IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Όταν τραγουδά η λιτότητα. Αιώνες τώρα η λαϊκή Μούσα στην Ελλάδα είναι δακρυσμένη. Η φωνή της, μέσα στα τραγούδια, φθάνει στ’ αυτιά μας σαν να ’χει σηκώσει ένα φορτίο τόσο βαρύ που την κάνει να λυγίζει. Τι ακριβώς την πιέζει; Συχνά τα πολλά της παράπονα θολώνουν τη  σκέψη και δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι βαθιές αιτίες τους.Είναι πάντως αισθητό ότι στίχοι και νότες έχουν πάνω τους τα σημάδια που άφησαν ανεκπλήρωτες επιθυμίες, διαψεύσεις, συμφορές που χτύπησαν κατακέφαλα τους ανύποπτους, και άλλοτε πάλι αποχωρισμοί που αφήνουν για πάντα ανοιχτές πληγές. Ωστόσο, σε καιρούς παλαιότερους η λύπη αντισταθμιζόταν κάπως χάρη στη «συλλύπηση». Μαζεμένοι γύρω-γύρω οι άνθρωποι επιδίδονταν σε φωνητικές τελετές με τις οποίες οι καημοί ξεθύμαιναν, αν και δεν λησμονούνταν. Άρχιζε το ομαδικό τραγούδι⸱ και με κάθε του γύρισμα ήταν σαν οι βαρυφορτωμένοι με πικρίες άνθρωποι να ένιωθαν ελαφρωμένοι, καθώς καταλάβαιναν πως δεν υπάρχει τίποτα το ανεπανάληπτο, τίποτα το μοναδικό σε όσα η ζωή εξαπολύ...

Επειδή πλήθυνε η γκρίνια κι η μιζέρια στον τόπο μας ένιωσα την ανάγκη να αντιδράσω. Να βρω μέσα σε όλα κάτι δικό μας να υμνήσω ή έστω να επαινέσω. Κατέφυγα σε ένα (ίσως το μόνο) αναμφισβήτητο επίτευγμα αυτού του λαού. Μιλάω για το τραγούδι. Παρόλο που δεν πετύχαμε πολλά στον διεθνή εμπορικό στίβο (εξαιρούνται Μίκης, Μάνος, Vangelis) η ποιότητα της μουσικής και των στίχων μας είναι εξαίρετη. Έτσι αποφάσισα να συντάξω έναν ύμνο στο ελληνικό τραγούδι, αναφέροντας απλά τα ονόματα των δημιουργών – όσα θυμήθηκα. Αλλά εσείς να σταματάτε σε κάθε όνομα και να ακούτε μέσα σας ένα τουλάχιστον τραγούδι. Οι επιλογές αντικατοπτρίζουν τα δικά μου κριτήρια και το προσωπικό μου γούστο. Σχόλια έχουμε, προσθέστε, αφαιρέστε, αντιδράστε! Και πρώτα οι δύο μεγάλοι: Θεοδωράκης, Χατζιδάκις – αξεπέραστοι. Πολύ κοντά τους ο Μέγας Σαββόπουλος, ο δικός μας Μπομπ Ντύλαν. Και αγγίζοντας την μεγαλοσύνη: Τσιτσάνης, Μικρούτσικος, Πλάτωνος, Μαρκόπουλος. Πολύ ψηλά βάζω συνθέτες που μπορεί να μ...

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το Μάιο του 1934 από Έλληνες Εβραίους σεφαρδίτες γονείς που προέρχονταν από την Κέρκυρα. Το αρχικό του όνομα ήταν Γιουσέφ. Οι γονείς του Ζ. Μουστακί είχαν στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια ένα βιβλιοπωλείο, με αποτέλεσμα να έρθουν σε επαφή με πολλές κουλτούρες. Στο σπίτι μιλούσαν κατά κανόνα ιταλικά, αλλά στους δρόμους με τα άλλα παιδιά μιλούσε αραβικά. Οι γονείς του έδωσαν στον μικρό Μουστακί και στις αδερφές του γαλλική παιδεία, βάζοντάς τον σε γαλλικό σχολείο.  Έφτασε στο Παρίσι το 1951. Εκεί συνάντησε τον Ζωρζ Μπρασένς και υιοθέτησε το μικρό του όνομα εκφράζοντας το θαυμασμό του προς αυτόν. Ο Μουστακί έγραψε περίπου 300 τραγούδια για τους μεγαλύτερους γάλλους ερμηνευτές, όπως η Εντίτ Πιάφ ή ο Υβ Μοντάν , πριν τα τραγουδήσει ο ίδιος με επιτυχία. Πολίτης του κόσμου, ο ίδιος, λέει για την καταγωγή του σε συνέντευξή του: «Έχω γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια και έτσι έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ό,τ...