IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  EPA/SARAH SILBIGER / POOL Η Κίνα, η τίγρη και η …κουδουνίστρα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζιπινγκ να μην στηρίξει τη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος μετά από τη δίωρη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν χθες οι δύο ηγέτες. «Αν το Πεκίνο αποφασίσει να στηρίξει τον Βλαντιμίρ Πούτιν στον επιθετικό του πόλεμο κατά της Ουκρανίας, θα έχει σοβαρές συνέπειες», τόνισε ο Μπάιντεν. Άφησε ανοιχτό πάντως ποιες θα ήταν οι συγκεκριμένες συνέπειες. Σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο CCTV, ο Σι απάντησε ότι «οι διακρατικές σχέσεις δεν πρέπει να φτάνουν στο στάδιο των στρατιωτικών εχθροπραξιών»: «Η ειρήνη και η ασφάλεια είναι οι πιο πολύτιμοι θησαυροί της διεθνούς κοινότητας»,είπε. Ο Κινέζος ηγέτης φέρεται όμως να ανέφερε και μια παλιά Μανδαρίνικη παροιμία στον Μπάιντεν: «Οποιος θέλει να βάλει μια κουδουνίστρα γύρω από το λαιμό της τίγρης, θα πρέπει να ξέρει και πώς να την αφαιρέσει». Αποκωδικοποιημένα, η παρο

 Ο παγκόσμιος "πόλεμος" έχει ήδη κηρυχθεί – και είναι οικονομικός. Δεν είναι ο "πόλεμος της Ουκρανίας": είναι ο "πόλεμος της απο-παγκοσμιοποίησης". Ή, μάλλον, της αναδιάταξης της παγκοσμιοποίησης, με εμπλεκόμενους πολύ περισσότερους από αυτούς που ανταλλάσσουν πυρά στη Μαριούπολη ή το Ντονιέτσκ. Το τείχος των κυρώσεων που μετά την εισβολή στην Ουκρανία ύψωσε η Δύση απέναντι στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν (και δευτερευόντως τη συνεργό της Λευκορωσία), αλλά και οι κινήσεις εθελοντικής απόσυρσης μεγάλων επιχειρήσεων από τη ρωσική αγορά, εξαπλώνει ένα "ωστικό κύμα" που αναμένεται να σαρώσει έναν πλανήτη που ακόμη δεν έχει συνέλθει από την μεγάλη ύφεση της πανδημίας και ήδη δοκιμαζόταν από τις πληθωριστικές πιέσεις μιας δύσκολης ανάκαμψης. Μια τεράστια δοκιμασία αντοχής αναμένει όχι μόνο αυτούς που υφίστανται τις κυρώσεις, αλλά και αυτούς που τις υιοθετούν, ενώ καθοριστικό αναδεικνύεται το ερώτημα πώς θα τοποθετηθούν όσοι μέχρι στιγμής αποτελούν τους

   Ο κόσμος και η Ελλάδα  μετά τη συνάντηση Μπάιντεν-Σι.   Αν υπάρχει μία λέξη, η οποία μπορεί να περιγράψει τις διεθνές εξελίξεις τα τελευταία δύο, τουλάχιστον, χρόνια, αυτή είναι η «αβεβαιότητα». Η σκλήρυνση της αμερικανικής στάσης έναντι της Κίνας σε συνδυασμό με την πανδημία έχουν δημιουργήσει μεταβλητές που επηρεάζουν το παγκόσμιο σύστημα και αυξάνουν τον κίνδυνο παρανοήσεων με τέτοιο τρόπο, ώστε το σενάριο σύρραξης να μη φαντάζει απίθανο. Συνεπώς, η διαδικτυακή συνάντηση των προέδρων Τζο Μπάιντεν και Σι Τζινπίνγκ θεωρείται από μόνη της θετική εξέλιξη. Η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε κατόπιν προσωπικών πρωτοβουλιών, όπως συνέβαινε τα χρόνια του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά ύστερα από δύσκολες προσπάθειες των αντιπροσωπειών Ηνωμένων Πολιτειών-Κίνας, για την επίτευξη μιας στοιχειώδους συνεννόησης. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο βασικές πτυχές που χρήζουν ανάλυσης. Η πρώτη σχετίζεται με την κατάσταση στο στενό της Ταϊβάν. Πενήντα χρόνια μετά την επίσκεψη του Χένρι Κίσιντζερ στο Πεκίνο, η αρχή

