IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τι σημαίνει η τριμερής Τουρκίας-Συρίας-Ρωσίας. Του Κώστα Ράπτη Τι εννοούσε ο Ταγίπ Ερντογάν όταν έλεγε προ μηνός ότι "η μνησικακία δεν έχει θέση στην πολιτική"; Η απάντηση δόθηκε με την μη προαναγγελθείσα συνάντηση των υπουργών Άμυνας της Τουρκίας και της Συρίας την Τετάρτη στη Μόσχα, την πρώτη πολιτική επαφή των δύο πλευρών μετά από 11 χρόνια. Με οικοδεσπότη τον Ρώσο ομόλογό τους, Σεργκέι Σοϊγκού, οι Χουλουσί Ακάρ και Αλί Μαχμούντ Αμπάς είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν "εποικοδομητικά", όπως ανακοίνωσε το τουρκικό Υπουργείο Άμυνας, τα ζητήματα "της συριακής κρίσης, του προσφυγικού και των κοινών προσπαθειών καταπολέμησης όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων στη Συρία". Συμφώνησαν δε να συνεχίσουν τις τριμερείς συναντήσεις, προκειμένου να επιτύχουν "τη διασφάλιση και διατήρηση της σταθερότητας στη Συρία και την περιοχή". Παρόντες στη συνάντηση ήσαν και οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν και της Συρίας, Αλί Μαμλούκ, οι

  Ιαπωνία: Ο επανεξοπλισμός των ηττημένων με το βλέμμα στην Κίνα.   Του Κώστα Ράπτη Κανένα ταμπού δεν είναι αιώνιο. Και το χαμηλό προφίλ που υποχρεώθηκαν να τηρούν ως προς τη στρατιωτική ισχύ εδώ και οκτώ δεκαετίες οι δύο μεγάλοι ηττημένοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήτοι η Γερμανία και η Ιαπωνία, δείχνει να οδεύει προς το "χρονοντούλαπο της Ιστορίας", εν μέσω της τρέχουσας γεωπολιτικής αναταραχής, η οποία αναιρεί τις σταθερές της μεταπολεμικής και μεταψυχροπολεμικής εποχής. Το εξοπλιστικό πρόγραμμα των 200 δισ. ευρώ το οποίο εξήγγειλε ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς αποτελεί σαφή δήλωση πρόθεσης για αλλαγή ιστορικής σελίδας – αν και πολλά μένουν ακόμη να απαντηθούν ως προς την υλοποίησή του. Ίσως, όμως, να αποτελεί ακόμα θεαματικότερη εξέλιξη η αντίστοιχη στροφή της Ιαπωνίας, η οποία έγινε γνωστή την προηγούμενη εβδομάδα. Μέχρι τώρα η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου τελούσε υπό τους περιορισμούς του Άρθρου 9 του μεταπολεμικού της Συντάγματος, το οποίο εκπονήθηκε σε συνθήκε

Μπενιαμίν Νετανιάχου   Διευρύνεται το χάσμα Ισραήλ και αμερικανο-εβραϊκής Διασποράς.   Του Κώστα Ράπτη Η απόκλιση διευρύνεται εδώ και καιρό – όμως η συγκρότηση της νέας κυβέρνησης υπό τον Βενιαμίν Νετανιάχου, με τη συμμετοχή ακροδεξιών θρησκευτικών κομμάτων, δείχνει πλέον να θέτει υπό σοβαρή δοκιμασία τη σχέση του Ισραήλ με ό,τι έως τώρα αποτελούσε το πολυτιμότερο στήριγμά του: την αμερικανο-εβραϊκή διασπορά. Κάποιοι από τους λόγους της απόκλισης έχουν να κάνουν με μακροπρόθεσμες εξελίξεις: η προϊούσα εκκοσμίκευση του αμερικανο-εβραϊκού στοιχείου και οι μεικτοί γάμοι χαλαρώνουν τους ταυτοτικούς δεσμούς, ενώ η νεότερη γενιά αναπτύσσει όλο και πιο κριτική στάση ως προς την πολιτική του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων. Όμως οι επιλογές του Νετανιάχου όλα τα προηγούμενα χρόνια μεγάλωσαν τις αποστάσεις, καθώς λόγω των ενεργειών του ως Ισραηλινού πρωθυπουργού το θέμα της στήριξης προς το Ισραήλ απέκτησε συνδηλώσεις ενδοαμερικανικής κομματικής αντιπαράθεσης – κάτι το ανήκουστο τις προηγούμεν

