IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Γαλλίδα αρχικατάσκοπος «απαντά» σε Ακάρ, Ερντογάν, Φουκτάι. Η θαμμένη έκθεση Φουρκάντ που αναγνωρίζει την κυριαρχία των ελληνικών νησιών.   Σε μια ναζιστική φυλακή της νότιας Γαλλίας, το 1942, μια όμορφη κρατούμενη περίμενε ότι θα την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Δίχως χρονοτριβή αφαίρεσε όλα της τα ρούχα, μένοντας γυμνή και κατευθύνθηκε στα κάγκελα του παραθύρου. Αφού τοποθέτησε το σώμα της ανάμεσα στις σιδερένιες μπάρες, άρχισε να σπρώχνει το κορμί της ανάμεσα στα κάγκελα. Πνίγοντας τον πόνο της, η σημαντικότερη γυναίκα πράκτορας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ταπείνωνε τους Ναζί δραπετεύοντας «μαγικά». Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πως η γυναίκα αυτή, 40 χρόνια μετά, θα έκανε πυρ και μανία την Άγκυρα. Toν Σεπτέμβριο του 1981 , λίγους μήνες μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ, τα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων θα επικεντρώνονταν στην πιο δυσάρεστη ίσως είδηση των τελευταίων ετών. Η Tercüman, μάλιστα, αφιέρωσε ολόκληρο τετράστηλο στην πρώτη σελίδα καθώς

Η διαχρονική βλακεία του πολιτικού συστήματος εξουσίας  επιτρέπει στους Τούρκους να ψαρεύουν …στο Θερμαϊκό.   Στις 5 Σεπτεμβρίου 2021 ο Δημήτρης Σαρικάς, Πρόεδρος των Αλιέων Αλεξανδρούπολης, κατήγγειλε- όχι για πρώτη φορά- ότι τουρκικά αλιευτικά ψαρεύουν ανενόχλητα ΜΕΣΑ στα ελληνικά χωρικά ύδατα σε περιοχές της Αλεξανδρούπολης, Λήμνου, Αη Στράτη, Λέσβου. Όταν οι Έλληνες ψαράδες καλούν το Λιμενικό για να τους προστατεύσει, αυτό είναι άφαντο-ανύπαρκτο, ενώ παρουσιάζεται το Λιμενικό για την καταγραφή παραβιάσεων των Ελλήνων ψαράδων, όταν αυτοί ψαρεύουν 10 μέτρα εντός της απαγορευμένης από το Λιμενικό Ζώνης Αλιείας… Η τουρκική αυτή πρακτική εφαρμόζεται πολλές φορές τον χρόνο επι δεκαετίες ολόκληρες, με το σύνολο του πολιτικού συστήματος και των ελληνικών κυβερνήσεων να παραμένει πλήρως αδιάφορο για τις συνέπειες αυτής της απολύτως αντεθνικής πολιτικής, τηρώντας με αιώνια πίστη μια απολύτως βλακώδη και επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα πολιτική αλιείας. Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο βλακείας

Το Αιγαίο με Αριθμούς.  Σύμφωνα με τον Διεθνή Υδρογραφικό Οργανισμό, τα όρια του Αιγαίου πελάγους προσδιορίζονται από μια γραμμή η οποία ξεκινά, από το Ακρωτήριο Άσπρο (Beyaz Burun) στις μικρασιατικές ακτές, συνεχίζεται στο νοτιότερο άκρο της Ρόδου και στο νησί Πρασονήσι (Ρόδου), ακολούθως περνά από την Κάρπαθο (Ακρωτήριο Βρόντη) και από το ακρωτήριο Πλάκα του νομού Λασιθίου. Στη συνέχεια η γραμμή, μέσω της Κρήτης, ενώνει την Άγρια Γραμβούσα στον νομό Χανίων, με το ακρωτήριο Απολυτάραις στο νοτιότερο άκρο των Αντικυθήρων και δια μέσου του νησιού, φτάνει ως τη νήσο Ψείρα, η οποία βρίσκεται στο βόρειο των Αντικυθήρων και μεταβαίνει στο ακρωτήριο Τράχηλος των Κυθήρων. Ακολούθως, από το ακρωτήριο Καραμπογιά στο βορειοδυτικό άκρο των Κυθήρων, η γραμμή ενώνει το ακρωτήριο Αγία Μαρίνα στην Ελαφόνησο με την Πελοποννησιακή ακτή. Στο Αιγαίο υπάρχουν 9838 νησιά. Ο μεγάλος αριθμός δεν πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση. Κατά το διεθνές δίκαιο των Θαλασσών, νησί είναι οποιαδήποτε έκτα

