IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες των διαπραγματεύσεων για το κλίμα, οι πλούσιες χώρες έχουν συχνά αναγνωρίσει τον ρόλο τους στην συμβολή στην υπερθέρμανση του πλανήτη καθώς  και  το  κλιματικό  χρέος  που  οφείλουν σε φτωχότερες χώρες. Αλλά οι πλούσιες χώρες συνήθως αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους. Ένας σταθμός παραγωγής ενέργειας από άνθρακα κοντά στο Κότμπους, στην Γερμανία, τον Δεκέμβριο του 2009. Pawel Kopczynski / Reuters     Το χρέος για το κλίμα συνεχίζει να αυξάνεται. Οι πλούσιες χώρες εξακολουθούν να αρνούνται να πληρώσουν το μερίδιό τους.   Εν όψει της διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα στην Γλασκώβη, η κυβέρνηση Μπάιντεν δημοσίευσε αρκετές αναφορές την περασμένη εβδομάδα σχετικά με τις σοβαρές απειλές για την ασφάλεια που θέτει ένας θερμαινόμενος πλανήτης. Μαζί, οι εκθέσεις περιέγραψαν μια ζοφερή εικόνα των αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων και του ανταγωνισμού για πόρους και τεχνολογίες. Αλλά τα ευρήματά τους υπογράμμισαν επίσης ένα αδιαμφισβήτητο γεγο

  Κλιματική αλλαγή – Γιατί τα δάση χρειάζονται κάτι  παραπάνω  από  απλές  «δεσμεύσεις». Η δέσμευση περισσότερων από 100 χωρών να σταματήσουν την αποψίλωση των δασών, για να έχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να μετατραπεί σε πράξη. Και αυτό δεν είναι δεδομένο.   Ποια είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο ως προς τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα – του βασικού αερίου ρύπου που ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή – μετά την Κίνα και τις ΗΠΑ; Η απάντηση είναι η αποψίλωση των τροπικών δασών. Η φαινομενικά παράδοξη αυτή φράση έρχεται να υπογραμμίσει πόσο μεγάλη είναι η επίπτωση της συνεχούς αποψίλωσης των τροπικών δασών στο περιβάλλον. Γιατί ισοδυναμεί ουσιαστικά με την προσθήκη στην ατμόσφαιρα του διοξειδίου του άνθρακα που κανονικά θα απορροφούσαν τα δάση. Η σημασία των δασών Η σημασία των δασών στο περιβάλλον είναι τεράστια. Και δεν περιορίζεται στο ότι είναι απλώς ένας από τους βασικούς μηχανισμούς απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα, στοιχείο που επίσης σημαίνει ότι τα δάση θα είναι εξαιρετικά κρίσι

  Το Γαιοκτόνο ενεργειακό μας μοντέλο:  Ως πότε θα είμαστε «Πολιτισμός Τύπου 0»; Έχουμε συνηθίσει να ζούμε σ’ έναν κόσμο πνιγμένο στην ατμοσφαιρική μόλυνση, που απειλείται από πλανητική υπερθέρμανση, ερημοποίηση, αύξηση της στάθμης των θαλασσών, πείνα, μείωση της βιοποικιλότητας και ακραία καιρικά φαινόμενα. Το κλίμα του πλανήτη μας έχει πλέον απορυθμιστεί, οι πόλεις μας είναι μολυσμένες από μικροσωματίδια και βαριά μέταλλα, οι θάλασσες από μικροπλάστικά που εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα, και η λειψυδρία έχει καταντήσει συνηθισμένο φαινόμενο. Πόλεμοι έχουν ξεσπάσει για τους υδρογονάνθρακες και μεγάλες περιοχές του πλανήτη μας έχουν βυθιστεί στη γεωπολιτική αστάθεια εξ αιτίας του ανταγωνισμού για τον έλεγχο των ορυκτών καυσίμων. Το ενεργειακό μοντέλο στο οποίο βασίζεται η παγκόσμια οικονομία είναι, κατά κοινή ομολογία, επικίνδυνο, γαιοκτόνο και αυτοκαταστροφικό. H κρίσιμη καμπή της ανθρωπότητας Στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα η ανθρωπότητα βρίσκετα

