IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Από τη σύνταξη ζουν τα μισά νοικοκυριά στην Ελλάδα. Η σύνταξη παραμένει η κύρια πηγή εισοδήματος για τα μισά νοικοκυριά στην Ελλάδα, φαινόμενο που συνδέεται αφενός με τον μεγάλο πληθυσμό συνταξιούχων –2,55 εκατομμύρια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία–, αφετέρου με το γεγονός ότι η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα και οι μισθοί την ίδια ώρα σε χαμηλά. Το στοιχείο αυτό, που προκύπτει από την τελευταία έρευνα εισοδήματος που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ), δείχνει αν μη τι άλλο ότι, παρά την έξοδο από τα μνημόνια, η δεκαετής οικονομική κρίση διατηρεί το αποτύπωμά της στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαιτέρως στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, τα οποία συνεχίζουν να βρίσκονται στο κατώφλι σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών αβεβαιοτήτων. Διευκρινίζεται ότι η έρευνα πραγματοποιήθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου 2019 και στις αρχές Ιανουαρίου 2020, περίοδο κατά την οποία δεν είχαν διαφανεί οι οικονομικές επιπτώσεις από την εξάπλωση

Θα αυξηθεί ο κατώτατος 26-28 ευρώ. Ε, και; Όταν έχεις 150.000 άνεργους, 25 και κάτω (οι 50.000 πτυχιούχοι) και πανηγυρίζεις για αυξήσεις 26 ευρώ στον κατώτατο, είσαι μόνο για τα πανηγύρια... Το ίδιο συμβαίνει αν δεν μετράς, στα πολύ σοβαρά, ότι από τους 25άρηδες αυτοί που έχουν δουλειά, κάποια δουλειά τέλος πάντων, δεν είναι πάνω από 140.000. Οπότε αντί να χαίρεσαι καλά θα κάνεις να μη μιλάς. Γιατί στο δυναμικό της χώρας σου έχεις 300.000 νέα παιδιά που θα μπορούσες να τα ρίξεις και στη νέα βιομηχανική επανάσταση, αφού, οι μισοί περίπου, έχουν και κάποιο πτυχίο, ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Δυστυχώς όμως, για όλους μας, δεν βρίσκεις δουλειές ούτε στους 140-150.000.  Η επόμενη σελίδα, για την απασχόλησή σου, είναι ακόμη χειρότερη. Έχεις 700.000 σε μερική απασχόληση, που το 2019 δεν εργάστηκαν πάνω από 30 ώρες τον μήνα. Άσε με τι συνθήκες εργάστηκαν.  Όσο για εκείνους που νομίζεις ότι απασχολείς κανονικά στη χώρα καλό είναι να θυμάσαι πως (στον ιδιωτικό τομέα) δεν περνάνε το 1.00

Εμπόριο οργάνων:  Στον ιστό της απελπισίας. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προσπάθησαν να καταστείλουν την πώληση ανθρώπινων οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Αλλά οι απελπισμένοι παραλήπτες, οι επίσης απελπισμένοι δωρητές που δέχονται τα χρήματα και οι πρωταγωνιστές του διεθνούς εγκλήματος έχουν διατηρήσει αυτήν την παράνομη βιομηχανία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Η «άνθηση» του συγκεκριμένου εμπορίου είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και στις αναπυγμένες ΗΠΑ, ικανός αριθμός συγγενών αποφεύγει την πανάκριβη ταφή των ανθρώπων του, παραχωρώντας έναντι ενός τιμήματος το άψυχο σώμα, σε εταιρείες που έχουν αναπτύξει τις δραστηριότητές τους στο ίντερνετ. Παραβιάζεται κάποιος ή κάποιοι νόμοι και αν ναι, ποιες οι επιπτώσεις για τους παραβάτες; Η απάντηση είναι όχι και καμία. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε η δημοσιογραφική έρευνα του Reuters για την πρόσβαση στην αγορά ανθρώπινων οργάνων στις ΗΠΑ, κι αφού ο δημοσιογράφος Brian Grow, κατάφερε με σχετική ευκολία να αγοράσει στο δια

Ανήμερα της Ανάστασης μετά την εβδομάδα των Παθών, είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς τις αναλογίες ως προς την πορεία και τα προβλήματα της Ελλάδας και της «σταύρωσης» του λαού της. Η Ελλάδα καθεύδει στον σκοτεινό «δρόμο του Άδη». Η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος και της οικονομικής ολιγαρχίας το 2010, με την είσοδο της χώρας στη σκληρή μνημονιακή κηδεμονία και την πλήρη εξάρτηση, που έχει νομοθετηθεί έως το 2063(!) έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της από τα «δηλητηριώδη καρφιά» στο σώμα της. Εννέα χρόνια μετά τις 23 Απριλίου 2010, όπου έγινε η ανακοίνωση της μνημονιακής εμπλοκής στο Καστελλόριζο από τον Γιώργου Παπανδρέου, η Ελλάδα είναι μία χώρα σε αποδρομή, με αναιμική ανάπτυξη, δραματική διάλυση του παραγωγικού της μηχανισμού, συνεχιζόμενο brain drain της νέας πιο μορφωμένης γενιάς στην ιστορία και παντελή έλλειψη ενός συνεκτικού προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης. Πρόκειται για μια ιδιότυπη αποικία χρέους, που έχει επιφέρει, πέραν των δραματικών οικονομικών και

