Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Banking system

Μπορεί να καταρρεύσει η Deutsche Bank;

Εικόνα
Φόβο και… τρόμο σκορπίζει η Deutsche Bank, καθώς η ανεξέλεγκτη κατρακύλα της μετοχής και οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη φερεγγυότητά της – με τα σκάνδαλα διαδέχονται το ένα το άλλο - πυροδοτούν συζητήσεις για πιθανή κρατική διάσωση της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας και ανησυχίες για τις επιπτώσεις στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο. Ενδεχόμενη διάσωση θα σημαίνει, σύμφωνα με αναλυτές, ότι οι μέτοχοι και οι κάτοχοι μετατρέψιμων ομολόγων AT1 θα «εξαϋλωθούν» ενώ δεν αποκλείεται στα… θύματα να συγκαταλέγονται και κάτοχοι μη εξασφαλισμένων ομολόγων. Ταυτόχρονα, στην περίπτωση διάσωσης, αναμένεται να προκληθεί πανικός σε πολλές τράπεζες καθώς δεν είναι βέβαιη η αντιμετώπιση των δισεκατομμυρίων πιστωτικών παραγώγων της DB. Αν και σε μέγεθος δεν βρίσκεται ούτε στην πρώτη δεκάδα στη λίστα με τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο, η Deutsche Bank θεωρείται η πιο σημαντική τράπεζα για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Είναι παράλληλα, ο βασικός τραπεζικός πυλώνας που έχει στ

“Τα κέρδη δικά μας, οι ζημιές δικές σας”.

Εικόνα
Η οικονομική κρίση που σάρωσε την καρδιά του καπιταλισμού και διαχύθηκε παγκοσμίως από το 2008 δεν είναι μια τυπική κυκλική κρίση. Εξ ου και 10 χρόνια μετά ακόμα προκαλεί κλυδωνισμούς. Είναι απόρροια της μετάλλαξης του καπιταλισμού που επέφερε η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού και η παγκοσμιοποίηση. Ως εκ τούτου, μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν ήταν. Από χρόνια υπήρχαν προειδοποιήσεις ότι η εκφυλιστική διολίσθηση του καπιταλιστικού συστήματος σ’ έναν αχαλίνωτο τζόγο θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε μείζονα κρίση. Οι χρυσοπληρωμένοι αναλυτές των κάθε είδους χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων χλεύαζαν αλαζονικά όλες αυτές τις προειδοποιήσεις. Ακόμα κι όταν η κρίση χτύπησε δυνατά την πόρτα, οι επαγγελματίες των Αγορών προτίμησαν τη θαλπωρή των ψευδαισθήσεων, αποδεικνύοντας πόσο δυνατό είναι το σύνδρομο του Τιτανικού. Οικονομολόγοι με βαρύγδουπους ακαδημαϊκούς τίτλους, οι οποίοι για χρόνια αγιογραφούσαν τον “καζινο-καπιταλισμό”, δεν έκαναν ποτέ τον κόπο να εξηγήσουν για ποιο λόγο είναι αναγκαία

Το δίλημμα των Ελβετών.

Εικόνα
Στην Ελβετία η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων αποτελεί παράδοση. Στη χώρα των ρολογιών και της... σοκολάτας, οι πολίτες προσέρχονται συχνά στις κάλπες για να αποφασίσουν διά ψήφου επί διαφόρων ζητημάτων, από τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος μέχρι την πολιτογράφηση μεταναστών τρίτης γενεάς και το ελάχιστο βασικό εισόδημα. Αυτή την Κυριακή, οι Ελβετοί καλούνται για μία ακόμη φορά να αποφασίσουν. Η ετυμηγορία της κάλπης αφορά ένα από τα πιο τολμηρά εγχειρήματα, που θα μπορούσε να ανατρέψει τα δεδομένα όχι μόνο για τις ελβετικές τράπεζες, αλλά και για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι Ελβετοί ψηφοφόροι θα αποφασίσουν στις 10 Ιουνίου εάν θέλουν ή όχι ένα σύστημα που θα βασίζεται αποκλειστικά στο «κρατικό χρήμα» ή Vollgeld. Η αμφιλεγόμενη πρόταση του κινήματος «Vollgeld Initiative», εάν γίνει δεκτή, θα απαγορεύει στις εμπορικές τράπεζες να δανείζουν περισσότερα χρήματα από όσα διαθέτουν σε καταθέσεις. Επιπλέον, η κεντρική τράπεζα θα αποτελεί τη μοναδική πηγή δημιουργία

«Η μη τιμωρία των ενόχων της κρίσης άφησε μια ανοιχτή πληγή».

Εικόνα
  Joris Luyendijk : Παγκοσμιοποίηση και δημοκρατία δεν είναι συμβατές Ο Γιόρις Λούγενταϊκ , με αφορμή το μπλογκ που διατηρούσε στην εφημερίδα Guardian, ξεκίνησε μια έρευνα δύο χρόνων, συναντώντας πληροφοριοδότες από τον τραπεζικό τομέα, οι οποίοι, υπό τον όρο της ανωνυμίας, του περιέγραψαν όλη την εσωτερική ζωή του τομέα, τον αμοραλισμό, τον κυνισμό, αλλά και τα πάθη των ανθρώπων του. Σήμερα όλα αυτά περιέχονται στο βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο « Κολυμπώντας με καρχαρίες », εκδόσεις KEY BOOKS • Οπως αναφέρετε στο βιβλίο σας, το βασικό πρόβλημα στα δέκα χρόνια της κρίσης είναι η διαφθορά (φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας», πολιτικοί φιλικοί στις επιχειρήσεις, «πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν» τράπεζες κ.λπ.). Υστερα από τα δύο χρόνια έρευνας που κάνατε, πιστεύετε ότι υπάρχει λύση σ’ αυτά τα προβλήματα και ποια είναι αυτή; Το πρόβλημα είναι η διαφθορά, όχι όμως μια διαφθορά νομικού τύπου. Δεν παραβιάζει τον νόμο το να δουλεύεις για μια π

Ο άναρχος καπιταλισμός.

