IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Είμαστε τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Τα καταφέραμε .... Το 2024 θα πάρουμε από τον τουρισμό 1 δις παραπάνω αλλά θα το χάσουμε από τις εξαγωγές μας... (πάνω από 600 εκατ, στο 6μηνο).Αυτή την Ελλάδα θέλουμε..; Να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίσουμε για τον  τουρισμό, μιας και όπως μας λέει και το ρεπορτάζ στο capital.gr του Τάσου Δασόπουλου "Σανίδα σωτηρίας για το ισοζύγιο ο τουρισμός το 2024” το 2022 (χρονιά υψηλού πληθωρισμού για όλη την Ε.Ε.) ο τουρισμός ξεπέρασε σε εισπράξεις τα 18,7 δισ. που πέτυχε  το 2019, πριν από την πανδημία, φτάνοντας τα 19 δισ. ευρώ. Το 2023, παρά την επιβράδυνση της Ευρωζώνης, ο ελληνικός τουρισμός έκανε ένα νέο ρεκόρ εισπράξεων φτάνοντας τα 20,5 δισ. ευρώ. Και για το 2024 οι επαγγελματίες του χώρου βλέπουν ένα νέο ρεκόρ, με τις εισπράξεις να ξεπερνούν πλέον τα 21 δισ. ευρώ.   Πάμε και στην απέναντι γωνιά... της οικονομίας. Στις εξαγωγές μας όπου (σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ), "...  η συνολική αξία τους έφτασε το πεντάμηνο τα 21 δισ. ε...

  Επιταγή χωρίς αντίκρισμα το αναπτυξιακό “θαύμα” του Κυριάκου. Σε ένα σπιράλ από αλλεπάλληλες ήττες έχει εισέλθει η ελληνική οικονομία και κανένα σήμα από την κυβέρνηση δεν εκπέμπεται που να δείχνει ένα μονοπάτι διαφυγής και αλλαγής πορείας. Επί πέντε χρόνια τίποτε δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά το περιβόητο αναπτυξιακό μοντέλο, παρά τους στομφώδεις βερμπαλισμούς, εκτός από τον συνεχή αφελληνισμό του παραγωγικού ιστού, της καλλιεργήσιμης γης και του κτιριακού δυναμικού. Η δε βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, ο τουριστικός-ξενοδοχειακός κλάδος εκποιείται συστηματικά. Τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ στη Σερβία και την Ουγγαρία ήρθαν κι αυτά να υπογραμμίσουν ότι όχι μόνο το ελληνικό γεωπολιτικό asset έχει μείνει ανεκμετάλλευτο, αν δεν έχει χαθεί, αλλά χάνεται μάλλον και το γεωοικονομικό. Η Κίνα υπέγραψε συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τη Σερβία μαζί με ένα πακέτο επενδύσεων σε υποδομές και μια σειρά από μεγάλα πρότζεκτ με την Ουγγα...

Το φάντασμα της αποβιομηχάνισης  στοιχειώνει την ανάκαμψη της χώρας! Τα 10 εργοστάσια που έκλεισαν τα τελευταία 5 χρόνια Οι πολυεθνικές και ελληνικές εταιρείες που γύρισαν στο off τις μηχανές σε 10 εργοστάσια τα τελευταία 5 χρόνια. Τα «σπάει» η Ελλάδα με βάση τον  δείκτη του Economist Intelligence Unit  για τις χώρες με το καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον. Από το 2019 έως και σήμερα πέτυχε άλμα 28 θέσεων αναρριχώμενη στην 34η θέση από την 62η που ήταν στην προηγούμενη κατάταξη (2014-2018), με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να πανηγυρίζει (και δικαίως) το χρυσό μετάλλιο. Ωστόσο λίγες ώρες μετά την δημοσιοποίηση του μεγάλου επιτεύγματος, ο Tiago Moreira da Silva, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου BA Glass, έβαλε και επισήμως τέλος στη μοναδική εν λειτουργία υαλουργία στη χώρα μας, ανακοινώνοντας ότι το ιστορικό εργοστάσιο  «Γιούλα» στο Αιγάλεω κλείνει στο τέλος του μήνα . Και (δυστυχώς) δεν είναι τα μόνα φουγάρα που έσβησαν από το 2019 έως σήμερα,...

Περί του νέου εργασιακού νομοσχεδίου. Ατελεύτητες συζητήσεις, ενδελεχείς αναλύσεις και έντονες κριτικές προηγούνται της επικείμενης ψήφισης του νέου εργασιακού νομοσχεδίου. Ωστόσο, παρά το σύντομο, δωρικής μορφής  κείμενό του, τα νοήματα που μεταφέρει είναι  ξεκάθαρα και  μη επιδεχομενα αμφισβήτησης. Η ψήφισή του στη Βουλή,  σίγουρη και αυτή, όπως φαίνεται, καταργεί με μια μονοκονδυλιά, πλήθος άμεσων και έμμεσων εργασιακών δικαιωμάτων. Δικαιωμάτων, που απαίτησαν μακροχρόνιους αγώνες για να κατοχυρωθούν και που δικαιολογούνται από την διαμετρικά διαφορετική θέση  εργαζομένου και εργοδότη. Ο πρώτος, προσφέρει την εργασία του, προκειμένου  να επιβιώσει. Εξυπακούεται ότι χωρίς κρατική προστασία είναι έκθετος  σε  κάθε μορφή εκμετάλλευσης, από τον εργοδότη. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητο, να είναι κανείς κομμουνιστής, Μαρξιστής ή και αναρχικός για να κατανοήσει την αυταπόδεικτη αυτή πραγματικότητα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταχύτατη ανασυγκρότηση κ...

  Η γενιά που έχει ζήσει μόνο κρίσεις H «μονιμοκρίση» είναι η λέξη της χρονιάς. Πώς την αντιλαμβάνονται οι νέοι που δεν έχουν γνωρίσει την εποχή της κανονικότητας Οσοι νέοι μπήκαν στην εφηβεία ή ενηλικιώθηκαν γύρω στο 2010 δεν έχουν ζήσει περίοδο «χωρίς πολλά προβλήματα». Οι μιλένιαλ βλέπουν το βιοτικό επίπεδο και τον βαθμό ευτυχίας τους να περιορίζονται σημαντικά σε σχέση με την προηγούμενη γενιά. Επιμέλεια: Ξένια Κουναλάκη Η «μονιμοκρίση» (permacrisis) είναι ο όρος που επελέγη πρόσφατα από το λεξικό Κόλινς ως λέξη της χρονιάς. Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Βρετανός ιστορικός Ανταμ Τουζ εγκαινίαζε τη νέα του στήλη στους Financial Times με τίτλο «Καλώς ήλθατε στoν κόσμο της πολυκρίσης». Επικαλούμενος τον πρώην υπουργό Εμπορίου των ΗΠΑ, Λάρι Σάμερς, ο οποίος έκανε πρόσφατα λόγο για την πιο σύνθετη αλληλουχία προκλήσεων τα τελευταία σαράντα χρόνια, ο Τουζ παραδέχεται ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν καταιγισμό κρίσεων, την οικονομική, την υγειονομική, τη γεωπολιτική και την ενεργειακή....