IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τεράστια προβλήματα αναμένεται να δημιουργήσει ένα Brexit χωρίς συμφωνία, στα εκατομμύρια Ευρωπαίων που ζουν στη χώρα. Οι οδηγίες των αρχών, η σημασία της αίτησης για υπηκοότητα και το δημοκρατικό παράδοξο. Ο συντομότερος δρόμος για την τρέλα είναι να προετοιμαστείς για όλα τα ενδεχόμενα που μπορεί να συμβούν στον πλανήτη. Υπάρχουν, όμως, κάποια για τα οποία αξίζει να προετοιμαστείς, όπως για ένα σκληρό, χωρίς συμφωνία Brexit. Φοβάμαι πως πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες στη Μεγάλη Βρετανία δεν είναι προετοιμασμένοι για το χειρότερο ενδεχόμενο και κάποιοι, ούτε καν για το καλύτερο. Τα προβλήματά μας συνδέονται στενά με το περίεργο νομικό καθεστώς που απολαμβάνουμε, το οποίο απορρέει από τα εγγυημένα από την ΕΕ δικαιώματα για την ελευθερία της μετακίνησης. Το Brexit μάς εξοικειώνει με μια ανησυχητική δημοκρατική ανωμαλία: οι Ευρωπαίοι πολίτες του εξωτερικού δεν επιτρέπεται να ψηφίσουν σε γενικές εκλογές ή σε ένα δημοψήφισμα στη χώρα που φιλοξενούνται. Αυτός ο κανόνας παραβιά

  Democratic Unionist Party (DUP) leader Arlene Foster celebrates with her north Belfast candidate Nigel Dodds (R) after winning his Westminster seat at the Belfast count center in Belfast, Northern Ireland, Britain, 09 June 2017.EPA/PAUL MCERLANE Μιλώντας για τη Βόρεια Ιρλανδία με νέους Βρετανούς, καθίσταται πάνδηλη η καταλυτική επίδραση που το εκπαιδευτικό σύστημα, τα ΜΜΕ αλλά και ο ίδιος ο χρόνος ασκούν πάνω τους. Ελάχιστοι σκέπτονται το βόρειο άκρο του Ιρλανδικού νησιού, που ανήκει στην επικράτεια του κράτους τους, του Ηνωμένου Βασιλείου, και δύο δεκαετίες πριν βρισκόταν σε ημι-εμπόλεμη κατάσταση.  Η Βόρεια Ιρλανδία, παρά το γεγονός πως έχει το δικό της κοινοβούλιο, κόμματα και πολιτικό καθεστώς εγγυημένο από το Ηνωμένο Βασίλειο, σπάνια εμφανιζόταν στα βρετανικά πρωτοσέλιδα. Πρόσκαιρα η κατάσταση μεταβλήθηκε, έπειτα από την κομβική συμφωνία πολιτικής στήριξης των Συντηρητικών από το φιλοβρετανικό βορειοϊρλανδικό κόμμα DUP, προκειμένου να σχηματίσουν κυβερνώσα πλειοψηφία

  Η έναρξη της συζήτησης στη Βουλή των Κοινοτήτων επί του σχεδίου νόμου για την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση φέρνει αντιμέτωπη την Τερέζα Μέι με ανυπέρβλητες δυσκολίες – είτε σε ό,τι αφορά καθαυτή τη διαπραγμάτευση με τους "27" είτε τις αντιδράσεις στο ίδιο της το κόμμα. Η ακύρωση της Πράξης για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες του 1972 (ήτοι του νόμου που προσδιόρισε την ένταξη της Βρετανίας στην τότε ΕΟΚ) επιτεύχθηκε με τη μεγάλη πλειοψηφία των 318 ψήφων έναντι 68, και με αντίστοιχα άνετα περιθώρια υπερψηφίστηκε η στέρηση σχετικού δικαιώματος βέτο στην Ουαλία, τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία (318-52). Όμως δεν είναι διόλου δεδομένο ότι η υπόλοιπη διαδικασία συζήτησης του νομοσχεδίου θα κυλήσει εξίσου εύκολα. Ήδη σε σημαντικό σημείο τριβής έχει αναδειχθεί ο προσδιορισμός της 29ης Μαρτίου 2019 έως της ημέρας στην οποία θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της αποχώρησης. Μια ομάδα "ανταρτών" βουλευτών των Συντηρητικών, ανάμεσά τους και τέως υπ

