ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ - ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ - ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ,ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ ...

Να ετοιμαζόμαστε για μια Πολεμική Αεροπορία των 100 μαχητικών α/φών… Η πολιτική ηγεσία έχει τον λόγο.

Πολεμική Αεροπορία – Αντιμέτωπη πλέον με το πρόβλημα της οροφής των 100 μόλις μαχητικών! Με την είσοδο του 2024, διαπιστώνεται ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την Ελλάδα και την άμυνά της. Κυριαρχεί δηλαδή η αίσθηση ότι πλέον ο χρόνος δεν είναι επαρκής για να προληφθεί ή να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε εξέλιξη. Και η αίσθηση αυτή μόνο εσφαλμένη δεν είναι… Ο χρόνος τελείωσε γιατί η Ελλάδα τον σπατάλησε. Στο Πολεμικό Ναυτικό τα προβλήματα δεν εντοπίζονται μόνο στην αδικαιολόγητη υπερτετραετή καθυστέρηση λήψης αποφάσεων εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ 200ΗΝ και αγοράς – ναυπήγησης νέων μονάδων επιφανείας, αλλά και στη μάστιγα των μαζικών παραιτήσεων στελεχών. Πρόβλημα που όχι μόνο δεν αντιμετώπισε μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2020 η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά άφησε να επιδεινωθεί σε βαθμό μη αναστρέψιμο.

Rafale-AASM

Στην δε Πολεμική Αεροπορία, η απομείωση της μαχητικής ισχύος της ύστερα από την – επίσης ανεξήγητη- αδράνεια των τελευταίων πέντε ετών, είναι πλέον πρόβλημα που έχει λάβει σοβαρές διαστάσεις. Το DP ανέλυσε όλα αυτά τα χρόνια με στοιχεία και κατ’ επανάληψη την αναγκαιότητα της διατήρησης οροφής 200 τουλάχιστον πραγματικά αξιόμαχων μαχητικών σε ελληνική υπηρεσία. 150 δηλαδή υπό την ιδανική προϋπόθεση της διατήρησης διαθεσιμότητας σε ποσοστό 75%. Για επιχειρησιακούς, οικονομικούς και βιομηχανικούς λόγους. Βασικό συστατικό αυτής της οροφής θα ήταν φυσικά ο στόλος των μαχητικών F-16, σε ομογενοποιημένη βέβαια μορφή. Η Ελλάδα επέλεξε να μην εκμεταλλευτεί αυτό το κρίσιμο και βασικό συστατικό για την αναβάθμιση της μαχητικής ισχύος της Πολεμικής Αεροπορίας.

Επέλεξε δηλαδή να απαξιώσει ροκανίζοντας χρόνο, τα 70 από τα 153 μαχητικά του τύπου που διατηρεί σε υπηρεσία η Πολεμική Αεροπορία! Παράλληλα, φέρεται να εξετάζει εδώ και καιρό όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα την “εναλλακτική” λύση της παραγγελίας (αρχικά…) 12 μόλις μαχητικών 5ης γενιάς τύπου F-35A! Αν αυτό δεν είναι απομείωση της μαχητικής ισχύος και κατασπατάληση κονδυλίων, τότε τι ακριβώς είναι; Εξηγούμε το γιατί…

– Στο επιχειρησιακό κομμάτι, ο εκσυγχρονισμός των F-16C/D Block 30 και Block 50 στο επίπεδο Block 50M εφόσον είχε αποφασιστεί από το 2018 ή το 2019, σήμερα θα απέδιδε μαχητικά ικανά να αξιοποιηθούν πλήρως σε επιχειρήσεις αέρος-αέρος, αέρος-επιφανείας, αέρος-εδάφους και ISR για τα επόμενα 20 χρόνια.

