IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΣ (1) Η ρωσική οικονομία δεν θα αντέξει τις κυρώσεις.Η Δύση διέλυσε την εντύπωση πως η Μόσχα διαθέτει επαρκή οικονομική θωράκιση.   (2)   Η ερώτηση του μισού τρισ. δολαρίων:  Θα  χρεοκοπήσει η  Ρωσία;  ( 3) Goldman  Sachs: Ο αντίκτυπος  για  την  ευρωπαϊκή οικονομία του αποκλεισμού της Ρωσίας από το SWIFT. (4) Οι οικονομικές συνέπειες του πολέμου σε έξι αριθμούς.     Η ρωσική οικονομία δεν θα αντέξει τις κυρώσεις. Η Δύση διέλυσε την εντύπωση πως η Μόσχα διαθέτει επαρκή οικονομική θωράκιση. Η απόρθητη Ρωσία παραπαίει. Η κεντρική τράπεζα της χώρας υπερδιπλασίασε το βασικό της επιτόκιο στο 20% στις αρχές της εβδομάδας για να στηρίξει το ρούβλι, το οποίο κατρακυλά. Δεν θα επαρκέσει όμως, δεδομένου πως η Μόσχα έχει πλέον πολύ περιορισμένες επιλογές. Το ρωσικό νόμισμα υποχώρησε μεμιάς έως και 23% ως προς το δολάριο, οι συναλλασσόμενοι αντέδρασαν στο ότι άμεσα εκδιώχθηκαν ορισμένες τράπεζες από το διεθνές σύστημα πληρωμών SWIFT, ενώ επιβλήθηκαν περιορισμο

  «Τι σηματοδοτεί η στρατηγική ήττα της Ρωσίας  στο Ουκρανικό» Για την Ρωσία αυτός ο πόλεμος δείχνει να έχει χαθεί  και αυτή η διαπίστωση είναι μη αναστρέψιμη, ανεξαρτήτως από το ποια θα είναι η τελική του έκβαση στο έδαφος της Ουκρανίας.  Η Ουκρανία άλλωστε, είναι μόνο το πεδίο  επί του οποίου διεξάγονται τυπικά οι πολεμικές επιχειρήσεις.  Το πραγματικό διακύβευμα αυτής της σύγκρουσης είναι πολύ ευρύτερο  και από την πρώτη στιγμή τονίσαμε ότι  σχετίζεται ευθέως με το νέο ισοζύγιο ισχύος στον νεο-ψυχροπολεμικό  κόσμο που αναδύεται… Για την Ρωσία αυτή η ήττα έχει στρατηγικά χαρακτηριστικά , ενώ σε όσα αφορούν στην περαιτέρω αποτίμησή της,  φαίνεται ότι υπήρξε πολυδιάστατη .  Δεν απομυθοποιήθηκε μονάχα η ικανότητά της να ανταποκριθεί με επιτυχία στις απαιτήσεις μιας μεσαίας  συμβατικής πολεμικής αναμέτρησης, έχοντας σταθμίσει πλήρως την σχέση κόστους – οφέλους. Απομυθοποιήθηκε πρωτίστως η ικανότητά της να διαχειριστεί επιτυχώς το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού , το οποίο ομολογουμένως είχ

  Ουκρανία-Πόλεμος: Διαπραγματεύσεις για να διεξαχθούν πρέπει απαραίτητα να βολεύονται και ΗΠΑ και Ρωσία. Στις πολεμικές αναμετρήσεις της σύγχρονης εποχής, όταν οι δίαυλοι της διπλωματίας έχουν διακοπεί, οι αντιμαχόμενοι στέλνουν μηνύματα ο ένας στον άλλον μέσω της δημόσιας ρητορικής τους. Στην Ουκρανία, τα ρωσικά μηνύματα για αποκλιμάκωση είναι συγκεκαλυμμένα με στόχο αφενός να μην αποκαλύπτουν στο ευρύ κοινό το πραγματικό τους νόημα, αφετέρου για να εξασφαλίζουν τη δυνατότητα άρνησης του περιεχομένου τους, εάν ο αντίπαλος επιλέξει να τα χρησιμοποιήσει για να εκθέσει στη διεθνή κοινή γνώμη την άλλη πλευρά, ερμηνεύοντας τα ως αδυναμία. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Πράγματι, η Ρωσία έχει ήδη ξεκινήσει να στέλνει έμμεσα μηνύματα αποκλιμάκωσης προς τις ΗΠΑ, αποδεχόμενη εμμέσως την αδυναμία της στον τομέα όπου της ασκείται η πίεση, τον οικονομικό . Ωστόσο, οι ΗΠΑ που είναι ο πραγματικός αντίπαλο

