IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ!  ΟΛΟΚΛΗΡΟ το άρθρο-φωτιά για την Αγία Σοφία  που λογόκρινε (και “κατέβασε”) το facebook…   Καταγγέλλω ότι το facebook κατέβασε το κείμενο μου για την Αγία Σοφία γιατί παραβιάζει λέει τους όρους της κοινότητας με εκφράσεις … μίσους! Την ώρα που ανέχεται τόνους εκφράσεων πραγματικού μίσους από την ίδια την τουρκική ηγεσία και τα τσιράκια της.  Η αθλιότητα αυτή της λογοκρισίας και φίμωσης, προφανώς με παρέμβαση είτε εγχώριων προδοτών της πατρίδας τους είτε Τούρκων δεν πρέπει να περάσει έτσι. Σας καλώ να γεμίσετε το facebook με διαμαρτυρίες για το πρωτοφανές φίμωμα. Η δικτατορία των χειριστών του διαδικτύου και των ομο'ι'δεατών τους δεν πρέπει να περάσει έτσι.Σε πείσμα της λογοκρισίας του διαδικτύου και των εγχώριων και ξένων υπηρετών του και της τουρκικής βαρβαρότητας ανεβάζω ξανά το άρθρο μου για την Αγία Σοφία. Και αν το ξανασβήσουν θα το ξανανεβάσω μέχρι να μου κλείσουν το λογαριασμό. Και τότε να δούμε πόσοι είναι δημοκράτες και πατριώ

Ray Bradbury Στο νεκροταφείο Westwood Memorial Park του Λος Αντζελες βρίσκεται ο τάφος του Ρέι Μπράντμπερι που πέθανε το 2012. Στην επιτάφια πλάκα από γρανίτη ο επισκέπτης διαβάζει: «Ρέι Μπράντμπερι, 1920 –  2012. Συγγραφέας του Φαρενάιτ 451». Εκείνος ο σπουδαίος πεζογράφος έγραψε κι άλλα, εξίσου σημαντικά βιβλία, αλλά το Φαρενάιτ 451 παραμένει και σήμερα, εξήντα πέντε χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το πιο διάσημο μυθιστόρημά του, που ανήκει στα κορυφαία της επιστημονικής φαντασίας.    Το θέμα του (η καύση των βιβλίων) είναι πολύ παλιό, ωστόσο ο Μπράντμπερι το καθιστά εντελώς σύγχρονο. Εγραψε ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που η υπόθεσή του εκτυλίσσεται στο μέλλον, προκειμένου όμως να μιλήσει για ένα δυσοίωνο παρόν και για τους κινδύνους της εποχής του, οι οποίοι, μολονότι έχουν αλλάξει μορφή, επί της ουσίας παραμένουν ίδιοι και τώρα. Ο αντιδιανοουμενισμός, ο κομφορμισμός, η ομοιογενοποίηση, η πνευματική ευτέλεια και το άγχος που προκαλούν, τα οποία καταγγέλλονται στο μ

​Δεν ξέρω αν υπάρχει προηγούμενο πρόεδρος Δημοκρατίας να παρεμβαίνει ανοιχτά στη Δικαιοσύνη, απαλλάσσοντας υπόδικους πολιτικούς από κατηγορίες για διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και αθωώνοντάς τους ουσιαστικά, όπως έγινε πρόσφατα στη γειτονική μας ΠΓΔΜ με τον Γκεόργκι Ιβανόφ. Ούτε έχω ακούσει πρωθυπουργό μιας χώρας να δηλώνει ανοιχτά και επίσημα, όπως έπραξε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ , ότι έχει διατάξει στελέχη μυστικών υπηρεσιών να εισχωρήσουν σε κέντρα και μηχανισμούς φίλης χώρας (όπως η Ελλάδα) που διαχειρίζονται ένα καυτό ζήτημα όπως το προσφυγικό, ή να υποκινεί με τη ρητορική του υπηκόους της χώρας του να συλλαμβάνουν μετανάστες στα σύνορα. Τόσο ο Μπορίσοφ όσο και ο Ιβανόφ, ανήκουν στην κατηγορία των ηγετών που δεν δίνουν μεγάλη σημασία στους θεσμούς και στους δημοκρατικούς κανόνες άσκησης της εξουσίας. Και φυσικά δεν είναι οι μόνοι. Το είδος δείχνει να ευδοκιμεί σε χώρες προερχόμενες από το πρώην «σοσιαλιστικό στρατόπεδο» . Ο Γκρούεφσκι στα Σκόπια

