IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η κουλτούρα δεν έχει σύνορα: είναι διάτρητη. Ποτέ η Γαλλία δεν υπήρξε τόσο γαλλική όσο τον 17ο αιώνα, όταν ο Μολιέρος εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους Ιταλούς ή ο Κορνέιγ από τους Ισπανούς. Πολιτισμός: Ανάμεσα στην Ντίσνεϊλαντ και στους αγιατολάδες. Η μάχη ανάμεσα στην παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα και την τοπική κουλτούρα δεν θα γίνει. Αυτή είναι η πεποίθηση του Μισέλ Σερ, η οποία εκφράστηκε στις «Συνομιλίες του 21ου αιώνα» της UNESCO σε απάντηση στον Τζέρεμι Ρίφκιν. Βασίζοντας την ανάλυσή του στην ιστορία των τεχνολογιών και των σχέσεών τους με τις ανθρώπινες κοινωνίες, ο Γάλλος φιλόσοφος εκτιμά ότι ο πολιτιστικός χώρος τροφοδοτούνταν πάντοτε από σχέσεις προσέγγισης και από συγκρούσεις με τους άλλους. Η ανάπτυξη των δικτύων δεν αλλάζει τα δεδομένα. Στη σημερινή μεγάλη αλλαγή πρέπει να επιμείνουμε στην ακριβή εκτίμηση αυτού που κερδίζουμε κι αυτού που χάνουμε. Άραγε κινδυνεύουμε να χάσουμε την κουλτούρα; Ας πάρουμε δύο παραδείγματα. Από γενιά σε γενιά, η μνήμη μα

   13/12/2019, West Bromwich - Βρετανία - Δύο άνδρες περνούν μπροστά από μια αφίσα όπου απεικονίζεται ένας εργάτης εργοστασίου και δίπλα αναγράφεται η φράση"Work conquers all". Και όμως  η νέα ελίτ ιδεολογικής απορρίπτει τον καθημερινό άνθρωπο’, ως φορέα πολιτισμικής οπισθοδρόμηση ( EMILY ROE / REUTERS) Οι βρετανικές εκλογές και το «No Society».  Με αφορμή ένα βιβλίο για την επίθεση κατά της Μεσαίας τάξης στη Δύση. Τα αποτελέσματα  των βρετανικών εκλογών υπό το πρίσμα ενός βιβλίου  που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά. Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Τζέρεμι Κόρμπιν εκλέγεται πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος έπειτα από την παραίτηση του μπλαιρικού Έντ Μίλιμπαντ, υποσχόμενος εγκατάλειψη του «τρίτου δρόμου» και στροφή του κόμματος προς τα αριστερά,για την ανάκτηση των ψηφοφόρων της εργατικής τάξης, που το ψήφιζαν παραδοσιακά και που το έχουν πλέον εγκαταλείψει. Δυο μήνες μετά, ο ίδιος θα πανηγυρίζει στα βρετανικά ΜΜΕ ότι η εκλογή του στο κόμμα, διπλασίασε τον α

Seamless pattern of a crowd of many different people profile heads. Vector background. KUBKOO VIA GETTY IMAGES Ο ανθρωπολόγος Κλοντ Λεβί-Στρος και ο πολυπολιτισμός. Βλέπει τον κίνδυνο εκεί που αυτοί που ομνύουν στον πολυπολιτισμό κλείνουν τα μάτια: στα γκέτο και την επέλευση που παγκόσμιου τεχνικού πολιτισμού που δημιουργεί μια ομοιογενή μάζα καταναλωτών. Ο κορυφαίος Γάλλος ανθρωπολόγος Claude Levi-Strauss (Κλοντ Λεβί-Στρος) στο βιβλίο, που εξέδωσε στο τέλος της επιστημονικής του ενασχόλησης, με τίτλο «Εξ αποστάσεως » περιλαμβάνει ένα παλιότερο κείμενο του με τίτλο « Φυλή και ιστορία» . Περιλαμβάνει σε αυτό ορισμένες σκέψεις για την συνύπαρξη των φυλών στον σημερινό κόσμο, σε μια εποχή δηλαδή που πολύ απέχει από την εποχή των πρώτων του ερευνών που τον οδήγησαν να γράψει το σημαντικότερο βιβλίο του «Η άγρια σκέψη».  Αναφέρει στον πρόλογο ένα περιστατικό: τον είχαν καλέσει το 1971, στην UNESCO να εγκαινιάσει με ομιλία του το διεθνές έτος κατά του ρατσισμού σε ένα

