IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αμβρόσιος Μπιρς:  Ηρωας, δημόσιος κατήγορος και χλευαστής, καταραμένος άθεος, μισάνθρωπος, μακάβριος συγγραφέας και δημοσιογράφος που η πένα του έμοιαζε με φιδίσια γλώσσα.   Ο εορτασμός των εκατόν πενήντα χρόνων από τον αμερικανικό Εμφύλιο –εκτός από τη σπουδή για μια περισσότερο εμπεριστατωμένη τεκμηρίωση των γεγονότων– πυροδότησε το ενδιαφέρον για τον δημοσιογράφο, συγγραφέα και ποιητή Αμβρόσιο Μπιρς: τον μοναδικό Αμερικανό συγγραφέα που βρέθηκε στα θέατρα των μαχών κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Χαρτογράφος, πολέμησε στο Σάιλο, στην Τσικαμάουγκα και στο Πίκετ Χιλ και, με απολύτως ψυχρή θέαση του χάους της μάχης, με αλληγορίες και σοκαριστικές περιγραφές να αγγίζουν τα όρια της παρωδίας, επισήμανε την ανοησία του πολέμου, αποκολλώντας πολλά ψιμύθια των αναγνωστών του περί πατριωτισμού, ηρωισμού και αυτοθυσίας, χωρίς να κρύβει την απέχθειά του προς όσους δικαιολογούσαν τα «δίκαια» του πολέμου. «Κίτρινος Τύπος» Εκατό χρόνια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνισή του, αρκετ

(...) εάν προωθηθεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο θα πρόκειται για (αντι)θεσμικό τερατούργημα. Κι αυτό, επειδή είναι ό,τι πιο αντιδημοκρατικό να αλλάζεις τους κανόνες του παιχνιδιού ανάλογα με τα συμφέροντά σου και μάλιστα κατά τρόπο που είναι εξόφθαλμα ιδιοτελής και δεν έχει καμία δικαιολογητική βάση . Σκίτσο Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Είναι ενδεικτικό του κράματος πολιτικού αυτισμού και κραυγαλέας πολιτικής σκοπιμότητας το γεγονός ότι η δημόσια συζήτηση για την ομιλία Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη εστιάσθηκε στο εάν οι εξαγγελίες του ήταν σωστά κοστολογημένες και εάν μπορεί να βρει τους πόρους για να τις χρηματοδοτήσει. Τα όσα εξήγγειλε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι το ελάχιστο που χρειάζεται όχι μόνο για να αμβλυνθεί η κλιμακούμενη κοινωνική εξαθλίωση, αλλά και για να σταθεί στα πόδια της η οικονομία. Μεγάλες άμεσες ξένες επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα παραγάγουν πλούτο δεν φαίνονται στον ορίζοντα.  Το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα ότι η Ελλάδα θα γινόταν ελ

Ο Αντριου Νιούελ Γουάιεθ, γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1917 στην Πενσιλβάνια, και έγινε γνωστός για τις σκηνές μελαγχολικής ατμόσφαιρας που ζωγράφισε με φωτογραφική ακρίβεια συχνά στους τόνους του γκρί και του καφέ. Το πιο διάσημο έργο του «ο κόσμος της Χριστίνας» (1948) απεικονίζει μια ντυμένη στα ροζ γυναίκα που σκαλφαλώνει σε έναν λόφο στην κορυφή του οποίου βρίσκεται μια βικτοριανού στυλ κατοικία.Η εικόνα αυτή συγκίνησε ιδιαίτερα την Αμερική μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και σήμερα θεωρείται, μαζί με το «Αmerican Gothic» του Γκραντ Γουντ, ο πίνακας με τις περισσότερες αναπαραγωγές αντιγράφων στην ιστορία των ΗΠΑ.Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς «τοπικιστές» ζωγράφους, και ήταν ένας από τους πρώτους σύγχρονους καλλιτέχνες που έργο τους εκτίθεται στον Λευκό Οίκο από το 1970. Ο ζωγράφος εμπνεύστηκε στο έργο του από τους τόπους της κατοικίας του στην Πενσιλβάνια και το Μέιν, και έργα του βρίσκονται στα σημαντικότερα μουσεία των ΗΠΑ. Το 1967 τι