Υβριδικός πόλεμος και Ελληνική πραγματικότητα.
Η Ελλάδα μετά τα γεγονότα του 1974 ανέστειλε οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής Υβριδικού Πολέμου, τόσο για την αντιστροφή των αποτελεσμάτων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο όσο και για τη διαφύλαξη των καλώς νοούμενων εθνικών συμφερόντων σε περιοχές γειτονικών κρατών όπου διαβιούν ελληνικές μειονότητες ή κοινότητες. Η αδράνεια επεκτείνεται και στην άμυνα έναντι των πληροφοριακών επιχειρήσεων που διεξάγουν γειτονικά κράτη, τα οποία επιδίδονται συστηματικά: Στην άσκηση ψυχολογικών επιχειρήσεων, με φυσική μεταφορά προπαγανδιστικού υλικού και χρήση του διαδικτύου, ραδιοτηλεοπτικών μέσων και μηχανισμών πίεσης/άσκησης επιρροής (lobbying) προς τη διεθνή κοινή γνώμη και κέντρα λήψης αποφάσεων. Στην παραχάραξη της Ιστορίας, την οικειοποίηση της εθνικής, ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την αποσιώπηση των γενοκτονιών και της απροκάλυπτης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων που διαβιούν στα γειτονικά κράτη. Σε προσπάθειες υπονόμευσης του ηθικού των Ελλήνων με ή