Εικόνα
Επειδή δεν είναι δυνατόν να αυξάνονται οι φούσκες και τα χρέη στο διηνεκές, το παγκόσμιο κραχ δεν θα αποφευχθεί – εκτός εάν οι κεντρικές τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχουν βρει ένα ανάλογο μυστικό, με αυτό που αναζητούσαν οι αλχημιστές για το χρυσό (ηχητικό). Άρθρο Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές μέχρι σήμερα, η κατάσταση στον πλανήτη είναι εκρηκτική, με τα χρέη να  αυξάνονται συνεχώς   – ενώ το  κραχ  έχει απλά καθυστερήσει, επειδή οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες βρήκαν μία καινούργια μέθοδο αντιμετώπισης της κατάρρευσης:  τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης (αγοράς παγίων, QE), μέσω των οποίων πλημμύρισαν τις αγορές με νέα χρήματα, ύψους περί τα 17 τρις $. Μέσω αυτών των χρημάτων στήριξε η ΕΚΤ, για παράδειγμα, τα επιτόκια ομολόγων των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης, με μοναδική εξαίρεση την Ελλάδα –  έτσι ώστε να διαμορφώνονται σε χαμηλά επίπεδα, για να αποφευχθεί η χρεοκοπία τους . Η Fed με τη σειρά της στήριξε τα χρηματιστήρια, δημιουργώντας μία τεράστια

Η εξουσία, οι τράπεζες, το χρήμα.

Εικόνα
Ο   Τομά Μπρονέκ αξιοποιώντας τις γνώσεις του στα οικονομικά ζητήματα εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο των « μυημένων » Προτού αναφερθούμε στο μυθιστόρημα Οι μυημένοι του Τομά Μπρονέκ , πρέπει να θυμίσουμε στους αναγνώστες πως σήμερα τα καλύτερα αστυνομικά αναγνώσματα γράφονται από Γάλλους με θέματα γαλλικά ή άλλα που άπτονται της σύγχρονης πραγματικότητας και ας διαβάζονται μανιωδώς τα περίφημα σκανδιναβικά μυθιστορήματα. Ο Μπρονέκ (Βρέστη, 1976) ανήκει στη νέα γενιά των γάλλων συγγραφέων, είναι δημοσιογράφος, ειδικευμένος στο οικονομικό ρεπορτάζ, εργάζεται σε τηλεοπτικό κανάλι και έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ. Εχει εκδώσει τρία πολιτικο-οικονομικά θρίλερ στα οποία περιγράφει τον κόσμο των πολιτικών και οικονομικών ελίτ της Γαλλίας που τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα και κατά κάποιον τρόπο αλληλοϋποβλέπονται, «τρώνε τις σάρκες τους», θα λέγαμε. Επί χρόνια εξερευνούσε τα μυστήρια, όπως σημειώνει, του υπουργείου Οικονομικών, έμαθε πολλά σημαντικά και

«Είμαι πληροφοριοδότης επικίνδυνος για το σύστημα αλλά χρήσιμος για την κοινωνία»

Εικόνα
Rudolf Elmer Ο Ρούντολφ Ελμερ είναι από τους πρώτους «πληροφοριοδότες» (2005), όπως ονομάζονται ο «μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος». Εργαζόμενος ως Ελβετός τραπεζίτης στα Νησιά Καϊμάν, ανακάλυψε ένα τεράστιο δίκτυο φοροδιαφυγής εις βάρος όχι μόνο ιδιωτών αλλά και κρατών. Τα αποκάλυψε μέσω των WikiLeaks και από τότε άλλαξε η ζωή του προς το χειρότερο. Η ιστορία του ανοίγει με λεπτομέρειες τον φάκελο «δημοσίου συμφέροντος», δίνοντας απαντήσεις σε πολλά. Είμαι μάρτυρας της μεγαλύτερης κλοπής στην ιστορία του κόσμου. Γνωρίζω πολλά από τα βρόμικα κόλπα με τα οποία εξαπατώνται οι κοινωνίες και υποφέρουν εξαιτίας ενός διεφθαρμένου δικτύου πάμπλουτων ιδιωτών και πολυεθνικών εταιρειών Είμαι πεπεισμένος ότι έκανα καλό στην ανθρωπότητα και ότι θα κάνω ακόμα περισσότερο με τα τρία ντοκιμαντέρ, τα βιβλία, τις ομιλίες κ.λπ. Προσπαθώ να δείξω ότι μπορεί ακόμα και να κερδίσουμε απέναντι σε αυτό το πανίσχυρο σύστημα, ότι έχει αδύναμα σημεία και ότι μπορούμε να το αλλάξουμε Ο Αμερικανός δικ