Τι σημαίνει ο αποκλεισμός των 120.000 Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Του Κώστα Ράπτη To 2018 ο Νικόλ Πασινιάν επιβλήθηκε στην πρωθυπουργία της Αρμενίας εν μέσω ενός κύματος διαδηλώσεων, το οποίο ο ίδιος ονόμασε "Βελούδινη Επανάσταση”, έχοντας τη φήμη φιλοδυτικού πολιτικού και υποσχόμενος ρήξη με το μετασοβιετικό παρελθόν της εμπεδωμένης διαπλοκής. Το κλείσιμο του 2022 τον βρήκε να ικετεύει την ρωσική παρέμβαση για την σωτηρία των κατοίκων του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με τους συνομιλητές του να προσπαθούν να αποφύγουν τον νέο αυτό πονοκέφαλο, ενόσω είναι απορροφημένοι από την ουκρανική τους περιπέτεια. Ο Πασινιάν συναντήθηκε ιδιαιτέρως με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη την Τρίτη, μία ημέρα μετά την κοινή συνεδρίαση των εννέα ηγετών των πρώην σοβιετικών χωρών της (εναπομείνασας) Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών. Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας περιέγραψε μια εικόνα κρίσης, καθώς επί 20 ημέρες, όπως είπε, έχει αποκλεισθεί ο διάδρομος του Λατσίν, ο οποίος βάσει της Τριμερούς Δήλωση

   Sea2Sea: Το mega project που παρακάμπτει τον Βόσπορο. Tα γεωπολιτικά οφέλη από το ελληνοβουλγαρικό έργο. Ένα στρατηγικής σημασίας έργο, που ενέχει τη δυναμική να καταστήσει την Ελλάδα βασικό εμπορευματικό και μεταφορικό hub στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, είναι το ελληνοβουλγαρικό mega project Sea2Sea. Το διασυνοριακό έργο Ελλάδας-Βουλγαρίας «Sea2Sea» προβλέπει ουσιαστικά την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού διαδρόμου που θα συνδέει τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης, με τα αντίστοιχα της Μαύρης Θάλασσας (Μπουργκάς και Βάρνα) και του Δούναβη (Ρούσε). Η δημιουργία της σιδηροδρομικής παράκαμψης του Βοσπόρου, θα αναβαθμίσει σημαντικά τον αναπτυξιακό ρόλο της Βόρειας Ελλάδας δημιουργώντας έναν νέο σημαντικό εμπορευματικό διάδρομο στην Ευρώπη. Στο διακρατικό αυτό project, εντάσσονται επί ελληνικού εδάφους δύο από τα πλέον κομβικά έργα του Ανταγωνιστικού Διαλόγου που προωθεί η ΕΡΓΟΣΕ, υπό τη διοίκηση Χρήστου Βίνη. Πρόκειται για την κατασκευή της νέας σιδηρο

  Τα τύμπανα πολέμου ηχούν πάλι στα Βαλκάνια: Και αυτή τη φορά την απόλυτη ευθύνη φέρουν μόνο οι Κοσοβάροι, όχι οι Σέρβοι (video)   Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal (*) Οι Κοσοβάροι δεν βάζουν μυαλό. Είναι από τη φύση τους ανυπάκουοι και παραβατικοί. Πολύ περισσότερο όταν νιώθουν πως έχουν τη στρατιωτική υποστήριξη του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα νέα «τύμπανα πολέμου» στα πολύπαθα Βαλκάνια ηχούν με δική τους ευθύνη. Αυτοί δημιούργησαν τα νέα προβλήματα. Αυτοί προκαλούν από τότε που νίκησαν τους Σέρβους με τη βοήθεια των Δυτικών, οι οποίοι φέρθηκαν απερίσκεπτα. Τώρα, απέναντι στους Κοσοβάρους δεν είναι ο διεφθαρμένος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ο οποίος κατηγορήθηκε δικαιολογημένα για μαζικές δολοφονίες. Τώρα οι Ένοπλες Δυνάμεις της Σερβίας είναι πανίσχυρες και ο πρόεδρος είναι ένας δημοφιλής πολιτικός, ο οποίος έχει την απόλυτη υποστήριξη του σερβικού λαού.     Δεν είμαστε στο τότε, όταν ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, επιτέθηκε ενός ανυπεράσπιστου λαού, του σερβικού, και ισοπέδωσε όλη

