IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Με ένα άρθρο-κόλαφο αλλά και με δηλώσεις του στο BBC World News ο Διευθυντής του Κέντρου Έρευνας και Οικονομίας και Πολιτικής των ΗΠΑ Μάρκ Βάϊσμπροτ επιτίθεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στον Μάριο Ντράγκι για την απόφαση του να μην δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση και επισημαίνει πώς αυτό ήταν «μία επίθεση στη δημοκρατία της Ελλάδας». Mark Weisbrot Ο Αμερικανός οικονομολόγος ξεμπροστιάζει τον Μάριο Ντράγκι επισημαίνοντας καθαρά πώς στόχος της απόφασης αυτής ήταν να αυξήσει το κόστος δανεισμού της Ελλάδας και να πιέσει την κυβέρνηση της χώρας να υποκύψει στους εκβιασμούς των Γερμανών και των Βρυξελλών να δεχθεί ένα νέο μνημόνιο.  «Η ΕΚΤ θα πρέπει να ντρέπεται για την τελευταία της επίθεση κατά της ελληνικής δημοκρατίας. Και δεν πρέπει να τους επιτραπεί να την μασκαρέψουν σε κάτι άλλο από αυτό που είναι» , σημειώνει ο Μάρκ Βάϊσμπροτ. Και δεν είναι ο μόνος. Πολλοί Αμερικανοί και Ευρωπαίοι οικονομολόγοι έχουν αντιδράσει στην απόφαση της ΕΚΤ. Άρθρα

(...)   Mε δεδομένη τη συσσωρευμένη συμπίεση των κοινωνιών, τη συνακόλουθη πολιτική αποσταθεροποίηση στις περισσότερες χώρες της Eυρωζώνης, αν η Γερμανία μετατρέψει την ανοχή της σε υπονόμευση του πακέτου Nτράγκι, τότε υπάρχει ο κίνδυνος ασύντακτης διάλυσης όχι μόνον του κοινού νομίσματος αλλά συνολικά των κεκτημένων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από το 1950 μέχρι και σήμερα, με ανοικτό το ενδεχόμενο βίαιων εσωτερικών συγκρούσεων, αλλά και έντασης και αντιπαράθεσης ανάμεσα στο Bερολίνο και τους εταίρους του. (...) Οταν ζεις ένα ιστορικό γεγονός δεν αντιλαμβάνεσαι πάντοτε τη βαρύτητα, ενώ υπάρχουν παραδείγματα θαρραλέας παραδοχής μιας μη αντιστρέψιμης εξέλιξης. Tον Σεπτέμβριο του 1914 ο γερμανικός στρατός λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι ηττήθηκε στη Mάχη του Mάρνη. O Γερμανός αρχιστράτηγος Φον Mόλτκε ο νεότερος όταν κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη συμπέρανε ότι η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, έπαθε νευρικό κλονισμό και παραιτήθηκε. H κυβέρνηση στο Bερολίνο δεν είχε το θάρρος να α

Το πρόγραμμα που ανακοίνωσε χθες ο Μάριο Ντράγκι και αποτελεί προσπάθεια να ανασυρθεί η ευρωπαϊκή οικονομία από την ύφεση έρχεται με καθυστέρηση μηνών, είναι μικρό σε σύγκριση με τα αντίστοιχα σε ΗΠΑ και Ιαπωνία, και περίπλοκο για να ικανοποιήσει πολιτικές σκοπιμότητες. Ισως, όμως, είναι η τελευταία και καλύτερη ελπίδα της Ευρώπης να μη διολισθήσει σε μία ακόμη χαμένη δεκαετία, με την υψηλή ανεργία και τους γεωπολιτικούς κινδύνους που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Το πρόγραμμα είναι μεγαλύτερο από τις προσδοκίες των αναλυτών, ενώ οι λεπτομέρειές του καταδεικνύουν πως η ΕΚΤ είναι αποφασισμένη να μην υποκύψει στις πολιτικές πιέσεις (ιδιαιτέρως της Γερμανίας) και να μην αχρηστεύσει τα όπλα της φοβούμενη μήπως επιδοτήσει τον άσωτο δανεισμό των Ευρωπαίων του Νότου. Η κίνησή της ήταν αρκετή για να εξωθήσει ανοδικά τις ευρωπαϊκές αγορές μετοχών και πτωτικά το ευρώ, δηλαδή να επιτύχει ακριβώς αυτό που ήλπιζε ο κ. Ντράγκι. Αναμφίβολα ο κ. Ντράγκι επέδειξε μεγάλη ευστροφία στους ελιγμ

