H Mνήμη του Εμφυλίου και οι γιορτές αμοιβαίου μίσους.
1948 Έλληνας στρατιώτης τρέχει κατά τη διάρκεια μάχης στον εμφύλιο (UNIVERSAL HISTORY ARCHIVE VIA GETTY IMAGES) H Mνήμη του Εμφυλίου και οι γιορτές αμοιβαίου μίσους. «Δεν πρέπει κανένας να ξεχνάει, πως το άδικο αίμα, που χάθηκε εκεί ψηλά στο Γράμμο και το Βίτσι των στρατιωτών και ανταρτών, ήταν αίμα αδελφικό, ήταν αίμα των παιδιών της ίδιας Ελληνίδας μάνας». Κάθε χρόνο, η επέτειος του τέλους του Εμφυλίου πολέμου δίνει αφορμή σε όσους αρνούνται τη συμφιλίωση, να πραγματοποιήσουν τιμητικές εκδηλώσεις ταυτιζόμενοι με τους τότε πολεμιστές της μιας ή της άλλης πλευράς, αποκτώντας ή ενισχύοντας την ταυτότητά τους μέσα από αυτή την παράλογη ταύτιση. Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από έναν ”αυτόπτη μάρτυρα” εκείνης της εποχής που έζησε τη σκληρή σύγκρουση, έκλαψε για τους συμμαθητές του που χάθηκαν και βίωσε τα μεγάλα διλήμματα. Η θέση του είναι ξεκάθαρη και αποτελεί μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τους νουνεχείς αυτού του τόπου: H Mνήμη του Εμφυλίου και οι γιορτές αμοιβαί