​​Για τον ζηλωτή της γνώσης, τον εραστή της σοφίας, τον λάτρη των απόκρημνων ερωτημάτων και του επίμοχθου στοχασμού, η σύμπτωση να ζει συγκαιρινός με κοσμογονική ιστορική ανακατάταξη (κατάρρευση πολιτισμικού «παραδείγματος» και κυοφορία καινούργιου) είναι προνόμιο, δώρο συναρπαστικό. Για τους πολλούς δεν είναι έτσι, η κατάρρευση, οποιαδήποτε, και το άγνωστο καινούργιο που θα ακολουθήσει, γεννάνε ανασφάλεια με ευρύ φάσμα διαβαθμίσεων: από την ανησυχία ώς τον πανικό. Δυσεξέλεγκτη αντίδραση στην ανασφάλεια είναι η εθελούσια τυφλότητα: Tίποτα δεν καταρρέει ούτε κυοφορία συντελείται. Mια «κρίση» περνάμε, θα την παλέψουμε, όπως τόσες ανάλογες στο παρελθόν... Ποιος έδινε σημασία στον Nίτσε, όταν προειδοποιούσε απεγνωσμένα την Eυρώπη, το 1887, για τον «απειλητικότερο από τους επισκέπτες» που έστεκε στο κατώφλι της: τον μηδενισμό; «Aφηγούμαι την ιστορία των επόμενων δύο αιώνων»: τον μηδενισμό κάθε αξίας, κάθε ποιότητας, κάθε «νοήματος » της ανθρώπινης ύπαρξης και της ανθρώπινης

Έκοψαν πριν ακόμα αρχίσει  την εκπομπή του Γιώργου Μητσικώστα  διότι ...''έθιγε'' υποψήφιους δελφίνους της Ν.Δ.! Γιώργος Μητσικώστας  Η εκπομπή του Γιώργου Μητσικώστα «κόπηκε» πριν καν αρχίσει  στο Βήμα FM Είναι συγκινητική η προσπάθεια του ΔΟΛ και κυρίως του ραδιοσταθμού που διαθέτει το συγκρότημα στον πόλεμο κατά του λαϊκισμού. Μόλις χθες, άλλωστε, ο καλεσμένος τους Πέτρος Τατσόπουλος είπε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι η προσωποποίηση του λαϊκισμού, η Εβίτα Περόν της Ελλάδας. Μόλις δε την προηγούμενη ημέρα -μετά τον οχετό Πάγκαλου περί μπολσεβίκων που δολοφονούσαν και φυλάκιζαν τους αντιφρονούντες, όπως περίπου ετοιμάζεται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι σταλινικό απολίθωμα κ.λπ.- «έκοβαν» πριν ακόμα αρχίσει την εκπομπή του Μητσικώστα διότι «έθιγε» υποψήφιους δελφίνους της Ν.Δ. Θίχτηκε ο ραδιοσταθμός από τη σατιρική πεντάλεπτη εκπομπή αλλά φυσικά δεν θίγονται οι έγκυροι δημοσιογράφοι του όταν ο Θόδωρος Πάγκαλος εκστομίζει:  «Αυτο

Konstantinos Tsakalidis / SOOC Μία κυβέρνηση της αριστεράς για πρώτη φορά στη χώρα είναι γεγονός. Ο πρώτος σαραντάρης πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι επίσης πραγματικότητα. Και ένα κυβερνητικό σχήμα όπου η πλειοψηφία των ανθρώπων του ορκίζονται για πρώτη φορά υπουργοί -και μάλιστα με πολιτικό όρκο- είναι μία νέα αρχή που κάλλιστα ενέχει ψήγματα της εδώ και χρόνια πολυπόθητης πολιτικής αλλαγής. Και τα τρία αυτά δεδομένα είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, ικανά να δώσουν στην πλειονότητα του ελληνικού λαού την ώθηση που αναζητά ώστε να νιώσει ότι -επιτέλους- κάτι αρχίζει να κινείται σε αυτήν τη χώρα. Προς την σωστή ή τη λάθος κατεύθυνση θα κριθεί από την ιστορία και ίσως όχι αναγκαστικά σε βάθος χρόνου. Αυτές είναι κάποιες γενικές παρατηρήσεις που θα μπορούσα να κάνω, θέλοντας ως πολίτης να συνοψίσω αυτό που ζούμε από την ώρα που έκλεισαν οι κάλπες το απόγευμα της περασμένης Κυριακής. Υπάρχουν όμως και κάποια πράγματα που επιθυμώ να καταθέσω δημόσια ως προσδοκία -ή για να το θέσω καλ