Βολές κατά ριπάς από τους «σκληροπυρηνικούς» της Ευρωζώνης με προεξάρχουσα τη Γερμανία δέχεται το σχέδιο Ντράγκι για «ανάσες» ρευστότητας στην οικονομία. Ποιοι και γιατί πολεμούν το σχέδιο Ντράγκι Στόχος των επικριτών του κεντρικού τραπεζίτη είναι να αποτραπεί οποιαδήποτε χαλάρωση της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής και να διατηρηθεί ανέπαφο το δόγμα της σκληρής λιτότητας και αυστηρής πειθαρχίας που έχει επιβάλει η καγκελάριος Μέρκελ στην Ευρώπη. Ωστόσο, ο 67χρονος Ντράγκι δεν φαίνεται να πτοείται από τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει και μάλιστα χθες, για ακόμη μια φορά, έστειλε προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα ότι εφόσον χρειαστεί θα προχωρήσει στη λήψη μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης κατά τα πρότυπα της αμερικανικής Federal Reserve. Η ανελέητη κόντρα με το Βερολίνο ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο, όταν ο Μάριο Ντράγκι ανακοίνωσε δέσμη μέτρων για την τόνωση της οικονομίας, και κλιμακώνεται κάθε φορά που προαναγγέλλει διεύρυνση του προγράμματος αγοράς καλυμμένων τίτλων και ο

(...) Η σημερινή κάθοδος της Ευρώπης στην κόλαση δεν οφείλεται στην καθυστέρηση των « μεταρρυθμίσεω ν», αλλά στην επίσπευσή τους και μάλιστα σε περίοδο διεθνούς κρίσης, που ξεκίνησε από το 2007-2008. Η εξήγηση είναι απλή και στοιχειώδης για όποιον κατοικεί αυτόν τον πλανήτη. Οι δραστικές περικοπές δημόσιων δαπανών σε συνδυασμό με φοροεπιδρομές και ραγδαία περιστολή εισοδημάτων επιφέρουν στην ουσία αποδυνάμωση της ζήτησης στις ευρωπαϊκές αγορές, με αυτονόητη συνέπεια ότι οι επενδύσεις δεν προσέρχονται, αλλά αποσύρονται από συρρικνούμενες αγορές. (...) Στην πρόσφατη συνάντηση στο Μιλάνο, οι 2 8 υπουργοί Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης αιφνιδιάστηκαν όταν ο Πορτογάλος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Βίκτορ Κονστάνσιο ανέφερε με έμφαση ότι κατά την κρίσιμη 7ετία 2007-2014, οι επενδύσεις και ο σχηματισμός κεφαλαίου στην Ευρώπη συρρικνώθηκαν κατά 20%. Σε αντίθεση με αυτή τη διαπίστωση, οι συνδαιτυμόνες ήσαν πεισμένοι ότι στην Ευρώπη όλα βαίνουν καλώς, α

Μεγάλη φωτιά στην Ευρωζώνη έχει ανάψει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκ ι. Ωστόσο, αυτή δεν είναι αναίτια και αποτελεί συνέπεια της πιο μεγάλης πυράς στην οποία εξωθείται η γηραιά ήπειρος υπό γερμανική καθοδήγηση. Εάν με τον «εμπρησμό» του Ιταλού προέδρου καίγονται κάποιοι υπερδογματικοί ιθύνοντες, με τις «θρησκόληπτες» και λανθασμένες συνταγές τους έχουν ήδη καεί δεκάδες εκατομμύρια νέων, που απωθούνται στα περιθώρια της κοινωνίας προτού καν ενταχθούν σε αυτήν. Ο Ντράγκι «αιφνιδίασε», επειδή αποφάσισε στις 4 Σεπτεμβρίου να θέσει σε εφαρμογή όσα προαναγγέλλει από το 2012 και πιο πρόσφατα στην ετήσια σύνοδο της αμερικανικής FED στο Τζάκσον Χολ του Κάνσας. Η ομιλία του δεν άφηνε περιθώριο αμφιβολίας για ό,τι ακολούθησε. Η Ευρωζώνη , είχε τονίσει, είναι μια πλήρης αποτυχία , αφού για 6ο έτος μετά την κρίση του 2008 συνεχίζει στην καθοδική πορεία και στη μαζική ανεργία. Σε ευθυγράμμιση με την αμερικανική προσέγγιση, ο Ιταλός είχε τονίσει ότι η

(...) ένας πραγματικός πόλεμος βρίσκεται εν εξελίξει και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ πασχίζει να τον κερδίσει όσο του επιτρέπουν τα όπλα του τα οποία, δυστυχώς, μόνο συμβολικές ριπές εναντίον του τέρατος της Κρίσης μπορούν να προσφέρουν. Παρά τον συμβολικό τους χαρακτήρα, και την αδυναμία τους να καταφέρουν αποτελεσματικό χτύπημα στην Κρίση, έχουν τη σημασία τους στον βαθμό που θα καταφέρουν, ίσως, να κινητοποιήσουν τους απερίγραπτους πολιτικούς μας εκπροσώπους, να τους βοηθήσουν να αναθαρρήσουν και, επιτέλους, να πουν ένα μεγάλο ΟΧΙ στον παραλογισμό των σημερινών πολιτικών  O Μάριο Ντράγκι γνώριζε από το καλοκαίρι του 2012, όταν επενέβη με μια ρητορική αλλά (όπως αποδείχθηκε) αποτελεσματική κίνηση που έσωσε (τουλάχιστον προσωρινά) το ευρώ, ότι η Κρίση του Ευρώ στην καλύτερη περίπτωση θα μεταφερόταν από το πεδίο των χρηματαγορών (τα περίφημα spreads) στο πεδίο των επενδύσεων (οι οποίες καταρρέουν σε όλη την ευρωζώνη) και του αποπληθωρισμού (ο οποίος καθιστά την ευρωζώνη μη βιώσιμη