IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι δύο ΜΚΟ Fight Impunity και η No Piece Without Justice που φέρονται να εμπλέκονται στο Qatargate συστεγάζονται στις Βρυξέλλες. Thierry Monasse via Getty Images     Περί ΜΚΟ και άλλων ψιμυθίων. «Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις». Με αφορμή την ύποπτη και αμφιλεγόμενη δράση της διεθνούς ΜΚΟ «Fight Impunity» με πρόεδρο τον πρώην Ιταλό ευρωβουλευτή Παντζέρι και το σκάνδαλο που προκλήθηκε, στο οποίο εμπλέκεται η ημετέρα Εύα Καιλή κ αθώς φέρεται να προωθούσε τις επιδιώξεις του Κατάρ προκειμένου αυτό να συνδεθεί με την συνθήκη Σένγκεν, ήλθε στην επικαιρότητα το διεθνές και ημεδαπό θολό τοπίο των ΜΚΟ, που κατά το μέτρο του δυνατού θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε. Φαίνεται, ότι για τις περισσότερες ΜΚΟ ισχύει η φράση του Oscar Wilde «Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις» , όπως και για αρκετές από αυτές είναι πλήρως δικαιολογημένη η κοινή πεποίθηση, ότι, όταν βρεθεί η χορηγία ή η κατάλληλη διασύνδεση με το πελατειακό κράτος ή με ορ

FT Deutschland: Σταγόνα στον ωκεανό η προτεινόμενη επενδυτική βοήθεια από την Κομισιόν στην Ελλάδα Επιφανείς οικονομολόγοι επικρίνουν την πρόταση της Κομισιόν για ένα πρόγραμμα επενδύσεων στην Ελλάδα Βερολίνο Άρθρο στους Financial Times Deutschlan d , με τίτλο  « Ηλιόλουστες υποσχέσεις από τις Βρυξέλλες» και υπότιτλο «Οι οικονομολόγοι θεωρούν τη συζητούμενη από την Κομισιόν επενδυτική βοήθεια για την Ελλάδα πολύ μικρή» , αναφέρει: Οικονομολόγοι επέκριναν αυστηρά την πρόταση της Κομισιόν για ένα πρόγραμμα επενδύσεων στην Ελλάδα, λέγοντας ότι η πρόταση δείχνει πως ο πρόεδρος Μπαρόζο δεν έχει καταλάβει την κατάσταση της Ελλάδας, δήλωσε ο διάσημος καθηγητής Οικονομίας Charles Wyplosz (Graduate Institute in Genf) στους FTD. Αλλά και ο Daniel Gros (διευθυντής του Brüsseler Centre for European Policy Studies) χαρακτήρισε την προτεινόμενη βοήθεια „ peanuts ", τη στιγμή μάλιστα που δεν μπορεί κανείς να βρει και να κάνει αξιόλογες επενδ

ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΜΩΣΑΪΚΟ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΙΜΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΣΤΙΣ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ Ευρωπαϊκό αλαλούμ για το ελληνικό χρέος Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΟΔΡΑ Εν μέσω αντιθέσεων, κινήσεων τακτικής και διαρκών αλλαγών γραμμής προχωράει η Ε.Ε. στη διαμόρφωση της τελικής της απόφασης για το ελληνικό χρέος στις 24 Ιουνίου. Η Γερμανία έχει αλλάξει στάση άλλη μία φορά . Μόλις στις αρχές της εβδομάδας αποδέχθηκε ότι η λύση είναι η παροχή επιπλέον βοήθειας. Μέχρι προ τινος επέμενε ότι πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με τον ιδιωτικό τομέα να αναλαμβάνει μέρος του κόστους. Στο Βερολίνο βλέπουν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει στις αγορές τα επόμενα χρόνια και φοβούνται ότι θα ζητάει συνεχώς νέα δάνεια, με τη Γερμανία να επωμίζεται το μεγαλύτερο κομμάτι, εν μέσω έντονων αντιδράσεων από τους φορολογούμενους. Δηλώσεις γερμανών αξιωματούχων, ειδικά του Β. Σόιμπλε, τροφοδοτούσαν τη συζήτηση περι αναδιάρθρωσης, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα τώρα. Η Γαλλί

Ελληνική κρίση και οι μεταλλαγές της Ε.Ε.  Η Ε.Ε. δείχνει να μεταλλάσσεται αρνητικά υπό την πίεση της κρίσης. Η συνάντηση στο Λουξεμβούργο, που πραγματοποιήθηκε πριν από δύο εβδομάδες με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της τρόικας καθώς και των κρατών της Ε.Ε. που είναι μέλη της G20, ή συμμετέχουν σε αυτήν, συνιστούσε από τη σκοπιά του δικαίου της Ε.Ε. μια παρακάμερα. Ηταν η θεσμοποίηση της παραβίασης των κανόνων που διέπουν το δίκαιο της Ε.Ε. με μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες. Ηταν η ίδρυση του διευθυντηρίου των ισχυρών και η κατάργηση της ισοτιμίας εντός του ευρωπαϊκού θεσμικού συστήματος. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται η εμφάνιση υπαλλήλων της τρόικας ενώπιον του ελληνικού Κοινοβουλίου με συνεχείς συστάσεις προς τις εκλεγμένες πολιτικές δυνάμεις του τόπου ως προς το τι οφείλουν να πράξουν. Και αυτή η πρακτική αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο. Ούτε οι υπάλληλοι της Επιτροπής αλλά ούτε καν η ίδια η Επιτροπή δικαιούνται να ομιλούν για τομείς της κυριαρχίας και λειτουργίας μ

