IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

     Κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2016 από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος (Αθήνα) και σε μετάφραση του Νίκου Ρούσσου, η μοναδική στο είδος της μελέτη του Stephan Ihrig , « Ατατούρκ και Ναζί: Δάσκαλος και μαθητής στην εφαρμογή του ολοκληρωτισμού » («Ataturk in the Nazi Imagination» ). Η μελέτη του Ihrig πρωτοεκδόθηκε το 2014 από το Harvard University Press και βασίζεται στη διδακτορική του διατριβή η οποία εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge με θέμα τις αντιλήψεις των Ναζί για τη Νέα Τουρκία (1919-1945).  Πέραν του άμεσου ενδιαφέροντος του θέματος, μου κίνησε εξαρχής την περιέργεια και το γεγονός πως το βιβλίο δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο αμέσως με την έκδοσή του με τη μορφή PDF και όπου μπορεί να εντοπιστεί από τον κάθε ενδιαφερόμενο. Κάτι τέτοιο δεν συνηθίζεται για ακαδημαϊκά έργα και από αναγνωρισμένους εκδοτικούς οίκου ς. Το προφανές συμπέρασμα ήταν πως είτε εκ μέρους του συγγραφέα, του εκδοτικού οίκου, ή και των δύο, υπήρχε σκοπιμότητα για εύκολη και χωρίς κόστος πρόσβ

 O Ισμέτ Ινονού (μπροστά) ποζάρει δίπλα στο αυτοκίνητο της τουρκικής αποστολής στη Λωζάνη το 1923. Τηρώντας τα προσχήματα ο Ερντογάν δεν επικρίνει τον Κεμάλ αλλά τον στενό συνεργάτη του  |Biblioteque Nationale de France. Γιατί ο τούρκος πρόεδρος επέλεξε να θίξει τα ιερά και τα όσια των κεμαλισμού απαξιώνοντας το επίτευγμα της Συνθήκης της Λωζάνης ; Στοχοποίησε όχι τους Οθωμανούς που υπέγραψαν τη Συνθήκη των Σεβρών αλλά τους κοσμικούς – και ιδίως τον Ισμέτ Ινονού – που έφεραν την ανατροπή της    Η τοποθέτηση του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενώπιον φιλικού ακροατηρίου κοινοταρχών στην Aγκυρα, στις 29 Σεπτεμβρίου, προοριζόταν για εσωτερική κατανάλωση. Ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) το οποίο ίδρυσε δεσπόζουν στην πολιτική ζωή της Τουρκίας από το 2002. Επί 14 χρόνια κατόρθωσαν να παγιώσουν την πολιτική κυριαρχία τους σε βάρος της αντιπολίτευσης που εξακολουθεί να έχει ως κορμό το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Λαού (CHP), δημι

  Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επικεφαλής της ελληνικής αποστολής, αναχωρεί από το ξενοδοχείο του στη Λωζάνη. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ Ένα Αναπάντητο Ερώτημα Ο Αύγουστος αποτελεί τον «μαύρο» μήνα του Ελληνισμού εξαιτίας δύο επετείων: της Μάχης του Αφιόν Καραχισάρ το 1922 (και κατ΄ επέκταση, της ήττας της Ελλάδας στην Μικρασιατική Εκστρατεία) και τον Αττίλα ΙΙ στην Κύπρο το 1974. Οι δύο επέτειοι σηματοδοτούν το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και τη δραστική περιστολή του Ελληνισμού εντός των στενών ορίων του καχεκτικού νεοελληνικού κράτους από τον Έβρο έως το Καστελόριζο. Παρά ταύτα, δεν έχουν έως σήμερα εξαχθεί τα κατάλληλα διδάγματα για τις επονείδιστες ήττες του Ελληνισμού· ακριβέστερα, απουσιάζει μια εις βάθος μελέτη ως προς τα αίτια της ήττας μας στην Μικρά Ασία και την Κύπρο υπό το πρίσμα της υψηλής στρατηγικής. Τουναντίον, τα αναρίθμητα έργα (εκ των οποίων τα πλείστα αποτελούν πρωτογενείς πηγές όπως αυτοβιογραφίες και ημερολόγια) είτε διαπνέονται από άκρατη συνωμοσιολ

Το σύγχρονο κράτος της Τουρκίας ιδρύθηκε από τον Κεμάλ Ατατούρκ, μέσα από τις στάχτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μετά το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου το 1923.  O τελευταίος αναμόρφωσε και εκσυγχρόνισε την χώρα του, πραγματοποιώντας ριζοσπαστικές αλλαγές που στόχο είχαν να μετατρέψουν την Τουρκία σε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα βασισμένη στα δυτικά πρότυπα και πλήρως απελευθερωμένη από την θρησκεία.  Οι δομές του νέου τουρκικού κράτους διαμορφώθηκαν μέσα από τις έξι βασικές αρχές του Κεμαλισμού, όπως αυτές διατυπώθηκαν από τον ίδιο τον Κεμάλ Ατατούρκ και ενσωματώθηκαν στο τουρκικό σύνταγμα το 1937.  Οι έξι βασικές αρχές της κεμαλικής ιδεολογίας είναι : ο ρεπουπλικανισμός, που σημαίνει αβασίλευτη Δημοκρατία, ο εθνικισμός υποδηλώνει τη δημιουργία εθνικής ταυτότητας, η κοσμικότητα (secularism), σημαίνει τον περιορισμό της θρησκείας από το κράτος και την κοινωνία, ο λαϊκισμός σημαίνει την ενίσχυση της λαϊκής κυριαρχίας, ο κρατισμός υποδηλώνει τον έλεγχο της οικονομίας α

Κάποτε κινδύνευες να μιλήσεις για τον Μουσταφά Κεμάλ μέσα στην Τουρκία. Σήμερα κινδυνεύεις να μιλήσεις για τον Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο μέσα, αλλά και έξω από την Τουρκία. Στην Τουρκία ανέκαθεν ο Μουσταφά Κεμάλ (1881-1938), ο ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας (29/10/1928), θεωρείτο «πατέρας των Τούρκων» («Ατατούρκ»). Επί ενενήντα ολόκληρα χρόνια αν κάποιος τολμούσε να εκστομίσει κάτι εναντίον του, ακόμα και την πιο απλή αρνητική κρίση, τα είχε πολύ σκούρα. Αντιμετώπιζε άμεσο κίνδυνο να τον φάει μαύρο σκοτάδι. Το Βαθύ Κράτος σε πλήρη εναρμόνιση με την επίσημη κρατική εξουσία φρόντιζαν να διατηρούν το όνομα του Μουσταφά Κεμάλ σε σιδηρόφρακτη προστασία, με κανονικούς νόμους ή με πρακτικά «έργα» έξω από αυτούς. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το 2006 όταν πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο των εκπατρισθέντων Κωνσταντινουπολιτών με την συμμετοχή δεκάδων Συλλόγων και Σωματείων από ολόκληρο τον κόσμο. Την εποχή εκείν