''(Ο Ράμα ) δεν καταλαβαίνει(;) όμως κάτι. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι μονίμως ο «βάτραχος» που τον κουβαλάει στους ώμους του προς την Ευρώπη και εκείνος σε ρόλο καβαλάρη σκορπιού θα της μπήζει το κεντρί του. Και ίσως αυτό πρέπει κάποιος να του το καταστήσει απολύτως σαφές. (...)''  Οι πύραυλοι του Ερντογάν  και τα Bayraktar του Ράμα. Παραμονές της περιοδείας του Κυριάκου Μητσοτάκη (χθες) στα χωριά της ελληνικής μειονότητας στον αλβανικό Νότο, στα Τίρανα ο Ράμα υπέγραψε με την Τουρκία την αγορά οπλισμένων drones, των γνωστών Bayraktar. Και να θέλει, ουδείς μπορεί να μην αναρωτηθεί για τους λόγους που ώθησαν τον Αλβανό ηγέτη, μερικές ώρες προτού συναντήσει τον Ελληνα ομόλογό του στη Δερβιτσάνη, να σπεύσει να (του) υπενθυμίσει τους ισχυρούς δεσμούς του με τον Τούρκο ηγέτη, ο οποίος απειλεί να βομβαρδίσει με πυραύλους την Αθήνα. Προφανώς και η Αλβανία ως χώρα ανεξάρτητη έχει δικαίωμα να εξοπλίζεται για να προστατεύει την εδαφική της κυριαρχία και τους πολίτες της. Εν

Αρκετά κ Ράμα…   του Νίκου Κανέλλου, π. Πρέσβη. Αφού ο Αλβανος πρωθυπουργός δηλώνει ότι είναι «περήφανος για τη στρατηγική σχέση της χωρας του με τον κ Ερντογκαν» ας σταματήσουν τα χαμόγελα και τα χαριεντίσματα των δικών μας μαζί του. Σε όλα υπάρχει ένα όριο που σταματάει στην προσβολή της εθνικης μας αξιοπρέπειας Υπάρχει ένας ακόμα λογος: η ελληνική εθνικη μειονότητα. Με την δήλωσή του αυτή ο Αλβανός Πρωθυπουργός την συμπεριλαμβάνει στην «περήφανη στάση του». Δικαίωμα της Αλβανίας, οπως και κάθε κράτους, να επιλέξει τους στρατηγικούς της συμμάχους. Αλλά η δήλωσή του,ελαφρά τη καρδία ,ότι είναι περήφανη για τη πολιτική και στρατηγική της σχέση και ταύτιση με την Τουρκία είναι άστοχη και πολλαπλά επικίνδυνη. Πως αντιδρούν οι φορείς και οι βουλευτές της εθνικης μας μειονότητας; Αρκούν οι δηλώσεις; Στην Ελλάδα θα ακούσουμε τους πολιτικούς,τους κάθε λογής αναλυτές,το Ελιαμεπ,τους καθηγητές, τους δημοσιογράφους, τους στρατηγους και τους πρέσβεις; Τι πράττουν; Με την Αλβανία να πούμε πλέον κ