Το παρασκήνιο πριν από τη σύνοδο κορυφής Ε.Ε. του Δεκεμβρίου Σκηνικό πιέσεων για Ελλάδα και Κύπρο – Η «έκθεση» της σουηδικής προεδρίας και η φόρμουλα-παγίδα στο θέμα της FYROM * * * Εχουμε εισέλθει στην τελική ευθεία για τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. (10-11 Δεκεμβρίου) και το σκηνικό είναι εξαιρετικά δυσμενές. Αυτό είχε φανεί τον Οκτώβριο από τις εκθέσεις της Κομισιόν για Τουρκία και FYROM. Το προσχέδιο συμπερασμάτων της σουηδικής προεδρίας είναι ακόμα πιο δυσμενές. Αναγνωρίζει με «απογοήτευση» ότι η Τουρκία δεν εφαρμόζει το πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης με την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά δεν προτείνει την παραμικρή κύρωση, ούτε καν ημερομηνία επαναξιολόγησης! Απλώς, ζητάει από την Κομισιόν να «παρακολουθεί στενά» την ασυνέπεια της Αγκυρας! Στο προσχέδιο δεν υπάρχουν ούτε οι περσινές συστάσεις προς την Τουρκία να αποφεύγει την απειλή χρήσης βίας εναντίον της Ελλάδας ούτε και κάποια αναφορά στις παραβιάσεις στο Αιγαίο. Απλώς, η Αγκυρα καλείται γενικά «να δεσμευθεί για σ

Τρεις "μαύρες τρύπες" στο ευρωπαϊκό σύμπαν Το δέος της αποχής, το θεσμικό "σάντουιτς" και η στρατηγική έναντι της Τουρκίας Την πλάτη στις κάλπες στρέφει τώρα μια πλειοψηφία πολιτών στις χώρες της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, πολιτών άλλωστε μόνο μια μειοψηφία των οποίων δηλώνει στις δημοσκοπήσεις (π.χ. το τελευταίο ευρωβαρόμετρο) ότι εμπιστεύεαι τα όργανα της ΕΕ. Περιλαμβανομένου ενός κοινοβουλίου που, μόνο πολύ μερικά, ανταποκρίνεται στον ρόλο που υποδηλώνει το όνομά του. Σε μια προσπάθεια να αναζωογονήσουν το ενδιαφέρον των εκλογέων, Σαρκοζί και Μέρκελ απευθύνθηκαν από κοινού στους πολίτες καλώντας τους να στηρίξουν μια ”Ευρώπη που προστατεύει”, όπως είναι ο τίτλος του κοινού άρθρου τους στη “Ζουρνάλ ντε Ντιμάνς”, παραμερίζοντας τις διαφορές τους και επιχειρώντας να θυμίσουν τον πάλαι ποτέ “κραταιό” γαλλογερμανικό άξονα. Στην πραγματικότητα όμως ο “άξονας” μοιάζει σκιά του εαυτού του. Μαζί και το “πολιτικό σχέδιο” πίσω από μια ΅ξεχειλωμένη” Eυρώπη των 27, που η γαλλική

Συνθήματα και θύματα .. Ως φανατίλας καπνιστής (δυστυχώς) είμαι φανατικά υπέρ των αντικαπνιστικών μέτρων που πρόκειται να ισχύσουν και στη χώρα μας. Το ίδιο φανατικά είμαι και υπέρ των αντιβομβαρδιστικών μέτρων που, όμως, ουδείς πουθενά παίρνει! -γιατί, ρε παιδιά; Η Ευρώπη φλερτάρει με το 1930 και τη δεκαετία του. Ο τρόπος που «βγήκε» τότε η γηραιά ήπειρος κατά την πλειονότητα των κρατών της από την κρίση ήταν πιο απελπιστικός από την κρίση την ίδια. Ο εκφασισμός των κρατών, ο εκφοβισμός των κοινωνιών και η άγρια απληστία της άρχουσας τάξης οδήγησαν την Ευρώπη και τον κόσμο στο σφαγείο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα υποτίθεται ότι η Ευρώπη έχει αυτή τη μνήμη προίκα και πολιτική παρακαταθήκη. Ποια Ευρώπη όμως; Εχουμε μιαν Ευρώπη που τη διοικεί η Κομισιόν. Μια εκτελεστική εξουσία δηλαδή που στηρίζεται πάνω σε μια σοβιετικού τύπου τερατώδη γραφειοκρατία και βλέπει την Ευρώπη, όχι σαν μια ένωση κρατών, εθνών και λαών, αλλά σαν έναν πληθυσμό. Πληθυσμό που η Κομισιόν πρέπει να οργαν