  Οι Ηνωμένες Πολιτείες, αντί να ενισχύουν την πολεμική διάσταση του ανταγωνισμού με την Κίνα, θα πρέπει να εργάζονται  ακούραστα  για  να  συρρικνώσουν  το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων της Ασίας, να επιδοτούν τις πολιτικές κλιματικής προσαρμογής σε χώρες με πληθυσμό που κινδυνεύει, και να τιμωρούν την διαφθορά και την αυταρχική πολιτική. Το αεροπλανοφόρο USS Carl Vinson διέρχεται από την Θάλασσα των Φιλιππίνων μαζί με δύο ιαπωνικά πλοία, τον Απρίλιο του 2017. Sean M. Castellano / The New York Times / Redux Η Αμερική μετατρέπει την Ασία  σε πυριτιδαποθήκη. Οι κίνδυνοι της προσέγγισης «πρώτα ο στρατός».   Η Ασία κινείται προς μια επικίνδυνη κατεύθυνση. Σε όλη την ήπειρο, η προηγμένη πυραυλική τεχνολογία διαδίδεται μεταξύ των φίλων και των αντιπάλων των ΗΠΑ. Οι πυρηνικές δυνάμεις αναλαμβάνουν εκτεταμένες προσπάθειες πυρηνικού εκσυγχρονισμού. Ο εκδημοκρατισμός βαλτώνει και, σε ορισμένες περιπτώσεις, υποχωρεί. Και η οικονομική επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών μειώ

Οι ρίζες του κινεζικού θαύματος  – και του σημερινού πολυπολικού κόσμου. Σκέψεις με αφορμή το βιβλίο του Ιταλού στοχαστή Τζιοβάνι Αρίγκι «Ο Άνταμ Σμίθ στο Πεκίνο». Σήμερα, τείνουμε να εκλαμβάνουμε ως δεδομένη την πολυπολυκότητα του παγκόσμιου συστήματος. Και όντως η εποχή εκείνη όπου οι ΗΠΑ (2000-2010) φάνταζαν πανίσχυρες, ικανές να παρεμβαίνουν σε κάθε γεωπολιτικό πεδίο του πλανήτη μάλιστα μονομερώς και δίχως να έχουν εξασφαλίσει κάποια γενική συναίνεση με τις υπόλοιπες δυτικές δυνάμεις, φαίνεται πλέον αρκετά μακρινή. Συνέβαλαν ως προς αυτό πρόσφατα συνταρακτικά γεγονότα, μεταξύ των οποίων θα μπορούσαμε να επιλέξουμε ως χαρακτηριστικά την άτακτη αποχώρηση των Αμερικάνων από το Αφγανιστάν · ή, αν στρέψουμε το βλέμμα μας στο εσωτερικό πεδίο των Ηνωμένων Πολιτειών και την κρίση που αυτές αντιμετωπίζουν, την εισβολή του πλήθους στο Καπιτώλιο , στις πρώτες ημέρες του 2021. Ποιες, όμως, είναι οι ρίζες αυτής της ανατροπής που έλαβε χώρα στ

