IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η σχέση της Αρχαίας Ελλάδας με τη μετεμψύχωση. Τα μεταφυσικά μονοπάτια της διανόησης των προγόνων μας. Τα θεωρητικά ερωτήματα για το επέκεινα της ζωής και τη φύση του θανάτου σχετίζονται συνήθως με τα δόγματα της Ανατολής. Οι μακρινές σε μας θρησκείες ενός άλλου κόσμου διδάσκουν ότι η ζωή του ανθρώπου δεν διαρκεί όσο η επίγεια παρουσία του, καθώς η ιδέα της μετεμψύχωσης δονεί τις πίστεις των ασιατικών πολιτισμών. Την ίδια ώρα, η φιλοσοφική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων είναι ταυτισμένη με τη λογική ανάλυση και την απομάγευση της Φύσης, θέτοντας σε πρώτο πλάνο τον αισθητό κόσμο και τα παρατηρησιακά δεδομένα της εμπειρίας μας. Ή έτσι τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε εμείς σήμερα! Γιατί στην ουσία οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ασχολήθηκαν με εξαιρετική προσοχή με τη διερεύνηση της θνητής ψυχής αλλά και την ίδια τη μετενσάρκωση, συζητώντας σοβαρά για την προΰπαρξη της συνείδησης αλλά και την αιώνια ζωή της πέρα από το φθαρτό σώμα. Φιλοσοφικές παραδόσεις-ογκόλιθ

 «Ο θρίαμβος του Θανάτου» που βρίσκεται πια στο Παλάτσο Αμπατέλις του Παλέρμο. Δημιουργήθηκε πιθανότατα στα μέσα του 15ου αιώνα από τον Πιέρο και τον Πόλιτο ντελ Ντόντζελο, δύο αδέλφια από τη Φλωρεντία που πρόσφεραν τις υπηρεσίες του στον βασιλιά Αλφόνσο της Αραγωνίας. Είναι από εκείνα τα έργα τέχνης που συμβολίζουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο την ίδια την Ευρώπη. Γιατί εκφράζει διαφορετικές παραδόσεις, συντονισμένες από ένα δημιουργικό πνεύμα, σε ένα κοινό πλαίσιο. Ο “Θρίαμβος του Θανάτου” φιλοτεχνήθηκε στη Νάπολη από ζωγράφους της Τοσκάνης, σε ένα στυλ ισπανικό, πολύ δημοφιλές στο πολιτισμικό περιβάλλον της εποχής. Είναι ένας από τους πιο αποθεωτικούς ύμνους στη ζωή κι ας αναπαριστά τον θάνατο που εισβάλλει μέσα της συντρίβοντας ισχυρούς και ταπεινούς, χωρικούς και ηγεμόνες. Είναι ένα θαύμα της τέχνης, μια θεσπέσια αναπαράσταση. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε από το άλογο του θανάτου που εμφανίζεται στην τοιχογραφία, για να ζωγραφίσει το άλογο στην “Γκoυέρνικα”, ένα ακόμα έργο που γενν

 ΕΥΡΩΠΗ: Η σφαγή των γερόντων! Η αστική δημοκρατία στη Δυτική Ευρώπη παραβίασε τη συνταγματική της αρχή περί ελεύθερης πρόσβασης στις υγειονομικές υπηρεσίες και  θυσίασε εν ψυχρώ χιλιάδες ανήμπορους ηλικιωμένους [ Το μήνυμα του επικεφαλής του ΠΟΥ στην Ευρώπη δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: «Μια αφάνταστη ανθρώπινη τραγωδία λαμβάνει χώρα στους οίκους ευγηρίας… Εως και το 50% των νεκρών από τη νόσο Covid-19 ήταν ένοικοι σε ιδρύματα μακροχρόνιας φροντίδας» Στις 13 Απριλίου το 55,2% των θανάτων στην Ιρλανδία και το 49,4% στη Γαλλία (15 Απρ.) ήταν σε οίκους ευγηρίας. To ίδιο συνέβη στη Βρετανία, στην Ισπανία και στην Ιταλία, σ’ όλη σχεδόν τη Δυτική Ευρώπη. Η πρωτοφανής αυτή τραγωδία σε ευημερούσες Δημοκρατίες υποβάλλει σε πολλούς το ερώτημα μήπως οι δυτικές κυβερνήσεις βασίζονταν στην ευθανασία, γι’ αυτό και βρέθηκαν απροετοίμαστες στην αντιμετώπιση της επέλασης του κορωνοϊού; Ευτυχώς το ερώτημα δεν είναι δικό μας.   Το φαινόμενο δεν είναι περιστασιακό αλλά εγγίζει την ουσία τ

   Γιουβάλ-Νοά Χαράρι: Θα αλλάξει ο κορωνοϊός  τη στάση μας απέναντι στον θάνατο ;  Ο ιστορικός Γιουβάλ Νώε Χαράρι εξηγεί πώς η επιστήμη απομυθοποιεί τις δοξασίες των θρησκειών για τον θάνατο.  Ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός επισημαίνει πως η ουσιαστική αλλαγή μετά την πανδημία θα είναι η ενίσχυση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Στη στάση του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στο θάνατο και στη σχέση πίστης και επιστήμης, ιδίως μετά το τέλος της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, αναφέρεται σε άρθρο του στην βρετανική εφημερίδα Guardian, ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός Γιουβάλ-Νοά Χαράρι. Ο κ. Χαράρι υποστηρίζει ότι οι επί αιώνες καθιερωμένες προσεγγίσεις απέναντι στο μυστήριο του θανάτου, αλλά και η ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης στο σύγχρονο κόσμο δεν αναμένεται να διαμορφώσουν μια νέα πραγματικότητα μεσοπρόθεσμα, ωστόσο εκτιμά ότι θα αλλάξει άρδην ο τρόπος με τον οποίον οι κυβερνήσεις θα επιλέξουν να ενισχύσουν τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. «Ο