IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Photo:REUTERS / SARAH MEYSSONNIER Ο χειμώνας του μεγάλου θυμού. Την πρώτη μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση αντιμετώπισε μετά την επανεκλογή του ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Κάπου 250.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους σε 200 πόλεις της Γαλλίας την Πέμπτη διαμαρτυρόμενοι για τα σχέδια της κυβέρνησης  να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης. Η γαλλική κυβέρνηση φιλοδοξεί να αυξάνει την  ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 χρόνια στα 65, ως το 2031- ανεβάζοντας μέχρι τότε σταδιακά το όριο κατά τέσσερις μήνες  κάθε χρόνο. «Είναι η αρχή μιας κοινωνικής μάχης», δήλωσαν  στο Γαλλικό Πρακτορείο οι οργανωτές της κινητοποίησης. Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν είχε καταστήσει την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία της  προεκλογικής του εκστρατείας ,,υποστηρίζοντας ότι το σημερινό  ασφαλιστικό σύστημα είναι μη βιώσιμο και πολύ δαπανηρό. Ο Μακρόν δεν διαθέτει  πάντως την πλειοψηφία στη Βουλή για να περάσει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.Δεν αποκλείεται μάλιστα να αναγκαστεί να διαλύσε

 Σιωπηλή παραίτηση και 9-9-6 οι αντικρουόμενες τάσεις της εποχής μας. Οι κοινωνίες της δύσης και οι οργανισμοί τους θα πρέπει να κατανοήσουν πλέον ότι διοικούν ανθρώπους και όχι μηχανές. Μέσα στον κατακλυσμό των πληροφοριών που λαμβάνουμε, εμφανίζονται και ειδήσεις σχετικά με τις αλλαγές στις εργασιακές συνθήκες που υλοποιούνται. Από τη μία διαβάζουμε ότι η σύγχρονη τάση είναι η «μεγάλη παραίτηση» στελεχών από τις εταιρείες τους, καθώς η πανδημία και η τηλεργασία, που την συνόδεψε, αποθάρρυναν την επιστροφή των υπαλλήλων στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Παράλληλα, η «μεγάλη παραίτηση» δίνει τη θέση της στη « σιωπηλή παραίτηση » όπου τα στελέχη των επιχειρήσεων λειτουργούν με διάθεση μίνιμουμ προσφοράς προς τους οργανισμούς τους, προσπαθώντας να αποφύγουν ουσιαστικά την εργασία τους. Από την άλλη εκλεχτά μέλη της λέσχης των νέων δισεκατομμυριούχων όπως ο Έλον Μασκ αλλά και ο Κινέζος Τζακ Μα εκθειάζουν την «αμφισβητούμενη» και νομικά μη κατοχυρωμένη αλλά πρακτικά εφαρμο

 Tο “λυκόφως” της μεταψυχροπολεμικής ειρήνης. Σχεδόν σε όλο τον πλανήτη η ειρήνη βρίσκεται επί ξυρού ακμής… Τελευταίοι «κρίκοι» στην «αλυσίδα» της έντασης είναι το Κόσσοβο, η μεθόριος Αφγανιστάν-Ιράν και ο μεγάλος κίνδυνος, τα στενά της Ταιβάν. Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας Η έκρηξη των διεθνών επενδύσεων, το υποσχεθέν από τους απολογητές της κεφαλαιοκρατίας «ελιξίριο» της διεθνούς ύφεσης και ειρήνης, δε φαίνεται στον ορίζοντα. Η παγκόσμια οικονομική-καπιταλιστική ανάπτυξη παραμένει ασταθής και αναιμική… Ήταν όμως ισχυρή και σταθερή τα προηγούμενα χρόνια -ως το 2008 στη Δύση και ως το 2020 στις αναδυόμενες οικονομίες… Γι’ αυτό και οδηγηθήκαμε εδώ. Αφενός γιατί υπερσυσσώρευσε το κεφάλαιο διεθνώς σε βαθμό που να μη «χωράει» στις υπάρχουσες αγορές, μειώνοντας την απόδοση και αυξάνοντας το ρίσκο των επενδύσεων… Αφετέρου γιατί εξελίσσεται ανισόμετρα από κράτος σε κράτος (και στο εσωτερικό τους) και άρα οδηγεί σε μεταβολές στη διεθνή κατανομή ισχύος, οι οπ

