IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Δείγμα τής ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ τής ελληνικής γλώσσας. Παραθέτω αποσπάσματα ενός επίκαιρου (λόγω λοιμού) κειμένου τού Θουκυδίδου, κειμένου τού 5ου αιώνος π.Χ., για να γίνει άμεσα αντιληπτή η συνέχεια τής γλώσσας μας (λεξιλογική κυρίως, αλλά και γραμματική-συντακτική λιγότερο) μέσα από ένα κείμενο που απέχει 2.500 χρόνια! (Δίνω εντός αγκυλών κάποιες λεξιλογικές πληροφορίες όπου χρειάζεται). Ο «λοιμός των Αθηνών» (πανώλης ή τύφος, θέρους τού 430 π.Χ.) κατά τον πελοποννησιακό πόλεμο, όπως περιγράφεται (Ἱστορίαι 2.47-54) από τον Θουκυδίδη (5ος αι.), ο οποίος προσεβλήθη και ο ίδιος αλλά επιβίωσε. Ο λοιμός αυτός οδήγησε στον θάνατο το 1/3-1/4 των Αθηναίων (μεταξύ των οποίων και τον Περικλή με την οικογένειά του), στους ιατρούς δε που βοήθησαν ήταν και ο Ιπποκράτης. «καὶ ὄντων αὐτῶν οὐ πολλάς πω ἡμέρας ἐν τῇ Ἀττικῇ ἡ νόσος πρῶτον ἤρξατο γενέσθαι τοῖς Ἀθηναίοις, λεγόμενον μὲν καὶ πρότερον πολλαχόσε ἐγκατασκῆψαι καὶ περὶ Λῆμνον καὶ ἄλλοις χωρίοις, οὐ μέντοι τοσοῦτός γε λοιμὸς οὐδὲ φθορὰ οὕτως ἀνθρώπω

 To υπερόπλο της Ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας.   Εξ’ αρχής να αναφερθεί πώς το άρθρο αναφέρει μια σκέψη και μια μεθοδολογία  χωρίς να έχουν προηγηθεί αντίστοιχες σπουδές (πολιτικές επιστήμες). Αντιθέτως, αποτελεί από την πλευρά μου, μια αποτύπωση αντίληψης κάποιων πραγμάτων μετά από μια συνεχή ανάγνωση της παγκόσμιας κατάστασης σε θέματα ισορροπιών ισχύος μέσα από τον τομέα ασφαλείας καθώς και την ταυτοποίηση πολλαπλών σημείων τριβής γύρω απ’ αυτόν. Σύμφωνα με την σκέψη αυτή, φαίνεται πώς η χώρα μας, για πολύ μεγάλο διάστημα, έχει ‘βρεθεί στο μάτι κυκλώνα συγκρούσεων χωρίς όμως να ευθύνεται για αυτές. Το κοινό σημείο όμως που καθόριζε και την εξέλιξη των συγκρούσεων υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων ήταν πάντα ένα, ακόμη και αν η παρουσία της χώρας μας δεν ήταν ενεργής φύσεως: η Ελληνική εθνική ταυτότητα σε επίπεδο πολιτισμού. Ο Ελληνικός πολιτισμός, ως ένα παγκόσμιο στοιχείο αναγνωρισιμότητας, έχει πολλάκις παρουσιαστεί ως η μήτρα που δημιούργησε τις επιστήμες κάθε μ