Grexit, ο νέος τερματικός σταθμός του «Προγράμματος».
Και εάν ετοιμαζόμαστε αργόσυρτα για ένα μεγάλο plot twist; Προς το χειρότερο, φυσικά; Η συνήθης (μενουμευρωπαϊκή) άποψη εντός Ελλάδος είναι πως ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση υφίσταται μια κάποια σταθερότητα--και εάν όχι σταθερότητα, τότε τουλάχιστον συνέχεια, όπως στο να «τηρηθούν τα συμφωνηθέντα»--στην Ελλάδα έχουμε αστάθεια, καθ' ότι μια κυβέρνηση που εξελέγη για να «σκίσει τα μνημόνια» τα εφαρμόζει, σε μια συνεχή διελκυστίνδα μεταξύ μνημονιακής... συγκλίσεως και αποκλίσεως. Όμως, στην πραγματικότητα το εντελώς αντίστροφο συμβαίνει : στην Ελλάδα έχουμε τον ορισμό της πολιτικής σταθερότητας, δηλαδή δύο ευμεγέθη αντίπαλα κόμματα με σχεδόν ταυτόσημη πολιτική πρόταση στα περισσότερα μεγάλα θέματα, και ιδίως στα δημοσιονομικά/οικονομικά, όπου ουσιαστικά δεν τίθεται κάτι άλλο στο τραπέζι από την, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, «εφαρμογή των συμφωνηθέντων», των έξωθεν με κούριερ ερχομένων. Επίσης, δε φαίνεται να υφίσταται κάτι που θα μπορούσε να απειλήσει άμεσα την κυβέρν