– Σε οικονομικό επίπεδο, μία τέτοια επιλογή ήταν απόλυτα εφικτή από τη στιγμή που δεν θα ξεπερνούσε σε κόστος τα 1,2 δισ. δολάρια. Μαζί με την αγορά ατρακτιδίων στοχοποίησης SNIPER… Αντίθετα, το να δαπανηθούν 2-3 δισ. δολάρια για την αγορά 12 μόλις μαχητικών 5ης γενιάς και τη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών για την εκμετάλλευσή τους, αφενός μεν είναι ενέργεια που δεν θα επιλύσει κανένα επιχειρησιακό πρόβλημα και αφετέρου θα επιβαρύνει καθοριστικά τον ελληνικό αμυντικό προϋπολογισμό. Αν δεχθούμε ότι υφίσταται τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα.

– Σε βιομηχανικό επίπεδο, μόνο οι εκσυγχρονισμοί των F-16 (δύο παράλληλα προγράμματα), θα μπορούσαν σε συνδυασμό με τις εργοστασιακές συντηρήσεις των C-130H/B να συντηρήσουν την κρατικά ελεγχόμενη ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία) για μία τουλάχιστον δεκαετία. Χωρίς καμία δόση υπερβολής.Αντίθετα, η αγορά 12 μόλις μαχητικών F-35A δεν θα αποδώσει κανένα απολύτως βιομηχανικό αντάλλαγμα στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, εν έτει 2024 η Πολεμική Αεροπορία βρίσκεται οριστικά αντιμέτωπη με το πρόβλημα της οροφής 100 μόλις μαχητικών.

F-16 Fighting Falcons από την αεροπορική βάση Eglin
(@U.S. Air Force / Master Sgt. Tristan McIntire)

Πολύ σύντομα θα χρειαστεί να αποσύρει τα F-16C/D Block 30 και Block 50, μαζί με τα γηραιά F-4E AUP. Μαχητικά που, κακά τα ψέματα, δεν έχουν πλέον να προσφέρουν παρά ελάχιστα επιχειρησιακά. Σε σχέση με το πολύ υψηλό πλέον κόστος εκμετάλλευσής τους και φυσικά υπό το δεδομένο ότι δεν έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης stand-off όπλων. Που ούτως ή άλλως δεν υπάρχουν στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας.

Αυτό που μένει είναι η σταδιακή ένταξη σε υπηρεσία των 83 Viper μέχρι το 2027, η δύναμη των 24 Rafale F3R που επίσης δεν διαθέτει τακτικά όπλα stand-off, αέρος-εδάφους (AASM) και άρα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σε αποστολές κρούσης (ο κατεξοχήν ρόλος υπεροχής των μαχητικών αυτών…) και αυτή των 24 επίσης, Mirage 2000-5Mk.2. Και αυτά δεν έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης αυτών των όπλων, ενώ δεν έχει γίνει και οποιαδήποτε ενέργεια “διασύνδεσης” με τα Rafale F3R, τα Viper και τα ΑΣΕΠΕ (ΕΜΒ-145Η AEW&C), μέσω της ενσωμάτωσης τερματικών Link-16.

Αυτή η δύναμη των 131 σύγχρονων μαχητικών, υπό την προϋπόθεση διαθεσιμότητας 70% (υπό ιδανικές συνθήκες…) αυτόματα διαμορφώνεται σε 92 (91,7 για την ακρίβεια) μονάδες σε καθημερινή βάση. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Όχι η σημερινή, αλλά του 2027! Όσο και αν προσπαθούμε να την αγνοούμε ή να την ωραιοποιούμε, δεν είναι καλή. Συμπερασματικά, ίσως δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει τόσο πολύ το ποια είναι η διαθεσιμότητα των τουρκικών F-16, αλλά το ποια είναι η κατάσταση αυτών που συνεχίζει να αξιοποιεί η δική μας Πολεμική Αεροπορία.