Όπως γράφει ο Σλαβόι Ζίζεκ, τη δεκαετία του 1990 κυκλοφόρησε στη Γερμανία η φήμη σύμφωνα με την οποία ο Γκορμπατσόφ στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Βερολίνο επισκέφθηκε αιφνιδιαστικά τον πρώην καγκελάριο Βίλυ Μπράντ. Ωστόσο όταν ο Γκορμπατσόφ έφτασε στο σπίτι του, ο Μπράντ αρνήθηκε να τον δει. Αργότερα ο Μπραντ εξήγησε τον λόγο σε κάποιο φίλο. Δεν συγχώρεσε ποτέ τον Γκορμπατσόφ που επέτρεψε τη διάλυση του κομμουνιστικού μπλοκ, όχι επειδή πίστευε μυστικά στο σοβιετικό κομμουνισμό, αλλά επειδή είχε πλήρη επίγνωση ότι η εξαφάνιση του σοβιετικού μπλοκ θα συνεπάγονταν την εξαφάνιση του δυτικοευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού κράτους πρόνοιας. Με άλλα λόγια ο Μπραντ ήξερε ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι διατεθειμένο να κάνει σημαντικές παραχωρήσεις στους εργαζόμενους και τους φτωχούς μόνον όταν υπάρχει η σοβαρή απειλή μιας εναλλακτικής λύσης, ενός διαφορετικού τρόπου παραγωγής ο οποίος υπόσχεται στους εργαζόμενους τα δικαιώματά τους. Για να διατηρήσει τη νομιμοποίησή του, ο καπιταλισ

Η εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι ξεκάθαρα η εποχή των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Eίναι ουσιαστικά η επέκταση των δραστηριοτήτων των μεγάλων επιχειρήσεων σχεδόν σε πλανητικά όρια. Η παγκοσμιοποίηση συνέβαλε στη διόγκωση της πόλωσης τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό του συνόλου σχεδόν των χωρών του πλανήτη. Στο εσωτερικό της κάθε χώρας, η πόλωση δημιουργείται κυρίως λόγω των αποκλίσεων μεταξύ των υψηλών και χαμηλών εισοδημάτων. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις εκμεταλλεύονται τις οικονομίες κλίμακας, την τεχνολογική τους υπεροχή και τη γνώση της διεθνούς αγοράς. Μέσω της διεθνοποίησης, επιτυγχάνεται η μείωση του κόστους, η εκμετάλλευση των συνεργιών που σχετίζονται με τις δραστηριότητές τους, αλλά και ο έλεγχος της πελατείας. Η συνεχής προσπάθεια των πολυεθνικών επιχειρήσεων να διεισδύσουν στις παγκόσμιες αγορές, μέσω των διαφόρων επενδυτικών δραστηριοτήτων, σε συνδυασμό με τη μείωση των εμποδίων στην κυκλοφορία των αγαθών, των υπηρεσιών και του χρήματος, οδήγησαν την π

Ναταλία Σταμοπούλου Φώτης Καγγελάρης:  ''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ'' ΦΑΣΙΣΜΟΣ.  H συναίνεση στην εξαγορά της επιθυμίας. (Α΄ΜΕΡΟΣ) Με αφορμή το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φιλοσοφίας:  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Φιλοσοφική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ”. Οι “Ανιχνεύσεις” δημοσιεύουν σε δύο μέρη, ένα εξαιρετικό κείμενο του ψυχοπαθολόγου Φώτη Καγγελάρη.(...)  Τα κολάζ φωτογραφιών είναι της Ναταλίας Σταμοπούλου. Οι υπογραμμίσεις είναι της σύνταξης του ιστολογίου. Φώτης Καγγελάρης Επινόησα το υβρίδιο «‘Δημοκρατικός’ Φασισμός» (το «Δημοκρατικός» στην συγκεκριμένη περίπτωση πάντα σε εισαγωγικά) για να αποδώσω ένα ιδιάζον φαινόμενο που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες με αυξανόμενη πρόοδο στην πολιτική σκηνή του πλανήτη. Ως ορισμό θα έδινα: την χρήση δημοκρατικών διαδικασιών (εκλογές, δημοψήφισμα, συμμετοχή σε δημόσιο διάλογο, διεύρυνση των ατομικών δικαιωμάτων…) για την επίτευξη ενός αδιόρατου ολοκληρωτικ