IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

René Magritte:The Son of Man  Λέξεις: Η άλλη εξουσία. «Ανάγκη μεγάλων γνωμών και διανοιών ίσα και τα ρήματα τίκτει» (Αισχύλος – Για να κατορθώσει κανείς να αποδώσει μεγάλες έννοιες, έχει ανάγκη και από τις ανάλογες λέξεις). « Οι λέξεις είναι καρφιά για να κρεμάμε πάνω τους ιδέες »  (Χένρυ Γουάρντ Μπίτσερ) «Η εξουσία ασκείται σε μεγάλο βαθμό με τις ιδέες!  Άρα με τη γλώσσα, με τις λέξεις ». Οι λέξεις μας είναι τα σήματα της σκέψης. Αν υπερηφανεύεσαι για τη σκέψη σου, πρέπει να φροντίζεις και για την αισθητική των λέξεων. Γιατί «λάθος λέξη σημαίνει λάθος σκέψη». Όλα στη ζωή μας προσδιορίζονται από τον πλούτο και την αισθητική των λέξεων. Αυτές μας ομορφαίνουν και οι ίδιες μας εκθέτουν – σκιάζουν. Την ασχήμια όμως της σκέψης πώς να την κρύψεις; Η σιωπή δεν αποτελεί πάντα πανάκεια. Λέξεις και Σκέψη Οι λέξεις, λοιπόν, μας αποκαλύπτουν τα μυστικά του σύμπαντος και μας εμπλουτίζουν με νέες γνώσεις. Ο κόσμος μας είναι ο κόσμος των λέξεών μας. Γιατί με

Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο - Άρτουρ Σοπενχάουερ Η «εριστική διαλεκτική». Σε ένα ιδανικό κόσμο, ο διάλογος και η αντιπαράθεση θα είχαν ως σκοπό την αποκάλυψη της αλήθειας ή τουλάχιστον τη σύγκλιση των απόψεων … Όμως ο πραγματικός κόσμος κάθε άλλο παρά ιδανικός είναι, και οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν να φτάσουν στην αλήθεια, αλλά να επικρατήσουν στις διάφορες αντιπαραθέσεις· ούτε επιζητούν το καλύτερο για του πολλούς, αλλά το καλύτερο για τον εαυτό τους … Επομένως, όλα τα διαθέσιμα τεχνάσματα στρεψοδικίας πρέπει να επιστρατευτούν προκειμένου να υπερασπιστεί κάποιος τον εαυτό του, ξεγλιστρώντας από τη δύσκολη θέση, αποφεύγοντας τις ερωτήσεις, απαντώντας με ευλογοφανείς αοριστίες, εκτρέποντας και διαστρεβλώνοντας το θέμα ελισσόμενος, προσπαθώντας πάντα να φαίνεται ειλικρινής ενώ είναι το αντίθετο. Αυτή είναι η φύση των αντιπαραθέσεων στο μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής και δημόσιας ζωής, η οποία ως εκ τούτου δεν αποτελεί κονίστρα διαλόγου αλλά εξευτελισμού. Εκεί

Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, κάθε εβδομάδα έπαιρνα τα τρένο Μιλάνο Ζυρίχη. Οι Ιταλοί γκασταρμπάιτερ (έτσι λέγονταν οι ξένοι εργάτες στη Γερμανία), που το γέμιζαν και συνέχιζαν προς Νάπολη ή Λέτσε, είχαν κουτιά και βαλίτσες δεμένα με σπάγκους. Για εκείνους ο πλησίον ήταν μια δεδομένη παρουσία. Πριν το Γκοτάρντο, τη σήραγγα που ενώνει την Ελβετία με την Ιταλία, έβγαζαν μια χαρτοσακούλα. Μοίραζαν σ’ όλους τους γύρω ψωμί και αλλαντικά και έπιναν μαύρο κρασί. «Έχετε την καλοσύνη να πάρετε;» έλεγε ο αρχηγός της οικογένειας, δειλά, γιατί είχα στα χέρια ένα βιβλίο. Ακριβώς όπως στην Οδύσσεια (Γ, 69, Δ, 60, Ε, 95) ως πρώτο πράγμα προσφέρεται κάτι για φαγητό. Μόνο όταν ο φιλοξενούμενος έχει χορτάσει, μπορούν να γίνουν οι ερωτήσεις. Παρομοίως και για τον Μωυσή, τον Ααρών και τους πρεσβύτερους, γεύση και γνώση είχαν ακόμη κοινή ρίζα: Έτσι, ανέβηκαν στο όρος «και ώφθησαν εν τω τόπω του Θεού και έφαγον και έπιον» (Έξοδος 24.11). Τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβαινε στα βαγ

