Φωτογραφία:Κοτζαμπάσης Πέτρος
Δύο προτάσεις
---------------------
1.''Eπιπόλαιες εισηγήσεις για τον χειρισμό του Σκοπιανού''
Γ. Ε. Σέκερης, πρέσβης επί τιμή
Δευτέρα 24 /11/ 2008.Ιστοσελίδα:Διπλωματικό Περισκόπιο.
Η επιπολαιότητα δυστυχώς περισσεύει στη χώρα μας. Επειδή ο ανώριμος πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, παγιδευμένος μεταξύ της αδήριτης ανάγκης να συμβιβασθεί με την Ελλάδα και των εσωτερικών κομματικών του σκοπιμοτήτων, προβαίνει σε απέλπιδες κινήσεις εντυπωσιασμού, όπως η προσφυγή στη Χάγη – ενδεχομένως θα ακολουθήσουν και άλλες εξ ίσου φρούδες – κάποιοι μεταξύ μας θεώρησαν καλό να αναβιώσουν τους ασύνετους ελληνικούς χειρισμούς των αρχών της δεκαετίας του ’90. Οι οποίοι – θα έπρεπε να το έχουμε αντιληφθεί πλέον – συνέβαλαν καθοριστικά στη διόγκωση και διαιώνιση του Σκοπιανού εις βάρος των καλώς νοούμενων εθνικών μας συμφερόντων. Μας καλούν δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί να θέσουμε μονομερώς τέρμα στη διαπραγμάτευση που διεξάγουμε με το γειτονικό κρατίδιο υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Χωρίς να αναλογίζονται, ή πάντως να συνυπολογίζουν, το συνακόλουθο εθνικό κόστος. Καθώς, αν η εισήγησή τους γινόταν πράξη, θα προσφέραμε στον κ. Γκρούεφσκι το ανέλπιστο δώρο της αντιστροφής των ευθυνών γαι το διαπραγματευτικό αδιέξοδο στα μάτια της διεθνούς, και όλως ιδιαίτερα της ευρωατλαντικής, κοινότητας. Το Σκοπιανό μπορούσε και έπρεπε να είχε λυθεί επωφελώς για την Ελλάδα από το 1992. Με το πακέτο Πινέιρο, ειδικότερα, η ΕΕ μας προσέφερε μια πλήρως ικανοποιητική ρύθμιση, βασισμένη στη σύνθετη ονομασία – πρόταση που επιπολαίως απορρίψαμε, εμμένοντας σε ανελαστικές θέσεις χωρίς προοπτικές ευόδωσης. Με επακόλουθο τα Σκόπια να αναγνωρισθούν ως Δημοκρατία της Μακεδονίας από όλο και περισσότερα κράτη, μεταξύ των οποίων και οι τρεις μεγάλοι – Ρωσία, Κίνα, ΗΠΑ – του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Όταν δε κάποια στιγμή, υπό το κράτος των εν λόγω αναγνωρίσεων, η Αθήνα προσέφυγε στο «δυναμικό» μέτρο του οικονομικού αποκλεισμού του κρατιδίου, το εμπάργκο αυτό, προκαλώντας θύελλα διεθνών, κυρίως δυτικών, αντιδράσεων, λειτούργησε ως μπούμερανγκ εις βάρος μας. Και η Αθήνα αναγκάσθηκε να αναδιπλωθεί, συνάπτοντας υπό τραγελαφικές συνθήκες την περιβόητη Ενδιάμεση Συμφωνία. Ήτοι, ένα προσχηματικό κείμενο, που άφηνε σε εκκρεμότητα την οριστική ονομασία της ΠΓΔΜ, πυρήνα της ελληνο-σκοπιανής διαμάχης, και προσφέρει σήμερα στον κ. Γκρούεφσκι πάτημα για διπλωματικές φαρσοκωμωδίες. Αλλά το οποίο, εν πάση περιπτώσει, έχει ουσιαστικώς υπερκερασθεί από τη νέα τροπή του Σκοπιανού.