IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Άλογα και γαϊδουράκια στην Ελλάδα: Ανύπαρκτη προστασία για τους ακούραστους εργάτες. Ο αντιπρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Προστασίας Ιπποειδών, Θανάσης Χελιώτης, μιλά στην «Κ» για τα άλογα και τα γαϊδούρια που το καλοκαίρι εργάζονται αδιάκοπα από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα. Σέρνουν άμαξες, ανεβοκατεβαίνουν σκαλιά με φορτίο και αναβάτες στη ράχη τους, χρησιμοποιούνται για εργασίες στο δάσος. Την ίδια στιγμή όμως, η νομοθεσία που τα προστατεύει είναι ελλιπής ενώ και η εικόνα που έχουμε για τον αριθμό τους και τις συνθήκες εργασίας τους είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ο λόγος για τα άλογα και τα γαϊδουράκια «εργασίας» (όπως αποκαλούνται) τα οποία στη χώρα μας μπορεί κανείς να τα δει σε πολλά τουριστικά σημεία- στα νησιά των Κυκλάδων και του Αργοσαρωνικού (Σαντορίνη, Ύδρα, Αίγινα κ.τ.λ) αλλά και στην επαρχία να κάνουν εργασίες για τους ιδιοκτήτες τους. Τι γνωρίζουμε όμως για τις συνθήκες όπου διαβιούν και εργάζονται; Πριν από λίγες ημέρες, θλίψη και αποτροπιασμό προκάλεσε η εικόνα ενός αλόγου πο

   Tα κατοικίδια ως αναλώσιμα παιχνίδια.  Έχει ειπωθεί ξανά και ξανά ότι τα ναρκωτικά ήταν η εμβληματική μοναξιά του 20ου αιώνα. Στα ναρκωτικά συμπληρώστε φυσικά και την εξάρτηση απ’ το αλκοόλ, τον τζόγο, το σεξ, το φαγητό, την υπερκατανάλωση, καθώς και το διαδίκτυο.Όλα τα παραπάνω εξακολουθούν να ισχύουν για εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά στην λίστα των εθισμών που ανοίγει και μεγαλώνει ολοένα σαν μια «μαύρη» βεντάλια στην εποχή μας, προσθέστε και την έξαρση υιοθεσίας κατοικιδίων όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό αυτό. Είναι άραγε τυχαία η εκρηκτική αύξηση απόκτησης σκύλων ή γάτων την τελευταία δεκαετία στη χώρας μας; Από πού προκύπτει η ανάγκη ή η παρορμητική τάση καλύτερα ολοένα και περισσότερων ανθρώπων να συμβιώνουν με έναν «Ντόντο» ή με μια «Ρεμέδιος» με μάτια μαγευτικά και ουρά φουντωτή; Κατά την γνώμη μου και το τονίζω αυτό, προέκυψε και θα προκύπτει στο διηνεκές εξαιτίας των χλιαρών, συχνά άρρωστων και κάποτε ακόμα και «κανιβαλικών» σχέσεων. Ο καθένας μόνος του- καθώς έτσι αισθάνοντ

  Τετράποδοι ήρωες πολέμου με παράσημα. Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που βίωσαν τις κακουχίες και την φρίκη ενός  πολέμου. Στις φονικές μάχες και τις δύσκολες στιγμές, είχαν σε πολλές περιπτώσεις δίπλα τους, τους τετράποδους πιστούς τους φίλους που τους συμπαραστάθηκαν και σε κάποιες περιπτώσεις τους έσωσαν την ζωή! Οι Βρετανοί, παραδοσιακοί τυπολάτρες, με αξεπέραστη ζωοφιλία, τίμησαν αυτούς τους… «μικρούς ήρωες», τους παρασημοφόρησαν και όταν πέθαναν, τους οδήγησαν μέχρι την τελευταία τους κατοικία με τις δέουσες στρατιωτικές τιμές! Δυο χαρακτηριστικές και ιδιαίτερα συγκινητικές περιπτώσεις αφορούν ισάριθμους πανέξυπνους γάτους… Ο ΑΒΥΘΙΣΤΟΣ ΣΑΜ Η στρατιωτική σταδιοδρομία του «Αβύθιστου Σαμ» ξεκίνησε όταν ένας από τους ναυτικούς του γερμανικού θωρηκτού Bismarck μετέφερε τον Sam στο πλοίο.  Στις 18 Μαΐου 1941, το Bismarck απέπλευσε από το λιμάνι της κατεχόμενης πολωνικής πόλης Gotenhafen κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Rheinübung.  Η αποστολή του Μπίσμαρκ ήταν να εμπλέξει βρετανικά πλοία

«Εχω ιδιαίτερες αναμνήσεις από τον Bingo, αυστραλιανό ποιμενικό, έναν από τους βασικούς σκύλους του Γαλλικού Ινστιτούτου Ζωοθεραπείας. Αρκούσε ένα βλέμμα για να συνεννοηθούμε», λέει ο  Φρανσουά Μπεζέρ. Φωτ. ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ Ο πρωτοπόρος Φρανσουά Μπεζέρ στην «Κ»:  Πώς τα ζώα θεραπεύουν παιδιά και ενηλίκους.  Η πιο δύσκολη περίπτωση που έχει αντιμετωπίσει ήταν ένα επτάχρονο αγόρι στο φάσμα του αυτισμού , ο Γιαν. Δεν μπορούσε καν να μιλήσει. Χρειάστηκαν επτά χρόνια σκληρής και επίμονης δουλειάς του Φρανσουά Μπεζέρ, μαζί με τον σκύλο του, όμως το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: ο μικρός όχι μόνο έμαθε δεκάδες λέξεις αλλά και άρχισε να σχηματίζει φράσεις. Ο 76χρονος εθνολόγος και ψυχοθεραπευτής είναι πρωτοπόρος της ζωοθεραπείας, μεθόδου μέσω της οποίας ένα ζώο (σκύλος, γάτα, κουνέλι, γαϊδούρι, άλογο) λειτουργεί ως διαμεσολαβητής, μαζί με έναν επαγγελματία (συνήθως ψυχολόγο, ψυχίατρο, ειδικό παιδαγωγό, εργοθεραπευτή, νοσηλευτή, φυσιοθεραπευτή) σε περιπτώσεις ψυχικών διαταραχών, αναπτυξιακών

