IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Δεν πά’ να ’χει περάσει θεριζοαλωνιστική πάνω από αμοιβές και δικαιώματα. Δεν πά’ να μετράει κάθε οικογένεια δύο ανέργους, κι ας είχε δεσμευτεί ο καλογυμνασμένος (στα ψεύδη) κ. Παπανδρέου ότι έλαβε τα μέτρα του, ώστε σε κάθε σπίτι μόνο ένας να παραδίδεται στην ανεργία. Δεν πά’ να ’χουν κόψει οι εννιά στους δέκα τις πολυτέλειες, φροντιστήριο για τα παιδιά (το κατέστησε άλλωστε περιττό η λίαν επιτυχημένη κ. Διαμαντοπούλου), ένα βοήθημα στον παππού και τη γιαγιά που παίρνουν - δεν παίρνουν σύνταξη για σαράντα χρόνια δουλειά, σινεμαδάκι, θέατρο, κάνα βιβλίο μια στο τόσο. Δεν πά’ να μας αντιμετωπίζουν σαν παρίες της ηπείρου τους οι Ευρωπαίοι, πεπεισμένοι από τις λαϊκές φυλλάδες τους ότι αυτά που μας δανείζουν οι κυβερνήσεις τους, με τα ωραία τους τα επιτόκια και τους προσβλητικούς πολιτικούς τους όρους, τα στερούνται οι ίδιοι. Δεν πά’ να ’χει δείξει απίστευτη αντοχή ο κόσμος, κι ας τον πετροβολούν ξένοι και δικοί σαν γονιδιακώς λαμόγιο και σαν παράσιτο από κούνια...

Η αθλιότητα της τρόικας δεν έχει όρια. Τα αποκαλυπτήρια για άλλη μία φορά έγιναν ενώπιον των ευρωβουλευτών. Ενώ τα μέλη της παραδέχθηκαν ότι η συνταγή τους δεν έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, επιχείρησαν να ρίξουν το βάρος αποκλειστικά στην κυβέρνηση υποστηρίζοντας πως δεν εφάρμοσε τις αλλαγές. Αλλά αλήθεια ποιος έχει την ευθύνη γι' αυτό; Μα η τρόικα. Γιατί; Διότι είναι παντοδύναμη. Αυτή δεν επέβαλε, απειλώντας με αποχώρηση και χρεοκοπία, τις περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων, επιδομάτων, μισθών βυθίζοντας την οικονομία σε βαθύτερη ύφεση; Αλήθεια γιατί δεν έκανε το ίδιο και στους άλλους τομείς; Γιατί δεν υποχρέωσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, σε περικοπές δαπανών και γιατί επίτρεψε τη φορολογική επιδρομή που μεγάλωσε την ύφεση; Τώρα η τρόικα ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο... έγκλημα. Και είναι έγκλημα και όχι λάθος, γιατί γνωρίζει πλέον τις συνέπειες της πολιτικής της και παρά ταύτα επιμένει. Γνωρίζει πολύ καλά πως με τη νέα περικοπ

  Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ κυρία Κριστίν Λαγκάρντ, η διάδοχος του Ντομινίκ Στρος-Καν στην πιο μισητή θέση οργανισμού για τον κόσμο της εργασίας, εμφανίζεται και δηλώνει σχεδόν μέρα παρά μέρα ότι οι βασικοί μισθοί στην Ελλάδα εξακολουθούν να είναι κατά 50% υψηλότεροι από αυτούς της Πορτογαλίας. Πώς ακριβώς το υπολόγισε δεν μας το είπε, αφού τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης της τρόικας αναφέρουν με σαφήνεια ότι ο βασικός μισθός στην Πορτογαλία είναι 566 ευρώ και στη χώρα μας - μετά την υιοθέτηση του δεύτερου μνημονίου - διαμορφώθηκε στα 586 ευρώ. Ο μισθός για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας είναι ακόμη χαμηλότερα, μόλις 510 ευρώ τον μήνα. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Πορτογαλία ισχύει ακόμη ο θεσμός του 13ου και του 14ου μισθού, δηλαδή των «δώρων» των εργοδοτών που καθιερώθηκαν μόνο για έναν σκοπό, να τονώσουν την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων βοηθώντας έτσι και την κατανάλωση τις περιόδους των γιορτών και των διακοπών. Ακόμη και αν συνυπολογίζουμε τα δώρ