Μαχητικό αεροσκάφος M2000
με πυραύλους stand-off AASM

Εάν σε όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, προσθέσουμε την ανάγκη αγοράς και ενσωμάτωσης ενός νέου συστήματος αυτοπροστασίας και ηλεκτρονικού πολέμου για τα 83 Viper και την ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη αγοράς νέων stand-off όπλων για αυτά, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η πολιτική αδράνεια της τελευταίας πενταετίας έχει διαμορφώσει μία επίσης εξαιρετικά δύσκολα αναστρέψιμη δραματική κατάσταση και στην Πολεμική Αεροπορία.

Και φυσικά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αυτό. Η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία του τόπου γνώριζαν τα περί “κρίσιμης μάζας” στον στόλο των μαχητικών. Η πρώτη ενημερωνόταν από τη δεύτερη. Γιατί η Πολεμική Αεροπορία έχει έτοιμες μελέτες και προτάσεις για τα πάντα, ενώ ενημερώνει σχετικά όποτε υπάρξει ανάλογο αίτημα. Είναι άλλωστε και προϊόν – συμπέρασμα της κοινής λογικής ότι είναι οικονομικά αδύνατο να αντικατασταθούν τα 70 F-16 των παλιότερων εκδόσεων ένα προς ένα. Ακόμα και σε βάθος εικοσαετίας…

Είναι επίσης κοινή λογική ο έγκαιρος εκσυγχρονισμός τους από τη στιγμή που ο μεγαλύτερος χρήστης του τύπου παγκοσμίως θα συνεχίσει να τον αξιοποιεί επιχειρησιακά μέχρι το 2048. Αυτά τα 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να τα εξασφαλίσει για να επιλύσει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που πλέον έχει μπροστά της και είναι ακόμα πιο δύσκολο και πιο κοστοβόρο. Και η επένδυση δεκαετιών που έγινε στο F-16 επομένως πετάχτηκε, όπως και τόσες άλλες, στον κάλαθο των αχρήστων. Η οροφή των 200 αξιόμαχων μαχητικών οδεύει… τρέχοντας, να καταστεί οριστικά και αμετάκλητα ουτοπική για την ελληνική άμυνα.

https://www.defence-point.gr/news/na-etoimazomaste-gia-mia-polemiki-aeroporia-ton-100-machitikon-a-f-i-politiki-igesia-echei-ton-logo

4/1/2024

 
               ΣΧΕΤΙΚΑ   ΘΕΜΑΤΑ               

 

1.

“Βρέχει” PATRIOT GEM-T αλλά εδώ κρατούν ομπρέλα!  Άλλη μια χαμένη ευκαιρία;

Την ανάθεση σύμβασης για την παραγωγή έως και 1.000 κατευθυνόμενων βλημάτων Patriot Pac-2 Guidance Enhanced Missiles – Tactical (GEM-T), για λογαριασμό ομάδας χωρών – μελών της Συμμαχίας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι Γερμανία, Ολλανδία, Ρουμανία και Ισπανία, με σκοπό την ενίσχυση της αεράμυνας τους εν μέσω του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, ανακοίνωσε το ΝΑΤΟ. Πρόκειται για εξέλιξη έντονου ελληνικού ενδιαφέροντος καθώς η Πολεμική Αεροπορία επιχειρεί έξι πυροβολαρχίες του συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας Patriot που η προμήθεια τους έγινε τα τέλη της δεκαετίας του 1990.

Συγκεκριμένα, η σύμβαση για την προμήθεια του οπλικού συστήματος Patriot υπεγράφη στις 19 Φεβρουαρίου 1999 μεταξύ της τότε Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών (ΓΔΕ) του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της αμερικανικής εταιρείας Raytheon (νυν RTX), ως κύριας αναδόχου, και όπως είχε τότε ανακοινωθεί, αφορούσε στην προμήθεια τεσσάρων πυροβολαρχιών PAC-3 (FU) των έξι εκτοξευτών Μ901 η καθεμία, 200 βλημάτων PAC-2 GEM, δύο κέντρων πληροφοριών και συντονισμού ICC, ενώ υπήρχε και προαίρεση αγοράς (option) δύο επιπλέον πυροβολαρχιών, η οποία ενεργοποιήθηκε το Νοέμβριο του 1999. Το ολικό κόστος της προμήθειας ανήλθε στα 1,139 δις δολάρια (1,038 δις ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία).