 Μοιραίες συνέπειες ενός τραγικού λάθους. Είναι γεγονός ότι μπορεί η εκτόξευση των τιμών φυσικού  αερίου  και  πετρελαίου  να  ωθεί  τον πληθωρισμό σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα και στις ΗΠΑ. Δεν επιδέχεται σοβαρή αμφισβήτηση το ότι η επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας όφειλε όχι μόνο να αποδοκιμαστεί, αλλά και να αντιμετωπιστεί με πλήρη στήριξη του θύματος της επίθεσης, καθώς και την εξοπλιστική και οικονομική στήριξή του. Ηδη όμως τείνει αυξανόμενη η αμφιβολία αν οι οικονομικές κυρώσεις, που βιαστικά αποφασίστηκαν, βλάπτουν περισσότερο τη Ρωσία από τις χώρες που τις επέβαλαν. Είναι γεγονός ότι μπορεί η εκτόξευση των τιμών φυσικού αερίου και πετρελαίου να ωθεί τον πληθωρισμό σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα και στις ΗΠΑ. Ομως οι κυρώσεις αποδεικνύονται επωφελείς για αυτές ως εξαγωγέα πετρελαίου και υγροποιημένου αερίου (LNG) με κύριο θύμα τις χώρες του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, οι οποίες τελούν σε μερική έως πλήρη εξάρτηση από το εισαγόμενο ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Οι κυρώσεις κατά της

Από ατμομηχανή της Ευρώπης, γίνεται και πάλι ο «μεγάλος ασθενής». Με το ρόλο του μεγάλου «ασθενή της Ευρώπης» φλερτάρει ξανά η Γερμανία, θυμίζοντας σε αρκετούς τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι οικονομικές της επιδόσεις αναμένεται να πέσουν φέτος κοντά στο μηδέν, φέρνοντας την «ατμομηχανή» της Ευρώπης στην προτελευταία θέση, μπροστά μόνο από την Εσθονία. Η θεραπεία δεν θα είναι ανώδυνη ή γρήγορη. Η φθηνή ενέργεια από Ρωσία αποτελεί πλέον παρελθόν και η μεγάλη της εξάρτηση από τη μεταποίηση την καθιστά πιο ευάλωτη από κάθε άλλη ευρωπαική χώρα. Η πανδημία και ο πόλεμος είναι τα «ατυχήματα» της ιστορίας, που κινδυνεύουν να ξαναγράψουν την ιστορία προς το χειρότερο για την «ατμομηχανή» της Ευρώπης. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 2000 όταν η γερμανική οικονομία αναπτύσσονταν με πολύ χαμηλούς ρυθμούς, μαστίζονταν από υψηλή ανεργία και είχε φτάσει να αποτελεί τον μεγάλο «ασθενή της Ευρώπης», με αποτέλεσμα οι υποτονικές της επιδόσεις να σέρνουν σε στασιμότητα ολόκληρη την ΕΕ. Καγκελάριος τότε

  Εμπορική σύνδεση Ρωσίας-Ινδίας – Ο διάδρομος που παρακάμπτει την Ευρώπη... Ο διάδρομος Βορρά-Νότου. Στο πλαίσιο του 25ου Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης (SPIEF), υπεγράφη συμφωνία για την ανάπτυξη του διαδρόμου Βορρά-Νότου, ο οποίος θα παρέχει στη Ρωσία σταθερούς διαύλους επικοινωνίας με τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία. Ο μεταφορικός διάδρομος Βορρά-Νότου θα συνδέει το ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας με την Ινδία. Αυτός ο διάδρομος θα έχει πολλούς κλάδους, επομένως το έργο είναι γεωπολιτικής σημασίας όσον αφορά τη συμπερίληψη του Ιράν, του Αφγανιστάν και του Πακιστάν στις οικονομικές δραστηριότητες. Στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας, για γεωγραφικούς λόγους, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα συνδεσιμότητας μεταφορών, επομένως ο διάδρομος Βορρά-Νότου είναι πολύ σημαντικός. Αλλά ταυτόχρονα, θα αναπτυχθούν και άλλα έργα μεταφορών με το Νέο Δελχί, πρώτα απ’ όλα, ο θαλάσσιος διάδρομος Τσενάι-Βλαδιβοστόκ, μια προτεινόμενη διαδρομή μήκους άνω των 10.000 χιλιομέτρων.