Η λέξη «δουλεία» μας φέρνει σχεδόν αυτόματα στο νου εικόνες αλυσοδεμένων, υπερατλαντικών πλοίων, σκλαβοπάζαρων, φυτειών, εικόνες που προφανώς παραπέμπουν ανακουφιστικά στο παρελθόν, με την πεποίθηση ότι αποτελούν μια βαθιά πληγή που έκλεισε. Κι όμως… η πληγή κινείται. Σήμερα, οι υποδουλωμένοι άνθρωποι στον «πολιτισμένο» κόσμο μας είναι περισσότεροι από όσοι σε οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ιστορία. Οι ειδικοί έχουν υπολογίσει ότι περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι συνελήφθησαν και πωλήθηκαν ως δούλοι μεταξύ του 15ου και του 19ου αιώνα. Σήμερα, εκτιμάται ότι 40,3 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε μια κατάσταση σύγχρονης σκλαβιάς και δουλείας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) του ΟΗΕ και το Ίδρυμα Free Walk. Και αν βιαστεί κάποιος να σκεφτεί ότι αφορά τον εξαναγκασμό, την μόνιμη ανασφάλεια, εμπειρίες που πολλούς σύγχρονους εργαζόμενους ενώνουν και συνιστούν κι αυτές μορφή βίας, είναι εκτός θέματος. Η έρευνα αφορά τη δηλωμένη βία, την κυρ

Τον Απρίλιο του 2016  ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Χέλμουτ Κόλ, προέβη στην κάτωθι δήλωση : «Η Ευρώπη δεν μπορεί να μετατραπεί σε νέα πατρίδα για τα εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν ανάγκη σε όλο τον κόσμο«. Με μια πρόταση, τόλμησε να επισημάνει αυτά που συνειδητά αποφεύγουν να λάβουν υπόψη οι κάθε λογής ρομαντικοί οπαδοί των «ανοικτών συνόρων», ενώ παράλληλα έθιξε τον πυρήνα του φλέγοντος προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος. Αντίθετα οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες εθελοτυφλούν προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στους παθολογικά εχθρούς της μετανάστευσης και στους μονοπωλούντες τον ανθρωπισμό, με σκοπό την ελαχιστοποίηση του πολιτικού κόστους. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα συνιστά μια παγκόσμια πρόκληση που μας επιφύλαξε ο 21ος αιώνας. Αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα είναι ανάγκη οι Ευρωπαίοι ηγέτες να βρουν το θάρρος και να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στην κοινή γνώμη των χωρών τους. Πέρα από τα φοβικά σύνδρομα των ακροδεξιών και τις ουτοπικές κορώνες των υπ

Από την 3η Μαρτίου 2010, την ημέρα που ο τότε πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει το πρώτο πακέτο περικοπών, έχουν περάσει πολλά χρόνια λιτότητας. Και όμως με την «προσαρμογή» που επιβλήθηκε με τα Μνημόνια, δεν έχουν αντιμετωπισθεί ούτε οι παθογένειες ούτε οι «διαρθρωτικές» αδυναμίες της οικονομίας. Ωστόσο, η δημόσια συζήτηση αναλώνεται σχεδόν αποκλειστικά, στη λογιστική αντιμετώπιση της οικονομίας. Η παραγωγή «πρωτογενών» πλεονασμάτων πολύ μεγαλύτερων από τον ρυθμό ανάπτυξης, η ανακατανομή εισοδήματος από τη μεσαία τάξη σε πιο αδύναμες κοινωνικές κατηγορίες, η χορήγηση ελαφρύνσεων που κλιμακώνονται σε χρόνο μετά τις εκλογές και η παροχή μερισμάτων από λογιστικά πλεονάσματα, καλύπτουν τα αδιέξοδα που διαγράφονται. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, αυξήθηκε πάλι πάνω από 1 δισ. ευρώ και η χώρα αδυνατεί να βγει στις αγορές. Ενδεικτικό είναι το αφήγημα που συνοδεύει τη δρομολογημένη μη εφαρμογή της προνομοθετημένης περικοπής των συντάξεων και τη χορήγηση κοινων

   Η φτώχεια στη χώρα είναι τρομακτική,  αναφέρει στέλεχος του ΟΗΕ:   Statement on Visit to the USA, by Professor Philip Alston, United Nations Special Rapporteur on extreme poverty and human rights.   Washington 15/12/2017  Οι σκηνές με ανθρώπους εξαθλιωμένους δίπλα σε οικονομικούς κολοσσούς ήταν και είναι μια «συνήθης» εικόνα εδώ και χρόνια στην καρδιά των Ηνωμένων Πολιτειών. Όμως το τελευταίο διάστημα ένα ιδιότυπο φαινόμενο κάνει την εμφάνισή του, αυτό των ανθρώπων που έχουν μόνιμη στέγη το αυτοκίνητό τους.  Δεν πρόκειται για κάποιους που έχουν κάνει αυτή την επιλογή ως lifestyle, αλλά για ανθρώπους που έχουν πληγεί είτε από την οικονομική κρίση του 2008 είτε από άλλα αίτια και δεν μπορούν ακόμα να ορθοποδήσουν. Αρκετοί στην Αμερική μιλούν για μια ιδιότυπη επιδημία «νεο-αστέγων», ενώ άλλοι το χαρακτηρίζουν κομψά «νομαδική ζωή». Στο Σιάτλ, τη μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας Ουάσινγκτον, παρά το γεγονός ότι υπουργείο Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης δεν διαθέτει στοι