Για τον Χριστόφορο Κολόμβο που αναζητούσε συντομότερη διαδρομή για την Ινδία αλλά τελικά ανακάλυψε την Αμερική λέγεται ότι όταν ξεκίνησε δεν ήξερε πού πήγαινε και όταν έφθασε δεν κατάλαβε πού έχει φθάσει. Κάπως έτσι μοιάζει και η δίχρονη διαπραγμάτευση για το Brexit που ξεκινά σήμερα η πρωθυπουργός της Βρετανίας Μέι, καθώς η αβεβαιότητα σκιάζει και τις δύο πλευρές και το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ε.Ε. των «27». Αβεβαιότητα όχι τόσο για το αν το διαζύγιο ανάμεσα στις δύο πλευρές θα είναι βελούδινο-συναινετικό ή σκληρή πλήρης ρήξη, αλλά για σοβαρότερους εκατέρωθεν υπαρξιακούς λόγους: Στις 29 Μαρτίου του 2019 μια προθεσμία που μπορεί να παραταθεί αν συμφωνούν και οι δύο πλευρές ουδείς μπορεί σήμερα να εγγυηθεί ότι θα υπέχουν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ε.Ε. των «27» στη σημερινή τους σύνθεση και θεσμική πλαισίωση. Είναι πολύ δύσκολο να φαντασθούμε το Brexit σαν μια κλειστή διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο ομάδες, με επικεφαλής αντίστοιχα τον Βρετανό Ντέιβις και τον Γάλλο πρώην επί

Τι μας "αποκάλυψε" η χθεσινή ομιλία της  Theresa May  Brexit:  Το Παρίσι διεκδικεί επιχειρήσεις  Τι μας "αποκάλυψε" η χθεσινή ομιλία της May        Η Theresa May αποφάσισε υπέρ ενός σκληρού Brexit, βάζοντας την κυριαρχία πάνω από την οικονομία. Πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις θα διαρκέσουν μόνο δύο χρόνια, αλλά θα διαρκέσουν περισσότερο. Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση της Theresa May έχει αποφύγει να ανοίξει τα χαρτιά της για το παζάρι που συνεπάγεται το Brexit: όσο περισσότερο η Βρετανία αποκαθιστά την κυριαρχία, τόσο μεγαλύτερο είναι το οικονομικό κόστος. Στην ομιλία της στο Lancaster House, η May έφτασε πολύ κοντά να παραδεχθεί την ύπαρξη του παζαριού. Δήλωσε πως η Βρετανία θα αφήσει την ενιαία αγορά της ΕΕ και την τελωνειακή ένωση. Τώρα θα υπάρξει μια πραγματική συζήτηση στη Βρετανία για το τίμημα του Brexit. Η May θα επιδιώξει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου (FTA) με την ΕΕ, η οποία σημαίνει τη διαπραγμάτευση της πρόσβασης στην ενιαία αγορά,