  Η σκληρότητα απέναντι στα ζώα συνδέεται με τη σκληρότητα και τη βία απέναντι στους ανθρώπους, ιδιαίτερα στα παιδιά. Τέτοια περιστατικά θεωρούνται από τους ειδικούς της ψυχικής υγείας ως κορυφή του παγόβουνου. Είναι κρίκοι στην ίδια εγκληματική αλυσίδα. Φωτ. SHUTTERSTOCK    Οι βασανιστές ζώων πέφτουν ακόμη στα «μαλακά». Η κατάληξη τριών πολύκροτων υποθέσεων. Κουνουπιδιανά Χανίων, 5 Οκτωβρίου 2020: Ενας 55χρονος Ελληνας κρεμάει τον σκύλο του από δέντρο, στην αυλή του, και επιχειρεί να του κόψει με τανάλια τους όρχεις, «για να ηρεμήσει, επειδή είναι πολύ ζωηρός και θέλει συνέχεια παιχνίδια». Γερμανός τουρίστας που ακούει τα ουρλιαχτά του ζώου παρεμβαίνει, το παίρνει από τα χέρια του βασανιστή του και το μεταφέρει αιμόφυρτο σε κτηνιατρική κλινική. Νίκαια, 13 Οκτωβρίου 2020: Ενας 53χρονος καθηγητής και ο 63χρονος γείτονάς του συλλαμβάνονται στο πλαίσιο του αυτοφώρου έπειτα από καταγγελία περιοίκων, για την άγρια κακοποίηση δεσποζόμενου σκύλου, του Εκτορα. Ο ένας τον μαχαίρωνε με σουγιά κα

Επισήμως στην Ελλάδα επιτρέπεται το κυνήγι 33 ειδών πουλιών. Αναλογικά σε κάθε 50 κατοίκους αυτής της χώρας αντιστοιχεί και ένα κυνηγός με επίσημα άδεια. Κάθε χρόνο το κυνήγι γίνεται σε δύσβατες, απρόσιτες για τον πολύ κόσμο περιοχές φυσικού κάλλους, προστατευόμενες περιοχές, που καταφεύγουν είδη που απειλούνται με εξαφάνιση.  Κανένας δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει τον τεράστιο όγκο των θηραμάτων κάθε χρόνο στην Ελλάδα και τον αντίκτυπο στον πληθυσμό τους. Δεν μπορεί να εκτιμηθεί ούτε με σχετική ακρίβεια τι μένει πίσω. Η σφαίρα αστόχησε και βρήκε τον αδερφό του. Τα Χριστούγεννα βουτήχτηκαν στον θρήνο και το αίμα. Η σφαίρα αστόχησε άλλη μία φορά και χτύπησε τον θάμνο που κουνιόταν, τη συστάδα πίσω από την οποία ακουγόταν θόρυβος. Το θήραμα ήταν πάλι ένας άνθρωπος, φίλος, γιος, αδερφός. Ενα, δύο, πολλά σπίτια βυθίστηκαν στο πένθος. Να μην ξέρουν αυτοί που έμειναν πίσω πού να ρίξουν το ανάθεμα.   Κυνήγι : 400.000 όπλα σπέρνουν τον θάνατο κάθε χρόνο  σε γη και ουρανό.   Η σφαίρα αστόχησε κ

Πόσο ηθικό είναι ο βασανισμός ενός συναισθανόμενου όντος  να μετριέται μόνο σε λίγα ευρώ; Φωτ. SHUTTERSTOCK  Δείκτης πολιτισμού η συμπεριφορά απέναντι στα ζώα.      Το πιο ενδεικτικό για τον πολιτισμό μιας χώρας, ιδίως για τον πολιτισμό της καθημερινότητας και της εποχής που διανύουμε, είναι η στάση της απέναντι στους αδύναμους. Και δεν υπάρχουν πιο αδύναμα πλάσματα σε μια κοινωνία από τα αδέσποτα ζώα. Δεν έχουν φωνή –ή, ορθότερα, δεν μπαίνουμε στον κόπο να αποκωδικοποιήσουμε όσα εκφράζουν– και δεν έχουν αλλά ούτε και προβλέπεται να αποκτήσουν εκλογικά δικαιώματα. Βέβαια, φαίνεται πως πλέον οι πολιτικοί άρχισαν να συνεκτιμούν τις ψήφους των ανθρώπων που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των ζώων συντροφιάς – μέχρι πρότινος σχεδόν τους αγνοούσαν. Επειτα από αλλεπάλληλες ειδεχθείς κακοποιήσεις που είδαν στο φως της δημοσιότητας και προκάλεσαν την οργή της κοινής γνώμης (σκυλιά που τ’ ακρωτηρίαζαν οι ίδιοι τους οι «κηδεμόνες», σκυλιά που τα μαχαίρωναν με μανία καθηγητές, γάτες που τις ξεκοίλιαζα