IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Όταν δημιουργήθηκε το σύγχρονο ελλαδικό κράτος, στην Ευρώπη κυριαρχούσε, ελέω διαφωτισμού, ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό, πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο. Το νέο κράτος όφειλε να συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα να είναι δηλαδή ένα νεωτερικό κράτος-έθνος. Συνεπώς, η Δύση και οι ντόπιοι εκπρόσωποι της προώθησαν ένα μοντέλο νεορομαντικού εθνικισμού, επιχειρώντας να επιβάλουν στους Έλληνες μια εθνική συνείδηση αρχαιόπληκτης παρθενογένεσης. Σε αυτό το πλαίσιο, παρέθεσαν και παραθέτουν την ιστορία του μεσαιωνικού Ελληνισμού σαν μια περίοδο σκοταδισμού, όχι ιδιαίτερα διαφορετική απ την οθωμανική! Τα εθνώνυμα Ρωμιός και Γραικός καταπολεμήθηκαν από ποικίλους «διαφωτιστές» και μέχρι σήμερα παρουσιάζονται σαν υποτιμητικά. Με λίγα λόγια, οι δυτικές δυνάμεις έραψαν την ελληνική ιστορία στα δικά τους μέτρα και σταθμά, προκρίνοντας μόνο το κομμάτι της κλασικής αρχαιότητας, το οποίο και αποτελούσε την βάση του σύγχρονου πολιτισμού τους. Ως δια μαγείας «παρέλειψαν» την περίοδο της πρώτη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Η θαμμένη βυζαντινή ισχύς του νεοελληνικού κράτους.  (2)   Ο πειρασμός της «νομικής προσέγγισης»  της συμφωνίας των Πρεσπών. (3) Ημερίδα ΥπΕξ  για Συμφωνία Πρεσπών, 19-7-2018. (4) «Αυξάνεται επικίνδυνα η επιρροή της Τουρκίας στα Βαλκάνια».  Γιατί ο Κοτζιάς πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Μπορεί ο Κοτζιάς να είχε εδώ και πολλά χρόνια κάνει σύνθημά του την «ενεργητική εξωτερική πολιτική», αλλά το ταξίδι στην Ουάσιγκτον με τον Τσίπρα και οι συνομιλίες με την αμερικανική ηγεσία προσέδωσαν συγκεκριμένο σχήμα σ’ αυτόν τον όρο. Κάπως έτσι, λοιπόν, προέκυψε το πρόσω ολοταχώς για να κλείσει χρόνια ανοικτά μέτωπα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα Βαλκάνια, με δεδηλωμένο σκοπό αυτή να αφιερωθεί στην ανάσχεση της τουρκικής επεκτατικής πίεσης. Λίγο μετά, όμως, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε την Τουρκία και ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για την επίσκεψη Ερντογάν, η οποία είχε τη γνωστή κατάληξη. Όχι μόνο δεν δικαίωσε την προσδοκία του Κ

ΠΗΓΗ  ΕΙΚΟΝΑΣ : Η Βυζαντινή παράδοση στη Σύγχρονη ζωγραφική-Η υποθήκη του Γιάννη Τσαρούχη Ο εικαστικός και θεωρητικός της τέχνης Βαγγέλης Παππάς , σε μια διάλεξη με γενικό τίτλο «Μαniera Greca», χωρισμένη σε δύο μέρη: α) τι ήταν το βυζάντιο, και ποιά η συνεισφορά του στην ευρωπαϊκή Ιστορία και β) ποιά η συμβολή της βυζαντινής ζωγραφικής στη μοντέρνα Ευρωπαϊκή τέχνη. Σκοπός του πρώτου μέρους είναι να στοιχειοθετηθεί η παραπληροφόρηση εις βάρος της πραγματικότητας του βυζαντινού (όπως τον ονομάζουμε σήμερα) κόσμου, και να τεκμηριωθεί η ελληνικότητα και η προσφορά του στη δυτική παιδεία και σκέψη. Σκοπός του δεύτερου μέρους είναι να εξηγηθεί η δυναμική της βυζαντινής ζωγραφικής (maniera greca) και η προσφορά της στην μοντέρνα δυτική τέχνη, σε βαθμό ώστε να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις φόρμες της και την ουσία της μέσα σε έργα μεγάλων δημιουργών των σπουδαιότερων κινημάτων της νεώτερης εποχής. ΠΗΓΗ Antifono.gr

Ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος ήταν ένας Έλληνας λόγιος του 15ου αιώνα και μια από τις σημαντικότερες μορφές του βυζαντινού και ιταλικού ουμανισμού. Υπήρξε μητροπολίτης Νίκαιας και αργότερα, στην προσπάθειά του να αποτρέψει την πλήρη κατάρρευση του Βυζαντίου, έγινε καρδινάλιος της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και επιχείρησε να κινητοποιήσει τη Δύση κατά των Οθωμανών. Αν και, για διάφορους λόγους, στο πεδίο της πολιτικής και θρησκευτικής διπλωματίας απέτυχε, οι πολυσχιδείς πνευματικές δραστηριότητες του άσκησαν μεγάλη επιρροή και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της μεταβατικής εποχής από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453 βασική μέριμνά του υπήρξε η διάσωση της κλασσικής ελληνικής κληρονομιάς. Εκτός του ότι μετέφερε την προσωπική του βιβλιοθήκη στην Ιταλία, συνέχισε να αναζητά και να αγοράζει ελληνικά χειρόγραφα από τα κατακτημένα πρώην βυζαντινά εδάφη και να τα μεταφέρει στη νέα του πατρίδα. Έτσι δημιούργησε σταδιακά μια σπουδαία για την επο