Το 2019, στην έδρα της 350ης Πτέρυγας Κατευθυνόμενων Βλημάτων (350 ΚΒ), στην αεροπορική Βάση Σέδες, στη Θεσσαλονίκη, έλαβε χώρα ο εορτασμός της επετείου της συμπλήρωσης 20 ετών του οπλικού συστήματος Patriot σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία. Είναι αυτονόητο ότι πλέον αποτελεί επιτακτική ανάγκη η αναβάθμιση του οπλικού συστήματος Patriot καθώς και η προμήθεια νέων βλημάτων καθώς τα βλήματα της αρχικής προμήθειας έχουν εξαντλήσει ή προσεγγίζουν τη λήξη του ορίου της επιχειρησιακής ζωής τους. Επιπρόσθετα, η Τουρκία αυξάνει συστηματικά τα βεληνεκή και την ακρίβεια των πυραυλικών της δυνατοτήτων με τελικό αντικειμενικό σκοπό την προσβολή στόχων στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας.

Οπότε, καθίσταται κρίσιμο στην περίπτωση που η χώρα μας δεν περιλαμβάνεται στην ομάδα χωρών – μελών του ΝΑΤΟ για λογαριασμό της οποίας θα ανατεθεί η ανωτέρω σύμβαση, να επιχειρήσει την ένταξη, ώστε κατά τη διάρκεια υλοποίησης της σύμβασης να έχει τη δυνατότητα της σταδιακής προμήθειας βλημάτων για την ανανέωση και ενίσχυση των ελληνικών αποθεμάτων. Επιλογή που αποτελεί πλέον μονόδρομο αφού όλες οι πληροφορίες συντείνουν ότι όροι που είχαν αρχικά συμφωνηθεί μεταξύ Ελλάδας και Σαουδικής Αραβίας για την ανάπτυξη μίας πλήρους ελληνικής πυροβολαρχίας Patriot στο πλαίσιο του Πολυεθνικού Σχεδίου Ενεργοποιημένης Αεράμυνας για την προστασία κρίσιμων ενεργειακών υποδομών από τρομοκρατικές απειλές του Βασιλείου και είχαν αποτυπωθεί στο προσχέδιο της διακρατικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χώρων, δεν έχουν υλοποιηθεί.

Υπενθυμίζεται, ότι οι ελληνικοί Patriot, στόχο είχαν να προστατεύουν πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, εργοστάσια αφαλάτωσης νερού, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, και άλλους στόχους με πολιτική, θρησκευτική, οικονομική και ιστορική βαρύτητα. Ειδικότερα, η διακρατική συμφωνία αφορούσε τη μεταστάθμευση μίας πλήρους ελληνικής πυροβολαρχίας Patriot μαζί με τον φόρτο βλημάτων (για τον οποίο είχαν προβλεφθεί κατάλληλοι χώροι αποθήκευσης που είχαν επιθεωρηθεί από ελληνική αντιπροσωπεία) και την ομαλή ένταξη της στην αεράμυνα του Βασιλείου. Προέβλεπε επίσης την προστασία της ελληνικής αποστολής, καλύπτοντας θέματα δικαστικής φύσης, σίτισης και διαμονής, ιατρικής περίθαλψης, παροχής επιπλέον μέσων, υλικών, εγκαταστάσεων και εξοπλισμού για την προστασία του προσωπικού από επιθέσεις διαφόρων μορφών.