Διότι, από τη στιγμή που – ορθότατα, μολονότι με ασύγγνωστη καθυστέρηση και μετά απαράδεκτη σπατάλη διπλωματικού κεφαλαίου – αποδεχθήκαμε δημοσία και απερίφραστα τη λύση της σύνθετης ονομασίας, την κύρια ευθύνη για τη συνέχιση της αντιπαράθεσης φέρουν ευθέως τα Σκόπια. Τα οποία δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να επικαλούνται πειστικά την ελληνική αδιαλλαξία. Και συνεπώς η χώρα μας νομιμοποιείται απολύτως να εξαρτά την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ – μια ένταξη που, κατά τα άλλα, έχουμε πλείονες λόγους να επιθυμούμε – από την ανταπόκριση των Σκοπιανών στην ελληνική χειρονομία καλής θέλησης. Έχουμε δηλαδή αποκτήσει έναντι της άλλης πλευράς το διπλωματικό και, ιδίως, το ηθικό, πλεονέκτημα – όπως, άλλωστε, αναγνωρίζουν και οι σύμμαχοι και εταίροι μας. Θα ήταν δε τραγικό αν, διακόπτοντας τη διαπραγμάτευση, απεμπολούσαμε το πλεονέκτημα αυτό και παρείχαμε στην σκοπιανή ηγεσία εύσχημη διέξοδο από τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθειΗ πολιτική φρόνηση υπαγορεύει, αντιθέτως, να συνεχίσουμε να ασκούμε τη διπλωματική μας πίεση υπομονετικά, χωρίς περιττό θόρυβο, αλλά και αταλάντευτα – έως ότου οι γείτονες συννέλθουν και συνειδητοποιήσουν το πραγματικό τους συμφέρον. Αύριο; Σε ένα χρόνο; Σε δύο; Το πρόβλημα το έχουν πλέον αυτοί, όχι εμείς. Κατά τα λοιπά, η ΠΓΔΜ δεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα. Ούτε στρατιωτική, ούτε οικονομική, ούτε διπλωματική. Μάλιστα, η ύπαρξή της εξυπηρετεί σημαντικά ελληνικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Ενώ τα όποια προβλήματά μας με το ασθενές αυτό κράτος είναι πλήρως ελέγξιμα.
Κινδύνους πραγματικούς η χώρα μας αντιμετωπίζει κυρίως δύο. Ο πρώτος είναι εξωτερικός και προέρχεται από την μεγάλη περιφερειακή στρατιωτική δύναμη που είναι η Τουρκία. Τον άλλο, κατά πολύ σοβαρότερο λόγω της οργανικής φύσης του, συνιστά η, κατά γενική αναγνώριση, παρακμιακή κατολίσθηση στην οποία παρασύρεται οσημέραι η ελληνική πολιτεία.
2.''Κατά Σκοπίων, μετωπική αντεπίθεση''
Στ.Παπαθεμελής,Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης (21/11/2008)
Η περιβόητη Ενδιάμεση συμφωνία υπήρξε λεόντειος υπέρ Σκοπίων και ετεροβαρής εις βάρος μας. Την υφήρπασε ο Χόλμπρουκ, από τον βαρέως ασθενούντα τότε πρωθυπουργό. Τις λεπτομέρειες περιγράφει ο αμερικάνος με ένα μείγμα φλέγματος και κυνισμού σε βιβλίο του.
Σκοπός η εντός επταετίας διευθέτηση του ονόματος. Η πρώτη παρήλθε άπρακτη. Τελειώνει και η δεύτερη. Ευτράπελον, πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά, στο κείμενό της αποσιωπώνται τα ονόματα των συμβληθεισών χωρών! Τα Σκόπια την αξιοποίησαν εδραιώνοντας τον σφετερισμό και τη διαστρέβλωση της ελληνικής ιστορίας και κλιμάκωσαν τον αλυτρωτισμό τους. Εμείς αφεθήκαμε να κατρακυλήσουμε στο ναδίρ των απαιτήσεων και εκτοξευθήκαμε στο ζενίθ των υποχωρήσεων.