    Θα επεκταθεί ο πόλεμος και πέραν της Ουκρανίας;   Η σύγκρουση στην Ουκρανία σταδιακά αποκτά την πιο απεχθή από ανθρωπιστικής απόψεως εκδοχή της. Αυτό είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων επί του πεδίου, όπως θα επιχειρηθεί να αποδειχθεί από την αποκωδικοποίηση του στρατηγικού σχεδιασμού των δυο πλευρών. Τα επίλεκτα τμήματα του ουκρανικού στρατού είχαν συγκεντρωθεί στα νοτιοανατολικά της χώρας, καθώς το επίκεντρο της ρωσικής απειλής ήταν το Ντονμπάς. Λογικό εκ πρώτης όψεως. Ωστόσο, στις αρχές των επιχειρήσεων, ο υπογράφων είχε υπογραμμίσει τον κίνδυνο οι ρωσικές δυνάμεις να επιδιώξουν να μετατρέψουν την Ουκρανία σε “περίκλειστο” (landlocked) κράτος . Το σενάριο αυτό βρίσκεται πλέον σε εφαρμογή και μάλιστα με τρόπο που ανεβάζει πολύ επικίνδυνα το διακύβευμα για Ρωσία και Δύση. Ο Λευκορώσος πρόεδρος Λουκασένκο, στο σουρεαλιστικό τηλεοπτικό σόου του, όπου εξηγούσε στους επιτελείς του καθεστώτος του, “πρόδωσε” μια ακόμα διάσταση του πολέμου από την πλευρά της Μόσχας. Την προοπτι

  Η νέα φάση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Το κρίσιμο ερώτημα που κυριαρχεί για τον πόλεμο στην Ουκρανία που προκλήθηκε από την απρόκλητη ρωσική επίθεση, είναι ποιος κερδίζει και ποιος χάνει στο πεδίο; Δυστυχώς μία ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι δύσκολο να δοθεί. Αφ’ ενός μεν γιατί ότι οι πληροφορίες που λαμβάνουμε είναι ανεπίσημες, συγκεχυμένες και σε κάποιες περιπτώσεις αλληλοσυγκρουόμενες. Αφ’ ετέρου, δεν γνωρίζουμε ποιες ήταν οι «χρονικές επιδιώξεις» για κάθε αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ) που έχει τεθεί στο επιχειρησιακό σχέδιο των Ρωσικών Δυνάμεων και το οποίο μπορούμε μόνο να εικάσουμε, προκειμένου να εκπληρωθούν οι πολιτικοί σκοποί που έχει θέσει ο «Άρχοντας» του Κρεμλίνου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Εισαγωγικά θα λέγαμε ότι όσο πομφόλυγες ήσαν τα περί «αστραπιαίου πολέμου» (blitzkrieg) κάποιων που βιάστηκαν πολύ το πρώτο 48ωρο, υπερβάλλοντας τις δυνατότητες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων άλλο τόσο είναι και τα όσα λέγονται τις τελευταίες ώρες περί… απογοητευτικής απόδοσης τ

    Στην κόψη του μαχαιριού μιας νέας Μεταψυχροπολεμικής αφετηρίας. Η διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη και τα πιθανά σενάρια για τη διαμόρφωση νέων συμμαχιών.   Τρεις ακριβώς δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια νέα Μεταψυχροπολεμική αφετηρία βαθύτατων μακρόχρονων προεκτάσεων και μοιραία αστάθειας, πολύ πιο έντονης αστάθειας απ’ ότι μετά το 1990. Σε σύγκριση με την δεκαετία του 1990, η νέα εποχή στην οποία ήδη εισήλθαμε δεν αφήνει περιθώρια για αυταρέσκειες, ψευδαισθήσεις, ουτοπίες και φλούδες ελπίδες. Η κρίση στην Ουκρανία συμβολίζει την τελεσίδικη ανάδυση του πολυπολικού διεθνούς συστήματος οι στρατηγικές ισορροπίες του οποίου μοιραία εξελίσσονται με διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη . Επειδή ακριβώς όπως γράψαμε εδώ σε πρόσφατη παρέμβαση μια κατευθείαν σύγκρουση των πυρηνικών ηγεμονικών δυνάμεων οδηγεί σε πλανητικό ολοκαύτωμα και καταστροφή όλων, η ανταγωνισμοί και οι συγ