  Τουρκία: Κίνδυνος χρηματοπιστωτικής κρίσης το επόμενο έτος. Παρά τον πληθωρισμό που βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη και τις ανορθόδοξες νομισματικές πολιτικές, η χώρα μέχρι στιγμής έχει αποφύγει μια μεγαλύτερη κρίση. Γιατί η τύχη της μπορεί να τελειώνει... Παρά τον εξαιρετικά υψηλό πληθωρισμό και τις ανορθόδοξες νομισματικές πολιτικές, η Τουρκία μέχρι στιγμής έχει αποφύγει μια συστημική χρηματοπιστωτική κρίση. Αλλά η συνεχιζόμενη επικέντρωση της κυβέρνησης στη βραχυπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη αντί για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα θα αυξήσει τον κίνδυνο η χώρα να εισέλθει σε μια τέτοια κρίση το 2023.  Η οικονομία της Τουρκίας αναπτύχθηκε γρήγορα το 2022 καθώς η χώρα βγήκε δυνατά από την πανδημία της Covid-19 και απορρόφησε τα αρχικά σοκ του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αλλά αυτό συνοδεύτηκε από έναν διογκούμενο πληθωρισμό (που χτύπησε το δυσθεώρητο 84% τον περασμένο μήνα) και ένα βαθύτατα αποδυναμωμένο νόμισμα (που έχει χάσει σχεδόν το ένα τρίτο της αξίας του σε σχέση με

  ''(...) Απέναντι σε αυτόν τον οργανισμό, είτε η Ελλάδα θα εκμεταλλευθεί τα –πολλά για το μέγεθός της– συγκριτικά πλεονεκτήματα, είτε θα συνεχίσουμε να καταναλώνουμε αυτόν τον άχρηστο πληροφοριακό πολτό, όπως αυτός σερβίρεται απευθείας από το Λευκό Παλάτι.'' Ο α λα Τούρκα πολτός προπαγάνδας. Επανειλημμένως η στήλη έχει θέσει το ζήτηµα του τρόπου με τον οποίο η Ελληνική Δημοκρατία ως κρατική οντότητα αντιμετωπίζει ερασιτεχνικά (όταν δεν αποτυγχάνει) την πολύ σοβαρή διαδικασία σύνθεσης, διατύπωσης και προώθησης των βασικών εθνικών θέσεων σε διεθνές επίπεδο. Συνήθως το παιχνίδι της προπαγάνδας, όπως αυτό έχει στηθεί από τη Γενική Διεύθυνση Επικοινωνιών που υπάγεται στον πρόεδρο της Τουρκίας, εξελίσσεται κατά τον τρόπο που έχει –πιθανότατα– δρομολογηθεί προ καιρού. Από την Ελλάδα ακολουθείται, σχεδόν κατά κανόνα, μια τακτική «δεν απαντάμε στον καθένα» και όλοι είναι χαρούμενοι θεωρώντας ότι έκαναν το σωστό. Ισως για το ελληνικό κοινό και το στενά εννοούμενο ελληνικό πα

'' «Δημοκρατία» (να θυµηθούµε τον ορισµό) είναι εκείνο το «πολίτευμα» (τρόπος οργάνωσης του βίου της «πόλεως»), που έχει στόχο την «κατ’ αλήθειαν» ύπαρξη των ανθρώπων. Η οργανωμένη συλλογικότητα δεν υπηρετεί αποκλειστικά χρηστικές διευκολύνσεις του βίου. Στοχεύει η συνύπαρξη σε εκείνες τις σχέσεις κοινωνίας των ανθρώπινων αναγκών και  επιδιώξεων, που  μιμούνται  ενεργά  την  αρμονία της συμπαντικής κοσμιότητας,  τις   λογικές  (κατά  λόγον)  σχέσεις  συνύπαρξης  των υπαρκτών,  αυτές  που  καθιστούν  το  σύμπαν  κόσμον  –  κόσμημα. '' ... (ΕΙΚΟΝΑ: Τα ανθρωπάκια του Γαΐτη )   Τ ο ήθος των λέξεων. «Δημοκρατία» (να θυµηθούµε τον ορισµό) είναι εκείνο το «πολίτευμα» (τρόπος οργάνωσης του βίου της «πόλεως»), που έχει στόχο την «κατ’ αλήθειαν» ύπαρξη των ανθρώπων. Η οργανωμένη συλλογικότητα δεν υπηρετεί αποκλειστικά χρηστικές διευκολύνσεις του βίου. Στοχεύει η συνύπαρξη σε εκείνες τις σχέσεις κοινωνίας των ανθρώπινων αναγκών και επιδιώξεων, που μιμούνται ενεργά την αρμον