Το Μνημόνιο και ο soft εμφύλιος.
Ο φετινός Αύγουστος θα παρέλθει μέσα στη ραστώνη του ελληνικού καλοκαιριού, τους καύσωνες και τις φωτιές. Ο λαός θα απολαύσει τα μπάνια του όπως-όπως κι αν δεν συμβεί το μοιραίο μεταξύ Καστελόριζου και κυπριακής ΑΟΖ, μετά τις 20 του μηνός τα κομματικά επιτελεία θα αρχίσουν να ετοιμάζουν τις «παραστάσεις» που θα ανεβάσουν στην ΔΕΘ. Τότε θα εγκαινιαστεί μια δραματικά κρίσιμη πολιτική σαιζόν. Κρίσιμη όχι μόνο γιατί πρέπει μέσα στο Σεπτέμβριο να ψηφιστεί ένα μεγάλο πακέτο από τα 115 προαπαιτούμενα, ούτε μόνο γιατί θα γίνουν εκλογές στη Γερμανία. Ούτε καν γιατί θα αρχίσει (;) τον Οκτώβριο η 3η αξιολόγηση, ούτε βεβαίως γιατί θα τεθεί κάποια στιγμή θέμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Κρίσιμη και ίσως καθοριστική θα είναι η πολιτική σαιζόν που θα αρχίσει τον Σεπτέμβριο, γιατί από την προετοιμασία και τις οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που θα διαμορφωθούν μέχρι το τέλος της χρονιάς και στο πρώτο εξάμηνο του 2018, θα κριθεί εν πολλοίς το τι θα ακολουθήσει μετά. Θα κριθεί δηλα