Νέα δάση, μικρότερα δέντρα... Είναι οι πνεύμονες της Γης. Τα δάση, το κυρίαρχο επίγειο οικοσύστημα, αντιπροσωπεύουν το 75% της ακαθάριστης πρωτογενούς παραγωγής της βιόσφαιρας και περιέχουν το 80% της φυτικής βιομάζας του πλανήτη μας. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η αυξανόμενη αστικοποίηση και η αποψίλωση των δέντρων για να δημιουργηθούν νέες καλλιεργήσιμες εκτάσεις αποτελούν τον μεγαλύτερο εχθρό τους. Ωστόσο, απ' ό,τι φαίνεται, αυτά δεν είναι τα μόνα προβλήματα. Τα δάση κονταίνουν, καθώς οι συνεχιζόμενες περιβαλλοντικές αλλαγές μεταμορφώνουν τα δέντρα. Παγκόσμια μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης «Science» στις 29 Μαΐου, διαπιστώνει ότι η άνοδος της θερμοκρασίας και των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα έχουν αλλάξει τα δάση, ασκώντας αυξημένο στρες στα νέα φυτά. Σε συνδυασμό με την αύξηση της συχνότητας και της σοβαρότητας διαταραχών όπως οι πυρκαγιές και η ξηρασία, η Γη οδηγείται σε δραματική μείωση στην ηλικία και το ύψος των δασώ

Κλιματική αλλαγή και διοξείδιο του άνθρακα. Γνωρίζουμε ότι η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα παρουσιάζει μια διακύμανση της τάξης των μερικών δεκάδων χιλιάδων ετών τα τελευταία οχτακόσιες χιλιάδες έτη. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες η αύξηση της ποσότητας του αερίου έχει ξεπεράσει κατά πολύ το μέγιστο των διακυμάνσεων αυτών. Η πιθανότητα η αύξηση που παρατηρείται από το 1950 και μετά να είναι ανθρωπογενής και να οφείλεται στη ραγδαία αύξηση της βιομηχανικής δραστηριότητας και άλλων παραγόντων (μεταφορές, κτηνοτροφία κ.λπ.) ξεπερνά το 95% . Υπολογίζεται ότι η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, που συνεπάγεται η ραγδαία αύξηση εκπομπής διοξειδίου, αγγίζει τον ένα βαθμό τον τελευταίο αιώνα, ενώ τα πέντε θερμότερα έτη των τελευταίων δεκαετιών βρίσκονται μετά το 2010. Με βάση τα στοιχεία των μελετών, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις από τις αρμόδιες επιτροπές του ΟΗΕ σχετικά με την κλιματική αλλαγή,

 Η Κίνα θα αποφασίσει το μέλλον του πλανήτη. H χώρα αντιπροσωπεύει το 29% της παγκόσμιας παραγωγής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των ΗΠΑ. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει γίνει ο «κακός» της ιστορίας της κλιματικής αλλαγής. Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ έπαιξε τέλεια αυτόν τον ρόλο, αποκηρύσσοντας τους ακτιβιστές του κλίματος ως «προφήτες τις καταστροφής», ενώ η έφηβη ακτιβίστρια Greta Thunberg παρακολουθούσε στο ακροατήριο. Ωστόσο, αν κοιτάξετε τα νούμερα –αντί για το θέατρο- γίνεται σαφές πως η μάχη για τον έλεγχο της κλιματικής αλλαγής τώρα εξαρτάται πολύ περισσότερο από το τι θα συμβεί στην Κίνα, παρά το τι θα συμβεί στην Αμερική. Σύμφωνα με την Ένωση Ανήσυχων Επιστημόνων (Union of Concerned Scientists) η Κίνα αντιπροσωπεύει τώρα το 29% της παγκόσμιας παραγωγής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα –έναντι του 16% των ΗΠΑ, περίπου 10% της ΕΕ και 7% της Ινδίας. Ακόμα και σε κα