   Maciej Trzepalka ( Poland )       Την προχθεσινή Κυριακή δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» ένα εντυπωσιακό κείμενο.   Τυπικά είναι μια συνέντευξη του Πολ Τόμσεν  – του ανθρώπου που εκπροσωπεί στην τρόικα το ΔΝΤ. Επί της ουσίας , όμως, είναι ο ωραιότερος «Ύμνος στη Βλακεία» που δημοσιεύτηκε ποτέ στον ελληνικό Τύπο. Δεν γνωρίζω τον άνθρωπο αλλά θα πρέπει να αποτελεί παγκόσμια περίπτωση ιδεοληπτικού στόκου. Τι λέει ο Τόμσεν; Παρατηρεί , πρώτον , ότι «η μη προσαρμογή των μισθών ως και σήμερα είναι ο κύριος λόγος για την υψηλή ανεργία». Πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι απολύονται όχι επειδή κλείνουν ή συρρικνώνονται οι δουλειές από την ύφεση αλλά επειδή οι μισθοί δεν έχουν πέσει όσο θα ήθελε ο Τόμσεν – προκειμένου να έλθουν ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και περισσότερες απολύσεις! Σημειώνει , δεύτερον , ότι «ο κύριος λόγος που το πρόγραμμα δεν έχει ανταποκριθεί πλήρως στις προσδοκίες είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις απώλεσαν τη δυναμική τους». Πράγμα που σημαίνει ότι το Μνημόνι

Του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Η τρόικα ή έχει εκπονήσει ευφυέστατο σχέδιο που θα μας εκπλήξει όλους ή είναι άσχετη. Ο,τι από τα δύο κι αν συμβαίνει, η ζημιά που προκαλεί στην αγορά είναι τεράστια. Αναφερόμαστε στη διατήρηση της χώρας και των πολιτών σε διαρκή κατάσταση νευρικού κλονισμού με τα μέτρα που επιβάλλει. Αντί να εκπονήσει ένα σχέδιο μία κι έξω και να ξέρουν οι πολίτες και οι επιχειρηματίες προς τα πού βαδίζουμε, κάθε 3 ή 6 μήνες επιβάλλει νέα μέτρα διατηρώντας μια κατάσταση ρευστότητας, αβεβαιότητας και ανασφάλειας που νεκρώνει τα πάντα. Μάλιστα, οι άνθρωποι είναι τόσο ευφυείς, που προαναγγέλλουν τα μέτρα που θα επιχειρήσουν να επιβάλουν ύστερα από λίγους μήνες, λες και δεν θέλουν να επιτρέψουν να ξεθαρρέψουν καταναλωτές και επενδυτές. Με την τακτική τους αυτή επιδεινώνουν το οικονομικό κλίμα, καταβαραθρώνουν την αγορά και προκαλούν βαθύτερη ύφεση. Πάρτε για παράδειγμα τις προαναγγελίες για τον επόμενο Ιούνιο. Ηδη προκαλούν φόβο και ανασφάλεια. Στις συνθήκες αυτές ποιος

  Οι «σοφοί» της τρόικας, οι εθνικοί και ευρωπαίοι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι ειδικοί εμπειρογνώμονες και αναλυτές την άνοιξη του 2010 διακήρυσσαν με αλαζονεία ότι είναι λανθασμένη η άποψη που υποστηρίζει ότι τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες θα φέρουν βαθιά ύφεση, εκρηκτική αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, μείωση των μισθών και των συντάξεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, διάβρωση της κοινωνικής συνοχής, καθίζηση της παραγωγικής και τεχνολογικής βάσης της χώρας κ.λπ. Αντίθετα, υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα εφαρμογής πολιτικών εσωτερικής υποτίμησης και ασιατοποίησης για τη διαχείριση του ελλείμματος και του χρέους στη χώρα μας, συμπύκνωναν «την εθνική αφήγηση» της δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα ενέπνεε εμπιστοσύνη και θα οδηγούσε στην οικονομική ανάπτυξη, στην αύξηση της απασχόλησης, στη βελτίωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας κ.λπ. Στην ουσία όμως η «αφήγησή» τους, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, συμπίπτε

JAN SAUDEK 'The issue is not violence, but misery'  – Jon Henley uncovers the hopes and fears of young people Katherine Poseidon , a secondary school teacher of English in Athens , asked her class of 13-year-olds to write a letter to a foreign newspaper editor about what they would like people outside Greece to really know of their lives here. "I was quite frankly blown away by what they produced ," Poseidon said. "Each has a different focus, but all share their hopes and fears for the future of Greece, and their worries about how the rest of the world views them." Greece's crisis, and how it is viewed and portrayed, is preoccupying even quite young Greek teenagers. Katherine, who also blogs , sent me some extracts. Here they are: "My life and everyday routine is the same, but my parents seem different. They try to hide it, but I've heard them talk." - Mina "Living in Greece is difficult when you see suffering