  Auguste Rodin :'' The scream''  Ψυχαναλυτικές συνιστώσες – Φιλοσοφικές αναγνώσεις    Εθνικό Συμπόσιο:   Οργάνωση: SDMed Observation, Planning and Eco–Innovation ECHOPOLIS 2017 & ECHOCitizen Campaigne Action Στις 26 Απριλίου είναι η μέρα κατά του θορύβου. Εντάξει. Αλλά τι είναι ο θόρυβος; Ή μάλλον, ποιος τον ορίζει; Ο θόρυβος, λέει ο Attali, είναι απουσία νοήματος αλλά και δυνατότητα κάθε νοήματος. Και μ’ αυτήν την έννοια, συνεχίζει, αν η κατάχρηση της ζωής είναι ο θάνατος (η «jouissance», θα έλεγε ο Lacan, ως θανατηφόρα δυνατότητα) τότε ο θόρυβος είναι ζωή. Δηλαδή, θα λέγαμε για τον θόρυβο, όπως, άλλωστε, και για κάθε πράγμα ότι είναι θέμα νοήματος. Ας θυμηθούμε στο σημείο αυτό την σονάτα «4΄33΄΄»  του Cage ή τα διαστήματα σιωπής στην μουσική του Berg. Ότι, δηλαδή, αντίστοιχο συμβαίνει στην «Λευκή σελίδα» του Mallarmé ή στο «Λευκό» και «Μαύρο τετράγωνο» του Malevich. Αλλά, νόημα σημαίνει συναισθηματική επένδυση. Το νόημα

  Auguste Rodin :'' The scream''  Ψυχαναλυτικές συνιστώσες – Φιλοσοφικές αναγνώσεις    Εθνικό Συμπόσιο:   Οργάνωση: SDMed Observation, Planning and Eco–Innovation ECHOPOLIS 2017 & ECHOCitizen Campaigne Action Στις 26 Απριλίου είναι η μέρα κατά του θορύβου. Εντάξει. Αλλά τι είναι ο θόρυβος; Ή μάλλον, ποιος τον ορίζει; Ο θόρυβος, λέει ο Attali, είναι απουσία νοήματος αλλά και δυνατότητα κάθε νοήματος. Και μ’ αυτήν την έννοια, συνεχίζει, αν η κατάχρηση της ζωής είναι ο θάνατος (η «jouissance», θα έλεγε ο Lacan, ως θανατηφόρα δυνατότητα) τότε ο θόρυβος είναι ζωή. Δηλαδή, θα λέγαμε για τον θόρυβο, όπως, άλλωστε, και για κάθε πράγμα ότι είναι θέμα νοήματος. Ας θυμηθούμε στο σημείο αυτό την σονάτα «4΄33΄΄»  του Cage ή τα διαστήματα σιωπής στην μουσική του Berg. Ότι, δηλαδή, αντίστοιχο συμβαίνει στην «Λευκή σελίδα» του Mallarmé ή στο «Λευκό» και «Μαύρο τετράγωνο» του Malevich. Αλλά, νόημα σημαίνει συναισθηματική επένδυση. Το νόημα εί