IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Δημοσθένης που δεν ήταν ιδιαίτερα θωπευτικός έναντι των Αθηναίων πολιτών, τους λέγει σε μια αποστροφή λόγου κάτι, που και για τους τωρινούς Ελληνες είναι ιδιαίτερα διδακτικό:  «Νομίζετε τους προγόνους ημών αναθείναι τα τρόπαια, ουχ ίνα θαυμάζητε αυτά θεωρούντες, αλλ’ ίνα μιμήσθε τας εκείνων αρετάς» . Με απλά λόγια:  Να έχετε υπόψη σας ότι οι πρόγονοί μας έστησαν τα τρόπαια όχι για να τα θαυμάζετε και να τα χαζεύετε αλλά για να μιμείσθε τις πράξεις της παλικαριάς τους. ΟΙ ΗΡΩΕΣ του ’40-’41 έχουν ακούσει -θ’ακούσουν και φέτος- εγκώμια πολλά. Για πολλούς έχουν στηθεί μνημεία λαμπρά. Αλλά πόσο είμαστε διατεθειμένοι να μιμηθούμε «τας εκείνων αρετάς»; Εκείνοι βρέθηκαν μέσα στη δίνη του μεγαλύτερου και πιο ανθρωποβόρου πολέμου της Ιστορίας. Στο πιο περίπλοκο διπλωματικό γαϊτανάκι. Πέρα από τη χρονία οικονομική αφαίμαξη λόγω του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε επιβληθεί από το 1897, ήσαν αντιμέτωποι μιας δολίας πολιτικής απειλής, με αναπόφευκτη κατάληξη την πολεμική εμ

Την 28η Οκτωβρίου το έθνος και ο λαός γιορτάζουν . Γιορτάζουν το έπος εκείνων των πολλών και των απλών, το πλήθος των πληβείων και των ολίγων -δυστυχώς- ευγενών που έβαλαν πλάτη και στήθος, που πρόσθεσαν ραχοκοκκαλιά στο ύψος της ύπαρξής μας . Γιορτάζει ο λαός εν χορδαίς και οργάνω τη μεγαλοσύνη του, στεφανώνει τον τρόπο του και προσφέρει χοές στα προτάγματα εκείνα και τα προστάγματα που συνθέτουν την ιδιοπροσωπία και την αυτογνωσία του . Μεγάλη γιορτή! Τιμάμε τους νέους με τα «πρησμένα γόνατα που τους έλεγαν αλήτες», που πορεύθηκαν προς το Μέτωπο, προς τους όλμους και τα πολυβόλα, προς το κρυοπάγημα, τις ψείρες, τα ακρωτηριασμένα πόδια, τον θάνατο του φίλου, του αδελφού, του συντρόφου, προς τον δικόν τους θάνατο, τιμάμε εκείνους τους νέους, χωριάτες και φοιτητές, εργάτες και γιατρούς που ξεκίνησαν με το χαμόγελο στα χείλη για να συναντήσουν τον τρόμο, το αίμα, την αγωνία, την πείνα, αυτούς που το χαμόγελό τους πάγωσε μπροστά στο βόλι

Απώλεια εθνικής κυριαρχίας τότε και σήμερα  - Έγκλημα και τιμωρία Τους τελευταίους δώδεκα μήνες στην χώρα συνέβησαν απίθανα πράγματα τα οποία κανείς πραγματικός Έλληνας, Έλληνας στην ψυχή και όχι στο διαβατήριο μόνο, θα μπορούσε να πιστέψει. Με κορυφαία τραγική στιγμή ολων αυτών των δραματικών γεγονότων την φράση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου ότι η Ελλάδα απώλεσε την εθνική κυριαρχία της και συνεπώς ότι τελούμε υπό ξένη κατοχή. Πιθανόν και ο ίδιος να μην καταλάβαινε τι σημαίνει αυτό που ξεστόμισε στη προσπάθειά του να δικαιολογήσει το επαίσχυντο "Μνημόνιο".  Ίσως γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί οτι η εθνική κυριαρχία χάνεται μόνο όταν η χώρα χάνει πόλεμο, όχι όταν κάποιοι τραπεζίτες ζητάνε τα λεφτά που δάνεισαν πίσω. Πριν από 70 χρόνια κάποιοι και μόνο στην ιδέα της πραγματικής απώλειας εθνικής κυριαρχίας αντεδρασαν αρκετά διαφορετικά απ'ότι οι σύγχρονοι πολιτικοί μας. Ίσως οι πράξεις και οι ενέργειες εκείνων να πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για τους νυν πολιτικ