Ο Μακεδονικός, αλλά και σύμπας ο Ελληνισμός της Διασποράς αντιστάθηκαν από εποχής Μητσοτάκη και ως τώρα, στους πειρασμούς του μικροελλαδικού ενδοτισμού: Στις «σύνθετες», τις «διπλές» και τα λοφία τους.
Οι ανά τον κόσμον ελληνικής καταγωγής κοινοβουλευτικοί υπήρξαν προχθές αποδέκτες μηνύματος του Προέδρου της Βουλής με οδηγίες του ΥΠΕΞ. Τους καλεί να εργασθούν «για την υιοθέτηση οριστικής ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό του όρου Μακεδονία». Λάθος μήνυμα, αφού με αυτόν τον τρόπο χαρίζουμε εμείς στους σκοπιανούς το Μακεδονία και επομένως απελευθερώνονται να επικεντρωθούν στα υπόλοιπα. Και λάθος αποδέκτες, αφού οι συγκεκριμένοι αγωνίζονται ανένδοτοι ενώπιον των κυβερνήσεων και της κοινής γνώμης των χωρών τους από το ’92 για «ονομασία χωρίς το Μακεδονία, ή παράγωγά του».
Τα Σκόπια έχουν προ πολλού καταστήσει την «Ενδιάμεση» κουρελόχαρτο, ποδοπατώντας την ασύδοτα. Εμείς ηλιθίως, αλληθωρίζοντες 13 χρόνια, ούτε καταγγείλαμε, ούτε λάβαμε αντίμετρα. Ώσπου αντί να τους πάμε εμείς στη Χάγη, μας πηγαίνουν αυτοί!
Ας μας αφυπνίσει η προσφυγή τους. Ως εδώ και μη παρέκει! Ώρα να αλλάξουμε στρατηγική και τακτική:
α) Καταγγελία της Ενδιάμεσης. Καθαρά πράμματα. Μια και έξω εξαφάνιση της νομικής βάσης της σκοπιανής προσφυγής.
β) Αντεπίθεση μετωπική εφ’ όλης της ύλης. Διεθνής εκστρατεία ενημέρωσης. Χρησιμοποίηση της πλούσιας τεκμηρίωσης για αλυτρωτισμό, ακατάσχετο μακεδονισμό, βουνό από ιταμές παραβιάσεις. Το προτεκτοράτο δεσμεύτηκε (άρθρο 7) «να απαγορεύσει εχθρικές ενέργειες, ή προπαγάνδα από κρατικά ελεγχόμενες υπηρεσίες και να αποθαρρύνει από ιδιωτικές οντότητες να υποδαυλίσουν βία, μίσος, εχθρότητα κατά της Ελλάδος».
Έπραξε και πράττει το αντίθετο. Παραβιάζει ταυτόχρονα την ευρωενωσιακή νομιμότητα, δημοκρατικές αρχές, ανθρώπινα δικαιώματα, καλή γειτονία. Και αναπαράγει μακεδονισμό και αλυτρωτισμό.
Η αντεπίθεση οφείλει να είναι καταιγιστική. Η άθλια συμπεριφορά των Σκοπίων πρέπει να τους επισύρει δυσβάστακτο κόστος. Τα καλοπιάσματα μετρήθηκαν ως αδυναμία.
γ) Άμεση ανάκληση της πρότασης για σύνθετη. Η απερχόμενη αμερικανική Διοίκηση, είναι πίσω από όλες τις μεθοδεύσεις Γκρουέφσκυ. Σίγουρα και από την τελευταία την οποία επιβεβαιώνει με τη χλωμή «διάψευσή» της. Αξίζει ένα ελληνικό μάθημα.
Η επανάληψη των διαπραγματεύσεων είναι νοητή μόνον από μηδενική βάση, χωρίς δηλαδή το Μακεδονία ή παράγωγο.
Διαρρέει πρόθεση ΥΠΕΞ για «ανταίτηση» (άρθρο 80 Καν. ΔΔ). Μεσοβέζικη επιλογή που μπορεί να αγάγει σε απόρριψη της προσφυγής, αλλά θα διαιωνίζει το καρκίνωμα της Ενδιάμεσης. Καιρός του ποιήσαι!
Ιστοσελίδα: http://papathemelis.blogspot.com/