1. Η ελληνική κρίση από κρίση δανεισμού αρχικά, μετατράπηκε στη συνέχεια σε κρίση χρέους , για να αντιμετωπισθεί στο τέλος ως κρίση ανταγωνιστικότητας . Κεντρικό επιχείρημα στην προσέγγιση της ελληνικής οικονομίας από την Τρόικα αποτέλεσε εξαρχής η άποψη ότι το κράτος αντιμετώπισε κρίση χρέους επειδή η ελληνική οικονομία δεν ήταν ανταγωνιστική και ότι επομένως οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους, με δανεικά. Εντούτοις, εάν η βάση του επιχειρήματος αυτού ήταν ορθή, τα εξοντωτικά ομολογουμένως μέτρα που επιβλήθηκαν επί της ελληνικής κοινωνίας θα είχαν στοιχειωδώς αποδώσει καρπούς. Είμαστε ήδη στον πέμπτο χρόνο μιας πρωτοφανούς ύφεσης που υπόσχεται να συνεχισθεί με την ίδια ένταση. Παρόλ'αυτά, δεν έχει ακόμη απαντηθεί το ερώτημα ως προς το επίπεδο που θα ισορροπήσει το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα με τις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας. Η υπόθεση εργασίας, που προκρίνω εδώ, θεωρεί ότ ι  στην ελληνική περίπτωση η «συνταγή» που επελέ

   Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει υποστεί μείωση του ΑΕΠ που υπερβαίνει το μέσο οικονομικό κόστος ενός εμφυλίου πολέμου. Το 2011 η ύφεση ήταν της τάξεως του 7%, ενώ η πρόβλεψη της Κομισιόν για το 2012 είναι πρόσθετη ύφεση 4,5%. Η πρόβλεψη θεωρείται αισιόδοξη(!), αλλά ακόμα και εάν αποδειχθεί ακριβής η Ελλάδα θα έχει σημειώσει αρνητικό ρεκόρ. Η μετεξέλιξη της κρίσης χρέους σε οικονομική - κοινωνική τραγωδία δεν ήταν απροσδόκητη παρενέργεια. Ηταν το αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής που επέβαλε η τρόικα. Δεδηλωμένος στόχος αυτής της πολιτικής δεν ήταν μόνο η δραστική μείωση του ελλείμματος. Ηταν και η ύφεση, επειδή μέσω αυτής γίνεται η εσωτερική υποτίμηση, μέσω της οποίας η ελληνική οικονομία θα γίνει ανταγωνιστική. Η ύφεση, όμως, προσέλαβε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από τις προϋπολογισθείσες. Αυτό δεν ήταν έκπληξη για όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς την ελληνική οικονομία. Εξ ου και υπήρξαν έγκαιρες προειδοποιήσεις. Ευρισκόμενη στην πλεονεκτική θέση του εντολο

  Η Κομισιόν ζητάει να πάρουμε πρόσθετα μέτρα 11,7 δισ. για το 2013-2014 - πέρα από τα πρόσθετα μέτρα που θα πάρουμε για το 2012… Το ΔΝΤ ζητάει να πάνε οι μισθοί σε επίπεδα Βουλγαρίας και προφανώς θα προσπαθήσει να το επιβάλει στον επόμενο γύρο διαπραγματεύσεων. Κι όλα αυτά σε μια χώρα που ζει την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά της σε ύφεση με ρυθμούς της τάξης του 7%. Να το πω απλά; Αν κάνουμε αυτό που μας ζητάνε η Κομισιόν και το ΔΝΤ, η χώρα θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο και η ύφεση θα κινηθεί σε πρωτοφανή επίπεδα. Με όλες τις συνακόλουθες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Ερώτηση κρίσεως. Θα το κάνουμε; Ποια κυβέρνηση θα αναλάβει την πρωτοβουλία να βαδίσει μια «οδό του μαρτυρίου» που οδηγεί στην απόλυτη διάλυση; Διότι αυτό που όλοι πλέον αντιλαμβανόμαστε είναι ότι το τροπάρι της καταστροφής δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αρα, πρέπει να αλλάξουμε τροπάρι. Οι εκλογές είναι η ευκαιρία. Από αυτές θα προκύψει μια νέα, ελπίζω, ευρεία και ισχυρή κυβέρνηση. Η οποία με νωπή λαϊ

