IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τουρκικές λακκούβες στον Δρόμο του Μεταξιού - Αγκάθι για επενδύσεις στην Άγκυρα η καταπίεση των τουρκογενών Ουιγούρων από την Κίνα.  Η παρουσία της Κίνας στην Τουρκία μεγαλώνει. Η κυβέρνηση Ερντογάν κάνει ό,τι μπορεί για να προσελκύσει κινεζικές επενδύσεις, μέσα σε ένα εκρηκτικό σκηνικό στη Μεσόγειο, με εύθραυστες συμμαχίες και εντάσεις, αλλά αυτή η νέα σχέση Άγκυρας - Πεκίνου έχει, φαίνεται, τα όριά της.  Οι ετήσιες αφίξεις Κινέζων τουριστών στην Τουρκία έχουν σκαρφαλώσει από 60.000 πριν από μια δεκαετία σε πάνω από 400.000 πέρυσι. Η συμβολή της Κίνας ήταν καθοριστική στη δημιουργία της πρώτης υπερταχείας τουρκικής σιδηροδρομικής γραμμής. Η Huawei βοηθά την Τουρκία να φτιάξει ένα κινητό δίκτυο 5G. Τη χρονιά που πέρασε η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας έδωσε 1 δισ. δολάρια στην Τουρκία με μια συμφωνία ανταλλαγής νομισμάτων. Κινέζοι επενδυτές αγόρασαν τουρκικά λατομεία μαρμάρου.  Φημολογείται ότι σύντομα θα «βρέξει» κινεζικό χρήμα στην Τουρκία στο πλαίσιο του Δρόμου το

 «Θεαματική προσέγγιση Άγκυρας και Πεκίνου». Δεν γνωρίζουμε αν η απειλή των τουρκικών κυρώσεων για τους S400 θα «φρονηματίσει» την Άγκυρα, προς το παρόν όμως, οι δυτικές πιέσεις, και σε αυτό και σε άλλα θέματα, μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα φέρνουν. Η Τουρκία ωθείται, εκ των πραγμάτων, περισσότερο στην «αγκαλιά» της Ρωσίας, του Ιράν και, εσχάτως, της Κίνας του Σι. Απομένει να δούμε πόσο ευσταθές θα είναι μακροπρόθεσμα ένα τέτοιο «ευρασιατικό» μπλοκ, εντούτοις σχηματίζεται, τουλάχιστον εξ ανάγκης, μπροστά στα μάτια μας. Με την Κίνα υπήρχε μια ιδιαίτερη δυσκολία για την Τουρκία, και αυτή είχε να κάνει με τους Ουιγούρους, τουρκομανικό και μουσουλμανικό φύλο στην επαρχία Σινγιάνγκ της Βορειοδυτικής Κίνας. Η Τουρκία, όπως και πολλές δυτικές χώρες, κατηγορούσαν έως πρόσφατα την Κίνα για μείζονα καταπίεση των Ουιγούρων, πολλοί από τους οποίους ζουν πάντα στην ίδια την Τουρκία και θεωρούνται «αδελφοί» της, τόσο από εθνολογικής όσο και από θρησκευτικής άποψης. Η υπόθεσή τους

   Η στρατηγική Ερντογάν ανησυχεί πλέον  τις μεγάλες δυνάμεις…   Καλοκαίρι 2019 και ο Ερντογάν έχει μπουκώσει (fusion strategy) τη διπλωματική ατζέντα με ζητήματα, απειλές και προβληματισμούς. Γεωτρήσεις, S-400, F-35, μεταναστευτικές ροές, πυρηνικά, Κυπριακό… και ο κατάλογος μοιάζει ατελείωτος. Το κάθε ένα από τα ζητήματα που εγείρει είναι συγκοινωνούντα δοχεία μιας ενιαίας στρατηγικής, που δεν της δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή όταν την έθετε σε εφαρμογή στις αρχές της δεκαετίας του 2000.  Σήμερα, από την Ουάσιγκτον ως την Ιερουσαλήμ, τρέχουν να δουν πως θα αντιμετωπίσουν τον ένοικο της λεωφόρου Cumhurbaskanligi στην Άγκυρα. Η Αθήνα παθητικά παρακολουθεί και ακολουθεί τις αποφάσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Καμία πρωτοβουλία κινήσεων, παρά εκείνες μόνο που ενίοτε την σπρώχνουν στο ρόλο του «λαγού» για λογαριασμό τρίτων…  Πλέον οι κινήσεις Ερντογάν προβληματίζουν και ίσως επηρεάσουν τις σχέσεις Μόσχας – Πεκίνου, μετά το πρόσφατο εντυπωσιακό και ανατρεπτικό άνοιγμα του