 MR1805 VIA GETTY IMAGES Η γεωγραφία του Αιγαίου από τον Αισχύλο . Στο Αιγαίο θα μας πάει η Κλυταιμνήστρα με ένα μάθημα κλασικά γεωγραφικό. Θα μας διηγηθεί με κάθε λεπτομέρεια την πορεία της φλόγας την είδηση δηλαδή ότι η Τροία έπεσε/ Οι συγγραφείς ενθουσιάζονται πάντα από τα αρχαιότερα ιστορικά κείμενα. Ήδη οι αρχαία  Έλληνες τραγικοί από τον Όμηρο. Ο Αισχύλος από την Ιλιάδα - για παράδειγμα - και ο  Ευριπίδης από την Οδύσσεια, όπως είδα μεταφράζοντας στα γαλλικά το σατυρικό του δράμα «Ο Κύκλωπας». Και μάλιστα, στον Ευριπίδη, χάρη στο έργο που είναι σατυρικό,  ο Οδυσσέας μοιάζει Αθηναίος πολίτης, σύγχρονος του συγγραφέα, ακραιφνής δημοκράτης. Η πιο ενδιαφέρουσα βέβαια  «συνεργασία» με τον Όμηρο θα γίνει στο πρώτο μέρος της Ορέστειας τριλογίας, στον Αγαμέμνονα. Φυσικά  η θεματική της Ορέστειας είναι η Ιλιάδα. Αλλά με «συνεργασία» εννοούμε τον εμπλουτισμό της Ιλιάδας με πληροφορίες που όχι μόνο εξυπηρετούν τις ανάγκες του έργου αλλά και αποτελούν μια αποστολή επι

   Ο Κάλβος, αυτός ο μέγας ποιητής της νεώτερης Ελλάδας, τραβάει τον δρόμο του έχοντας αποθηκεύσει στο νου και στην καρδιά του οτιδήποτε καλύτερο έχει να του προσφέρει η ελληνική παράδοση. Στα «Ηφαίστεια» , περιγράφει τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά σαν μακάριους τόπους, σχεδόν έξω από το χρόνο, που απολαμβάνουν την πνευματική γλυκύτητα. Τα ονομάζει «μοσχοβολοῦντα», μια λέξη που σίγουρα παραπέμπει στην πνευματική ευωδιά που μυστικά τα τυλίγει. Δέχονται από κάπου αλλού την πεντοβολιά αυτή, για να την αναδώσουν και αυτά με την σειρά τους μετά, όπως το φεγγάρι αντανακλά το φως του ήλιου. Είναι ευτυχισμένα, «μακάρια», όπως λέγει, γιατί ζουν έξω και πέρα από την ύλη. Μια βαθιά ησυχία, η «εἰρήνη», κυριαρχεί παντού - το λεξιλόγιο του Κάλβου είναι συχνά βιβλικό, παρμένο από τους Ψαλμούς, τους οποίους άλλωστε και έχει μεταφράσει. Η μανία του κατακτητή έχει καταστρέψει τα νησιά του Αιγαίου πελάγους. Ωστόσο, «στά πλούσια περιβόλια» τους ανθίζουν πάντα «βασιλικός και κρίνοι», φυτά που παρ