Α.Πετρουλάκης Στην ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'' Κακοήθεις διαδόσεις Tου Παντελη Μπουκαλα Ωστε λοιπόν οι Βραζιλιάνοι, η επίσημη αντιπροσωπεία τους στο ΔΝΤ, είπαν ότι το Μνημόνιο 2, διά του οποίου η Ελλάδα σώθηκε για πέμπτη φορά σε μόλις δύο χρόνια, «διεισδύει» στο Σύνταγμα της χώρας μας και το ταράσσει. Αλλά Βραζιλιάνοι είναι αυτοί, πού να ξέρουν στη μακρινή χώρα τους τι συμβαίνει σ’ εμάς εδώ. Σ’ εμάς που δικαιούμαστε βέβαια να τους πούμε «έλα παππού μου να σου δείξω τ’ αμπελοχώραφά σου» και να τους συμβουλεύσουμε να συνεχίσουν να ασχολούνται με το έκλυτο καρναβάλι τους, για να ’χουν και τα κανάλια μας χυμώδεις ενημερωτικές εικόνες. Ακου πράγματα. Υπονομεύεται λέει το Σύνταγμά μας. Μα από ποιους; Από τους αγαθούς συμμάχους, εταίρους και φίλους; Αν είναι δυνατόν... Αν είναι δυνατόν επίσης να στέκουν όσα λένε διάφοροι πολιτικοί, Γάλλοι, Αγγλοι και Γερμανοί, εν ενεργεία και αποσυρμένοι, σοσιαλδημοκράτες και δεξιοί (για ν’ αφήσουμε έξω τους αριστερούς, με την αγιάτρευτ

Εξοντώνεται ο ασθενής, όχι η ασθένεια Κώστας Βεργόπουλος Το αδιέξοδο της υφεσιακής συνταγής στη χώρα μας συμπαρασύρει και την αύξουσα κοινωνική ανυποληψία όχι μόνον του ελληνικού πολιτικού συστήματος, αλλά επίσης του ευρωπαϊκού, τουλάχιστον του γερμανοκρατούμενου. Κάποιοι ενοχοποιούν γι’ αυτό τη «λανθασμένη δοσολογία» ανάμεσα σε ύφεση και ανάπτυξη. Ωστόσο, ενώ με ομοφωνία η πρώτη επισπεύδεται, η δεύτερη, επίσης με ομοφωνία, παραπέμπεται στο μέλλον, παρόλο που θεωρητικά όλες οι πλευρές τονίζουν την επείγουσα ανάγκη της. Οι άμεσες εξοντωτικές συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής στη χώρα μας παραμένουν σαφείς και φανερές, εντούτοις πολλοί διερωτώνται με απεριόριστη ανησυχία «άραγε ποιος είναι ο πραγματικός στόχος» τόσο της τρόικας όσο και των επιμέρους συνιστωσών της. Στη συνέχεια, οι ευλόγως ανησυχούντες βομβαρδίζονται με διαβεβαιώσεις περί του ελλείποντος, αναγκαίου και επερχόμενου «αναπτυξιακού» σκέλους. Ακόμη και ο διάσημος χρηματοπιστωτικός υφεσιακός ιεροκήρυκας Γιόζεφ

Γερμανοί μάνατζερ: «Αφήστε την Ελλάδα στην τύχη της»! Της Ζέζας Ζήκου Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Και είναι ο μόνος. Για να τον πετύχει άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις, η Γερμανία αλλάζει δραστικά, βίαια, την Ευρώπη. Και η Ελλάδα είναι το «χρήσιμο θύμα » αυτής της ριζικής μεταβολής κατεύθυνσης των συνθηκών, που θα υπηρετούν το « δόγμα του ευρώ » που επιβάλλει ο ηγεμονισμός του Βερολίνου. Σαν να αρνούνται όλοι πεισματικά να αντικρίσουν την αλήθεια: Πως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Ομως, θα ακολουθήσουν και άλλα θύματα… Σε αυτή την τοξική ατμόσφαιρα που έχει βυθιστεί η Ελλάδα, κυρίως λόγω της συνταγής των Μνημονίων, παρεμβαίνουν οι Γερμανοί μάνατζερ. Ηδη η συμβολή των Γερμανών πολιτικών, καθώς και των δημοσιευμάτων των γερμανικών ΜΜΕ για την Ελλάδα έχει, εδώ κι ένα χρόνο, χαρακτηριστικά απαξίωσης, που υπερβαίνουν την ορθολογική κριτική για την κρίση που προκαλούμε στην Ευρωζώνη. Πλέον, η απόρριψη της Γερμανίας για την τελική έκβαση της προσπάθειας εξυγίανσης