ΜΕ ΠΟΙΑ ΦΟΡΜΟΥΛΑ AΓΚΥΡΑ ΚΑΙ Τ/Κ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑI ΠΩΣ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΡΩΣΙΑΣ, ΙΡΑΝ ΠΡΟΣΔΟΚΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΚΕΡΔΗ, ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΕΕ, ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ·  - Γιατί η Μόσχα επιλέγει να παίζει με την Άγκυρα - Πώς η Τουρκία επιδιώκει αλλαγή των ΑΟΖ - Γιατί οι ΗΠΑ ανέχονται τον Ερντογάν Δεν είναι καθόλου απλό το γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή μας και ευρύτερα. Είναι πολύ πιο περίπλοκο και, ως εκ τούτου, θέλει καλή ανάγνωση για τη λήψη αποφάσεων, που αφορούν και την Κύπρο και τα ενεργειακά της προγράμματα. Πέραν των τριμερών ή τετραμερών, πρόσφατων και παλαιότερων, θα πρέπει κάποιος να εξετάσει πού βρίσκει τόση αυτοπεποίθηση ο Ταγίπ Ερντογάν να υψώνει τον τόνο της φωνής του στις ΗΠΑ και περίπου να αδιαφορεί, εάν η σχέση του με τη Μόσχα και το Ιράν θα ήταν δυνατό να του προκαλέσει μεγαλύτερο κόστος απ’ ό,τι όφελος. Το ερώτημα που απασχολεί πλέον τη Δύση είναι το εξής: Είναι η Τουρκία ο Δούρειο

Όσο πλησιάζουν οι κρίσιμες δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου στην Τουρκία, τόσο μεγαλύτερη νευρικότητα δείχνει να καταλαμβάνει τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο ίδιος απαντά στα ανησυχητικά για τους υποψήφιους του κυβερνώντος κόμματος μηνύματα, αμφισβητώντας την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων, πολλαπλασιάζοντας τις προεκλογικές του εμφανίσεις και ποντάροντας γιο άλλη μία φορά στην πόλωση και την εμπρηστική ρητορική. Όμως η διαπιστωμένη δεξιότητά του στις τακτικές κινήσεις μοιάζει να έχει αμβλυνθεί – με αποτέλεσμα να διαπράττονται σοβαρά λάθη. Στο προσκήνιο έρχονται τα δύο ζητήματα τα οποία κατεξοχήν θα κρίνουν όχι μόνο την πολιτική μάχη στο τέλος του μηνός, αλλά το μέλλον της Τουρκίας μεσοπρόθεσμα: το Κουρδικό και η οικονομία. Κατά μία έννοια, το πρώτο χρησιμοποιείται ως αντιπερισπασμός για το δεύτερο. Σε κάθε περίπτωση, ο Τούρκος πρόεδρος δεν χάνει την ευκαιρία να υψώνει τους τόνους, κρίνοντας προφανώς, με βάση και τα ρήγματα που παρατηρούνται στο εκλογικό μπλοκ της πλειοψηφίας, ότι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Οι σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας στην περίοδο κυριαρχίας Ερντογάν. (2) Κίνα προς Τουρκία: «Κλείσαμε προξενείο &  σας θέσαμε προσωρινά εκτός του "Δρόμου του Μεταξιού"».  Τα τουρκικά ΜΜΕ δεν γράφουν για όσα λένε οι άνθρωποι στα καφενεία, στα σχολεία, στην δουλειά, και στο δρόμο: Η τουρκική οικονομία καταρρέει. Για 10 διαθέσιμες θέσεις στις υπηρεσίες καθαριότητας του δήμου της Ανατολίας, 6500 άνθρωποι έκαναν αίτηση. Όσον αφορά την τιμή των καυσίμων, αυτή αυξάνεται διαρκώς. Ο κυβερνητικός Τύπος δεν χρησιμοποιεί ποτέ την λέξη «αύξηση». Αντιθέτως προτιμά τον όρο «ανανέωση των τιμών». Τον θεωρεί πιο σικάτο! Το μηνιαίο ακαθάριστο εισόδημα είναι 2558 τουρκικές λίρες (περίπου 422 ευρώ). Το ένα τρίτο του κατώτατου μισθού πηγαίνει στο δημόσιο, οπότε ο εργαζόμενος δεν παίρνει παρά 2020 τουρκικές λίρες (περίπου 330 ευρώ). Είναι ένα ποσό με το οποίο είναι αδύνατο να ζήσεις ακόμη και αν είσαι μόνος, καθώς τα έξοδα του νοικοκυριού ξεπερνούν κατά πολύ τις 1