IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πραγματικά πορεία θράσους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή που διοργάνωσαν οι Τούρκοι, με την συμμετοχή μουσουλμάνων από πολλές χώρες, στην αμερικανική πρωτεύουσα, κατά των Αρμενίων. Φωτογραφία Yeni Safak. Όταν το θράσος δεν έχει όρια κάνεις ακόμα και πορεία κατά αυτών που διαμαρτύρονται διότι οι πρόγονοί σου έσφαξαν τους προγόνους τους.  Αυτό έκαναν και οι Τούρκοι που θρασείς, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, αντί επιτέλους να παραδεχτούν την αρμενική γενοκτονία και να ζητήσουν συγνώμη διοργάνωσαν ακόμα και πορεία «διαμαρτυρίας» κατά των Αρμενίων στην καρδιά των ΗΠΑ, την ίδια την Ουάσινγκτον.  Την πορεία οργάνωση η Τουρκοαμερικανική Συντονιστική Εθνική Επιτροπή (TASC) και το κυρίαρχο σύνθημα των πολλών συγκεντρωμένων ήταν «Αφήστε την ιστορία να αποφασίσει», λες και η Τουρκία σέβεται την ιστορία, την ιστορία που όλη η οικουμένη παραδέχεται πλην της ιδίας, που εξακολουθεί να επιμένει ότι δεν υπήρξε γενοκτονία κατά των Αρμενίων, αλλά, προφανώς, 1,5 εκ. Αρμένιοι α

''Turkification'' through Extermination ... Υπολογίζεται ότι στην γενοκτονία του 1915 εξοντώθηκαν 1,5 εκατομμύρια Αρμένιοι, στους οποίους πρέπει να προστεθούν και άλλες 200.000 που είχαν εξοντωθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1890. Η τουρκική ηγεσία του 1915 ήθελε να δημιουργήσει μία μεσαία τάξη επιχειρηματιών που θα ευνοούσε Τούρκους και όχι Αρμένιους και Έλληνες επιχειρηματίες, Το σχέδιο των νεότουρκών και ο ρόλος της Γερμανίας. Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος. Στις 24 Απριλίου 2015 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τότε που η τουρκική ηγεσία της εποχής αποφάσιζε να εξοντώσει, για συγκεκριμένους λόγους, τους Αρμένιους που ζούσαν στην Τουρκία. Παράλληλα, όμως, η ίδια ηγεσία είχε τις ίδιες προθέσεις και για τους Έλληνες –γεγονός που οδήγησε στην λιγότερο γνωστή, αλλά εξ ίσου αποτρόπαια, γενοκτονία των Ποντίων. Όπως υπογραμμίζει ο Τούρκος κοινωνιολόγος  Τανέρ Αξάμ,  η γένεση των μηχανισμών που οδήγησαν στην γενοκτονία των Αρμενίων οφείλεται στην προσπ

Κάποτε, τα στίφη των Οθωμανών είχαν φθάσει στις πύλες της Βιέννης (1683), όπου εκεί σταμάτησε η προέλασή τους στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Πρόκειται για ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής Ιστορίας που εν πολλοίς αντανακλάται στο συλλογικό υποσυνείδητο των Αυστριακών. Το κοινοβούλιο της χώρας προχώρησε στη συμβολική αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προκαλώντας σοκ στην Τουρκία. Έκαναν παράλληλα λόγο και για ιστορική ευθύνη, καθώς η δική τους αυτοκρατορία τότε, ήταν σύμμαχος των Οθωμανών… Η ισλαμοσυντηρητική χώρα του Ερντογάν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, απάντησε με τον συνήθη παρορμητικό τρόπο, ανακαλώντας άμεσα για διαβουλεύσεις, τον πρεσβευτή της στη χώρα. Θα κάνει άραγε το ίδιο και με τη Γερμανία, καθώς η Μπούντεσταγκ αναμένεται κι αυτή να πράξει αναλόγως με τους Αυστριακούς; “Η διακήρυξη του αυστριακού κοινοβουλίου δημιούργησε ανεξίτηλες ουλές στη φιλία και στις σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και σ

   Διαβάστε το Βιβλίο-Ντοκουμέντο του GEORGE HORTON- Προξένου και Γενικού Προξένου των Ηνωμ. Πολιτειών στην Εγγύς Ανατολή επί 30 χρόνια: ''Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ'',1926. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον Πάπα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτέλεσε μια πράξη υψηλής ηθικής σημασίας και παγκόσμιας εμβέλειας. Γι’ αυτό και η Τουρκία στο μεγαλύτερο δυνατό επίπεδο και με τη δυνατότερη ένταση προσπαθεί να αντιδράσει. Το ποτάμι όμως δεν γυρίζει πίσω. Σειρά, τώρα, έχουν οι ΗΠΑ. Οι επίμονες, ενωτικές και συντονισμένες αρμενικές προσπάθειες άρχισαν να αποδίδουν καρπούς και μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα και για την ανάδειξη της Ποντιακής Γενοκτονίας. Πριν από λίγα χρόνια, τον Μάιο του 2006, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω στην ΕΡΤ3 με έναν διάσημο Αρμένιο συγγραφέα , τον Πίτερ Μπαλακιάν , του οποίου το βιβλίο ''Ο Τίγρης φλέγεται''   έκανε μεγάλη αίσθηση όταν εκδόθηκε. Είναι μια λεπτομερής καταγραφή της τραγικής ιστορία