IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Βαλλιστικοί πύραυλοι και πλατφόρμες με αφορμή την τοποθέτηση του καθηγητή Βαληνάκη. Από Σάββας Δ. Βλάσσης Στις 14 Ιουνίου, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, καθηγητής Ιωάννης Βαληνάκης, κατέθεσε δημοσίως τις απόψεις του για μία νέα εθνική πολιτική έναντι της Τουρκίας, σε μία ομιλία υπό τον τίτλο “Χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική αντιμετώπισης της Τουρκίας”. Η εκτενής και πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία, επεκτάθηκε σε παρατηρήσεις ως προς τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, με την προτροπή “Ορθολογικότερη επιλογή” στον τίτλο, η οποία παραπέμπει σε αμφισβήτηση υπάρξεως του συγκεκριμένου ποιοτικού χαρακτηριστικού. Αν και οι « τροχιοδεικτικές », όπως τις ονομάζει, επισημάνσεις του πρώην αξιωματούχου και καθηγητού Διεθνών Σχέσεων, αφορούν την γενική πολιτική της χώρας μέχρι σήμερα, η χρονική περίοδος στην οποία γίνεται η παρέμβασή του, μπορεί να παρεξηγηθεί. Καθώς η τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ επανεκκίνησε μία δυναμική πολιτική εξοπλισμών, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι παρατηρήσεις έχουν αυ

  “Χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική αντιμετώπισης της Τουρκίας” – Ομιλία Γιάννη Βαληνάκη στην Αθηναϊκή Λέσχη , 14.6.23 Ευχαριστώ θερμά τους οργανωτές, την Αθηναική Λέσχη και το Σωματείο «Στράβων» για την τιμητική  πρόσκληση. Η ομιλία μου επιχειρεί να συμβάλει στον δημόσιο διάλογο γύρω από δύο θεμελιώδη ερωτήματα που —επιτρέψτε μου την παρατήρηση — δεν φαίνεται να μας απασχολούν ιδιαίτερα, κι όχι μόνο εν μέσω εκλογών: Αποδίδει η στρατηγική μας για την αντιμετώπιση της Τουρκίας; Συγκρατεί ή ακυρώνει την τουρκική επιθετικότητα; και Αν ,όπως ισχυρίζομαι, δεν επαρκεί, τι πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε από αυτήν τη διαμάχη; Ξεκινώ  με μερικές απαραίτητες επισημάνσεις: 1.Βαδίζουμε προς έναν κόσμο βίαιου αναθεωρητισμού συνόρων με επικίνδυνες συνέπειες για τον Ελληνισμό Ποτέ στη μεταπολεμική περίοδο η αμφισβήτηση του δυτικού κόσμου και των αξιών του δεν ήταν μεγαλύτερη. Κατά οξύμωρο τρόπο η Ελλάδα αποφάσισε να συνδεθεί στενότερα με τις ΗΠΑ όταν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η διεθνής

  Η εμφύλια σύρραξη στο Σουδάν και οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην υπο-σαχάρια Αφρική. Παράδειγμα των ευρύτερων διεργασιών επαναπροσδιορισμού και ανακατανομής ισχύος στην Αφρικανική ήπειρο. Ο ρόλος Ρωσίας, Κίνας, Αιγύπτου και Τουρκίας. Ο εκτεταμένος εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν ήταν θέμα χρόνου να συμβεί, με την αφρικανική χώρα να πνίγεται στο αίμα. Ο πολύπαθος λαός του αναγκάζεται να υποστεί τις συνέπειες του πολέμου. Το παράδοξο στην περίπτωση του Σουδάν είναι πως και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, ο αρχηγός του στρατού στρατηγός Αμπντέλ Φατάχ Αλ Μπουρχάν και ο ηγέτης των RSF (Μονάδων Ταχείας Υποστήριξης) και αναπληρωτής αρχηγός του στρατού Μοχάμεντ Χαμντάν Νταγκάλο, δεν χαίρουν καμίας κοινωνικής υποστήριξης και ηθικής νομιμοποίησης . Αυτό εξηγείται, μιας και κανένας από τους δύο εμπλεκομένους δεν αποτελεί νέο πρόσωπο στην πολιτική και κοινωνική ζωή του Σουδάν, αλλά αντίθετα είναι γνώριμες φιγούρες, που κατάφεραν να επιβιώσουν από το σαθρό, αυταρχικό καθεστώς που κυβερνούσε το