  Φωτ. AP / Alexander F. Yuan Από τη νίκη του Μάο στο όνειρο του Σι. Εκατό χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΚ.   Τον Ιούλιο του 1921 η Κίνα μαστιζόταν από εσωτερικό χάος και διεθνείς ταπεινώσεις. Μεγάλο μέρος της ενδοχώρας βρισκόταν στο έλεος αλληλοσφαζόμενων πολέμαρχων και σημαντικές παράκτιες ζώνες ελέγχονταν από αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης. Εκείνο τον μήνα, σε ένα ταπεινό οίκημα του γαλλικού τομέα, στη Σαγκάη, δεκατρείς Κινέζοι μαρξιστές, με τις ευλογίες εκπροσώπων των Ρώσων μπολσεβίκων, αποφάσιζαν να ιδρύσουν Κομμουνιστικό Κόμμα. Ανάμεσά τους ήταν κι ένας νεαρός δάσκαλος αγροτικής καταγωγής από την επαρχία Χουνάν, το όνομα του οποίου είχε ήδη γίνει γνωστό από τη θητεία του στο φοιτητικό κίνημα: Μάο Τσετούνγκ. Την ερχόμενη Πέμπτη το ΚΚ Κίνας θα γιορτάσει με πανηγυρικό τρόπο τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την ίδρυσή του. Εδώ και μήνες ο Σι Τζινπίνγκ, ο ισχυρότερος Κινέζος ηγέτης μετά τον Μάο, έχει δώσει τον τόνο με επανειλημμένες περιοδείες σε χώρους-μνημεία της επαναστατικής κληρο

  Ο Μπάιντεν άνοιξε τα χαρτιά του στη διεθνή σκηνή. Πρώτοι οι Βρετανοί "εξάδελφοι". Κατόπιν οι λοιποί εταίροι της "συλλογικής Δύσης", με τη σύνοδο Κορυφής της G7 στην Κορνουάλη. Ακολούθως οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ και οι ιθύνοντες της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. Και στο τέλος ο συμπρωταγωνιστής του νέου ψυχρού πολέμου, Βλαντίμιρ Πούτιν, στη Γενεύη. Με τον νου στραμμένο, όμως, πάντοτε στον μεγάλο απόντα: τον Σι Τζινπίνγκ, ηγέτη της μόνης χώρας που μπορεί μεσοπρόθεσμα να ανταγωνιστεί την αμερικανική ηγεμονία. Αυτά υπήρξαν τα διαδοχικά βήματα της οκταήμερης ευρωπαϊκής περιοδείας με την οποία ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, εικονογράφησε το αγαπημένο του σύνθημα ότι "η Αμερική επέστρεψε". Ωστόσο, η πραγματική εικόνα είναι πολύ πιο σύνθετη από την απλή επιβεβαίωση της διατλαντικής σχέσης και την τυφλή δρομολόγηση ενός νέου ψυχρού πολέμου με τις ευρασιατικές δυνάμεις. Ασφαλώς, ακόμα και μεταξύ των ανταγωνιστών των ΗΠΑ επικρατεί μια κάποια ανακούφιση που η τετραετία Τραμπ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (1) Οι δυσκολίες για την Αθήνα από τη νέα «περίοδο χάριτος»  που έδωσαν στον Ερντογάν ΗΠΑ και Ευρώπη. (2) Τι τελικά αποφάσισε η Αμερική του Τζο Μπάιντεν για την Τουρκία του Ερντογάν; Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα… (3) Πικρή αλήθεια. “Η Ελλάδα έδωσε περιφερειακό αποκούμπι στις ΗΠΑ  και εγκαταλείπεται στην τουρκική βουλιμία” Η συνάντηση Μπάιντεν – Πούτιν,  δεν αποτελεί μεμονωμένο ούτε αποκλειστικά και μόνο διμερούς ενδιαφέροντος γεγονός  και φυσικά το περιεχόμενό της,  δεν αποσυνδέεται από όλα όσα διαδραματίστηκαν στο περιθώριο της Συνόδου  κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας… Προφανώς, αυτή η συνάντηση  δεν αποσυνδέεται ούτε από τον σκληρό πυρήνα των αποφάσεων αυτής της Συνόδου , στον οποίο όπως ήδη τονίσαμε,  αποτυπώνεται μια εκβιαστική -έναντι όλων- παρέμβαση των Αμερικανών , η οποία είναι αποκαλυπτική της  ανασφάλειας , της καταφανούς  στρατηγικής υποχώρησης  αλλά και της  αγωνιώδους προσπάθειας  των ΗΠΑ να επαναβεβαιώσουν τον ηγεμονικό τους ρόλο στο περιβάλλον των παρα