Επίσης, περιλάμβανε την κάλυψη του συνολικού κόστους μεταστάθμευσης, την παροχή εφοδιαστικής υποστήριξης, τη ρύθμιση της συμμετοχής του ελληνικού στρατιωτικού προσωπικού στα διάφορα κέντρα επιχειρήσεων, και σε επιχειρησιακό επίπεδο, τον καθορισμό των κανόνων εμπλοκής και δράσης της ελληνικής πλευράς.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές στο προσχέδιο περιλαμβανόταν και η πολύ σημαντική πρόβλεψη για την αναπλήρωση – αντικατάσταση των ελληνικών βλημάτων. Συγκεκριμένα, η σαουδαραβική πλευρά αναλάμβανε την υποχρέωση να αντικαταστήσει ένα προς ένα το σύνολο των βλημάτων που θα έβαλε η ελληνική πυροβολαρχία ή θα παραχωρούνταν για την ενίσχυση των σαουδαραβικών αποθεμάτων, οπότε εμμέσως θα επιτυγχανόταν η ηλικιακή ανανέωση του οπλοστασίου μας. Επιπρόσθετα, οι ΗΠΑ είχαν δεσμευθεί για την άνευ κόστους για τη χώρα μας υλοποίηση προγραμμάτων εκσυγχρονισμού του συστήματος (αναβάθμιση ραντάρ, λογισμικού λειτουργίας, κ.λπ.).

Σήμερα περίπου 30 μήνες από τον Σεπτέμβριο του 2021 όταν πραγματοποιήθηκε η τελετή για την αναχώρηση της πυροβολαρχίας για τη Σαουδική Αραβία, επίσημη ενημέρωση για την υλοποίηση ή μη των ανωτέρω προβλέψεων δεν υφίσταται. Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι ο Έλληνας επικεφαλής υψηλόβαθμος αξιωματικός που διαπραγματεύθηκε με τις Σαουδική Αραβία και ΗΠΑ τους όρους (περιλαμβανομένων και των ανωτέρω προβλέψεων) της μεταστάθμευσης της ελληνικής πυροβολαρχίας, σε αστραπιαίο χρόνο, αφού ολοκλήρωσε το έργο που του είχε ανατεθεί, τον Μάρτιο του 2019, υπό την πίεση φιλικά διακείμενων κύκλων στη Νέα Δημοκρατία, εντός και εκτός της Πολεμικής Αεροπορίας, αποστρατεύθηκε. Δύο χρόνια μετά, το 2021 αποστρατεύθηκε και ο δεύτερος στην ιεραρχία της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας, ο οποίος είχε μεν προαχθεί στις κρίσεις του 2019 και του 2020, αλλά τοποθετήθηκε σε θέση «ψυγείο».

Οι λεπτομέρειες της σύμβασης

Όπως ανακοινώθηκε, η ύψους 5,5 δις δολαρίων (5,028 δις ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία) σύμβαση θα επεκτείνει την ευρωπαϊκή παραγωγή των βλημάτων, ενισχύοντας την εφοδιαστική αλυσίδα και θα διασφαλίσει την αναπλήρωση των ευρωπαϊκών αποθεμάτων. Τη σύμβαση θα αναθέσει η Υπηρεσία Υποστήριξης και Προμηθειών του ΝΑΤΟ, η NSPA (ΝΑΤΟ Support and Procurement Agency) στην COMLOG Gesellschaft für Logistik mbH που εδρεύει στο Schrobenhausen της Γερμανίας. Πρόκειται για κοινοπραξία που έχουν συστήσει η αμερικανική εταιρεία RTX (πρώην Raytheon) και η γερμανική εταιρεία MBDA Germany με τον κάθε εταίρο να κατέχει το 50% του μετοχικού κεφαλαίου.