Η πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας ανακοίνωσε την πλήρη έξοδο της χώρας της από την ΕΕ, με την ψήφιση της από το Κοινοβούλιο –  το σκληρό BREXIT δηλαδή, αφού δεν θέλει τη μερική ή συνδεδεμένη συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή ένωση , το να είναι λίγο μέσα και λίγο έξω. Ως εκ τούτου,  αποφάσισε να μην διατηρηθούν οι ονομαζόμενες τέσσερις «βασικές ελευθερίες»:  η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων, των εργαζομένων, των υπηρεσιών, καθώς επίσης των κεφαλαίων και πληρωμών. Έτσι αναμένεται να ενεργοποιήσει το άρθρο 50 των ευρωπαϊκών συνθηκών που επιτρέπει τη διεξαγωγή διετών διαπραγματεύσεων για τους όρους της συμφωνίας συνεργασίας της με την ΕΕ –  το οποίο θα μπορούσε να επιμηκυνθεί εάν αποφασιζόταν από όλα τα 28 μέλη της ένωσης,  αλλά δεν είναι πιθανόν λόγω των Ευρωεκλογών του 2019. Η πρωθυπουργός τόνισε βέβαια ότι θα επιδιώξει μία στρατηγική συνεργασία με την ΕΕ – η οποία όμως θα απαιτούσε πολλά χρόνια συνομιλιών,  κρίνοντας από την  CETA  μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά που διήρκεσε

Λίγο πριν την πολυαναμενόμενη ομιλία της Τερέζα Μέι για το Brexit, στον βρετανικό τύπο οργιάζουν οι φήμες για το περιεχόμενό της. H ''Sunday Telegraph''    αποκαλύπτει ότι θα υπάρξει ξεκάθαρο οριστικό διαζύγιο με την Ευρώπη. Την άνοιξη θα κατατεθεί το επίσημο αίτημα αποχώρησης της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ. Αυτό αναφέρει σε σημερινή του συνέντευξη προς την γερμανική Welt της Κυριακής ο βρετανός υπουργός Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντ , προσθέτοντας ότι η παρατεταμένη αβεβαιότητα ζημειώνει την οικονομία σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παράλληλα επισημαίνει ότι σε περίπτωση που η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει πλέον πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά μετά από ένα ενδεχόμενο σκληρό Μπρέξιτ, τότε η χώρα θα πρέπει να αναθεωρήσει το οικονομικό της μοντέλο. « Εάν δεν έχουμε πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, εάν αποκλειστούμε, εάν η Μεγ. Βρετανία εγκαταλείψει την ΕΕ χωρίς συμφωνία για πρόσβαση στην αγορά, τότε ενδέχεται να υποστούμε έστω και βραχυπρόθεσμα οικονομικό πλήγμα. Σε αυτή την π

   Niall Ferguson   Οι δύο λέξεις που είναι λιγότερο πιθανό να ακούσεις από έναν πανεπιστημιακό είναι «Εκανα λάθος».  Ε λοιπόν, έκανα λάθος όταν ήμουν εναντίον του Brexit, όπως παραδέχθηκα και δημοσίως την περασμένη εβδομάδα.  Αυτό δεν σημαίνει ότι «θα ήθελα να έχω υποστηρίξει την πλευρά που κέρδισε», αλλά ότι «θα ήθελα να έχω μείνει πιστός στις αρχές μου».  Για χρόνια υποστήριζα ότι ένας από τους λόγους που η Ευρώπη έγινε ο πιο δυναμικός πολιτισμός μετά το 1500 ήταν ο πολιτικός κατατεμαχισμός και ανταγωνισμός μεταξύ διαφόρων ανεξάρτητων κρατών. Υποστήριζα επίσης ότι το κράτος του νόμου ήταν μια από τις βασικές «εφαρμογές» του δυτικού πολιτισμού. Ημουν ένας ένθερμος θατσερικός. Ημουν ένας υπερήφανος ευρωσκεπτικιστής. Γιατί λοιπόν – αναρωτιόντουσαν πολλοί παλιοί μου φίλοι – είχα πάρει το μέρος του «remain» στο δημοψήφισμα;   Μια απάντηση είναι ότι είχα ειλικρινά πείσει τον εαυτό μου πως το κόστος του Brexit θα ήταν μεγαλύτερο από το όφελος. Είχα δείξει όμως υπερβολικ