Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ράμφος Στέλιος

Βήμα προς τη συλλογική αυτογνωσία.

Εικόνα
Τμήμα του πίνακα του Paul Delvaux :«Le vicinal»  που ο Βέλγος σουρεαλιστής ζωγράφος φιλοτέχνησε το 1959.  Βήμα προς τη συλλογική αυτογνωσία.      Σε ποιο βαθμό το όνειρο εκφράζει όχι μόνον το υποσυνείδητο του ατόμου που ονειρεύεται αλλά και την εποχή του ή και την κοινωνία, την κουλτούρα από την οποία αυτό προέρχεται; Με ποιους τρόπους μπορεί το όνειρο να μεταφέρει εικόνες, εμπειρίες, αφηγήσεις εν τέλει που δεν περιορίζονται στον προσωπικό, υποκειμενικό κόσμο του ονειρευόμενου; Και πώς μπορεί το όνειρο να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης που υπερβαίνει το στενά ψυχαναλυτικό πλαίσιο, περνώντας σε ένα ευρύτερο, ανθρωπολογικό, πολύπλευρα πολιτισμικό πεδίο;  Στο κείμενο που προδημοσιεύει σήμερα η «Κ», ο αναγνώστης θα βρει μια συνοπτική διατύπωση των κατευθυντήριων αρχών της μελέτης του Στέλιου Ράμφου «Η Ελλάδα των ονείρων (Σπουδή στο συλλογικό φαντασιακό)», με την οποία γίνεται ένα νέο αποφασιστικό βήμα προς την αυτογνωσία μας. Το βιβλίο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Αρμός. ΠΡΟ

Στέλιος Ράμφος- Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ.Ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πώς πάμε παρακάτω;

Εικόνα
O Στέλιος Ράμφος ερμηνεύει την κρίση της ελληνικής ταυτότητας και υποστηρίζει ότι ο νεοελληνικός ψυχισμός παραμένει ελλειματικός ως συνέπεια της ματαίωσης της βυζαντινής Αναγέννησης και εντοπίζει τη λύση σε μια κοινωνία με στέρεους πολιτικούς θεσμούς. Ράμφος: «Πεθαίνουμε για παραμύθια, γιατί η έλλειψη αυτοπεποίθησης μάς κάνει να καταφεύγουμε σε φαντασιώσεις» Τελικά όλα τα προβλήματα που μας κατατρέχουν σήμερα ξεκινούν από τόσο παλιά, από το Βυζάντιο; Πάντα λέω μονότονα και πληκτικά ότι είναι μια ιστορία που ξεκινά από πολύ παλιά, από τον 11o- 12ο αιώνα, όταν στην Ευρώπη άρχιζε να διαμορφώνεται ένα καινούργιο κλίμα το οποίο έδειχνε προς κάποια Αναγέννηση και κάποια αλλαγή και άρχισε να διαπλάθεται η ατομική οντότητα των ανθρώπων. Tο ίδιο σκίρτημα και ενδιαφέρον είχε αρχίσει και στη βυζαντινή Ανατολή, με τη διαφορά ότι εδώ δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί, ενώ στη Δύση πήρε το δρόμο του και πήγε στην Αναγέννηση, στους νεότερους χρόνους και τα λοιπά. Εμείς δηλαδή δεν καταφέ