Ενας δημοσιογράφος στην ΠΓΔΜ, ο Τ όμισλαβ Κεζάροφσκι, καταδικάστηκε πρόσφατα σε φυλάκιση τεσσεράμισι χρόνων γιατί δημοσίευσε, πριν από πέντε χρόνια, στο έντυπο όπου εργαζόταν, τα στοιχεία προστατευόμενου μάρτυρα σε υπόθεση δολοφονίας που ερευνούσαν οι δικαστικές αρχές. Η καταδίκη του Κεζάροφσκι συνέπεσε με τις έρευνες που διενεργούσε για τα αίτια ενός τροχαίου δυστυχήματος τον περασμένο μήνα, στο οποίο σκοτώθηκε ένας άλλος δημοσιογράφος, ο εκδότης της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας των Σκοπίων Fokus, Νίκολα Μλαντένοφ. Το επίσημο πόρισμα που αποδίδει το τροχαίο σε υπερβολική ταχύτητα, ωστόσο, αμφισβητήθηκε έντονα από μερίδα των ΜΜΕ των Σκοπίων, ειδικά των προσκείμενων στην αντιπολίτευση, και σε συνδυασμό με τη δίωξη του Κεζάροφσκι που έψαχνε το θέμα, οι αντιδράσεις στο εσωτερικό όσο και διεθνώς εντάθηκαν. Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων εξέφρασε την ανησυχία της, ενώ η εκπρόσωπος του ΟΑΣΕ μίλησε για επιχείρηση «να λογοκριθούν όλοι οι δημοσιογράφοι στη χώρα». Ακόμα πιο καυ

Απ’ το SOPA στο «σώπα»;  του Γιώργου Μαυρωτά Όσοι δεν ενδιαφέρεστε για τα παιχνίδια εξουσίας που παίζονται στο διαδίκτυο μπορείτε να προσπεράστε αυτό το άρθρο. Όμως ξανασκεφτείτε το, είναι τέτοιος ο ρόλος του διαδικτύου σήμερα που δύσκολα μπορεί να πει κάποιος ότι δεν τον ενδιαφέρει ή ακόμα και αν δεν ενδιαφέρεται ότι δεν επηρεάζεται. Τις τελευταίες μέρες λοιπόν μπήκαν στη ζωή μας δύο εύηχες λέξεις για τις οποίες γίνεται πολύ ντόρος παγκοσμίως και μια μικρή επανάσταση στο διαδίκτυο. Είναι οι λέξεις SOPA (Stop Online Piracy Act) και -μη γελάσετε - PIPA (Protect IP Act) οι οποίες αναφέρονται σε δύο νομοσχέδια στις ΗΠΑ. Τα νομοσχέδια αυτά έχουν ως αρχικό σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου της πειρατείας η οποία κοστίζει πολύ στις αμερικάνικες (και όχι μόνο) εταιρίες παραγωγής περιεχομένου, δηλαδή στην κινηματογραφική και μουσική βιομηχανία κυρίως. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω πώς έχω καταλάβει εγώ τα πράγματα αυτά, χωρίς να είμαι ο ειδικός σε θέματα πνευματικών δικα

Ο σκιτσογράφος Τάσος Αναστασίου κατηγορεί για ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ “Τα Νέα”! 03/10/2011  Αγαπητοί συνάδελφοι, Εργάζομαι από 10ετίας στα «Νέα» ως σκιτσογράφος-γελοιογράφος και κατά την περίοδο αυτή η διεύθυνση της εφημερίδας ενέκρινε τη δημοσίευση χιλιάδων πολιτικών γελοιογραφιών μου, χωρίς κάποια λογοκριτική διάθεση. Η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην μετά την ανάληψη της διεύθυνσης από τον κ. Μεμή, ο οποίος περιόρισε τη δημοσίευση των σκίτσων μου στο ελάχιστο, «κόβοντας» ό,τι δεν συναινούσε με την κυβερνητική πολιτική. Παράλληλα ειδοποιήθηκα μέσω τρίτων «να ρίξω νερό στο κρασί μου» – προφανώς για να εξασφαλίσω ένα ευνοϊκό για εμένα εργασιακό καθεστώς. Το δημοσιογραφικά απαράδεκτο καθεστώς πολιτικής λογοκρισίας και φίμωσής μου επιδεινώθηκε εδώ και έξι μήνες περίπου, με τον πλήρη αποκλεισμό μου από κάθε δημοσίευση. Αυτό συνέβη όταν μου προτάθηκε ανεπισήμως να παραιτηθώ (με αποζημίωση) κι εγώ φυσικά αρνήθηκα. Έκτοτε, δεν έχει δημοσιευτεί ούτε μία από τις γελοιογραφίες που ανελλιπώ