Η κοινοπραξία ιδρύθηκε με σκοπό τη διατήρηση της επιχειρησιακής ικανότητας των βλημάτων Patriot στην Ευρώπη και η κύρια δραστηριότητα της είναι η λογιστική υποστήριξη των βλημάτων Patriot PAC-2. Από την ίδρυση της η εταιρία έχει συντηρήσει περισσότερα από 5.000 βλήματα Patriot PAC-2 στις εγκαταστάσεις της που φέρουν την ονομασία Patriot Missile Facility 3 (PMF-3), στο Schrobenhausen της Βαυαρίας. Ο κύριος πελάτης της COMLOG είναι η NSPA που λειτουργεί για λογαριασμό των Ευρωπαίων χρηστών του Patriot και του Στρατού των ΗΠΑ. Μεταξύ των συμβατικών αντικειμένων περιλαμβάνεται η δημιουργία μονάδας παραγωγής βλημάτων Patriot και κύριων υποσυστημάτων τους στη Γερμανία.

Την εξέλιξη χαιρέτισε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ. «Αυτή η επένδυση δείχνει τη δύναμη της διατλαντικής αμυντικής συνεργασίας και τη δέσμευση του ΝΑΤΟ να διατηρεί τους ανθρώπους μας ασφαλείς. Οι ρωσικές επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε Ουκρανούς αμάχους, πόλεις και κωμοπόλεις δείχνουν πόσο σημαντική είναι η σύγχρονη αεράμυνα. Η κλιμάκωση της παραγωγής πυρομαχικών είναι το κλειδί για την ασφάλεια της Ουκρανίας και για τη δική μας».

Σημειώνεται ότι τα συστήματα αεράμυνας Patriot μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την άμυνα έναντι αεροσκαφών, ελικοπτέρων και βλημάτων, αναχαιτίζοντάς τα σε μεγάλες αποστάσεις. Στον απόηχο του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει πυροβολαρχίες πυραύλων Patriot για να προστατεύσει τους Συμμάχους του στην ανατολική πλευρά του. Οι Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έχουν επίσης παραδώσει συστήματα Patriot στην Ουκρανία και έχουν δεσμευτεί να ενισχύσουν περαιτέρω την άμυνα της Ουκρανίας.

Ο  ΠΥΡΟΒΟΛΑΡΧΗΣ -5/1/2024

https://www.defence-point.gr/news/quot-vrechei-quot-patriot-gem-t-alla-edo-kratoyn-omprela-alli-mia-chameni-eykairia
                                                 

M113A2  with  Remote Controlled Weapon Station (RCWS)

  2.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ελληνική επιστολή στην SIBAT… για την ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ των M113.

Σε ταχεία πορεία δρομολόγησης φέρεται ότι τίθεται το πρόγραμμα αναβάθμισης Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) M113 που διαθέτει σε υπηρεσία ο Ελληνικός Στρατός ώστε ως «ενδιάμεση λύση», να καλύψουν τις εξαιρετικά μεγάλες ανάγκες στον τομέα των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ). Όπως έχει ήδη αναφέρει το DP, «η συγκεκριμένη επιλογή υπαγορεύθηκε από την κατά την παρούσα περίοδο έλλειψη οικονομικών πόρων που δεν επιτρέπει την υλοποίηση της προμήθεια νέας κατασκευής ΤΟΜΑ σύγχρονης τεχνολογίας».

Γράφει ο ΚΑΥΣΙΜΑΡΧΗΣ

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του DP, η ελληνική πλευρά έχει αποστείλει επιστολή στη SIBAT, τη διεύθυνση διεθνούς αμυντικής συνεργασίας του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ με την οποία αιτείται την παροχή πληροφοριών για το πρόγραμμα αναβάθμισης των M113. Στη συνέχεια η SIBAT φέρεται να προώθησε το αίτημα σε εταιρίες της ισραηλινής αμυντικής βιομηχανίας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι Elbit Systems, Rafael και Israel Aerospace Industries (ΙΑΙ). Το εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι ότι η SIBAT ενημερώνει τις ισραηλινές εταιρίες ότι θα πρέπει να αποστείλουν τις πληροφορίες στην ελληνική πλευρά μέχρι τις 22 Ιανουαρίου 2024.