  Το «Μεγάλο Παιχνίδι» στην Ουκρανία προκαλεί ένα οικονομικό σοκ που θα ρημάξει οικονομίες και πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη. Εντός της Δύσης, και με αφετηρία το ουκρανικό, ΗΠΑ και Ευρώπη θα αργήσουν να αποκλίνουν – Αγοράστε δολάριο, πουλήστε Ευρώπη. Το οικονομικό σοκ που προκαλούν ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι δυτικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας θα πλήξουν με πολύ άνισο τρόπο ΗΠΑ και Ευρώπη, επηρεάζοντας πολύ περιορισμένα την αμερικανική οικονομία αλλά ρημάζοντας κατά κυριολεξία τις οικονομίες και το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη, γράφει ο στρατηγικός οικονομικός αναλυτής Bill Blain του Shard Capital στην ιστοσελίδα του: Αναλυτικά το άρθρο του Bill Blain έχει ως εξής: Τον 19ο αιώνα στην κεντρική Ασία είχε ανοίξει μια ισχυρή αντιπαράθεση μεταξύ Αγγλίας και Ρωσίας, κατά την οποία η Αγγλία είχε κατορθώσει να επιβάλει εμμέσως διάφορες πολιτικές στους περιφερειακούς λαούς (Αφγανιστάν), προκειμένου να αποτρέψει την έξοδο της Ρωσίας στη θάλασσα. Η συγκεκριμένη γεωπολιτική αντιπαράθεση ε

  Ο πραγματικός λόγος του πολέμου μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας στην Ουκρανία- Η άποψη ενός Γάλλου αξιωματικού. General Dom. Delawarde, Reseau International                                      Μετάφραση : Μιχαήλ Στυλιανού Εδώ είναι ένα κείμενο που πρέπει να διαβαστεί, ακόμη και να ξαναδιαβαστεί για εκείνους που έχουν το χρόνο. Από την αρχή της ρωσικής επέμβασης στην Ουκρανία, έχουν προταθεί πολλοί λόγοι για να εξηγηθεί αυτή η σύγκρουση, αλλά κανένας από αυτούς δεν βρίσκεται πραγματικά στην ρίζα του προβλήματος. Το παρακάτω κείμενο δείχνει πόσο κολοσσιαίο είναι το διακύβευμα και η μικρή Ουκρανία είναι εδώ μόνο ένα επεισόδιο αυτής της τιτανικής αντιπαράθεσης που ξεκίνησε πολύ πριν από τις 24 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για έναν πραγματικό υπαρξιακό αγώνα, όχι μόνο για τη Ρωσία, όπως διαβάζουμε εδώ και εκεί, αλλά και κυρίως για τις Ηνωμένες Πολιτείες των οποίων ο πλούτος και η εξουσία προέρχονται αποκλειστικά από την απάτη του δολαρίου που τους επιτρέπει να έχουν τα πάντα δωρεάν. Γι

 Χωρίς εναλλακτική. Ούτε η Ρωσσία ούτε η Κίνα δεν προσφέρουν ίχνος έστω μιας διαφορετικής, λιγότερο εργαλειακής και χρησιμοθηρικής αντίληψης για τον άνθρωπο. Σε μία τουλάχιστον πλευρά του, ο παλαιός Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Συμφώνου της Βαρσοβίας διέφερε ριζικά από τον τωρινό, μεταξύ Δύσης και Ρωσσίας-Κίνας. Είχαμε σύγκρουση δύο διαφορετικών οικονομικών συστημάτων, δύο διαφορετικών πολιτισμικών προτύπων. Στην τωρινή ψυχροπολεμική αντιπαράθεση αυτό δεν ισχύει. Ούτε η Ρωσσία ούτε η Κίνα προσφέρουν εναλλακτική στον αποχαλινωμένο ολιγαρχικό καπιταλισμό που επικράτησε πλήρως μετά τη θατσερική στροφή στη Δύση και αντικατέστησε τον εξημερωμένο ρηνανικό καπιταλισμό του Μεταπολέμου. Ούτε η μία χώρα ούτε η άλλη έχουν, ή ενδιαφέρονται καν, να μας προσφέρουν εναλλακτική στον ανθρωπότυπο του μονομανούς και ψυχικά κενού μάνατζερ, όπως μας τον περιέγραψε ιδιοφυώς ο Βέρνερ Ζόμπαρτ στις αρχές του 20ού αιώνα: «Όποιος δεν ασχολείται ποτέ με τίποτε άλλο πέρα από τις επιχειρήσεις, τότε