Ο κύριος Διοικητής, ο ΕΝΦΙΑ και το μνημόνιο του 1898!
(...) Ο νέος Διοικητής της ΤτΕ σπεύδει να υπερασπιστεί το προνόμιο της Τράπεζας επικαλούμενος ως «λάτρης της νομιμότητας» ότι στην ουσία το μνημόνιο του 1927 ισχύει και σήμερα ως διεθνής υποχρέωση της χώρας. Για να έχει τη δυνατότητα να δαπανήσει η ΤτΕ μερικά επιπλέον εκατ. ευρώ, που θα μείωναν αλλιώς το φορολογικό βάρος κάποιων πολιτών. Την ίδια ώρα όμως ως υπουργός παρέβη το νόμο σε βάρος εκατομμυρίων πολιτών –παρανομία που έχει πλέον κατοχυρωθεί με τη βούλα της δικαιοσύνης σε ανώτατο και τελεσίδικο βαθμό- αποσπώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ με φόρο σε περιουσία που δεν υπήρχε. Για τον ίδιο ακριβώς φόρο δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θυμίζοντας την αθάνατη τη ρήση του Όργουελ ότι όλα τα «ζώα» είναι ίσα, αλλά μερικά (η προνομιούχος ΤτΕ) είναι περισσότερο ίσα από τα υπόλοιπα (απλοί πολίτες)... (...) Στις 26 Φεβρουαρίου 1898 με ελληνικό νόμο έγινε εγχώριος θεσμός η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, η «τρόικα» της εποχής που ακολούθησε το «επτωχεύσαμεν» και τον πόλεμο του 189...