Συγκεκριμένα ζητούνται πληροφορίες για μη επανδρωμένους τηλεχειριζόμενους πύργους που μπορούν να εξοπλιστούν κατ’ ελάχιστον με πολυβόλο διαμετρήματος 12,7 χλστ., την αναβάθμιση του συστήματος διεύθυνσης, την αναβάθμιση των ηλεκτρονικών / ηλεκτρικών και του κινητήρα και τη θωράκιση (κατ’ ελάχιστον Level 3 κατά τη νατοϊκή συμφωνία τυποποίησης). Πρόκειται για θετική εξέλιξη καθώς αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι ο Ελληνικός Στρατός προχωράει τις διαδικασίες επακριβούς προσδιορισμού του εύρους αλλά και του περιεχόμενου της αναβάθμισης.

Όμως ταυτόχρονα δημιουργούνται ερωτήματα. Παραδείγματος χάριν, παρόμοιες επιστολές έχουν αποσταλεί και στις κρατικές αρχές άλλων χώρων (ευρωπαϊκών ή μη) ή απευθείας σε άλλες εταιρίες;  Το κυριότερο, έχουν αποσταλεί σε ελληνικές εταιρίες; Γιατί δεν μπορεί να συνεχίζεται η ρητορική περί μέριμνας για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, αλλά σε πρακτικό επίπεδο η ανάθεση έργου σε αυτή να είναι σχεδόν μηδενική.

Η αναβάθμιση των M113 αποτελεί πρόγραμμα στο οποίο η εγχώρια βιομηχανία έχει δυνατότητες ώστε να συμμετάσχει με αξιώσεις και παράλληλα να αποτελέσει τη διαδικασία που θα αποδώσει υπόσταση στη συγκρότηση ενός cluster ελληνικών βιομηχανιών στον τομέα των χερσαίων οχημάτων μάχης, το οποίο στη συνέχεια θα μπορούσε να αναλάβει την αναβάθμιση και άλλων τύπων οχημάτων μάχης που διατίθενται σε υπηρεσία και / ή να διεκδικήσει σημαντικό μερίδιο σε πρόγραμμα εγχώριας συμπαραγωγής ενός νέου χερσαίου οχήματος μάχης όταν εξευρεθούν οι αναγκαίες πιστώσεις για τη χρηματοδότηση του προγράμματος.

Επίσης, μήπως η μέσω SIBAT αποστολή του αιτήματος στις ισραηλινές εταιρίες αποτελεί προάγγελο της υπό τον μανδύα της διακρατικής συμφωνίας απευθείας ανάθεσης του προγράμματος στο Ισραήλ; Όμως ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ υποχρέωση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την υλοποίηση του συνόλου των εργασιών της αναβάθμισης στην Ελλάδα και τη μεγιστοποίηση της ελληνικής συμμετοχής με τη μορφή υποσυστημάτων, συγκροτημάτων, εξαρτημάτων.

Ας γίνει επιτέλους κατανοητό ότι ισχυρή άμυνα είναι η βιώσιμη άμυνα και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η μεγιστοποίηση της συμμετοχής της εγχώριας βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης ώστε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό των αμυντικών επενδύσεων να ανακυκλώνεται στην εθνική οικονομία.

7-1-2023

https://www.defence-point.gr/news/apokleistiko-elliniki-epistoli-stin-sibat-gia-tin-anavathmisi-ton-m113

       '' (...) Με την είσοδο του 2024, διαπιστώνεται ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την Ελλάδα και την άμυνά της. Κυριαρχεί δηλαδή η αίσθηση ότι πλέον ο χρόνος δεν είναι επαρκής για να προληφθεί ή να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε εξέλιξη. Και η αίσθηση αυτή μόνο εσφαλμένη δεν είναι… Ο χρόνος τελείωσε γιατί η Ελλάδα τον σπατάλησε. (...)''