IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

M αρκήσιος ντε Σαντ      ΝΤΕ ΣΑΝΤ: Η γυναίκα ανήκει σε όποιον την ποθεί!  ''  O Mαρκήσιος ντε Σαντ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ελεύθερα στην Ελλάδα το 1991. Τριάντα χρόνια μετά έδωσε τους καρπούς του. Νωρίτερα-Μάης του ‘68– έδωσε τη « σεξουαλική επανάσταση » δηλαδή τη σεξουαλική απορρύθμιση και την ελευθεριότητα των ηθών μέσω κυρίως του Χόλιγουντ, της πολιτισμικής πρωτεύουσας της ανθρωπότητας. Ο 'Ελληνας άνδρας,ερωτικό αρπακτικό και έκφυλος, είναι δικό του δημιούργημα. Και φαίνεται ότι οι «άνθρωποι του πολιτισμού» είναι η αρχή στου κακού τη σκάλα…  'Ετσι από πρόοδο σε πρόοδο, επεκτείνοντας διαρκώς την « απελευθέρωση» φτάσαμε από ερωτικά όντα- με τη γενικότερη σημασία –  να γίνουμε σκέτη σάρκα. Είναι καιρός που εξορίσαμε από τη ζωή μας τους Αγίους και τους ποιητές και στο Ναό των νέων πωλούν και αγοράζουν ανενόχλητοι οι έμποροι των ψυχών και των σωμάτων… Ε.Δ.Ν. '' M αρκήσιος ντε Σαντ  ( 1740-1814):  Βρίσκεται όχι μόνο στο απυρόβλητο του φεμινιστικού κινήματος α

Στο βιβλίο του Γάλλου καθηγητή Φιλοσοφίας, Σαρλ Πεπάν, "Οι φιλόσοφοι στο ντιβάνι" , ο Φρόυντ  ...ψυχαναλύει τον Πλάτωνα, τον Καντ και τον Σαρτρ, ψηλαφίζοντας τις ρωγμές στη φιλοσοφία τους, τις εμμονές τους, όσα τους επηρέασαν, και όσα η Ψυχανάλυση αποκαλύπτει για αυτούς, μέσα από τα λόγια τους. Ένα τρομερά ενδιαφέρον βιβλίο, απόσπασμα του οποίου παραθέτω παρακάτω. (Διάλογος μεταξύ Πλάτωνα και Φρόυντ)  Στο απόσπασμα αυτό, ο Πλάτωνας βασανίζεται από ενοχές διότι θεωρεί πως συνέβαλε στη σημερινή πνευματική κατάντια.  Κι εξηγεί στον Φρόυντ ότι ο Ιδεαλισμός του τελικά επικράτησε, μολονότι κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι η σημερινή εποχή ακολουθεί τον ρεαλισμό και όχι τον Ιδεαλισμό του Πλάτωνα (Μια πολύ πρόχειρη και κακογραμμένη σύνοψη του Ιδεαλισμού: Τίποτα από όλα αυτά που ζούμε δεν είναι πραγματικό. Ζούμε σε μια σπηλιά κι αυτό που αντικρύζουμε δεν είναι παρά σκιές κι αντανακλάσεις του φωτός του πραγματικού κόσμου απέξω, του κόσμου οπού υπάρχουν οι Ιδέες, κακέκτυπα

Η ιδέα για ένα βιβλίο που να αφορά την κουλτούρα του πορνό ήρθε στον Κέβιν Σκοτ (Kevin Scott) τη μέρα που η κόρη του αποφάσισε πως έπρεπε απαξάπαντος να αποκτήσει ένα πόνι «Μπρατζ». Επί μήνες το πεντάχρονο κορίτσι τον παρακαλούσε να της πάρει μία κούκλα «Μπρατζ» -με τακούνι-στιλέτο, δικτυωτό καλτσόν, μίνι φούστα, και πελώρια κουταβίσια μάτια στο υπερμέγεθες κεφάλι. Αλλά το βλέμμα της κούκλας φαινόταν στον Σκοτ κάπως υπερβολικά σέξι για ένα προνήπιο, κι έτσι αποφάσισαν με τη σύζυγό του να πάρουν στην κόρη τους μία άλλη κούκλα, που ικανοποίησε τη μικρή μια χαρά. Μόνο που λίγους μήνες αργότερα, η «Μπρατζ» έβγαλε τη σειρά της «μωρά Μπρατζ». «Αν οι κούκλες Μπρατζ έμοιαζαν με εκπορνευόμενες Μπάρμπι, αυτά τα "μωρά" έμοιαζαν επίσης να εκπορνεύονται!» ξεσπάει ο Σκοτ. Για μία ακόμα φορά κατάφερε να πείσει την κόρη του να της πάρει ένα «μικρό μου πόνι» και προς στιγμή, κάθε σχετική συζήτηση σταμάτησε. Έως ότου, όπως ήταν αναμενόμενο, η Μπρατζ έβγαλε τα «πόνι Μπρατζ». Κ