow.
Αυτό που μπορεί να αξιοποιηθεί ως συγκριτικό στοιχείο με τα ελληνικά δεδομένα, είναι ότι πέρα από τον υποδεέστερο εξοπλισμό ηλεκτρονικών αποστολής σε σχέση με τα ελληνικά F-16C/D Block 30, τα F-16 της Ταϊβάν δεν είχαν υποστεί και καμία δομική αναβάθμιση όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκονταν σε υπηρεσία. Το πρώτο από τα τέσσερα μαχητικά F – 16 της Ταϊβάν που εκσυγχρονίστηκε στις ΗΠΑ (No.6604), πέταξε τον Οκτώβριο του 2015. Ακολούθησαν άλλα τρία (Νο.6605, Νο.6607 και Νο.6621) που αξιοποιήθηκαν στις ΗΠΑ ως πρότυπα εκσυγχρονισμού και πρωτότυπα δοκιμών. Τα αεροπλάνα αυτά “έληξαν” από ώρες και χρειάστηκε να επιστρέψουν στην Ταϊβάν αποσυναρμολογημένα, προκειμένου να υποστούν στο Pingtung τις εργασίες δομικής αναβάθμισης των 12.000 ωρών πτήσης! Έτσι επανήλθαν σε πλόιμη κατάσταση!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ο: Σε αντίθεση με ότι έχει υποστηριχθεί κατά καιρούς και έχει γραφτεί στην Ελλάδα, τα F-16C/D Block 30 της Πολεμικής Αεροπορίας, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ και μάλιστα με χαμηλότερο κόστος σε σχέση με τα F-16 της Ταϊβάν, να εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο Viper. Και αυτό ισχύει γιατί ΗΔΗ έχουν υποστεί δύο δομικές αναβαθμίσεις (FALCON UP και FALCON STAR) προκειμένου να επεκταθεί το όριο της δομικής τους ζωής στις 8.000 ώρες πτήσης. Παράλληλα είχαν αναβαθμιστεί και οι κινητήρες τους (F110), για να έρθουν στην ίδια διαμόρφωση με αυτούς των Block 50!
Για τα τελευταία το SLEP των 12.000 ωρών πτήσης είναι δεδομένο στο πλαίσιο του επερχόμενου (;) εκσυγχρονισμού τους. Με άλλα λόγια ενώ τα F-16C/D Block 30 είναι δομικά σε καλύτερη κατάσταση από τα Block 50, η Ελλάδα δεν επιχείρησε να τα εντάξει προς εκσυγχρονισμό στο επίπεδο Viper, μαζί με τα Block 50, Block 52+ και Block 52+ Advanced. Tα άφησε εκτός προγράμματος και από το 2018 διαβεβαίωνε ότι το επόμενο ελληνικό μαχητικό θα είναι το F-35 δια στόματος του τότε ΥΕΘΑ! Σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο, οι συνέπειες είναι ότι σήμερα, έξι σχεδόν χρόνια αργότερα, οι διαθεσιμότητες των F-16 Block 30 και Block 50 είναι εξαιρετικά χαμηλές και τα 50 ετών F-4E AUP βρίσκονται ακόμα σε υπηρεσία!
Η AIDC ανέλαβε τον εκσυγχρονισμό των υπόλοιπων 136 μαχητικών F-16, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό μέρος του ποσού που επενδύθηκε στο πρόγραμμα, να απορροφηθεί από την ίδια την εγχώρια αμυντική βιομηχανία της Ταϊβάν. Καθυστερήσεις σημειώθηκαν αλλά δεν επηρέασαν σοβαρά την εξέλιξη του προγράμματος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ο: Σημαντική τεχνογνωσία και επαρκές υποκατασκευαστικό έργο αποσπάστηκαν με αποτέλεσμα τη δημιουργία εκατοντάδων νέων θέσεων εργασίας στην αμυντική βιομηχανία της Ταϊβάν. Από το 2020 δε, η AIDC ξεκίνησε και τη λειτουργία κέντρου συντήρησης, γενικών επιθεωρήσεων και επισκευών F-16! Η ΕΑΒ που φυσικά πήρε σημαντικά μικρότερο έργο από τον εκσυγχρονισμό νεότερων εκδόσεων (μικρότερη έκταση τροποποιήσεων…) σε Viper, ταλανίζεται ακόμα από χρόνια προβλήματα. Ούτε τη δυνατότητα βαφής των εκσυγχρονισμένων F-16V δεν έχει, σε αντίθεση με την AIDC.
Προ των τελικών συμπερασμάτων, υπενθυμίζεται ότι
πέρα από τη δαπάνη 4,5 δισ. δολαρίων για τον εκσυγχρονισμό και τη δομική
αναβάθμιση 141 μονάδων, η Ταϊβάν προχώρησε και στην αγορά 66 νέας κατασκευής F-16V Block 70 (F110 κινητήρας της GE), εκτιμώμενης αξίας οκτώ δισ. δολαρίων. Επειδή το ακριβές ύψος αγοράς ανά μονάδα
δεν είναι ξεκάθαρο, από τη στιγμή που στην ανακοίνωση της DSCA
περιλαμβάνονται και όπλα, το κόστος εκσυγχρονισμού ανά μονάδα
υπολογίζεται κατά προσέγγιση στο ένα τρίτο, ή (υπό προϋποθέσεις…) και το ένα τέταρτο!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3ο: Η Ταϊβάν μέσω της δαπάνης 12 περίπου δισ. δολαρίων, συγκροτεί έναν ομοιογενή στόλο 207 μαχητικών F-16V. H Ελλάδα αρνήθηκε και εξακολουθεί να αρνείται ροκανίζοντας πολύτιμο χρόνο, τη δαπάνη τριών περίπου δισ. δολαρίων για να αναβαθμίσει στο επίπεδο –V, 153 συνολικά F-16 της Πολεμικής της Αεροπορίας. Αντιθέτως, αναμένει την απάντηση – έγκριση από τις ΗΠΑ αιτήματός της για την αγορά 20 F-35A εκτιμώμενου κόστους τεσσάρων δισ. δολαρίων.
Δεν υπήρχαν λοιπόν και δεν υπάρχουν τα τρία κατά προσέγγιση δισ. δολάρια για τον εκσυγχρονισμό 153 μονάδων F-16, αλλά θα βρεθούν ακόμα περισσότερα (περί τα τέσσερα δις δολάρια) για να αγοραστούν 20 μόλις F-35A; Μήπως κάτι δεν πάει καλά εδώ με την -καταφανώς (γεω)πολιτική;- οικονομική διαχείριση και κατ’ επέκταση με την προτεραιοποίηση των πρωτοβουλιών αναβάθμισης των αεροπορικών μας δυνάμεων;
Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πάγια ελληνική πρακτική της απαξίωσης αξιόμαχου υλικού, μέσω της καθυστέρησης του εκσυγχρονισμού του. Μία τακτική καταστροφική τόσο για τις Ένοπλες Δυνάμεις, όσο και για την ελληνική αμυντική βιομηχανία και την οικονομία. Όσο αυτή η τακτική διαιωνίζεται, τόσο ο Έλληνας φορολογούμενος θα επιβαρύνεται, χωρίς να επιτυγχάνεται βέλτιστο αντίκτυπο στην αποτρεπτική ικανότητα της χώρας, ενώ η ελληνική αμυντική βιομηχανία απλά θα πάψει να υπάρχει.12-12-2023
https://www.defence-point.gr/news/anavathmisi-f-16-ta-didagmata-quot-made-in-taiwan-quot-gia-tin-polemiki-aeroporia-asfalos